(het gesprek is een onafhankelijke en non-profit bron van nieuws, analyse en commentaar van academische deskundigen.tot deze eeuw werden de bijdragen van Afro-Amerikaanse soldaten in de Tweede Wereldoorlog nauwelijks geregistreerd in Amerika ‘ s collectieve herinnering aan die oorlog.de “tan soldiers”, zoals de zwarte pers ze liefdevol noemde, werden ook grotendeels buiten het triomfantelijke verhaal van Amerika ‘ s “Greatest Generation” gehouden.,”Om hun verhaal te vertellen over het helpen verslaan van Nazi-Duitsland in mijn boek uit 2010, “Breath of Freedom”, moest ik onderzoek doen in meer dan 40 verschillende archieven in de VS en Duitsland.toen een Duits televisieproductiebedrijf, samen met Smithsonian TV, van dat boek een documentaire maakte, zochten de filmmakers twee jaar lang in Amerikaanse media-en militaire archieven naar beelden van zwarte GIs tijdens de laatste aanval op Duitsland en tijdens de bezetting van het naoorlogse Duitsland.
ze keken honderden uren film en ontdekten minder dan 10 minuten beeldmateriaal., Dit ondanks het feit dat onder de 16 miljoen Amerikaanse soldaten die vochten in de Tweede Wereldoorlog, waren er ongeveer een miljoen Afro-Amerikaanse soldaten.
ze vochten in de Stille Oceaan, en ze maakten deel uit van het zegevierende leger dat Europa bevrijdde van de Nazi-Heerschappij. Zwarte soldaten maakten ook deel uit van het Amerikaanse bezettingsleger in Duitsland na de oorlog. Ze dienden nog steeds in strikt gescheiden eenheden en werden gestuurd om de Duitsers te democratiseren en alle vormen van racisme uit te wissen.,het was die ervaring die veel van deze veteranen overtuigde om hun strijd voor gelijkheid voort te zetten toen ze terugkeerden naar de VS.Ze werden de voetsoldaten van de burgerrechtenbeweging – een beweging die het gezicht van onze natie veranderde en miljoenen onderdrukte mensen over de hele wereld inspireerde.
meld je aan voor de vroege vogel Brief
ontvang elke ochtend het meest uitgebreide nieuws en informatie van het leger
Bedankt voor het aanmelden!,
voor meer nieuwsbrieven klik hier
×
meld je aan voor de Early Bird Brief – een dagelijkse roundup van militaire en defensienieuws verhalen uit de hele wereld.
Bedankt voor het aanmelden.
door ons uw e-mail te geven, kiest u voor de Early Bird Brief.
als geleerde van de Duitse geschiedenis en van de meer dan 70 jaar Amerikaanse militaire aanwezigheid in Duitsland, heb ik me verbaasd over de mannen en vrouwen van die generatie., Ze waren bereid om te vechten voor democratie in het buitenland, terwijl de democratische rechten thuis in de VS werden ontzegd vanwege hun geloof in Amerika ‘ s “democratische belofte” en hun offers voor die idealen, werd ik geboren in een vrij en democratisch West-Duitsland, slechts 10 jaar na die gruwelijke oorlog.door troepen in het buitenland in te zetten als strijders voor en afgezanten van de Amerikaanse democratie, exporteerde het leger letterlijk de Afro-Amerikaanse vrijheidsstrijd.,vanaf 1933, toen Adolf Hitler aan de macht kwam, gebruikten Afro-Amerikaanse activisten en de zwarte pers de veroordeling van het Naziracisme door wit-Amerika om het misbruik van Jim Crow thuis aan de kaak te stellen en aan te klagen. Door de toetreding van Amerika tot de oorlog en de strijd tegen Nazi-Duitsland konden burgerrechtenactivisten hun retoriek aanzienlijk opvoeren.Langston Hughes ‘gedicht uit 1943,” From Beaumont to Detroit, “address to America, welsprekend uitgedrukt dat sentiment:” You jim crowed me / Before hitler rose to power- / And you are still jim crowing me – / Right now this very hour., in de overtuiging dat het vechten voor de Amerikaanse democratie in het buitenland uiteindelijk het volledige staatsburgerschap van de Afro-Amerikanen zou geven, zetten burgerrechtenactivisten druk op de Amerikaanse regering om Afro-Amerikaanse soldaten toe te staan “als mannen te vechten”, zij aan zij met blanke troepen.
de militaire leiding, onevenredig gedomineerd door blanke Zuidelijke officieren, weigerde. Zij betoogden dat een dergelijke stap de militaire efficiëntie zou ondermijnen en een negatieve invloed zou hebben op het moreel van blanke soldaten. In een geïntegreerd leger, zwarte officieren of onderofficieren kunnen ook eindigen bevel witte troepen. Een dergelijke uitdaging aan de Jim Crow raciale orde op basis van blanke suprematie werd gezien als onaanvaardbaar.de mankracht van zwarte soldaten was nodig om de oorlog te winnen, maar het leger kreeg zijn zin; De Amerikaanse Jim Crow order moest worden gehandhaafd., Afro-Amerikanen mochten trainen als piloten in de gescheiden Tuskeegee piloten. De 92e buffels soldaten en 93e blauwhelmen volledig zwarte divisies werden geactiveerd en naar het buitenland gestuurd onder het bevel van witte officieren.ondanks deze concessies werd 90 procent van de zwarte troepen gedwongen te dienen in arbeids-en bevoorradingseenheden, in plaats van in de meer prestigieuze gevechtseenheden. Met uitzondering van een paar weken tijdens de Slag om de Ardennen in de winter van 1944 toen commandanten wanhopig op zoek waren naar mankracht, dienden alle Amerikaanse soldaten in strikt gescheiden eenheden., Zelfs de bloedbanken waren gescheiden.
‘een adem van vrijheid’
Post-Nazi-Duitsland was nauwelijks een land vrij van racisme. Maar voor de zwarte soldaten, het was hun eerste ervaring van een samenleving zonder een formele Jim Crow kleur lijn. Hun uniform identificeerde hen als zegevierende krijgers en als Amerikanen, in plaats van ” negers.ze dienden in arbeids-en bevoorradingseenheden en hadden toegang tot alle goederen en voorzieningen die hongerige Duitsers in de ruïnes van hun land verlangden., Afro-Amerikaanse culturele uitingen zoals jazz, die door de nazi ‘ s werden belasterd en verboden, waren een andere reden waarom zo veel Duitsers werden aangetrokken tot hun zwarte bevrijders. Wit-Amerika was verbijsterd om te zien hoeveel zwarte GI ‘ s genoten van hun tijd in het buitenland, en hoezeer ze hun terugkeer naar de VS vreesden.
in 1947, toen de Koude Oorlog aan het opwarmen was, werd de realiteit van het gesegregeerde Jim Crow leger in Duitsland een grote schande voor de Amerikaanse regering. De Sovjet-Unie en Oost-Duitse communistische propaganda vielen de VS meedogenloos aan en daagden haar claim uit om de leider van de “vrije wereld” te zijn.”Opnieuw en opnieuw, ze zouden wijzen op de gesegregeerde militairen in West-Duitsland, en Jim Crow segregatie in de VS om hun zaak te maken.,de veteranen die in het buitenland waren geweest hebben de grotere strijd om Amerika zijn belofte van democratie en rechtvaardigheid te laten waarmaken, geëlektrificeerd en gestimuleerd. Ze sloten zich aan bij de NAACP en stichtten nieuwe afdelingen van die organisatie in het zuiden, ondanks een golf van geweld tegen terugkerende veteranen. De veteranen van de Tweede Wereldoorlog en de koreaanse Oorlog werden de voetsoldaten van de burgerrechtenbeweging in de jaren 1950 en 1960., Medgar Evers, Amzie Moore, Hosea Williams en Aaron Henry zijn enkele van de bekendere namen, maar talloze anderen hielpen de strijd vooruit.
Ongeveer een derde van de leiders in de burgerrechtenbeweging waren veteranen van de Tweede Wereldoorlog.
ze vochten voor een beter Amerika in de straten van het zuiden, op hun werkplekken in het noorden, als leiders in de NAACP, als eisers voor het Hooggerechtshof en ook binnen het Amerikaanse leger om er een meer inclusieve instelling van te maken. Ze waren ook de mannen van het uur op de mars naar Washington in 1963, toen hun militaire training en expertise cruciaal was om ervoor te zorgen dat de dag niet zou worden ontsierd door agitatoren die tegen burgerrechten waren.,”We structured the March on Washington like an army formation,” herinnerde veteraan Joe Hairston zich.voor deze veteranen waren de inauguraties van President Barack Obama in 2009 en 2013 triomfantelijke momenten in hun lange strijd voor een beter Amerika en een rechtvaardigere wereld. Velen hadden nooit gedacht dat ze de dag zouden meemaken dat een Afro-Amerikaan hun land zou leiden.voor meer informatie over de bijdragen van Afro-Amerikaanse GIs, bezoek het digitale archief “The Civil Rights Struggle, Afro-Amerikaanse GIs, and Germany”.