słynni artyści impresjoniści na tej liście zostali odrzuceni przez ówczesnych krytyków sztuki.
Impresjonizm był masowym odejściem od tradycyjnych wówczas dzieł realistycznych.
coraz więcej codziennych scen i ludzi stawało się ich tematem, w przeciwieństwie do konwencjonalnych dzieł i portretów patronów wyższej klasy.
styl był przykładem jaśniejszych kolorów i małej czerni używanych przez artystów, różne zmiany koloru i tonu nadawały formę i strukturę poszczególnym przedmiotom, a nie odrębnym liniom.,
kim byli główni Malarze impresjoniści?
głównymi artystami impresjonistycznymi byli:
- Claude Monet
- Édouard Manet
- Edgar Degas
- Pierre-Auguste Renoir
- Camille Pissarro
- Mary Cassatt
- Alfred Sisley
Poniżej znajdziesz listę znanych artystów impresjonistów i ich ważnych obrazów.
słynni artyści impresjoniści
Claude Monet
Claude Monet, urodzony w 1840 roku w Paryżu, był ambitnym francuskim artystą i uważany za jednego z najważniejszych twórców impresjonizmu.,
w rzeczywistości termin Impresjonizm został ukuty z jednego z jego najbardziej znanych dzieł Impresja, Sunrise.
w młodości stał się znany ze swoich karykatur węglowych, ale dopiero Eugene Boudin został jego mentorem, nauczył się używać technik olejnych i outdoorowych.
Po wielu latach podróży przez całe dzieciństwo, Monet powrócił do Paryża. W tym czasie poznał wielu innych impresjonistów, takich jak Édouard Manet, z którym zaprzyjaźnił się.,
podczas pobytu w Paryżu został powołany do wojska, ale ciotka zdołała go zwolnić z wojska pod warunkiem, że ukończy kurs w szkole artystycznej.
Po wielu latach trudów i sukcesów, Monet zmarł na raka płuc w wieku 86 lat, prosząc o mały i intymny pogrzeb.
jego słynną wczesną pracą była kobieta w zielonej sukience, która przedstawiała jego żonę, Camille Doncieux, której używał jako modelki.
większość słynnych dzieł Moneta koncentruje się na krajobrazach i morskich krajobrazach francuskiej wsi.,
wielokrotnie pracował nad tą samą sceną, aby uchwycić upływ czasu oraz zmiany w świetle i kolorze.
wśród impresjonistów uważany jest za najbardziej znanych artystów tego stylu.
najbardziej znanym ze wszystkich obrazów impresjonistycznych jest impresja Sunrise Claude Monet jest odpowiedzialny za rzeczywistą nazwę Impresjonizm.
Monet namalował sześć oddzielnych płócien, które przedstawiały Port Hawr we Francji, który jest jego rodzinnym miastem.,
Impression Sunrise jest najbardziej znanym z serii i został wystawiony wraz z pracami innych artystów w 1874 roku, ten nowy styl grafiki miał wielu krytyków.
grupa artystów impresjonistów, o których mowa, została odrzucona z paryskiego salonu, co skłoniło ich do stworzenia własnej wystawy, aby zaprezentować swoje prace.
praca była typowa dla nowego ruchu artystycznego. Jego nazwa jest synonimem stylu.
nie obejmuje wielu stylów innych dzieł impresjonistycznych, ponieważ wykazuje powściągliwe użycie kolorów i pociągnięć pędzla.,
Édouard Manet
Édouard Manet odegrał kluczową rolę w przejściu od realizmu do impresjonizmu. Szanując realizm, jego kontrowersyjne i śmiałe impresjonistyczne prace wzbudziły wielką krytykę i podziw wśród artystów swoich czasów.
urodzony w 1832 roku w zamożnej rodzinie w Paryżu, od najmłodszych lat dążył do zostania artystą.
za namową wujka był mentorem Thomasa Couture ' a.
aby się kształcić, podróżował do Włoch, Niemiec i Holandii, co wpłynęło na jego styl i koncepcję artystyczną.,
Manet skupił się na tematach współczesnych, ale przeniósł się do przedstawień historycznych i religijnych.
jego pierwszym utworem, który zdobył uznanie był hiszpański piosenkarz.
prezentował się na wystawie w Paryżu znanej jako Salon i był krytykowany jako „slapdash”, ale jego śmiałe wybory w tematach przyniosły mu większe kontrowersje i rozgłos.
jego prace, takie jak „Luncheon on the Grass” i „Olympia”, przedstawiały nagie kobiety i były krytykowane za bycie niemoralnym i wulgarnym przez wielu jego konserwatywnych współczesnych.,
większość jego późniejszych prac była martwa i nie spotkała się z krytyką, chociaż jego ostatnie dzieło , Bar w Folies-Bergere, przedstawia scenę w nocnym klubie o tej samej nazwie.wzbudzała rozmowy przez ponad sto lat.
Édouard Manet zmarł na kiłę w wieku 51 lat w 1882 roku po ukończeniu baru w Folies-Bergère, który przedstawia jeden z rodzajów scen, które stałby się znany na co dzień.,
jest to ostatnie wielkie dzieło artysty i wielu uważa je za jedno z jego najlepszych.
obraz postawił więcej pytań niż odpowiedzi, ponieważ perspektywa tworzona przez lustro była przedmiotem dyskusji na temat jego dokładności.
Egdar Degas
Edgar Degas jest najbardziej znany jako francuski impresjonista, jednak odrzucił to określenie i uważał się za realistę.
urodzony w Paryżu w 1834 roku w zamożnej rodzinie, Degas od najmłodszych lat był ambitnym artystą. Mimo, że przez całe życie cierpiał na niedowidzenie wzroku, kontynuował karierę w sztuce historycznej z wieloletnim rygorystycznym szkoleniem.,
w wieku osiemnastu lat przekształcił cały pokój w swoim domu w osobiste studio. Po latach pracy nad dziełami historycznymi, po trzydziestce skupił się na tematach współczesnych i zdobył wielkie uznanie dla swoich dzieł.
niektóre z dzieł, które ogół społeczeństwa kojarzyłby z impresjonizmem, to seria baleriny Degasa.
większość jego współczesnych prac przedstawiała baleriny i sceny taneczne, najbardziej godne uwagi były zajęcia taneczne i muzycy w orkiestrze, chociaż był częściowy dla wyścigów konnych i dżokejów.,
jego prace były chwalone za głębię złożoności psychologicznej w portretowaniu ludzkiej izolacji, tematu, w którym miał duże doświadczenie.
Degas uważał, że artysta nie może mieć życia osobistego i izolował się od świata zewnętrznego.
jego przyjaciele porzucili go i z powodu słabego wzroku ostatnie lata życia spędził błąkając się po ulicach praktycznie na ślepo.
Degas namalował L ' Absinthe w 1875 roku początkowo był panned przez krytyków i wszedł do przechowywania kilka razy.,
scena przedstawia mężczyznę i kobietę siedzących w kawiarni pijących szklankę absyntu ich wyraz twarzy wydaje się ospały i smutny.
dla kobiety siedzącej w kawiarni picie absyntu w tym czasie było uważane za niemoralne.
wielu brytyjskich krytyków w tym czasie oburzyło się dziełem sztuki.
Degas w przeciwieństwie do wielu impresjonistów preferował miejskie otoczenie dla swojego malarstwa, a modelka na zdjęciu występuje w innych jego pracach Plum Brandy i Chez le Père Lathuille.,
Pierre-Auguste Renoir
Pierre-Auguste Renoir urodził się w 1841 roku w biednej rodzinie w Limoges we Francji, ale przeniósł się do Paryża w pobliżu Luwru. Przyjął jaśniejszą paletę, skupiając się na intymnych i szczerych tematach.
oprócz portretów uchwycił nagie ciało kobiety, ale w późniejszych latach zwrócił się ku scenom domowym i wiejskim.
jako nastolatek, Renoir rozpoczął praktykę u artysty porcelany, studiując rysunek w wolnej szkole artystycznej. W 1864 roku Salon Paryski po raz pierwszy zaakceptował jego dzieło La Esmerelda.,
Po tym, jak kolejny utwór został przyjęty do salonu, miał wystarczająco dużo uznania, aby zlecić portrety osobom indywidualnym, aby pomóc się utrzymać.
często, aby pozostać stabilnym finansowo, polegał na rodzinie, przyjaciołach i patronach, którzy pomogą mu go wspierać.
w 1870 r.Renoir został powołany do armii, ale dzięki niemu nie brał udziału w bitwie.
Po wojnie powrócił do Paryża i kontynuował pracę, zyskując duży rozgłos za portrety, które wykonywał.,
w późniejszych latach zachorował na reumatyzm, który oszpecał jego dłonie i utrudniał mu pracę.
do śmierci w 1919 roku kontynuował pracę pędzlem przyczepionym do palców.
podczas lunchu imprezy żeglarskiej Pierre-Auguste Renoir zaprezentował trzy jego ulubione style pracy: plener, portret i martwa natura w połączeniu z malarzami wyrafinowanymi praca pędzla i wykwintna paleta kolorów.,
to najbardziej znane obrazy Renoira i jeden z jego największych o wymiarach 129,9 cm x 172,7 cm.
przedstawia przyjaciół artystów i jego przyszłą żonę jedzących lunch na balkonie w restauracji Maison Fournaise nad brzegiem Sekwany w Chatou we Francji.
poręcz służy jako punkt odcięcia między pustą lewą górną stroną obrazu, która zawiera brzeg rzeki, a prawą stroną, która jest gęsto wypełniona figurami.
Camille Pissarro
Camille Pissarro urodził się na Wyspie Świętego Tomasza w 1830 roku.,
w wieku dwunastu lat został wysłany do szkoły z internatem pod Paryżem, gdzie zachęcano go do rysowania.
Po powrocie pracował w firmie ojca, w wolnych chwilach zajmował się malarstwem scen przyrodniczych.
przeniósł się do Wenezueli i inspirował się jej krajobrazami i wioskami. Przeniósł się do Paryża, ale przetrwał rok, zanim przeniósł się na francuską wieś.
podczas wojny uciekł do Londynu, tylko po to, aby wrócić i znaleźć wiele swoich dzieł zniszczonych przez żołnierzy. Kontynuował pracę, rozwijając i porzucając neoimpresjonizm przez całą dorosłość.,
Pissarro stwierdził, że jedyne, co warto uchwycić, to wiejskie życie i krajobrazy. Zamiast gloryfikować sceny, nad którymi pracował, wolał obiektywnie kronikować.
pod koniec życia Pissarro zachorował na infekcję oka, która sprawiła, że nie mógł pracować na zewnątrz, chyba że było ciepło.
do śmierci w 1903 r.kontynuował pracę z okien pokoi hotelowych, które były wysokie, aby zobaczyć szeroki widok na krajobraz.
Pissaro był głównym zwolennikiem pleneru lub poza malowaniem pejzaży.,
była to jedna z głównych impresjonistycznych technik malarskich, która odróżniała je od innych gatunków, ponieważ uchwycenie naturalnego światła było kluczowe.
pod koniec życia z powodu złego stanu zdrowia zmuszony był malować sceny z pomieszczeń. Wiele z nich było z bulwaru Montmartre malując ulicę zarówno w wersji nocnej, jak i dziennej.
obraz mniej zajmuje się strukturą ulicy, a bardziej grą światła.,
jest to jeden z powodów, dla których Pissaro stworzył kilka wersji swojej twórczości, w tym w nocy.
Mary Cassatt
Mary Cassatt była przez całe życie rzeczniczką równych praw, urażoną wykluczeniem kobiet w sztuce. Większość jej prac koncentrowała się na życiu społecznym i prywatnym kobiet oraz matek z dziećmi.
Cassatt urodził się w Pensylwanii w 1844 roku w zamożnej rodzinie. Podróżowała w dzieciństwie, co doprowadziło do jej ekspozycji na rysunek podczas pobytu za granicą.,
w wieku piętnastu lat zapisała się na Pennsylvania Academy of Fine Arts i studiowała sztukę, ku przerażeniu ojca. W dorosłym życiu przeniosła się do Francji i, ze względu na kobiety nie mile widziane w większości zawodów artystycznych, uczyła się prywatnie jako kopistka.
Po rozpoczęciu wojny we Francji Cassatt wróciła do Stanów Zjednoczonych i zamieszkała z rodziną, jej ojciec odmówił pomocy w jej dążeniach.
Po wojnie wróciła do Francji i jedna ze swoich prac została przyjęta do paryskiego salonu.,
po pewnym sukcesie zawodowym doświadczyła załamania w karierze, została zaproszona do udziału w wystawie impresjonistów. Przyniosło jej to więcej sukcesów, którymi cieszyła się do końca życia.
Alfred Sisley
Alfred Sisley urodził się w zamożnej bretońskiej rodzinie w Paryżu we Francji w 1839 roku. Po porzuceniu szkoły biznesu w Londynie podjął studia artystyczne.
poznał Claude 'a Moneta i Pierre' a-Auguste ' a Renoira i pracował z nimi w plenerze.,
ze względu na niechętny powieściowy styl jego twórczości dzieła rzadko sprzedawały się i przez długi czas nie były wystawiane w paryskim Salonie.
dopiero w 1868 roku jego pierwszy utwór został zaakceptowany przez Salon i nie odniósł z niego dużego sukcesu ani stabilności finansowej.
podczas wojny we Francji biznes ojca Sisleya upadł, a jego rodzina straciła wszystkie pieniądze, zmuszając Sisleya do uzależnienia się od sprzedaży dzieł sztuki.
jego sztuka nie zyskała na wartości finansowej dopiero po jego śmierci i doświadczył ubóstwa aż do śmierci na raka gardła w 1899 roku.,
przez całe życie Sisley był surowym zwolennikiem tworzenia swoich dzieł Na Zewnątrz. Skupiał się na pejzażach, bardziej niż jakikolwiek inny artysta impresjonistyczny, z okazjonalnym odstępstwem od pracy figuratywnej.
La Chemin de La Machine została namalowana przez Alfreda Sisleya w 1873 roku i jest jednym z najlepszych przykładów malarstwa plenerowego.,
zarówno Sisley, jak i Monet pozostaliby wierni malowaniu na zewnątrz, wykorzystując naturalne, stale zmieniające się warunki świetlne, które wytwarzałby ruch słońca, poruszając się po niebie w ciągu dnia i pór roku.
jak większość jego prac La Chemin de la Machine deals wykorzystuje delikatną i delikatną paletę kolorów, a centralnym punktem obrazu jest znikająca droga w dal.
ten rodzaj punktu ogniskowego był czymś, z czego Sisley wielokrotnie korzystał, niezależnie od tego, czy jest to droga, czy rzeka.,
rząd równomiernie posadzonych drzew obejmuje pobocze drogi, która była i jest do dziś powszechną sceną w małych miastach we Francji, którą Sisley rejestruje w ponadczasowym sensie.
jego niebo jest lżejsze od tych, które Monet malował, a jego późniejsza praca zaczęła być pod wpływem moneta, a niebo było najbardziej zauważalnym postępem w jego twórczości.
obrazy impresjonistyczne
obrazy impresjonizmu przedstawione powyżej zwiastowały odważny nowy ruch w świecie sztuki.,
kontynuując realizm, impresjonista dążył do zerwania z tradycyjnymi obrazami w sztuce, które przedstawiałyby bogate i potężne sceny religijne.
miały na celu uchwycenie zwykłych scen i ludzi codziennego życia, którzy otaczali ich zarówno na wsi, jak i na scenach miejskich większych francuskich miast, takich jak Paryż.
impresjoniści starali się zajmować kolorem i jego związkiem ze światłem jako głównym składnikiem ich twórczości.
Po raz pierwszy dużą liczbę płócien malowano na zewnątrz lub w plenerze., Naturalne światło uznano za najlepszy sposób na zbadanie interakcji światła i cienia na krajobrazie.
codzienność na wsi była uczczona i celebrowana, podobnie jak zwykły człowiek.
Impresjonizm powinien być postrzegany jako jeden z najważniejszych ruchów artystycznych w historii i pod wieloma względami był pierwszą prawdziwą sztuką nowoczesną.
przeminęły wielkie sceny historyczne dawnych czasów, a portrety królów i szlachty zastąpiły niczym więcej niż tym, co artyści widzieli w otaczającym ich świecie.,
ich prace miały luźniejszą i lżejszą pracę pędzla, która pozwoliła im namalować „wrażenie” sceny ze szczególnym uwzględnieniem interakcji światła z otaczającym światem.
większość prac to olej na płótnie, niektórzy członkowie ruchu przeszli do pointylizmu i innych tego typu technik, ale była to wolno schnąca Farba olejna z pędzlem.
to zbiory słynnych artystów impresjonistów i obrazów impresjonistycznych, choć nie wyczerpujące, obejmują głównych bohaterów ruchu i ich prace.