medisch Management
Er is geen genezing voor het Lambert-Eaton mysathenic syndrome (LEMS), omdat wetenschappers nog niet hebben uitgezocht hoe ze selectief de auto-immuunaanval op motorische zenuwterminale calciumkanalen en andere zenuwterminale eiwitten waarop LEMS gericht is, kunnen stoppen. Daarom worden symptomatische behandelingen voor neuromusculaire zwakte die het gevolg is van LEMS begunstigd.,
Kaliumkanaalblokkers
Kaliumkanaalblokkers zorgen ervoor dat de elektrische activiteit die door de neuromusculaire junctie gaat, gedurende een langere periode voortduurt1, waardoor de instroom van calcium in het zenuwuiteinde en de afgifte van acetylcholine toeneemt. Twee kaliumkanaalblokkers zijn goedgekeurd in de Verenigde Staten om LEMS te behandelen.
Firdapse (ook bekend als 3,4-diaminopyridine, 3,4-DAP) werd in November 2018 goedgekeurd door de FDA voor de behandeling van volwassenen met LEMS en wordt op de markt gebracht door Catalyst Pharmaceuticals., Firdapse werd getest in meerdere klinische onderzoeken bij volwassenen met LEMS. In de studies werd het effect van Firdapse gemeten op de kwantitatieve Myasthenia Gravis score (een door de arts beoordeelde schaal die wordt gebruikt om spierzwakte te beoordelen) en de Subject Global Impression scale (een schaal waarop patiënten hun algehele indruk van de effecten van de behandeling beoordelen). Patiënten die Firdapse kregen, vertoonden een groter voordeel met betrekking tot deze maatregelen dan patiënten die placebo kregen.,2
Ruzurgi (amifampridine) werd in Mei 2019 goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) voor de behandeling van LEMS bij kinderen van 6 tot 17 jaar en wordt gecommercialiseerd door Jacobus Pharmaceutical Company. De goedkeuring van Ruzurgi was gebaseerd op gegevens over de veiligheid en werkzaamheid van een klinisch onderzoek met 32 volwassenen met LEMS, veiligheidsgegevens van pediatrische patiënten en gegevens over farmacokinetische modellering en simulatie., De werkzaamheidsstudie vergeleek de tijd die iemand nodig heeft om uit een stoel op te staan, drie meter te lopen en drie opeenvolgende ronden zonder pauze terug te keren naar de stoel bij patiënten die Ruzurgi bleven gebruiken met patiënten die overschakelden op placebo. Patiënten die Ruzurgi bleven gebruiken, ondervonden minder insufficiëntie dan die welke placebo kregen; bovendien merkten patiënten die op placebo overschakelden een verzwakking op.Van Firdapse en Ruzurgi is bekend dat ze convulsies veroorzaken en mogen niet worden gebruikt bij mensen met een voorgeschiedenis van convulsies., De meest voorkomende bijwerkingen ervaren in Firdapse klinische proeven waren brandend of prikkelend gevoel( paresthesie), bovenste luchtweginfectie, buikpijn, misselijkheid, diarree, hoofdpijn, verhoogde leverenzymen, rugpijn, hypertensie en spierspasmen. De meest voorkomende bijwerkingen gezien in ruzurgi studies waren paresthesieën, buikpijn, indigestie, duizeligheid en misselijkheid.2,3
cholinesteraseremmers
de meest gebruikte cholinesteraseremmer is pyridostigmine (Mestinon). Deze medicijnen vertragen de afbraak van acetylcholine.,4
cholinesteraseremmers houden acetylcholine langer rond op de neuromusculaire kruising maar ook in het autonome zenuwstelsel (dat onvrijwillige lichaamsfuncties reguleert). Soms kunnen de medicijnen diarree, buikkrampen en/of overmatig speeksel veroorzaken. Bij hoge doses kunnen ze zwakte vergroten. Imodium kan worden gebruikt om diarree veroorzaakt door pyridostigmine te behandelen.
cholinesteraseremmers zijn meestal slechts licht effectief voor LEMS, maar in zeldzame gevallen kunnen ze voldoende zijn om de ziekte te beheersen.,
bovendien worden cholinesteraseremmers die in myasthenia gravis (MG) worden gebruikt, ook gebruikt bij LEMS om de symptomen te verlichten door de aanwezigheid van acetylcholine op de neuromusculaire junctie te handhaven. Cholinesteraseremmers blokkeren de werking van acetylcholinesterase, het enzym dat acetylcholine afbreekt.
andere benaderingen
Guanidine, een kaliumkanaalblokker, wordt soms gebruikt in combinatie met pyridostigmine, maar guanidine wordt meestal vermeden vanwege toxiciteit waarbij nieren en beenmerg betrokken kunnen zijn., Als guanidine wordt gebruikt, moeten de doses laag zijn (5 tot 10 mg/kg per dag, toegediend in drie tot vier verdeelde doses om te beginnen) en is nauwkeurige controle van de bijwerkingen noodzakelijk.
geneesmiddelen die het immuunsysteem onderdrukken kunnen worden gebruikt om de auto-immune aard van LEMS aan te vallen, maar ze hebben bijwerkingen en verhogen de gevoeligheid voor infecties en mogelijk kanker.
intraveneuze immunoglobuline (IVIG) therapie kan worden gebruikt om de binding van antilichamen te blokkeren.
deze behandelingsopties moeten zorgvuldig worden overwogen en een nauwgezette follow-up is noodzakelijk., Uw arts of MDA Care Center arts kan u helpen bepalen welke behandelingen geschikt zijn voor u.
bij personen met kanker wordt ook de primaire maligniteit behandeld.
immuuntherapie
bij personen die aanvullende therapie nodig hebben, is immunosuppressie of immuunmodulatie meestal de volgende stap.
de behandelingsopties zijn vergelijkbaar met die besproken voor MG (zie myasthenia Gravis Medical Management), waarbij prednison en azathioprine het vaakst worden gebruikt. Mycofenolaatmofetil kan azathioprine vervangen.,
immuunmodulatie opties omvatten ook intraveneuze immunoglobuline (IVIG) en plasma-uitwisseling. Plasma-uitwisseling verwijdert tijdelijk antilichamen uit het bloed. IVIG heeft meestal de voorkeur, met voordelen die een piek na twee tot vier weken. IVIG-therapie is in wezen een injectie van niet-specifiek antilichaam (immunoglobuline) dat zou kunnen werken door de productie van het immuunsysteem van zijn eigen antilichamen af te bellen, veel zoals warme lucht een thermostaat vertelt om te stoppen met het pompen van warmte. Men denkt ook dat IVIG de binding van antilichamen, zoals de antilichamen van het calciumkanaal, van hun doelstellingen blokkeert., Het verdunt waarschijnlijk ook de antilichamen en andere immuunsysteemproducten die cellen beschadigen. IVIG kan worden gegeven in combinatie met andere immunotherapieën en als brug in afwachting van de werkzaamheid van azathioprine.5