Francja miała więcej czołgów, dział i ludzi niż Niemcy w 1940 roku
zawsze zakłada się, że podczas ii Wojny Światowej Niemcy zatłukli drogę do zwycięstwa z wysoce nowoczesną i Zmechanizowaną armią i siłami powietrznymi, które były lepsze od wszystkiego, co alianci mogli zebrać w maju 1940 roku. Rzeczywistość II wojny światowej była zupełnie inna.,
10 maja 1940 r., kiedy Niemcy zaatakowali, tylko 16 ze 135 dywizji zmechanizowanych zostało wyposażonych w transport zmotoryzowany. Reszta zależała od koni i wozów lub stóp. Sama Francja liczyła 117 dywizji.
Francja miała też więcej dział: Niemcy mieli 7378 sztuk artylerii, a Francja 10 700. Niemcy mogli zgromadzić 2439 czołgów, podczas gdy Francuzi mieli 3254, z których większość była większa, lepiej uzbrojona i opancerzona niż niemieckie czołgi.,
- 10 najważniejszych dat II Wojny Światowej
- dlaczego doszło do ii Wojny Światowej?
priorytet dla siły roboczej w Wielkiej Brytanii jest zaskakujący
Wielka Brytania zdecydowała przed rozpoczęciem wojny, że uczyni siły powietrzne i morskie centrum swojej zdolności bojowej, i dopiero po upadku Francji, że brytyjskie mocarstwa zdały sobie sprawę, że armia będzie musiała znacznie rosnąć.,
jednak aż do wiosny 1944 r.priorytetem dla siły roboczej w Wielkiej Brytanii nie była marynarka wojenna, RAF, armia, a nawet Marynarka handlowa, ale Ministerstwo produkcji samolotów. W czasie wojny tylko Wielka Brytania zbudowała 132 500 samolotów, co było oszałamiającym osiągnięciem – zwłaszcza biorąc pod uwagę, że dowództwo myśliwców w bitwie o Anglię nigdy nie miało więcej niż 750 myśliwców.
alianckie straty w żegludze handlowej wynosiły zaledwie 1%
alianckie straty w żegludze w czasie ii Wojny Światowej na północnym Atlantyku, wodach arktycznych i wodach wewnętrznych wynosiły zaledwie 1%.,48%. Łącznie odbyło się 323 090 indywidualnych rejsów, z czego 4 786 zatopiono. Spośród nich 2562 były Brytyjczykami, ale średnio około 2000 brytyjskich statków żeglowało gdzieś na całym świecie w danym dniu.
konwoje w większości były dość bezpieczne, mimo że kilka strasznie cierpiało. Najbardziej ucierpiały niezależne rejsy i maruderzy z konwojów, ale szybsze niezależne rejsy były potrzebne, aby skrócić czas rozładunku i zatory, co było wadą systemu konwojów.,
- wielkie nieporozumienia II Wojny Światowej
- niechętne kamikaze II Wojny Światowej
Japończycy mieli rakiety Kamikaze
w czasie ii Wojny Światowej nie tylko Niemcy wznieśli w powietrze samoloty o napędzie rakietowym. Po początkowych zwycięstwach, Japończycy starali się dotrzymać kroku amerykańskiej i brytyjskiej technologii, ale opracowali Ohka – lub „Cherry Blossom”, rakietowy pocisk przeciwlotniczy kierowany przez człowieka, który był używany pod koniec wojny jako broń kamikaze.,
musiał być przenoszony przez „matkę” samolot, aby dostać się w zasięg, a następnie po uwolnieniu szybował w kierunku celu – zwykle statku – zanim pilot wystrzelił rakiety i przeleciał z prędkością do 600 mph. Piloci Ohka byli nazywani Jinrai Butai – „bogowie piorunów” – ale zdołali zatopić tylko trzy alianckie okręty. To było dużo wysiłku i poświęcenia za niewiele.,
Wielka Brytania miała najmniej racjonowania w Europie
Francja i Wielka Brytania rozpoczęły wojnę bez racjonowania i chociaż została skromnie wprowadzona w Wielkiej Brytanii w styczniu 1940 roku, Francja nadal opierała się do czasu ich pokonania w czerwcu 1940 roku. Niemcy natomiast przed wojną wprowadzili racjonowanie i od początku do końca starali się wyżywić swoje siły zbrojne i szerszą ludność.
zapotrzebowanie kraju na żywność z okupowanych terytoriów doprowadziło do wielkiego głodu wielu ludzi, w tym miejskich Francuzów., Brytyjczycy nigdy nie musieli głodować i chociaż wiele żywności było racjonowanych, wiele nie było. Oczywiście, do 1945 R. Wielka Brytania miała to bardzo łatwe w porównaniu z resztą Europy.
feldmarszałek Alexander był najbardziej doświadczonym dowódcą pola bitwy wojny
feldmarszałek Alexander był znany każdej Wielkiej Brytanii w kraju do końca wojny, ale jest mniej znany dziś. Miał niezwykłą karierę i był jedynym oficerem wojny, który dowodził oddziałami frontowymi w każdej randze.
po awansie na brygadiera w I Wojnie Światowej dowodził brygadą Nowshera na północno-zachodniej granicy w latach 30., pierwszą Dywizją we Francji w 1940 i brytyjskimi siłami w Birmie w 1942., Dowodził siłami Bliskiego Wschodu i dwoma grupami armii, zanim ostatecznie został naczelnym dowódcą aliantów na Morzu Śródziemnym.
był również wyjątkowy w Armii Brytyjskiej za dowodzenie wojskami niemieckimi na Łotwie w latach 1919-1920 podczas wojny z Rosją.
między alianckimi& niemieckimi asami myśliwskimi
Luftwaffe miała zupełnie inne podejście do swoich asów.,”Piloci nie tylko oczekiwali, że będą latać dłużej bez przerw, ale także aktywnie pomagali swoim czołowym strzelcom uzyskać duże wyniki, a słabsi śmiertelnicy chronili ich, podczas gdy „experten” strzelał.
na Froncie Wschodnim starli się ze źle uzbrojonymi i wyszkolonymi samolotami radzieckimi i wkrótce czołowi piloci zaczęli gromadzić ogromne wyniki. Bibi Hartmann była czołowym asem wszech czasów z 352 „zabójstwami”. Czołowym asem alianckim całej wojny był as RAF, James' Johnnie ' Johnson z 38 zabitych.,
- 6 mitów z Bitwy o Anglię
- 7 filmów z ii Wojny Światowej
zaginiony samolot myśliwski Luftwaffe
w tym samym czasie, gdy Messerschmitt opracowywał Bf109, konkurencyjna firma Heinkel zaproponowała również nowy, całkowicie metalowy myśliwiec jednopłatowy He112. Wczesne prototypy każdego z nich były dość równomiernie dopasowane pod względem prędkości i szybkości wznoszenia, a zarówno Me109E, jak i myśliwiec Messerschmitta, jak i He112E miały prędkość ponad 350 km / h.
ten ostatni może wspiąć się na 20 000 stóp w 10 minut., Co ważniejsze, miał bardzo wytrzymałe podwozie, które ułatwiało lądowanie nowo wyszkolonym pilotom, i fenomenalny zasięg około 715 mil, który był lepszy nawet niż dwusilnikowy Messerschmitt 110.
He112 byłby idealnym partnerem me109 – a jego zasięg był zaletą w bitwie o Anglię i gdzie indziej. Jednak podczas gdy Willy Messerchmitt był dobrym imprezowiczem, a Göring miał szczególne (i irracjonalne) zamiłowanie do me110, Heinkel miał powiew żydowskiej krwi – więc myśliwiec Heinkela został porzucony.,
Amerykańska Kurtka Parsons została zaprojektowana z myślą o komforcie
standardowa i najczęściej noszona tunika polowa US Army z czasów wojny to M41, lepiej znana jako kurtka Parsons. Została ona wprowadzona w 1941 roku po próbach przeprowadzonych przez amerykańską 5 dywizję w ćwiczeniach na Środkowym Zachodzie i Alasce latem i jesienią 1940 roku, a jej nazwę nadano na cześć generała dywizji Parsonsa, dowódcy dywizji.,
projekt został jednak oparty na przedwojennym cywilnym wiatraku: szybko rozwijająca się armia amerykańska uznała, że większość rekrutów to poborcy, a wygoda, trwałość i praktyczność są ważniejsze niż gładkie Wojskowe łożysko. Z przodu zapinana na suwak i guzik, była to prosta, lekka i ciepła krótka kurtka, która wymagała Niewielkiego krawiectwa i nie marnowała żadnego materiału, a która została zaprojektowana w porozumieniu z biurkiem mody Esquire magazine.,
- 9 rzeczy, których (prawdopodobnie) nie wiedziałeś o Dunkierce
- D-Day: sukcesy i porażki w centrum uwagi
transport samochodowy w Niemczech był minimalny
niemiecka propaganda wojenna, że III Rzesza miała wysoce Zmechanizowaną i nowoczesną armię, jest nadal powszechnie uważana, ale w rzeczywistości w 1939 r.Niemcy były jednym z najmniej motoryzacyjnych społeczeństw w świecie zachodnim, pomimo autobahnów i zwycięstwa w Grand Prix Mercedesa.
w chwili wybuchu wojny na każdy pojazd silnikowy w Niemczech było 47 osób., W Wielkiej Brytanii liczba ta wynosiła 14, we Francji-8, a w USA-4. Oznaczało to, że armia niemiecka była w dużej mierze zależna od kolei, koni i wozów oraz od stóp swoich żołnierzy; w maju 1940 w armii było tylko 16 Dywizji zmechanizowanych.
co ważniejsze, tak stosunkowo mała liczba pojazdów samochodowych oznacza, że było mniej fabryk, mniej warsztatów, mniej pomp benzynowych i mniej osób, które umieły prowadzić. Innymi słowy, był to niedobór, którego nie można było łatwo naprawić.,
James Holland jest wielokrotnie nagradzanym historykiem, pisarzem i nadawcą i autorem Normandy ' 44: D-Day i bitwy o Francję (Bantam Press, maj 2019). Jest członkiem Royal Historical Society i pracownikiem naukowym na Uniwersytecie Swansea, a także prowadzi cotygodniowy podcast z komikiem Alem Murrayem na temat II wojny światowej, „we Have Ways of Making You Talk”. Możesz śledzić Jamesa na Twitterze @ James1940.
artykuł został pierwotnie opublikowany przez History Extra we wrześniu 2014 roku