Allen Iverson (Polski)

Iverson uczęszczał do Bethel High School w Hampton w stanie Wirginia i był dwukrotnym sportowcem., Zdobył Nagrodę Associated Press High School Player of the Year award zarówno w piłce nożnej, jak i koszykówce, a także zdobył mistrzostwo stanu Wirginia Dywizji 5 W obu dyscyplinach sportowych. Po ukończeniu szkoły średniej Iverson przez dwa lata grał w college ' u w drużynie Georgetown Hoyas, gdzie ustanowił rekord szkoły w średniej punktacji w karierze (22,9 punktu na mecz) i zdobył Nagrodę Big East Defensive Player of the Year.

Po dwóch udanych latach w Georgetown, Iverson ogłosił kwalifikację do draftu NBA w 1996 roku i został wybrany przez Philadelphia 76ers z pierwszym ogólnym wyborem., Został wybrany debiutantem roku NBA w sezonie 1996/1997. Czterokrotny mistrz NBA w sezonach 1998-99, 2000-01, 2001-02 i 2004-05, Iverson był jednym z najbardziej płodnych strzelców w historii NBA, pomimo stosunkowo niewielkiej wzrostu (mierzącego 183 cm). Jego średnia punktacji w sezonie zasadniczym wynosiła 26,7 punktów na mecz, a średnia punktacji w sezonie zasadniczym-29,7 punktów na mecz., Iverson był również najbardziej wartościowym zawodnikiem NBA w sezonie 2000-01 i poprowadził swoją drużynę do finałów NBA 2001 w tym samym sezonie. Iverson reprezentował Stany Zjednoczone na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2004, zdobywając brązowy medal.

w późniejszym okresie swojej kariery Iverson grał dla Denver Nuggets, Detroit Pistons i Memphis Grizzlies, zanim zakończył karierę w NBA z 76ers w sezonie 2009-10. W 2008 roku został uznany za piątego najlepszego strzelca NBA wszech czasów przez ESPN. W 2011 roku zakończył karierę w tureckim klubie Beşiktaş., Powrócił jako zawodnik-trener zespołu 3 w inauguracyjnym sezonie BIG3.

Szkoła średnia

uczęszczał do Bethel High School, gdzie zaczynał jako rozgrywający szkolnej drużyny piłkarskiej, grając jednocześnie w running back, kick returnera i defensywę. Startował także jako zawodnik szkolnej drużyny koszykarskiej.

junior Year

podczas swojego juniorskiego roku Allen był w stanie poprowadzić obie drużyny do Mistrzostw stanu Wirginia, a także zdobyć nagrodę Associated Press High School Player of the Year w obu dyscyplinach sportowych.,

Senior Year

14 lutego 1993 roku Iverson i kilku jego przyjaciół zostało zamieszanych w sprzeczkę z kilkoma klientami w kręgielni w Hampton w Wirginii. Podobno tłum Iversona był hałaśliwy i musiał zostać poproszony o wyciszenie się kilka razy, a w końcu rozpoczął się krzyczący pojedynek z inną grupą młodzieży. Wkrótce potem wybuchła wielka walka, w której biały tłum zmierzył się z czarnym. Podczas walki Iverson rzekomo uderzył kobietę w głowę krzesłem. On i trzech jego przyjaciół, którzy również byli czarnymi, byli jedynymi aresztowanymi., Iverson, który miał wtedy 17 lat, został skazany jako dorosły za okaleczanie przez mafię, rzadko używany Statut Virginii, który miał na celu zwalczanie linczu. Iverson i jego zwolennicy utrzymywali jego niewinność, twierdząc, że opuścił alejkę, gdy tylko zaczęły się kłopoty. Iverson powiedział o incydencie:

Iverson skazał na 15 lat więzienia, z 10-letnim zawieszeniem., Po tym, jak Iverson spędził cztery miesiące w Newport News City Farm, zakładzie poprawczym w Newport News, został ułaskawiony przez gubernatora Wirginii Douglasa Wildera, a Sąd Apelacyjny Wirginii uchylił wyrok w 1995 roku za niewystarczające dowody. Ten incydent i jego wpływ na społeczność zostały zbadane w filmie dokumentalnym No Crossover: the Trial of Allen Iverson., Iverson powiedział o swoim czasie w więzieniu:

wyrok więzienia zmusił go do ukończenia ostatniego roku szkoły średniej w Richard Milburn High School, szkole dla zagrożonych uczniów, zamiast konkurować w sporcie w Bethel. Jednak trzy lata spędzone tam przez Iversona wystarczyły, aby przekonać trenera Uniwersytetu Georgetown Johna Thompsona, aby spotkał się z Iversonem i zaoferował mu pełne stypendium, aby dołączyć do drużyny koszykarskiej Georgetown Hoyas.

College

w swoim pierwszym sezonie w Georgetown w latach 1994-1995 Iverson zdobył Nagrodę Big East Rookie of the Year i został wybrany do All Rookie Tournament First Team. W tym samym sezonie Iverson poprowadził The Hoyas do Sweet 16 rundy turnieju NCAA, gdzie przegrali z Karoliną Północną.

w swoim drugim i ostatnim sezonie w Georgetown w latach 1995-1996, Iverson poprowadził zespół do Big East championship i aż do Elite 8 rundy turnieju NCAA, gdzie przegrali z Massachusetts., Karierę sportową zakończył jako lider wszech czasów Hoyas w średniej punktacji w karierze, z wynikiem 22,9 punktów na mecz. Iverson został wybrany do pierwszej drużyny All American.

Po ukończeniu drugiego roku studiów Iverson zgłosił się do draftu NBA w 1996 roku. Był pierwszym zawodnikiem pod wodzą trenera Thompsona, który wcześniej opuścił Georgetown w NBA.

kariera zawodowa (1996-2011)

Philadelphia 76ers (1996-2006)

Wczesne lata (1996-2000)

Po dwóch sezonach w Georgetown, Iverson został wybrany przez Philadelphia 76ers w drafcie NBA 1996., Notowany na 1,83 m wysokości Iverson stał się najkrótszym pierwszym wyborem w historii ligi zdominowanej przez wyższych zawodników.

Iverson był w stanie tylko pomóc Sixers do rekordu 22-60 w 1996-97. W meczu przeciwko Chicago Bulls 55-8 Iverson zdobył 37 punktów i wyprzedził Michaela Jordana., Pobił rekord Wilta Chamberlaina w trzech meczach z rzędu z co najmniej 40 punktami, czyniąc to w pięciu meczach z rzędu, w tym 50-punktowym starciu w Cleveland przeciwko Cavaliers. Średnio 23,5 punktu na mecz, 7,5 asysty na mecz i 2,1 przechwytów na mecz w sezonie, Iverson został wybrany debiutantem roku NBA.

,

skrócony sezon 1998-1999 oznaczałby wielką poprawę dla 76ers. Iverson zdobył średnio 26,8 punktów (co dało mu pierwsze miejsce w lidze) i został wybrany do pierwszej drużyny All NBA first team. Sezon zakończył na 28-22. miejscu, dzięki czemu Iverson awansował do play-offów. Wystąpił we wszystkich dziesięciu meczach Play-off, notując średnio 28,5 punktu na mecz, pomimo wielu dokuczliwych kontuzji. Iverson poprowadził The Sixers do zdenerwowania nad rozstawionym z numerem trzecim Orlando Magic w czterech meczach, po czym przegrał z Indianą Pacers w drugiej rundzie w sześciu meczach.,

W tym samym roku Sixers nadal poprawiali się pod przywództwem Iversona, kończąc rozgrywki 49-33, ponownie kwalifikując się do playoffs (tym razem zdobywając piąte miejsce, o jedno miejsce wyższe niż szóste miejsce w poprzednim roku). W play-offach Iverson zdobywał średnio 26,2 punktu, 4,8 asysty, 4 zbiórki i 1,3 przechwytu na mecz. Philadelphia wyprzedziła Charlotte Hornets w pierwszej rundzie, ale została wyeliminowana przez Indianę w drugiej rundzie w sześciu meczach przez drugi rok z rzędu.,

w tym sezonie Iverson został wybrany do Drużyny Gwiazd Konferencji Wschodniej po raz pierwszy w historii.co by było 11 prostych wyborów. Był jedynym zawodnikiem poza Shaquille O ' Nealem, który w tym samym roku otrzymał tytuł MVP., W sezonie 2000, 76ers aktywnie próbował wymienić Iversona po jego licznych nieporozumień z ówczesnym trenerem Larry Brown i zgodził się na warunki Z Detroit Pistons przed Matt Geiger, który został włączony do umowy, odmówił utraty jego $ 5 milionów trade kicker. Kiedy okazało się, że Iverson pozostanie członkiem Sixers, Iverson i Brown odłożyli swoje różnice na bok, aby podjąć kolejną próbę zdobycia mistrzostwa NBA.,

MVP sezonu i Wyjazd do finałów (2000-2001)

w sezonie 2000-2001 Iverson doprowadził swój zespół do rekordu 10-0 na początku sezonu i został wybrany najlepszym zawodnikiem NBA All-Star Game w 2001 roku, gdzie zdobył tytuł MVP meczu. The Sixers ustanowili rekord 56-26 w tym roku, najlepszy w Konferencji Wschodniej w tym sezonie, zdobywając top seed. Zdobył także 31,1 punktu, zdobywając swój drugi w karierze tytuł mistrza NBA. Iverson zdobył również tytuł mistrza NBA po kursie 2,5 na mecz., Iverson został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem NBA; przy wzroście 165 stóp i 165 funtów stał się najkrótszym i najlżejszym zawodnikiem, który zdobył nagrodę MVP. Uzyskał 93 pierwsze miejsce spośród możliwych 124 głosów. Został również wybrany do All NBA First team za swoje osiągnięcia. W play-offach Iverson i Sixers pokonali Indiana Pacers w pierwszej rundzie, a w półfinale zmierzyli się z Toronto Raptors pod wodzą Vince ' a Cartera. Seria była pełna siedmiu gier i zawierała wiele niezapomnianych gier zarówno dla Cartera, jak i Iversona., W kolejnej rundzie Sixers pokonali Milwaukee Bucks, również w siedmiu meczach kontrowersyjnej serii, aby awansować do finału NBA 2001 przeciwko broniącemu tytułu mistrzowskiemu Los Angeles Lakers, w którym wystąpili Kobe Bryant i Shaquille O ' Neal.

Iverson poprowadził The Sixers do pierwszego Finału od czasu ich mistrzostw w 1983 roku. W pierwszym meczu finałów NBA 2001 Iverson zdobył 48 punktów i pokonał mocno faworyzowanych Lakers 107-101. W meczu wyraźnie wyprzedził Tyronna Lue po trafieniu decydującego strzału., Iverson zdobył punkty 23, 35, 35 i 37 w meczach 2-5, wszystkie przegrywając, choć szóstki nie zostały zmiecione, jak wielu przewidywało. Iverson cieszył się największym powodzeniem w sezonie indywidualnym i jako członek Sixers podczas sezonu 2000-2001 NBA.

Iverson zaczął używać rękawa do koszykówki w tym sezonie podczas rekonwalescencji z zapalenia kaletki w prawym łokciu., Inni gracze, w tym Carmelo Anthony i Kobe Bryant, również przyjęli rękawy, podobnie jak fani, którzy nosili rękawy jako wyraz mody. Iverson nadal nosił rękaw długo po wyleczeniu łokcia. Niektórzy uważali, że rękaw poprawia zdolność strzelania Iversona. Steven Kotler z Psychology Today zasugerował, że takie rękawy mogą działać jako placebo, aby zapobiec przyszłym urazom.,

wczesne wyjścia z playoff i odejście Larry ' ego Browna (2001-2003)

świeżo po podróży do finałów NBA, Iverson i Sixers weszli w sezon 2001-2002 z wysokimi oczekiwaniami, ale byli nękani kontuzjami i byli w stanie zdobyć rekord 43-39, aby tylko wkraść się do playoffów. Pomimo rozegrania zaledwie 60 meczów w tym sezonie i kontuzji, Iverson zdobył średnio 31,4 punktu na mecz, zdobywając swój drugi z rzędu tytuł mistrzowski. 76ers przegrali z Boston Celtics w pierwszej rundzie playoffs 3-2 W serii pięciu meczów., Po porażce Brown skrytykował Iversona za brak treningów drużyny. Iverson odpowiedział, mówiąc: „siedzimy tutaj, mam być graczem franczyzy, a my tu rozmawiamy o praktyce” i poszedł na rant, który zawierał słowo „praktyka” czternaście razy. Sezon 2002/2003 rozpoczął się słabo dla Sixers, którzy dopiero co oddali do New Jersey wyróżniającego się na tle defensywnym Dikembe Mutombo, a także odnotowali spadek zarówno produkcji ofensywnej, jak i defensywnej ze strony Aarona McKie 'ego i Erica Snow' a, z których wszyscy trzej byli kluczowymi elementami występu w finałach dwa lata wcześniej., Iverson po raz kolejny wystawił jednak znakomitą liczbę punktów (27,6 punktów na mecz), a Sixers przegrupowali się po przerwie All-Star, aby awansować do playoffów z wynikiem 48-34. Byli w stanie pokonać Barona Davisa i New Orleans Hornets w pierwszej rundzie playoffs. Iverson opisał później Davisa jako najtrudniejszego przeciwnika do obrony w swojej karierze. W drugiej rundzie, 76ers zostali wyeliminowani przez Detroit Pistons.,

trener Larry Brown opuścił the 76ers w 2003 roku, po przegranej Play-off.. Po odejściu z the 76ers, zarówno on, jak i Iverson stwierdzili, że obaj byli w dobrych stosunkach i szczerze się kochali. Iverson ponownie połączył się z Brownem, kiedy to został kapitanem drużyny koszykarskiej United States Olympic w 2004 roku. W 2005 Iverson powiedział, że Brown był bez wątpienia „najlepszym trenerem na świecie”.,

rozczarowanie i frustracja (2003-2006)

Podczas drugiej części sezonu 2003-2004, Iverson został zdyscyplinowany przez tymczasowego trenera Sixers Chrisa Forda., Doprowadziło to do wielu spornych incydentów, w tym zawieszenia Iversona za brak praktyki, ukarania go grzywną za nie powiadomienie Forda, że nie weźmie udziału w meczu, ponieważ był chory, i odmowy gry w meczu, ponieważ czuł się „urażony”, że Ford chciał Iversona zejść z ławki, gdy pracował w drodze powrotnej z powodu kontuzji. Iverson opuścił 34 mecze w fatalnym sezonie, w którym Sixers opuścili postseason po raz pierwszy od sezonu 1997.,

w sezonie 2004-2005 Iverson i The Sixers powrócili pod okiem nowego trenera Jima O ' Briena, a także w pierwszej rundzie draftu Andre Iguodali i Chrisa Webbera, który został nabyty w połowie sezonu. Odmłodzony Iverson zdobył swój czwarty tytuł w NBA z 31 punktami i średnią 8 asyst w ciągu roku, i pomógł 76ers wspiąć się z powrotem do postseason z rekordem 43-39. W pierwszej rundzie przegrał z późniejszym mistrzem Konferencji Wschodniej Detroit Pistons, prowadzonym przez Larry ' ego Browna., W sezonie 2007/2008 Iverson zaliczył trzy double-double, w tym 37-punktowy, 15 asyst w singlowym zwycięstwie Philadelphii.

pomimo, że O ' Brien pomaga drużynie z powrotem do postseason, nieporozumienia z graczami i zarządem doprowadził do jego zwolnienia po zaledwie jednym sezonie., Został zastąpiony przez legendę Sixers Maurice Cheeks, w ruchu personalnym, Iverson chwalił, jako Cheeks był asystentem trenera w zespole, gdy dotarli do finału NBA w 2001 roku. W sezonie 2005/2006 Iverson zdobył średnio 33,0 punktów na mecz. Sixers jednak po raz drugi w ciągu trzech lat nie zakwalifikowali się do play-offów.

18 kwietnia 2006 roku Iverson i Chris Webber przybyli późno na noc fanów Sixers i finał home game. Oczekuje się, że gracze zgłoszą się 90 minut przed czasem gry, ale zarówno Iverson, jak i Webber przybyli wokół tipoff., Trener Maurice Cheeks poinformował media, że żaden z nich nie będzie grał, a generalny menedżer Billy King ogłosił, że Iverson I Webber zostaną ukarani grzywną. W sezonie 2006 Iverson wyjechał do Denver, Atlanty lub Bostonu. Żadna z ofert nie została zakończona. Iverson dał do zrozumienia, że chciałby pozostać szóstką.

Po rozczarowującym początku Iverson zażądał wymiany od Sixers (choć zaprzeczyłby temu)., W rezultacie Iverson został poinformowany, że nie będzie już grał w żadnym meczu. Podczas kolejnego meczu przeciwko Washington Wizards, który był transmitowany w telewizji ESPN, Prezes Sixers Ed Snider potwierdził plotki handlowe, stwierdzając: „zamierzamy go wymienić. W pewnym momencie musisz pogodzić się z faktem, że to nie działa. Chce się wycofać i jesteśmy gotowi go przyjąć.”

Iverson zakończył swoją 10-letnią kadencję z najwyższą średnią punktacji w historii zespołu (28.,1) i jest drugim wszech czasów na liście punktów (19,583), a Sixers nie wygrał kolejnej serii playoff po jego odejściu aż do 2012 roku.

Denver Nuggets (2006-2008)

19 grudnia 2006 roku Philadelphia 76ers wysłali Iversona i ivana Mcfarlina do Denver Nuggets za Andre Millera, Joe Smitha i dwa typy pierwszej rundy draftu NBA 2007. W czasie wymiany Iverson był drugim najlepszym strzelcem NBA, a nowy kolega Carmelo Anthony był numerem jeden.

23 grudnia 2006 roku Iverson rozegrał swój pierwszy mecz dla Nuggets., Miał 22 punkty i 10 asyst w przegranym meczu z Sacramento Kings. W pierwszym roku Iversona jako Nugget awansowali do play-offów. Wygrali pierwszy mecz i przegrali kolejne cztery z San Antonio Spurs.

Iverson został ukarany grzywną 25,000 dolarów przez NBA za krytykę sędzia Steve Javie po meczu między Nuggets a byłym zespołem Iversona, Philadelphia 76ers, rozegranym 2 stycznia 2007., W trakcie gry Iverson popełnił dwa faule techniczne i został wyrzucony z gry. Po meczu Iverson powiedział: „myślałem, że zostałem faulowany na tej sztuce, i powiedziałem, że myślałem, że nazwał grę osobistą powinienem był wiedzieć, że i tak nie mogę nic powiedzieć. To było coś osobistego między mną i nim, odkąd dostałem się do Ligi. To była idealna gra dla niego, żeby sprawić, że będę źle wyglądać.,”

były sędzia Tim Donaghy poparł twierdzenie, że Javie miał wieloletnią nienawiść do Iversona w swojej książce, personal faul: a First-Person Account of the Scandal that Rocked the NBA, którą grupa biznesowa z Florydy opublikowała za pośrednictwem ramienia self-publishing of Amazon.com[ po tym, jak został odrzucony przez Wydział Random House, który cytował kwestie odpowiedzialności po przejrzeniu manuskryptu.

w wywiadzie z 60 Minutes z grudnia 2009 roku Donaghy powiedział, że on i inni sędziowie uważają karę za zbyt lekką., Zanim Iverson ' s Nuggets zagrali w Utah Jazz 6 stycznia 2007, Donaghy powiedział, że on i dwaj inni urzędnicy pracujący nad grą zgodzili się nie dawać Iversonowi korzystnych telefonów, aby „dać mu nauczkę”. Iverson wykonał 12 rzutów wolnych, więcej niż jakikolwiek inny zawodnik z każdej drużyny. W 12 meczach do kosza wylosował pięć faulów, z których trzy Donaghy sam gwizdał i nie otrzymał wezwania na jedną partię, w której został oczywiście Faulowany przez Mehmeta Okura.

Iverson wrócił do Filadelfii 19 marca 2008 roku, aby wyprzedać tłum i otrzymał owację na stojąco w przegranej 115-113.,

Detroit Pistons and Memphis Grizzlies (2008-2009)

3 listopada 2008 Iverson przeszedł z Denver Nuggets do Detroit Pistons za guard Chauncey Billups, forward Antonio McDyess i center cheikh Samb. Iverson, który przez całą karierę w NBA nosił koszulkę #3, zmienił numer 1 Pistons, który Billups nosił wcześniej dla drużyny.,

Iverson zdobył co najmniej 24 punkty w czterech pierwszych pięciu meczach z Detroit (wygrali 3 z 5) i zaliczył 20 lub więcej i 6 lub więcej asyst, ale w miarę upływu sezonu tracił czas gry na rzecz Rodneya Stuckeya. Niektórzy spekulowali, że prezes Pistons ds. operacji koszykarskich Joe Dumars nie przewidział długofalowej roli Iversona w drużynie, ale zamienił go na Stuckey ' a, aby stał się przyszłym obrońcą punktów i wolnym miejscem na czapkę z wygasającym kontraktem Iversona.,

3 kwietnia 2009 roku ogłoszono, że Iverson nie zagra do końca sezonu 2008-2009. Dumars wymienił trwającą kontuzję kręgosłupa Iversona jako przyczynę jego dezaktywacji, chociaż dwa dni wcześniej Iverson oświadczył publicznie, że woli przejść na emeryturę, niż zostać przesuniętym na ławkę, jak zdecydował trener Pistons Michael Curry.

10 września 2009 roku Iverson podpisał roczny kontrakt z Memphis Grizzlies., Iverson stwierdził, że „Bóg wybrał Memphis jako miejsce, w którym będę kontynuował swoją karierę „i że” czuję, że są zaangażowani w rozwój zwycięzcy.”

jednak Iverson ponownie wyraził niezadowolenie z bycia graczem ławki i opuścił zespół 7 listopada 2009 roku z „powodów osobistych”. 16 listopada Grizzlies ogłosili, że zespół rozwiązał swój kontrakt za „obopólną zgodą”. Iverson rozegrał trzy mecze dla Grizzlies, średnio 12,3 ppg, 1,3 rpg i 3,7 apg w 22,3 mpg.,

powrót do 76ers (2009-2010)

25 listopada 2009 analityk Stephen A. Smith opublikował na swoim blogu oświadczenie przypisane iversonowi zapowiadające plany przejścia na emeryturę, w którym powiedział: „Czuję się mocno, że nadal mogę konkurować na najwyższym poziomie.,”

niecały tydzień później, 30 listopada, Iverson i jego przedstawiciele spotkali się z delegacją Philadelphia 76ers w sprawie powrotu do swojego byłego zespołu i dwa dni później przyjęli ofertę kontraktu. Dyrektor generalny Ed Stefanski odmówił przyjęcia warunków umowy, ale anonimowe źródło poinformowało Associated Press, że Iverson zgodził się na roczny, niegwarantowany kontrakt z minimalną pensją w lidze. Iverson otrzymałby proporcjonalną część $ 1.,3 mln minimalnej pensji dla zawodników z co najmniej 10-letnim doświadczeniem, a kontrakt zostanie zagwarantowany do końca sezonu 2009-10, jeśli pozostanie w składzie 8 stycznia 2010. Stefański powiedział, że zespół podjął decyzję o ściganiu Iversona po tym, jak Louis Williams doznał złamania szczęki i spodziewano się, że przegapi co najmniej 30 meczów.,

7 grudnia 2009 roku Iverson wrócił do Filadelfii, zdobywając grom.owacja z wyprzedanego tłumu, w przegranej z jego byłym zespołem, Denver Nuggets. Zakończył grę z 11 punktami, 6 asystami, 5 zbiórkami, kradzieżą i bez obrotów., Pierwsze zwycięstwo Iversona po powrocie do Filadelfii miało miejsce tydzień później, w starciu z Golden State Warriors o 20 punktów, co zakończyło 12-meczową passę przegranych przez Sixers (która trwała 9 meczów przed powrotem Iversona). Strzelił 70 procent z boiska w meczu.

3 stycznia 2010 roku wrócił do Denver, aby zmierzyć się z Nuggets. Iverson zdobył 17 punktów i miał siedem asyst w wygranym 108-105. Został wybrany jako starter do All-Star Game w jedenastym sezonie z rzędu., Zdobył wysokie w sezonie 23 punkty (na 56% strzelonych z boiska) w przegranym 99-91 meczu z Kobe Bryantem i broniącym tytułu Lakers.

22 lutego 2010 Iverson opuścił the 76ers na czas nieokreślony, powołując się na potrzebę zajęcia się problemami zdrowotnymi swojej 4-letniej córki Messiah, które ujawnił po latach jako chorobę Kawasaki. 2 marca Ed Stefanski ogłosił, że Iverson nie wróci do 76ers do końca sezonu, aby zająć się osobistymi sprawami. Jego ostatnim meczem w NBA była przegrana z Derrickiem Rose i Chicago Bulls 20 lutego 2010.,

Beşiktaş (2010-2011)

26 października 2010, Yahoo! Sport poinformował, że Iverson podpisał dwuletni, 4-milionowy kontrakt z Beşiktaşem, turecką drużyną występującą w drugiej lidze paneuropejskiej, Eurocup (rozgrywki poniżej poziomu Euroligi). Klub ogłosił podpisanie umowy na konferencji prasowej w Nowym Jorku, 29 października 2010 roku. Iverson zadebiutował w barwach Beşiktaşu 16 listopada 2010 w przegranym 91-94 meczu z serbskim Hemofarmem. Iverson zdobył 15 punktów w 23 minucie.,

Iverson wrócił do Stanów Zjednoczonych w styczniu 2011 roku na operację łydek. W tym samym sezonie rozegrał dla Beşiktaşu tylko 10 meczów, po których nie grał w profesjonalnej koszykówce.

Oficjalna emerytura

w styczniu 2013 Iverson otrzymał ofertę Gry Dla Texas Legends z NBA D-League, ale odmówił.

30 października 2013 Iverson ogłosił zakończenie kariery koszykarskiej, powołując się na brak chęci do gry. Podczas inauguracji sezonu 2013/2014 w 76ers otrzymał owację na stojąco na początku drugiej kwarty., W ceremonii przejścia na emeryturę uczestniczyli były trener Georgetown John Thompson i Sixers great Julius Erving. Iverson powiedział, że zawsze będzie szóstką „dopóki nie umrę” i że chociaż zawsze myślał, że dzień, w którym przeszedł na emeryturę, będzie „ciężkim” dniem, zamiast tego stwierdził, że jest to raczej „szczęśliwy” dzień.

w listopadzie 2013 roku, The 76ers ogłosili, że oficjalnie wycofają numer 3 Iversona podczas specjalnej ceremonii przerwy 1 marca 2014 roku, kiedy to the Sixers gościli Washington Wizards., Ceremonia odbyła się przed 20 000 widzów i 76ers wielkich, takich jak Julius Erving, Moses Malone i były prezes zespołu Pat Croce.

BIG3

w 2017 roku ogłoszono utworzenie 3-on-3 professional basketball league BIG3. W marcu ogłoszono, że współkapitanem Iversona będzie DerMarr Johnson. W drafcie BIG3 w 2017 roku wybrano Andre Owensa, Mike ' a Sweetneya i Rubena Pattersona. 25 czerwca drużyna 3 rozegrała swój pierwszy mecz inauguracyjnego sezonu BIG3 przeciwko The Ball Hogs., W meczu tym Iverson zdobył 2 punkty na 1: 6 strzelając w 9 minutach gry. Po rozegraniu zaledwie 9 minut Iverson stwierdził: „zapisałem się na trenera,zawodnika, 0 i kapitana. Część trener będzie trwać przez cały mecz. Granie nie będzie tym, czego się spodziewasz. Nie zobaczysz tam Starego Allena Iversona.,”

nagrody i wyróżnienia

• Hall of Famer
  • Klasa 2016 – indywidualna
• NBA Most Valuable Player – 2001
• czterokrotny mistrz NBA w punktacji
• 11-krotny NBA All-Star
• Dwukrotny MVP NBA All-Star Game
• 7-krotny All-NBA
• trzykrotny lider NBA
• NBA Rookie of the Year 1997
• numer 3 wycofany przez Philadelphia 76ers