Wetenschappelijke Indeling
algemene Naam Oost-white-bearded wildebeest, gnu Koninkrijk Animalia Fylum Chordata Klasse Mammalia Orde Artiodactyla Familie Bovidae Genus Soort Connochaetes (baard) taurinus (als een stier) albojubatus (witte manen)
Feiten
Beschrijving van Deze ondersoort van de gnoe heeft een witte baard, in tegenstelling tot de meeste andere ondersoorten die zwarte baarden; beide geslachten hebben een soepele, cowlike hoorns. Maat mannetje: 1,25 tot 1,45 m (50 tot 58 inch.,) op de schouder
vrouw: 1,15 tot 1,42 m (46 tot 57 in.) op de schouder gewicht Man: 165 tot 274 kg (360 tot 600 lbs.)
Vrouwelijk: 140 tot 230 kg (308 tot 510 lbs.) Dieet geeft de voorkeur aan korte grassen, maar eet langere grassen tijdens het droge seizoen; meestal drink tweemaal per dag incubatie 240 tot 255 dagen Verpleegtijd jonge Verpleegkundige gedurende 4 tot 9 maanden geslachtsrijp man: bij 3 tot 4 jaar
vrouw: ongeveer 2.,5 years Life Spany Up to 20 years in dierentuinen Range Kenya and Tanzania in eastern Africa Habitat Grasslands Population Global: No data Status IUCN: Lower Risk/Conservation Dependent CITES: Not listed
USFWS: Not listed
- elk jaar begint een oeroud spektakel, de grootste beweging van wilde dieren. Witbaardgnoe trekt op zoek naar verse weiden en water. Dergelijke migraties kunnen maar liefst een miljoen individuen bevatten.tot een half miljoen plains zebra ’s en Thomson’ s gazelles reizen vaak met de gnus., In November is de regen in het zuiden hervat en de groene grassen van het Noorden zijn uitgeput, de massa ‘ s stijgen terug naar de verse weiden.
deze migratie neemt de vorm aan van lange kolommen, die zich duizenden mijlen uitstrekken. Bezoekers en inboorlingen zeggen dat de grond beeft onder hun op hol geslagen hoeven.roofdieren zoals leeuwen en hyena ‘ s volgen de kudde terwijl krokodillen hongerig wachten in de rivieren. Ze wachten op een eenzame ongezonde gnu of jongeling om zich te losmaken van de anderen; waden in een kudde van meer dan een miljoen hoefdieren voor een maaltijd is te gevaarlijk.,
- gnoes leven in dichtbevolkte kuddes dan alle andere grote zoogdieren, behalve mensen.80% van de kalveren (soms tot een half miljoen) wordt geboren binnen een periode van 2 tot 3 weken aan het begin van het regenseizoen. Omdat roofdieren slechts een beperkt aantal prooien op een bepaald moment kunnen vangen, is er een hogere overlevingskans voor elk individueel kalf.
- kalveren kunnen binnen 3 tot 7 minuten na de geboorte staan en rennen. Ze volgen hun moeders terwijl ze met de kudde meegaan.,
- ’s nachts slapen witbaardgnoe’ s nachts op de grond in rijen; dit biedt hen de zekerheid om in een groep te zitten en geeft hen de ruimte om te rennen in geval van nood.
- GNU ‘ s worden ook gnus genoemd omdat hun aanroep klinkt als gnu gnu.
ecologie en behoud
deze migratie neemt de vorm aan van lange kolommen, die zich duizenden mijlen uitstrekken. Bezoekers en inboorlingen zeggen dat de grond beeft onder hun op hol geslagen hoeven.roofdieren zoals leeuwen en hyena ‘ s volgen de kudde terwijl krokodillen hongerig wachten in de rivieren. Ze wachten op een eenzame ongezonde gnu of jongeling om zich te losmaken van de anderen; waden in een kudde van meer dan een miljoen hoefdieren voor een maaltijd is te gevaarlijk.,
witbaard gnu is de laatste jaren sterk toegenomen in aantal. In 1950 onthulde een volkstelling ongeveer 100.000 individuen in de Serengeti regio; vandaag de dag worden ongeveer 1,5 miljoen witbaardgnoe verondersteld aanwezig te zijn., Echter, de groei van menselijke nederzettingen langs hun noordelijke migratieroutes zijn begonnen met het verstoren van hun natuurlijke patronen. Het begrazen en vertrappen van de grassen door zulke grote kuddes helpt de grasgroei te stimuleren, terwijl hun afval voedingsstoffen levert voor de bodem en planten. Gnoes zijn ook een belangrijke voedselbron voor roofdieren zoals leeuwen en hyena ‘ s.
Bibliography
Estes, Richard. De Safari Metgezel. Post Mills, Vermont: Chelsea Green Pub. Gezamenlijk., 1993.
Gotch, A. F. Zoogdieren-Hun Latijnse namen uitgelegd. Poole, U. K.: Blandford Press Ltd.,, 1979
Nowak, Ronald (ed.). Walkers zoogdieren van de wereld. Vol. II, Baltimore: John Hopkins University Press, 1991
Parker, S. P., ed. Grzimek ‘ s Encyclopedia of Mammals. Vol. 5. New York: McGraw Hill Pub. Gezamenlijk., 1990
Spinage, C. A. The Natural History of antilopes. New York: Facts on File Pub., 1986.
Stuart, C. and T. Field Guide to the Mammals of Southern Africa. Florida: Ralph Curtis Books Pub., 1988.