implantatieprocedure
het apparaat wordt gewoonlijk geïmplanteerd volgens de transveneuze benadering. In deze benadering, wordt een kleine incisie gemaakt in de borst van de patiënt na het gevoelloos maken van het gebied met lokaal verdovingsmiddel. Sedatie wordt ook gegeven. Het lood wordt vervolgens door deze incisie in een grote ader ingebracht om de specifieke kamer van het hart te bereiken., Dit wordt gedaan onder begeleiding van real-time röntgenbeelden die door fluoroscopie worden verstrekt. Twee van de draden worden naar het rechter atrium en de rechter ventrikel geleid. Het derde lood wordt naar de linker hartkamer geleid door de coronaire sinus. De uiteinden van de draden worden dan bevestigd aan de hartspier. Nadat het ene uiteinde van de leiding is bevestigd aan de hartspier, worden de leads gecontroleerd op de juiste plaatsing en functioneren door middel van een leadfunctietest genaamd pacing., Zodra de leads de test hebben geklaard, wordt het andere uiteinde van de lead vervolgens verbonden met het apparaat, dat gewoonlijk in een zak onder de huid in de bovenste borst wordt geplaatst en de incisie wordt gesloten. De hele implantatieprocedure duurt meestal ongeveer 2 tot 4 uur. Het herstel is snel in de transveneuze aanpak en de patiënt wordt ontslagen uit het ziekenhuis in ongeveer 24 uur. In zeldzame gevallen, wanneer de transveneuze benadering niet kan worden gebruikt, wordt het apparaat geïmplanteerd in de zak onder de huid in de onderbuik (epicardiale benadering)., Implantatie met behulp van deze aanpak wordt gedaan onder algehele narcose en duurt iets langer, ongeveer 3 tot 5 dagen, voor herstel.
na de implantatieprocedure wordt een röntgenfoto van de thorax gemaakt om de longen en de positie van het hulpmiddel en de draden te controleren. Een telemetriemonitor en holtermonitor zijn ook verbonden met de borst met kleverige elektrodeflarden om het hartritme te controleren en op te nemen. Deze monitoren worden verwijderd voordat ze uit het ziekenhuis worden ontslagen en de patiënt wordt naar de apparaatkliniek gestuurd voor de definitieve instellingen van het apparaat., In de apparaatkliniek wordt een klein apparaat, een programmeur genaamd, direct over het apparaat gehouden om de instellingen aan te passen en worden de gegevens van zowel de apparaatcontrole als de holtermonitor in aanmerking genomen. Een echocardiogram kan ook worden uitgevoerd.