concluderend stelde Basler dat “the internal evidence of style seems to mark the letter as Lincoln’ s…. Als de student hardop het beste van Lincoln ’s lyricalpassages in de’ Farewell Address, ” Gettysburg Address,’ of de tweede inaugurele rede ‘zal voorlezen en dan hardop de’ brief aan mevrouw Bixby, ‘hij zal het buitengewoon moeilijk pagina om te geloven dat anyone anders dan Lincoln componeerde zinnen als:’ I feel howweak and fruitless must be any word of mine which should attempt toeguile you from the row of a loss so overweldigend.,””Baslerthen pakte het argument door de lezers uit te nodigen om “een kopie van Thayer’ s leven en brieven van John Hay te verkrijgen en een paar vanhay ‘ s composities te lezen.”
Basler ‘ s argument op stilistische gronden heeft twee gebreken. Ten eerste zou Hay uiteraard proberen om de stem van de president te imiteren tijdens het componeren van de Bixby-brief, en Hay werd bewogen literaire nabootsing. Ten tweede, in tegenstelling tot Lincoln, gebruikte Hay vaak het woord beguile. In het voorjaar van 1860 beschreef hij enkele felle Democraten, waarbij hij speciaal commentaar gaf op “degenen die de charme van strychnine circe had bedonderd.,”Op 19 maart 1861 schreef hij Anna Ridgely:” ik was vandaag in de winkel geguilleerd en mijn ogen vielen op de parelmoer snuisterijen.”Twee maanden later, in apseudonymous bericht aan de Springfield Daily StateJournal, Hay beschreven troepen die” Eten hun rantsoenen met trimmings bedrogen uit naburige kool-patches.”Verwijzend naar berichten dat Mason en Slidell in oktober 1861 door de unieblokkade waren geslipt, is het waarschijnlijk dat ze niet zijn ontsnapt, en dit item werd uitgebroed om de blokkerende vloot op een ander punt te verleiden tot laksheid.,”In een andere verzending naar dat St. Louis krant,Hay de volgende maand zei:” Ik was aan het praten, toen dit onderwerp ofFremont verleidde me weg, van de intieme relaties tussen McClellan en de administratie. Begin 1862 meldde hij dat KentuckySenator John C. Breckinridge ‘ s nachts vluchtte … in de verleidelijke omgevingen van een krankzinnige en verwoestende rebellie.,”In februari 1862 vertelde hij lezers van de Missouri Republikeinse dat” Lander is verleid het midden van de regenachtige dagen van Page vorige week door het nemen van Romney en angstaanjagende intoprecipitate vlucht de queer, blundering, dik-gepeld, eerlijk, dommerik, generaal Jackson. Na de verovering van Norfolk,Virginia, beklaagde Hay zich over de verdwijning van de zuidelijke schoonheid, die in Norfolk ‘ s flushdays, voordat de misleide oude stad sillily afging na de belegerende Lothario van rebellie., In dezelfde strijd bespotte Hay de waanzinnige sprong die deze verliefde mensen in de armen van de verleidelijke ruïne Namen die hen verleidde. hij gebruikte het woord ook twee keer in zijn 1861obituary van Edward D. Baker: “one by one they sunk beneath theinsidious beguiling of the malarious atmosphere,” en, “Hisgeniality beguiled as much as his courage impressed. in 1880 klaagde Hay dat een vriend me verleidde om een groot huis te nemen. Tien jaar later stuurde hij Henry Cabot Lodge een boek dat een uur van je reis kan bekoren.,”
andere constructies in de Bixby Letter klinken meer als Hay dan Lincoln, zoals, ” But I cannot refrainfrom tending to you the troost. In 1858 schreef Hay aan een vriend: “Ik kan niet nalaten gebruik te maken van de gelegenheid die uw brief u biedt om mijn dankbaarheid voor uw grote vriendelijkheid uit te drukken.”Er is gesuggereerd dat hij waarschijnlijk de auteur was van de Bixby-brief, omdat hij, niet normaal gesproken, regelmatig de termen “hemelse Vader”, “Republiek”en “glorieus” gebruikte., bovendien, de toon van de Bixby-brieven die gebruikt werden in Hay ‘ s condoleanceboodschap aan een familielid in 1864: “Ik zal je verdriet niet verder binnendringen dan mijn diepe sympathie voor je grote verlies uit te drukken en mijn gebed dat een genadige God je die troost kan geven die de sterfelijke liefde te zwak is toeffer.”Dit is veel anders dan de troostbrief van Lincoln aan Fanny McCulloch: Page
In het vroegtijdig verlies van uw edelman, onze aandoening hier, is nauwelijks minder dan die van u. Zoveel van het beloofde nut voor je land, en van mooie hoop voor jezelf en vrienden, zijn zelden zo plotseling neergeslagen, als in zijn val., In omvang, in jaren, en in jeugdige verschijning, een jongensalleen, zijn macht om mannen te commanderen, was buitengewoon groot. Deze kracht,gecombineerd met een fijn intellect, een ontembare energie en een smaakvol leger, vormde in hem, zoals ik dacht, het beste natuurlijke talent op dat gebied, dat ik ooit kende. En toch was hij bescheiden en eerbiedig in de sociale omgang. Mijn vriendschap met hem begon minder dan twee jaar geleden, maar door de tweede helft van de tussenliggende periode, was het zo intiem als de ongelijkheid van onze tijd, en mijn boeiende engagementen, zou worden., Voor mij leek hij geen aflaten of spel en vermaak te hebben, en ik heb hem nooit een godslasterlijk of een onstuimig woord horen uitspreken. Wat zijn goede hart betrof, vergat hij zijn ouders nooit. De mannen waar hij zo lovenswaardig voor werkte, en uiteindelijk zo galant zijn leven gaf, bedoelde hij voor hen, niet minder dan voor zichzelf.in de hoop dat het geen inbreuk mag zijn op de heiligheid van je verdriet, heb ik het gewaagd om je dit eerbetoon toe te spreken om de herinnering aan mijn jonge vriend en je dappere en vroeg gevallen kind op te roepen.Moge God je die troost geven die alle aardse macht te boven gaat.,David Rankin Barbee betoogde dat Hay, nietlincoln, de brief aan de Ellsworths schreef. Dat lijkt misschien vergezocht, vooral omdat de autografie in Lincoln ‘ s hand overleeft. Maar het is heel goed mogelijk dat Hay meewerkte, want hij was een zeer goede vriend van Ellsworth, en een passage uit de brief aan de Ellsworths (“MayGod give you that consolation which is beyond all earthly power”)lijkt sterk op een passage in Hay ‘ s brief aan Manning Leonard(“my prayer that a genadige God may give you that consolation whichmortal love is too weak to offer”)., Hetzelfde geldt voor Leonard—”Ik zal je morgen niet binnendringen”—en voor de Ellsworths—”in de hoop dat het misschien geen inbreuk maakt op de heiligheid van je verdriet.drie jaar nadat Baslers artikel verscheen,publiceerde F. Lauriston Bullard,hoofdredacteur van theBoston Herald en hoofd van de Lincoln Group of Boston, Abraham Lincoln and The Widow Bixby, die ontkende dat Hay de brief had geschreven., Bullard wees op verschillende beschouwingen die hem doen twijfelen aan de beweringen van Hay ‘ s auteurschap:Hay was niet precies bij zijn volle verstand op de dag dat hij sprak met John Morley over de Bixby-brief; Hay nooit RichardWatson Gilder geïnformeerd dat hij het document schreef; en Hay in 1904 toldWilliam E. Chandler dat “de brief van de Heer Lincoln aan mevrouw Bixbyis echt.”Bullard concludeerde:” begaafd en veelzijdig hoewel JohnHay was, denken we niet … de jongeman … ik had de brief aan Mrs Bixby kunnen schrijven.,”Walter Hines Page ’s getuigenis” is niet van waarde, “verklaarde Bullard, en het verslag van de New York Times was” niet meer overtuigend “dan dat van Page. Bullard antwoordde ook op een brief die hij had ontvangen van een van Hay’ s biografen, TylerDennett, waarin stond dat, hoewel ” Hay niet wordt herinnerd door leden van zijn familie ooit het auteurschap hebben ontkend, het niet lijkt te zijn herinnerd door iemand behalve John Morley dat hij het ooit heeft beweerd. Dennett voegde eraan toe dat hij “de Butler-Morleystatement niet als sluitend beschouwde.”
in an extended review of Bullard ‘ s volume,William H., Townsend prees de auteur en kleineerde “thewhisperings, insinuations and vague, indefinite recollections” van Page, Brownell, Coolidge en Page Morley. Zo ‘ n “ver en vaag hoorbewijs”, zo verklaarde Townsend, ” kon zelfs niet in de achterdeur van een rechtszaal of een andere plaats komen waar feiten worden geanalyseerd en de schatting met zorg en onpartijdigheid wordt afgewogen.”Challenges to Basler and Bullard wereprompt uitgegeven door Sherman Day Wakefield, auteur van How LincolnBecame President, en David Rankin Barbee, een journalist andamateur historicus met een enorme eetlust voor origineel onderzoek., Barbee accepteerde de Morley en Page verhalen atface waarde en betoogde dat Lincoln nooit zou hebben gebruikt de term ” onze hemelse Vader.”Wakefield maakte verschillende punten, misschien wel het meest vertellen van die is zijn analyse van Bullard ’s coup de grace,de Hay brief aan William E. Chandler noemen de Bixby brief”echt. Volgens Wakefield (en Bullard lijkt dit essentiële punt toe te geven) was het enige dat Hay wilde impliceren dat de brief niet nep was. Een” echte “Lincoln brief, naar Hay’ s mening, zou kunnen zijndat een secretaris schreef en dat de president dan ondertekend., Dat is alles wat Wakefield en Barbee—evenals Morley, Page,Brownell en Coolidge—bedoelden te suggereren: dat Hay het document samenstelde, waarop Lincoln zijn handtekening plakte.Wakefield betoogde ook dat Hay zo ‘ n diepgaande brief had kunnen schrijven. Net als Bullard, Wakefieldraadde Tyler Dennett, die antwoordde: “Hay was in staat om op die leeftijd een dergelijke brief te schrijven. Enkele van zijn beste brieven dateren uit een vroege periode., in 1953 beëindigde Basler het dispuut door de Bixby-brief op te nemen in de verzamelde werken van AbrahamLincoln met de volgende annotatie: “de controverse over de bewering dat John Hay deze brief componeerde is enigszins afgenomen,waarbij de bewering onbewezen bleef.”Two yearslater Lincoln The President: The Last Full Measure, by JamesG. Randall en Richard N. Current, verschenen, steunend Basler ‘ s conclusie. In hun vijf pagina ‘ s van de Bixby-brief vermeldden Randall en Current niet de getuigenis van Page, Brownell, orCoolidge., Ze negeerden Hay ‘ s brief aan Herndon uit 1866, waarin Heass beweerde dat Lincoln “tekende zonder ze de letters Irote in zijn naam te lezen.”De auteurs verwierpen Butler’ s verslag van Morley ’s herinnering als” flimsy statements”, met het argument dat”carefulhis – Page torians “het erover eens zijn dat” herinnering niet genoeg is, en het moet worden herhaald dat het idee van Hay ‘ s auteurschap berust op indirect gerapporteerde conversaties.”The Bixby letter, they concluded,” is sincere andheart-to-heart ” and “a fine example of Lincoln’ s personal tact.”
aldus staan de zaken al tientallen jaren. Maar asWilliam E., Barton waarschuwde in 1925: “je weet nooit uit welk hokje een brief of document zal ontstaan dat een nieuw licht werpt op zo’ n probleem.”Zo’ n document werd gedoneerd aan Brown University in de late jaren 1950 als onderdeel van John Hay ‘ s papers: a scrapbook Hay kept of newspaper knipsels, mostly from the late 1860s and early 1870s. De overweldigende meerderheid van theitems geplakt in de 110 pagina ’s zijn eigen gedichten Hay’ s, samen metreviews, mededelingen, en commentaar op zijn boeken, lezingen, en poetry., Twee pagina ‘ s bevatten voornamelijk knipsels van voor de burgeroorlog:”Gij Armie Gambolier,” een gedicht geschreven door Hooi in South Carolina inApril 1863; “Een Papier van de Pinnen van J. D.,” ondertekend J. H.; een articleannouncing Hay ‘ s benoeming tot kolonel door Generaal David Hunter in1863; een 1865 aankondiging van het Hooi de op handen zijnde vertrek naar Parijs toassume de taken van de secretaris van de Amerikaanse legatie; fourmore Hooi gedichten (“Een Nieuwe Kwekerij Ballad,” “Boudoir Profetieën,” “TheAdvance Guard,”en “God’ s Wraak”); en de Bixby brief.
een soortgelijk plakboek wordt bewaard in de HayPapers van de Library of Congress., Het bevat ook de brief aan The Widow Bixby en een paar andere,ondertekend door de president, waaronder een brief aan John Phillips, geschreven op dezelfde dag als de Bixbyletter. Page
Het is moeilijk te begrijpen waarom Hay de Bixby-brief in die plakboeken zou hebben geplakt, vol met zijn eigen literaire creaties, tenzij hij het zelf had gecomponeerd., In combinatie met andere elementen—Hay ’s verklaring aan Herndon in 1866; de stilistische vingerafdrukken van John Hay in de brief; en de getuigenissen van Morley, Page, Coolidge, Brownell en Eddy—Hay’ s plakboeken suggereren dat het zeer waarschijnlijk is dat zij, niet Lincoln, de ware auteur is van “the most beautiful letterever written.”
mijn conclusie heeft natuurlijk geen invloed op de literaire reputatie van Lincoln; de auteur van de Gettysburg-toespraak en de tweede inauguratie zullen de bewondering van de wereld lang onder de duim houden.,Zoals een journalist in 1925 opmerkte: “als onder de genadeloze hand van onderzoek zou worden aangetoond dat dit opmerkelijke document niet alleen gebaseerd was op verkeerde informatie, maar niet de samenstelling van Lincoln zelf was, zou de brief aan mevrouw Bixby nog steeds blijven…. ‘Een van de fijnste exemplaren van pure Engelse stof.”In plaats van het verminderen vanlincoln, zou deze nieuwe ontdekking de status van John Hayamong literaire critici en historici moeten verbeteren. Pagina