atmosfery innych planet

ciała Astronomiczne zachowują atmosferę, gdy ich prędkość ucieczki jest znacznie większa niż średnia prędkość cząsteczkowa gazów obecnych w atmosferze. W układzie słonecznym znajduje się 8 planet i ponad 160 księżyców. Spośród nich planety Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn, Uran i Neptun mają znaczące atmosfery. Pluton (planeta karłowata) może mieć atmosferę, ale być może tylko wtedy, gdy jego bardzo eliptyczna orbita jest najbliższa słońcu., Z księżyców, tylko Tytan, księżyc Saturna, znany jest z gęstej atmosfery. Wiele z tego, co wiadomo o tych planetach i ich księżycach, pochodzi od sond kosmicznych Pioneer, Viking, Mariner, Voyager i Venera.

atmosfera Wenus jest około 96 procent dwutlenku węgla, a temperatura powierzchni około 737 K (464 °C, lub 867 °F). Chmury na Wenus są zbudowane z kwasu siarkowego (H2SO4) i poruszają się w obiegu wschodnim z prędkością około 100 metrów na sekundę (224 mil na godzinę). Sama Wenus obraca się tylko raz na 243 ziemskie dni. Ciśnienie powierzchniowe na Wenus wynosi około 95 000 milibarów. (Dla kontrastu, Ziemia ma ciśnienie na poziomie morza około 1000 milibarów.,)

natomiast Mars ma cienką atmosferę składającą się z około 95% dwutlenku węgla, a pozostała część to głównie azot dwuatomowy. Występują również ślady pary wodnej. Średnia temperatura powietrza na powierzchni Marsa szacowana jest na 210 K (-63 °C lub -82 °F), a ciśnienie atmosferyczne wynosi około 6 milibarów. Na Marsie obserwuje się zarówno chmury wody, jak i dwutlenku węgla, które mają dobrze określone Pory roku., Oprócz okresowych regionalnych i globalnych burz pyłowych na planecie zaobserwowano burze cykloniczne i chmury, związane z granicą między zimnym powietrzem (z czapy polarnej) i ciepłym powietrzem (ze średnich szerokości geograficznych). Prędkość obrotowa Marsa jest zbliżona do prędkości obrotowej Ziemi. Dowody na obecność kanałów rzecznych na Marsie wskazują, że ciekła woda była obecna, a gęstość atmosfery była znacznie wyższa w geologicznej przeszłości planety.,

wraz z ziemią, Wenus i Mars mają atmosfery, które powstały głównie w wyniku emisji gazów wulkanicznych, chociaż ewolucja tych gazów na każdej planecie była bardzo inna. Na przykład na Marsie temperatury są obecnie tak niskie, że większość pary wodnej emitowanej przez wulkany najwyraźniej zdeponowała się jako lód w glebach skorupy ziemskiej. Bliższa odległość Wenus od Słońca i wynikające z tego wyższe temperatury mogły doprowadzić do utraty większości wody z tej planety-najprawdopodobniej przez rozpuszczenie wody w wodór i tlen., Gaz wodorowy został utracony w przestrzeni kosmicznej, tlen został połączony z innymi pierwiastkami poprzez utlenianie, a dwutlenek węgla (wytwarzany w wyniku emisji wulkanicznych) kumulował się w wysokich stężeniach. W przeciwieństwie do tego, znaczna część dwutlenku węgla we wczesnej atmosferze Ziemi stała się częścią materiałów skorupy ziemskiej, a nagromadzenie tlenu w atmosferze ziemskiej jest wynikiem fotosyntezy przez rośliny. Rozwój ziemskiej atmosfery mieszkalnej, w przeciwieństwie do gorącego klimatu Wenus, wydaje się być bezpośrednio związany z odległością Ziemi od Słońca., Obecna analiza sugeruje, że atmosfera ziemska rozwinęłaby się do postaci znalezionej na Wenus, gdyby planeta była tylko o 5 procent bliżej podczas ewolucji atmosfery.

na pozostałych planetach atmosfera zachowała pierwotną naturę związaną z jej powstawaniem. Na przykład powietrze na Jowiszu i Saturnie składa się z prawie 100 procent wodoru dwuatomowego (H2) i helu (He), z niewielkim udziałem metanu (CH4) i innych związków chemicznych., Znacznie mniej wiadomo o atmosferach nieco mniejszych Jowiszowych Planet Urana i Neptuna, choć obie są uważane za podobne do Jowisza i Saturna.