wielcy autorzy pokazują nam, że istnieje wiele sposobów na rozpoczęcie historii. Można rozpocząć powieść od narratora / postaci przedstawiającej się, jak Holden Caufield Salingera lub David Copperfield Dickensa. Możesz też zacząć od akcji, Jak to robi Ray Bradbury w swojej klasycznej powieści Fahrenheit 451.,
przeczytaj 5 rodzajów początków historii i wskazówek, jak sprawić, by Twoja własna była skuteczna:
1: Wprowadzenie czytelników do pamiętnego narratora-protagonisty
jest to popularny sposób na rozpoczęcie opowieści o postaci dorastającej lub zmagającej się z wewnętrznym konfliktem. Powieści te zazwyczaj wykorzystują narrację pierwszoosobową. Od pierwszej linii czytelnik poznaje charakterystycznego narratora.,
na przykład, Holden Caulfield Salingera w The Catcher in the Rye (1951) ma silny głos i wyraźną, niezadowoloną postać nastolatków:
’jeśli naprawdę chcesz o tym usłyszeć, pierwszą rzeczą, którą prawdopodobnie będziesz chciał wiedzieć, jest to, gdzie się urodziłem, i jakie było moje nędzne dzieciństwo, i jak moi rodzice byli zajęci i wszystko, zanim mnie mieli, i całe to gówno Davida Copperfielda, ale nie mam ochoty się w to mieszać, jeśli chcesz znać prawdę.,”
to otwarcie jest skuteczne, ponieważ otrzymujemy silne poczucie osobowości postaci w jego krótkim użyciu przekleństw, slangów i przymiotników („gówno”, „kiepski”). Bezpośredni kontakt z narratorem stwarza poczucie bliskości i zażyłości. Efekt ten jest podobny do „czytelnika, poślubiłam go” Charlotte Bronte w Jane Eyre.
innym mocnym przykładem tego typu otwarcia opowieści, wstępem bohatera / narratora, jest Lolita Vladimira Nabokova (1955)., Nabokov rozpoczyna swoją powieść od zdeprawowanego antybohatera, Humberta Humberta, rozmyślającego o imieniu Lolity, młodego obiektu jego obsesji:
otwarcie Nabokova jest silne, ponieważ psychologia osobowości i charakteru jest obecna od pierwszej linii. Kiedy zaczynasz historię z przedstawianiem się głównego bohatera, pamiętaj, aby:
- nadać im charakterystyczny głos: wspaniały język Humberta Humbert pasuje do postaci, podobnie jak cyniczne słowa Nastolatka Salingera.,
- pokaż, co ma znaczenie dla twojej postaci/narratora od początku: Mamy poczucie trzewnej obsesji Humberta na punkcie Lolity poprzez jego uniesienie nawet w wymawianiu jej imienia.
2: początek powieści z kluczowymi wspomnieniami
często powieści otwierają się od narratorów przywołujących wspomnienia, które są rdzeniem fabuły. Jest to szczególnie powszechne w powieściach, w których pojedyncze, niezapomniane wydarzenie rzuca cień na resztę książki (np. morderstwo w tajemnicy morderstwa).,
kadrowanie wydarzenia w historii poprzez pamięć postaci nadaje mu wagę. Kiedy zaczynasz swoją powieść z głównym bohaterem pamiętając wcześniejszą scenę, dlatego ważne jest, aby wybrać odpowiednią scenę.
Wybierz scenę, która przedstawia dylemat lub wybór, lub silnie emocjonalne doświadczenie, które z pewnością będzie miało konsekwencje dla twojej postaci. Na przykład, Mark Haddon ' s The Curious Incident of the Dog in the Night-time (2003) rozpoczyna się z 15-letnim narratorem Christopherem, który odnajduje zamordowanego psa sąsiada:
'To było 7 minut po północy., Pies leżał na trawie na środku trawnika przed domem pani Shears. Miał zamknięte oczy. Wyglądało to tak, jakby biegał po swojej stronie, tak, jak biegają psy, gdy myślą, że gonią kota we śnie. Ale pies nie biegał ani nie spał. Pies był martwy. Z psa wystaje widelec ogrodowy.”
otwarcie Haddona jest skuteczne, ponieważ buduje się do objawienia, że pies został zabity brutalnie. Jest skuteczny, ponieważ rodzi pytania, na które chcemy odpowiedzieć.,
Kiedy zaczynasz od przypomnienia sobie kluczowego wspomnienia, pamiętaj o:
- Wybierz scenę, która natychmiast zaczyna dawać czytelnikowi Klucze do zrozumienia reszty książki. Narrator haddona na przykład przytula krwawiącego psa, tak że zaczynamy zdawać sobie sprawę, że Christopher jest niezwykły
- Pokaż czytelnikowi pamięć: Haddon nie mówi tylko: „Christopher znalazł psa sąsiada, zabitego widelcem ogrodowym.,”Odkrywamy psa oczami Christophera, a to zwiększa wpływ sceny
3: rozpoczęcie książki z niejednoznacznym działaniem
odrobina tajemnicy lub zamieszania na początku powieści może pomóc wciągnąć czytelników. Jednocześnie upewnij się, że otwarcie nie jest tak tajemnicze, że czytelnik porzuca frustrację. Nawet jeśli cel lub powody twojego niejednoznacznego otwarcia nie są jasne na początku, sama akcja musi podtrzymywać zainteresowanie czytelników, dopóki nie będzie więcej jasności.,
Zapraszamy do obejrzenia filmu Fahrenheit 451 Raya Bradbury’ego:
' to była przyjemność spalić.
'to była szczególna przyjemność widzieć rzeczy zjedzone, widzieć rzeczy zaczernione i zmienione. Z mosiężną dyszą w jego pięściach, z tym wielkim pytonem plującym jadowitą naftą na świat, krew trysnęła mu w głowie, a jego ręce były rękami niesamowitego dyrygenta grającego wszystkie Symfonie płonących i płonących, aby zniszczyć strzępy i Ruiny historii.,”
pierwsze zdanie jest niejednoznaczne – kto lub co pali? Następny powoli wypełnia kontekst: dowiadujemy się, że postać używa nafty, aby coś spalić, zniszczyć „historię”, ale nadal nie wiemy, co dokładnie. Dopiero na końcu akapitu dowiadujemy się, że postać Montaga pali książki.
ten sposób rozpoczęcia historii jest skuteczny, ponieważ Bradbury przedłuża mieszankę napięcia i zamieszania, a sama akcja postaci jest jasna.
jeśli rozpoczynasz książkę wieloznaczną, drażniącą akcją:
- daj czytelnikowi odpowiedzi na co najmniej jedną (lub niektóre) z „5 w”., Może nie od razu wiemy, kto pali (lub co palą), ale Bradbury daje nam silny powód: przyjemność. Rozkosz, z jakim Montag pali książki, jest jasny
- pod koniec pierwszego akapitu, daj czytelnikowi trochę więcej jasności, tak jak Bradbury
4: Wprowadzenie do swojej historii celowym prologiem
„Prolog” dosłownie oznacza „słowo przed”., Ta oddzielna część wstępna lub wstępna w powieści ma kilka zastosowań:
- dając szeroki kontekst historyczny, który toruje drogę głównej historii
- pokazując scenę lub wydarzenie poprzedzające główną narrację, której konsekwencje przenikają się przez następującą historię
Donna Tartt wykorzystuje drugi rodzaj prologu do doskonałego efektu w swojej powieści kryminalnej The Secret History (1992). Jej prolog mówi nam, że postać zostaje zamordowana, że narrator jest w jakiś sposób współwinny, i że będzie opowiadał wydarzenia, które doprowadziły do morderstwa w nadchodzącej narracji.,
ten zwiastun wyjaśnia, że motyw, a nie tożsamość, jest główną tajemnicą zabójstwa. Prolog tartta nie marnuje czasu na ujawnianie kluczowych informacji, które kształtują nasze oczekiwania wobec głównej historii:
’śnieg w górach topniał i Bunny był martwy przez kilka tygodni, zanim zrozumieliśmy powagę naszej sytuacji. Był martwy przez 10 dni, zanim go znaleźli.,'
poprzez natychmiastowe oprawienie historii wokół morderstwa Bunny ' ego i jego następstw, Prolog Tartta kieruje naszą uwagę na grunt, który obejmie nadchodząca historia. Nie fakt śmierci Bunny ' ego, ale wir wydarzeń, które wyłaniają się z tej zbrodni. Wyznacza drogę do czytania i sensowania historii.
chcesz zamieścić Prolog w swojej książce? Zapytaj:
- czy zdarzenia w pierwszej części książki muszą być opisane przed główną akcją. Jeśli tak, to dlaczego? W przypadku Tartta podawanie kluczowych wydarzeń w Prologu jest mądre, strukturalnie., Ponieważ tożsamość ofiary morderstwa (i przynajmniej jednej osoby odpowiedzialnej) zostaje ujawniona wcześnie, główna narracja historii może swobodnie skupiać się na motywacjach i konsekwencjach postaci, a nie tylko rozwiązywaniu przestępstw
- czy Twoja historia potoczyłaby się lepiej, gdybyś opowiedział wcześniejsze wydarzenia za pomocą retrospekcji postaci lub prologu? Spróbuj napisać scenę jako prolog, a następnie napisz tę samą scenę jako retrospekcję. Co lepiej pasuje do sceny?,
5: Strong ways to start a story: Opening with the unexpected
często najbardziej pamiętne opening story zaskakują nas i sprawiają, że zatrzymujemy się na chwilę.
Weźmy początek Bradbury 'ego do Fahrenheita 451 powyżej,” to była przyjemność spalić. To nieoczekiwane. Wynika to częściowo z jego wewnętrznej sprzeczności. Wiemy, że oparzenie z gorącej płyty jest bolesne, a idea przyjemności jest w ten sposób zaskakująca., Niejednoznaczność „to” oznacza, że początkowo nie wiemy, czy narrator opisuje dziwną przyjemność z palenia siebie, czy też palenia czegoś innego.
przykłady ze znanych książek pokazują, że zawsze był to jeden z popularnych sposobów na rozpoczęcie historii. Na przykład Dodie Smith otwiera I Capture the Castle (1949):
'piszę to siedząc w zlewie kuchennym.”
wybór miejsca siedzącego narratora jest niezwykły, intryguje nas do przeczytania następnego zdania. Bez względu na to, w jaki sposób zdecydujesz się rozpocząć powieść, pierwsze, kluczowe dla czytelnika, czytanie drugiego zdania jest pierwszym, kluczowym wyczynem.,
rozpocznij swoją własną powieść już teraz: burza mózgów motywy fabuły, ustawienia i postacie i uzyskaj pomocne opinie od społeczności Now Novel.