„pamiętam, że już w 1932 r.grupy szturmowców przemaszerowały, śpiewając:” kiedy Żydowska krew rozpryskuje się z noża ” – wspominał później Otto.
uciekając do Amsterdamu
Kiedy Hitler został kanclerzem Niemiec 20 stycznia 1933 roku, rodzina Frank natychmiast zdała sobie sprawę, że nadszedł czas, aby uciec. Jesienią 1933 roku przenieśli się do Amsterdamu w Holandii.,
Otto powiedział później: „choć bardzo mnie to bolało, zdałem sobie sprawę, że Niemcy nie są światem i opuściłem swój kraj na zawsze.”
Frank opisał okoliczności emigracji jej rodziny po latach w swoim pamiętniku: „ponieważ jesteśmy Żydami, mój ojciec wyemigrował do Holandii w 1933 roku, gdzie został dyrektorem zarządzającym holenderskiej firmy Opekta, produkującej produkty używane do produkcji dżemu.”
Po latach długotrwałego antysemityzmu w Niemczech Frankowie z ulgą mogli ponownie cieszyć się wolnością w Nowym rodzinnym Amsterdamie., „W tamtych czasach mogliśmy zacząć od nowa i czuć się wolni” – wspominał Otto.
Frank zaczęła uczęszczać do szóstej szkoły Montessori w Amsterdamie w 1934 roku i przez resztę lat 30. żyła stosunkowo szczęśliwym i normalnym dzieciństwem. Frank miał wielu przyjaciół, holenderskich i niemieckich, żydowskich i chrześcijańskich, a ona była bystrą i dociekliwą studentką.
nazistowska Okupacja Holandii
1 września 1939 r. nazistowskie Niemcy zaatakowały Polskę, wywołując globalny konflikt, który przerodził się w II Wojnę Światową.10 maja 1940 r. wojska niemieckie zaatakowały Holandię., Holendrzy poddali się 15 maja 1940 roku, co było początkiem hitlerowskiej okupacji Holandii.
jak pisał później Frank w swoim dzienniku: „po maju 1940 r. dobre czasy były nieliczne; najpierw była wojna, potem kapitulacja, a potem przybycie Niemców, wtedy zaczęły się kłopoty dla Żydów.”
od października 1940 r.okupanci hitlerowscy narzucili w Holandii działania antyżydowskie. Żydzi byli zobowiązani do noszenia przez cały czas żółtej gwiazdy Dawida i przestrzegania ścisłej godziny policyjnej; zabroniono im także posiadania przedsiębiorstw., Frank i jej siostra zostali zmuszeni do przeniesienia się do wydzielonej szkoły żydowskiej.
Otto zdołał utrzymać kontrolę nad swoją firmą, oficjalnie podpisując własność dwóm swoim chrześcijańskim współpracownikom, Jo Kleimanowi i Victorowi Kuglerowi, kontynuując prowadzenie firmy zza kulis.
ukrywając się w tajnym aneksie
5 lipca 1942 roku Margot otrzymała oficjalne wezwanie do zameldowania się w nazistowskim obozie pracy w Niemczech., Następnego dnia rodzina Franków ukryła się w prowizorycznych kwaterach w pustej przestrzeni na tyłach budynku firmy Otto, który określali jako tajny aneks.
Frankom towarzyszyli w ukryciu wspólnik Otto, Hermann van Pels, jego żona Auguste i syn Peter. Pracownicy Otto Kleiman i Kugler, a także Jan i Miep Gies i Bep Voskuijl dostarczali żywności i informacji o świecie zewnętrznym.
rodziny spędziły dwa lata w ukryciu, ani razu nie wychodząc poza ciemną, wilgotną, odizolowaną część budynku.,
Pobierz biografię ANNE FRANK FACT CARD
obóz koncentracyjny
4 sierpnia w 1944 roku do tajnej oficyny wkroczyła niemiecka tajna policja w towarzystwie czterech Holenderskich nazistów, aresztując wszystkich, którzy się tam ukrywali, w tym Franka i jej rodzinę. Zdradził ich anonimowy donos, a tożsamość ich zdrajcy pozostaje nieznana do dziś.,
mieszkańcy tajnego aneksu zostali wysłani do obozu Westerbork, obozu koncentracyjnego w północno-wschodniej Holandii. Przybyli pociągiem pasażerskim 8 sierpnia 1944 roku. W środku nocy 3 września 1944 r. zostali przewiezieni do obozu koncentracyjnego Auschwitz w Polsce. Po przybyciu do Auschwitz mężczyźni i kobiety zostali rozdzieleni. Był to ostatni raz, kiedy Otto widział żonę lub córki.
po kilku miesiącach ciężkiej pracy ciągnącej ciężkie kamienie i maty z trawy, Frank i Margot zostali ponownie przeniesieni., W zimie dotarli do obozu koncentracyjnego Bergen-Belsen w Niemczech, gdzie brakowało żywności, warunki sanitarne były okropne, a choroby szalały.
ich matka nie mogła z nimi iść. Edyta zachorowała i zmarła w Auschwitz wkrótce po przybyciu do obozu, 6 stycznia 1945 roku.
śmierć Anny Frank
Frank i jej siostra Margot zachorowali na tyfus wczesną wiosną 1945 roku. Zginęli w ciągu jednego dnia w marcu 1945 roku, zaledwie kilka tygodni przed wyzwoleniem przez żołnierzy brytyjskich niemieckiego obozu koncentracyjnego Bergen-Belsen, gdzie zostali internowani., Frank w chwili śmierci miał zaledwie 15 lat, był jednym z ponad miliona żydowskich dzieci, które zginęły w Holokauście.
pod koniec wojny ojciec Franka, Otto, jedyny ocalały z obozów koncentracyjnych, wrócił do Amsterdamu, rozpaczliwie szukając wiadomości o swojej rodzinie. 18 lipca 1945 roku spotkał dwie siostry, które były z Frankiem i Margot w Bergen-Belsen i przekazał tragiczną wiadomość o ich śmierci.,
Pamiętnik Anny Frank
Tajny aneks: listy z pamiętnika od 14 czerwca 1942 do 1 sierpnia 1944 był wyborem fragmentów z pamiętnika Franka, który został opublikowany 25 czerwca 1947 przez jej ojca Otto. Pamiętnik młodej dziewczyny, jak to zwykle nazywa się w języku angielskim, został opublikowany w 67 językach. Na całym świecie powstały niezliczone edycje, a także adaptacje ekranowe i sceniczne dzieła, które pozostaje jednym z najbardziej poruszających i powszechnie czytanych z pierwszej ręki relacji o doświadczeniach żydowskich w czasie Holokaustu.,
12 czerwca 1942 roku rodzice Franka podarowali jej pamiętnik w czerwoną kratkę na jej 13 urodziny. Tego samego dnia napisała swój pierwszy wpis, zaadresowany do wyimaginowanej przyjaciółki o imieniu Kitty: „mam nadzieję, że będę mogła Ci zwierzyć się ze wszystkiego, ponieważ nigdy nie byłam w stanie zwierzyć się nikomu i mam nadzieję, że będziesz wspaniałym źródłem pociechy i wsparcia.”
w ciągu dwóch lat, które Frank spędził ukrywając się z rodziną przed nazistami w tajnym aneksie w Amsterdamie, zapisywała obszerne codzienne wpisy w swoim dzienniku, aby zabić czas., Niektórzy zdradzali głębię rozpaczy, w którą czasami zanurzała się dzień po dniu uwięzienia.
„dotarłam do punktu, w którym nie obchodzi mnie, czy żyję, czy umieram” – napisała 3 lutego 1944. „Świat będzie się obracał beze mnie, a ja i tak nie mogę nic zrobić, aby zmienić wydarzenia.”Akt pisania pozwolił Frankowi zachować zdrowie psychiczne i ducha. „Kiedy piszę, mogę otrząsnąć się ze wszystkich trosk” – napisała 5 kwietnia 1944.,
Kiedy Otto wrócił do Amsterdamu z obozów koncentracyjnych pod koniec wojny, odnalazł pamiętnik Franka, który został uratowany przez Miep Gies. W końcu zebrał siły, by ją przeczytać. Był zachwycony tym, co odkrył.
„okazało się, że dziecko, które straciłam, było zupełnie inne od Anny” – napisał Otto w liście do matki. „Nie miałem pojęcia o głębi jej myśli i uczuć.”
pamiętnik Franka jest zasadniczo opowieścią o wierze, nadziei i miłości w obliczu nienawiści., – Gdyby tu była, Anne byłaby taka dumna-powiedział Otto.
pamiętnik Franka trwa, nie tylko ze względu na niezwykłe wydarzenia, które opisała, ale ze względu na jej niezwykłe talenty jako gawędziarki i jej niestrudzonego ducha nawet w najbardziej przerażających okolicznościach.
„zupełnie niemożliwe jest dla mnie zbudowanie mojego życia na fundamencie chaosu, cierpienia i śmierci” – napisała 15 lipca 1944 roku. „Widzę, że świat powoli zamienia się w pustynię; słyszę zbliżający się grzmot, który pewnego dnia zniszczy i nas. Czuję cierpienie milionów., A jednak, kiedy patrzę w niebo, jakoś czuję, że wszystko się zmieni na lepsze, że to okrucieństwo też się skończy, że pokój i spokój powrócą po raz kolejny.”
oprócz swojego pamiętnika, Frank wypełniła zeszyt cytatami jej ulubionych autorów, oryginalnymi historiami i początkami powieści o jej czasach w tajnym aneksie. Jej pisma ukazują nastoletnią dziewczynę z kreatywnością, mądrością, głębią emocji i mocą retoryczną znacznie wykraczającą poza jej lata.,
Ukryte strony pamiętnika Anny Frank& Dirty Jokes
w maju 2018 roku naukowcy odkryli dwie ukryte strony w pamiętniku Franka, które zawierały sprośne żarty i „sprawy seksualne”, które Nastolatka przykleiła wklejonym brązowym papierem. „Czasami wyobrażam sobie, że ktoś może przyjść do mnie i poprosić o poinformowanie go o sprawach seksualnych” – pisał Frank po holendersku. „Jak mam to zrobić?,”
Frank próbował odpowiedzieć na te pytania, jakby mówiła do wyimaginowanej osoby, używając zwrotów takich jak” rytmiczne ruchy „do opisu seksu i” lekarstwa wewnętrznego”, nawiązując do antykoncepcji.
Frank napisał również o swoim cyklu miesiączkowym, mówiąc, że jest to „znak, że jest dojrzała”, poświęcając przestrzeń „brudnym żartom” i odwołując się do prostytucji: „w Paryżu mają od tego wielkie domy.”
strony były datowane na 28 września 1942 roku i były częścią jej pierwszego pamiętnika – tego, który zamierzała tylko dla siebie., „Jest to naprawdę interesujące i dodaje znaczenia naszemu rozumieniu pamiętnika”, powiedział Ronald Leopold, dyrektor wykonawczy Domu Anny Frank. „To bardzo ostrożny początek, aby została pisarką.”
Dom Anny Frank
Po zakończeniu ii Wojny Światowej Tajny aneks znalazł się na liście budynków do zburzenia, ale grupa ludzi w Amsterdamie prowadziła kampanię i założyła fundację znaną obecnie jako Dom Anny Frank. Dom zachował kryjówkę Franka; dziś jest jednym z trzech najpopularniejszych muzeów w Amsterdamie.,
w czerwcu 2013 r.Dom Anny Frank przegrał pozew na rzecz Anne Frank Fonds, po tym jak Fonds pozwali dom o zwrot dokumentów związanych z Anne i Otto Frankami. Dziennik fizyczny Franka i inne pisma są jednak własnością państwa holenderskiego i są na stałe wypożyczone do domu od 2009 roku.
w 2015 roku Fonds, posiadacze praw autorskich do dziennika Franka, przegrali pozew przeciwko Anne Frank House po tym, jak Izba rozpoczęła nowe badania naukowe nad tekstami w 2011 roku.,
w 2009 roku Anne Frank Center USA zainicjowało krajową inicjatywę pod nazwą The Sapling Project, sadząc sadzonki ze 170-letniego kasztanowca, które Frank od dawna kochał (jak zaznaczono w jej pamiętniku) w 11 różnych miejscach w całym kraju.