Chemia organiczna
w pewnym momencie w historii, to było, że tylko żywe istoty były zdolne do syntezy związków zawierających węgiel obecnych w komórkach. Z tego powodu do tych związków zastosowano termin organiczny. Ostatecznie udowodniono, że związki zawierające węgiel mogą być syntetyzowane z substancji nieorganicznych, ale termin organiczny pozostał. Obecnie związki organiczne definiuje się jako związki kowalencyjnie związane zawierające węgiel, z wyłączeniem węglanów i tlenków., Zgodnie z tą definicją związki takie jak dwutlenek węgla \(\left (\ce {CO_2} \ right)\) i węglan sodu \(\left (\ce {na_2co_3}\ right)\) są uważane za nieorganiczne. Chemia organiczna jest badaniem wszystkich związków organicznych.
Chemia organiczna to bardzo rozległy i złożony temat. Istnieją miliony znanych związków organicznych, czyli znacznie więcej niż liczba związków nieorganicznych. Powód leży w wyjątkowości struktury węgla i możliwości wiązania. Węgiel ma cztery elektrony walencyjne i dlatego tworzy cztery oddzielne wiązania kowalencyjne w związkach., Węgiel ma zdolność wielokrotnego wiązania się ze sobą, tworząc długie łańcuchy atomów węgla, a także struktury pierścieniowe. Wiązania te mogą być pojedynczymi, podwójnymi lub potrójnymi wiązaniami kowalencyjnymi. Węgiel łatwo tworzy wiązania kowalencyjne z innymi pierwiastkami, głównie Wodorem, tlenem, azotem, halogenami i kilkoma innymi niemetalami. Poniższe rysunki przedstawiają modele dwóch z wielu związków organicznych.
pokrewna dziedzina biochemii pokrywa się w pewnym stopniu z chemią organiczną. Biochemia jest badaniem chemii systemów żywych., Wiele związków biochemicznych uważa się za związki organiczne. Obie cząsteczki pokazane powyżej są materiałami biochemicznymi pod względem ich wykorzystania w organizmie, ale organicznymi chemikaliami pod względem ich struktury i reaktywności chemicznej.
