keratynocyty ssaków tworzą większość nabłonka, ulegają keratynizacji i tworzą martwą powierzchowną warstwę skóry. Te powierzchowne komórki keratynizowane są w sposób ciągły zastępowane przez komórki pochodzące z komórek mitotycznych w najniższej warstwie naskórka(tj. Melanocyty znajdują się w warstwie podstawnej i nie keratynizują; mogą jednak wytwarzać pigmenty melaniny., Melanina gromadzi się w małych granulkach zwanych melanosomami. Melanosomy są transportowane do dendrytów, z których melanosomy są przenoszone do keratynocytów. Inwazje naskórka, takie jak keratynocyty i melanocyty, rozciągają się do skóry właściwej, tworząc mieszki włosowe. Oprócz tych dwóch komórek, fibroblasty skórne są również wymagane do tworzenia mieszków włosowych. Homeostaza naskórka i mieszków włosowych jest regulowana przede wszystkim przez interakcję komórkową między keratynocytami i melanocytami., Keratynocyty stymulują funkcje melanocytów, takie jak proliferacja, różnicowanie, melanogeneza i dendrytogeneza. Stosując techniki hodowli tkankowej, biochemii i biologii molekularnej, czynniki, które zostały uzyskane z keratynocytów są hormony, czynniki wzrostu i cytokiny, takie jak hormon α-melanocytów, hormon adrenokortykotropowy, podstawowy czynnik wzrostu fibroblastów, czynnik wzrostu nerwów, endoteliny, granulocyty-makrofagi czynnik stymulujący kolonię, czynnik komórek macierzystych, czynnik hamujący białaczkę i czynnik wzrostu hepatocytów., Te czynniki parakrynowe pochodzące z keratynocytów mają kluczową rolę w regulacji funkcji melanocytów poprzez drogi sygnałowe za pośrednictwem receptora, a następnie utrzymanie homeostazy naskórka i mieszków włosowych.