Mimesis, theoretisch basisprincipe in de creatie van kunst. Het woord is Grieks en betekent “imitatie” (hoewel in de zin van “re-presentatie” in plaats van “kopiëren”). Plato en Aristoteles spraken van mimesis als de re-presentatie van de natuur. Volgens Plato is alle artistieke creatie een vorm van nabootsing: dat wat werkelijk bestaat (in de “ideeënwereld”) is een door God geschapen type; de concrete dingen die de mens in zijn bestaan waarneemt zijn schimmige voorstellingen van dit ideale type., Daarom zijn de schilder, de tragediaan, en de musicus imitators van een imitatie, twee keer verwijderd van de waarheid. Aristoteles, sprekend over tragedie, benadrukte het punt dat het een “imitatie van een actie”was—die van een man die van een hogere naar een lagere stand viel. Shakespeare, in Hamlet ’s speech to the actors, verwees naar het doel van het spelen als zijnde” … te houden, als ‘ ttere, de spiegel tot de natuur.”Zo kan een kunstenaar, door vakkundig zijn materiaal te selecteren en te presenteren, doelbewust proberen de actie van het leven te “imiteren”.,
Mimesis
Lees meer over dit onderwerp
Theater: Mimesis in Theater
De kunst van het theater is er in wezen een van doe-alsof, of Mimesis. In dit opzicht verschilt het van muziek, die zelden probeert te imiteren…