Atorwastatyna porównywana z terapiami bazującymi na symwastacie w leczeniu ciężkiej hiperlipidemii rodzinnej

Streszczenie

w prospektywnym badaniu obserwacyjnym z udziałem 201 pacjentów z ciężką hiperlipidemią porównaliśmy atorwastatynę z terapiami bazującymi na symwastacie., Leczenie atorwastatyną w dawce 10 mg zastąpiono symwastatyną w dawce 20 mg, 20 mg symwastatyną w dawce 40 mg, 40 mg symwastatyną w dawce 40 mg w skojarzeniu z żywicą oraz 80 mg symwastatyną w dawce fibrat-Żywica. Oceniono profile lipidowe i profile bezpieczeństwa. Atorwastatyna zmniejszała stężenie cholesterolu całkowitego o 31±11–40±14% w porównaniu z 25±12–31±11%; LDL o 38±16-45±18% w porównaniu z 31±18-39±18% i średnią geometryczną trójglicerydów o 29,3-37,3% w porównaniu z 16,6-24,8%, ale zmniejszała stężenie HDL o 11%±47% w dawce 80 mg w porównaniu ze wzrostem o 16%±34% W przypadku symwastatyny terapia. Docelowe stężenie LDL <3, 5 mmol/l uzyskano częściej w przypadku stosowania atorwastatyny (63% vs., 50%; p<0.001). Atorwastatyna zwiększała średnią geometryczną fibrynogenu o 12-20% w porównaniu ze spadkiem o 0-6% w przypadku symwastatyny (p≪0,001). Działania niepożądane odnotowano u 10-36% pacjentów, w tym jeden przypadek rabdomiolizy, a 36% przerwało leczenie. Dane te sugerują, że atorwastatyna jest skuteczniejsza niż obecnie stosowane terapie oparte na symwastatynie w osiąganiu celów leczenia u pacjentów z hipercholesterolemią rodzinną, ale kosztem możliwego nasilenia działań niepożądanych. Kwestia ta wymaga dalszych badań w randomizowanych kontrolowanych badaniach.,

wprowadzenie

leczenie hiperlipidemii genetycznej stanowi poważny problem w dziedzinie terapii sercowo-naczyniowej. U wielu pacjentów nie udaje się osiągnąć stężenia LDL <4, 5 mmol/l podczas aktualnie stosowanych terapii. Niedawna dostępność atorwastatyny, nowego inhibitora reduktazy hydroksy-metylo-glutarylo-coA (statyny), zdolnego do obniżenia stężenia LDL o 60%, a także do obniżenia stężenia trójglicerydów, może umożliwić znacznej liczbie tych pacjentów osiągnięcie pożądanego celu terapeutycznego LDL <3.,5 mmol/l i trójglicerydy <1, 7 mmol / l. w tym prospektywnym badaniu obserwacyjnym oceniano skuteczność atorwastatyny w dalszym zmniejszaniu stężenia LDL u pacjentów z ciężką hiperlipidemią poprzez zastosowanie schematu lekowego, w którym atorwastatyna zastąpiła cztery leki powszechnie stosowane w klinice. Obejmowały one 20 mg symwastatyny, 40 mg symwastatyny, 40 mg symwastatyny w skojarzeniu z cholestyraminą oraz potrójną terapię symwastatyną, fenofibratem i cholestyraminą.

metody

badanie to zostało zaprojektowane jako prospektywne otwarte badanie obserwacyjne i otrzymało akceptację etyczną., Format został zaprojektowany, aby zmaksymalizować rekrutację.

pacjenci

rekrutowano 201 pacjentów z ciężką hiperlipidemią, którzy nie osiągnęli docelowego stężenia LDL 2, 5 mmol / l. wykluczono pacjentów niezdolnych do tolerowania wcześniejszej terapii statyną.

projekt badania

pacjentów rekrutowano do czterech grup na podstawie aktualnej dawki symwastatyny (20 lub 40 mg) i konieczności zastosowania dodatkowej terapii cholestyraminą (Grupa 3) lub dodatkowego leczenia fibratem i cholestyraminą (Grupa 4). Wszyscy pacjenci byli na diecie w stadium II NCEP, a ich przestrzeganie było monitorowane poprzez regularny przegląd diety., Dieta ta obejmuje <100 mg cholesterolu na dobę, z <20% całkowitej kalorii w postaci tłuszczów nasyconych i> 50% w postaci węglowodanów. Spożycie alkoholu wynosiło <30 jednostek / tydzień we wszystkich przypadkach. Pełny profil lipidowy uzyskano po bieżącej terapii, która pozostawała stabilna przez co najmniej 3 miesiące. Pacjenci odstawiali swoje obecne leki na 4 tygodnie, aby umożliwić weryfikację wyjściowych profili lipidowych podczas samej terapii dietetycznej., Po ponownym badaniu pacjenci leczeni byli atorwastatyną w dawce 10-80 mg zgodnie z teoretycznie dopasowanym protokołem redukcji LDL. Każda grupa 50 pacjentów rozpoczęła nowe terapie w następujący sposób: atorwastatyna w dawce 10 mg dla symwastatyny w dawce 20 mg i 20 mg dla 40 mg; atorwastatyna w dawce 40 mg dla symwastatyny w dawce 40 mg-32 g cholestyraminy na dobę; atorwastatyna w dawce 80 mg dla symwastatyny w dawce 40 mg-fenofibrat w dawce 200 mg-cholestyramina w dawce 32 g na dobę. Po 12 tygodniach pacjentów poddano ocenie i powtórzono profil lipidowy na czczo i profil bezpieczeństwa., Pacjenci zostali poproszeni o zgłoszenie oceny działań niepożądanych podczas badania po otrzymaniu informacji, że atorwastatyna może być bardziej skuteczna niż ich obecne leczenie pomimo mniejszej dawki leku. Parametry lipidowe, fibrynogen i lipoproteina (a) zostały uzyskane z wcześniejszych zapisów w 3-miesięcznym punkcie czasowym po rozpoczęciu symwastatyny lub leczenia skojarzonego.

badania laboratoryjne

cholesterol całkowity i triglicerydy oznaczano za pomocą analizatora Vitros 950. HDL mierzono po rozdzieleniu składników LDL metodą detergentu anionowego (Sigma Biochemical)., Apolipoproteiny A1, A2, B, lipoproteiny (A) i fibrynogen mierzono za pomocą analizy turbidymetrycznej za pomocą analizatora Cobas Fara II. Profil bezpieczeństwa obejmował ocenę testów czynności wątroby: aminotransferazy alaninowej (alat), gamma-glutamylotransferazy (GGT) oraz enzymu mięśniowego kinazy kreatynowej (CK).

analiza danych

Zmienne pokazujące Przekrzywione rozkłady były naturalnie przekształcane logarytmicznie przed analizą., Porównania zostały przeprowadzone przez Wilcoxon signed rank test dla dowolnych zmiennych, które wykazały znaczny błąd nawet po transformacji. Ponieważ granica wykrywalności lipoprotein (a) wynosiła 7,5 mg/dl, a duże odchylenia w teście są częste na tych niskich poziomach, analizowano tylko pacjentów z lipoproteinami (a) dwukrotnie przekraczającymi granicę wykrywalności. Różnice w osiąganiu celów oceniano na podstawie analizy z korektą Yatesa.

wyniki

Pacjenci w czterech grupach byli w podobnym wieku w wieku 54,0-56,0±12.,0 lat, a 50-56% stanowili mężczyźni w każdej grupie. U 56% pacjentów stwierdzono wyraźną hipercholesterolemię rodzinną (FH) na podstawie występowania autosomalnej dominującej choroby wieńcowej we wczesnym okresie (<60 lat) w rodzinie i, w niektórych przypadkach, ścięgna ksantomata oraz u 16% pacjentów z rodzinną hiperlipidemią złożoną (FCH) potwierdzoną hiperlipidemią u innych członków rodziny. U pozostałych pacjentów stwierdzono ciężką hiperlipidemię poligeniczną (>8 mmol/l), ale często w wywiadzie rodzinnym występowała choroba wieńcowa serca lub udar przed ukończeniem 70. roku życia., Wyjściowe charakterystyki badanych pacjentów przedstawiono w tabeli 1.

leczenie farmakologiczne

wszyscy pacjenci byli leczeni symwastatyną-27,8% otrzymywało 20 mg, 69,6% otrzymywało 40 mg i 2,5% otrzymywało 40 mg bd. Dodatkowe leczenie cholestyraminą przyjmowało 44% pacjentów, a 25% otrzymywało dodatkową mikronizowaną fenofibrat w dawce 200 mg. Leczenie cholestyraminą przyjmowano w postaci saszetek 2,3×8 g/dobę, w przeciwieństwie do pierwotnie przepisanej dawki 4×8 g. Atorwastatyna była przepisywana w dawkach 10 mg( 29%), 20 mg (27%), 40 mg (19%) i 80 mg (25%).,

lipidy i apolipoproteiny

po przerwaniu leczenia wszyscy pacjenci powrócili do stężenia cholesterolu całkowitego w granicach 5% wartości początkowej. Atorwastatyna była na ogół dobrze tolerowana i skuteczna w każdej grupie pacjentów. Wyniki jego wpływu na zmienne lipidowe przedstawiono w tabeli 2. Atorwastatyna zmniejszała stężenie cholesterolu całkowitego o 31±11–40±14% w porównaniu z 25±12–31±11%; LDL o 38±16-45±18% w porównaniu z 31±18-39±18%, a średnie geometryczne trójglicerydów o 29,3-37,3% w porównaniu z 16,6-24,8% w porównaniu z schematami leczenia symwastatyną., Atorwastatyna była skuteczniejsza w mniejszych dawkach niż schematy leczenia oparte na symwastatynie, ale 80 mg nie było istotnie lepsze niż trójlekowa terapia symwastatyną-fenofibratem-cholestyraminą. Po podaniu dawki 80 mg atorwastatyna znacząco zmniejszała HDL średnio o 11%±47% , z dużymi różnicami w indywidualnej odpowiedzi na leczenie w porównaniu ze wzrostem o 16%±34% W przypadku terapii opartych na symwastatynie. Zmniejszenie wartości HDL do <wartości początkowe o 70% odnotowano u 1, 5% pacjentów leczonych atorwastatyną w porównaniu z 0, 7% pacjentów leczonych symwastatyną., Może to być złagodzone przez zmianę profilu HDL w kierunku cząstek HDL-2 (Lp : A1) zawierających apoA-1 we wszystkich dawkach atorwastatyny. Wpływ atorwastatyny na apolipoproteiny (apo)A1, A2 i B był podobny do wpływu atorwastatyny na podłamania lipoprotein.

oceniono szereg wskaźników udanej biochemicznej kontroli lipidów, wyszczególnionych w tabelach 3 i 4. Atorwastatyna istotnie poprawiła wskaźniki skuteczności leczenia do wartości docelowych stężenia LDL <3, 5 mmol/l i< 2.,5 mmol/l and for forward and reverse cholesterol transport: LDL : HDL ratio (<3.5 or <2.5), apoB : apoA1 ratio (<1.25 or <1.00) (p<0.05) except at 80 mg. The index of total apolipoprotein B particle series saturation (non-HDL cholesterol : apoB) was significantly improved by atorvastatin at all doses compared with simvastatin-based regimens (p<0.001)., Nie obserwowano różnic w indeksie nasycenia HDL (stosunek HDL : apoa1) w przypadku każdej dawki z każdym schematem dawkowania. Atorwastatyna znacząco poprawiła liczbę pacjentów osiągających cele LDL (23% VS.10%), LDL : HDL (64% vs. 44%) i apoB : A1 ratio (71% vs. 42%) w porównaniu z symwastatyną (p<0, 001), jak pokazano w tabeli 4.

inne czynniki ryzyka

biochemiczny profil bezpieczeństwa

wyniki biochemicznego profilu bezpieczeństwa przedstawiono w tabeli 2. W przypadku stosowania atorwastatyny obserwowano nieznaczne, proporcjonalne do dawki zwiększenie aktywności AlAT i CK., Działanie to było znacznie większe niż w przypadku symwastatyny i było znaczące zwiększenie w stosunku do wartości wyjściowych we wszystkich dawkach. W zaledwie kilku przypadkach po zastosowaniu symwastatyny (6,5%) lub atorwastatyny (11%) aktywność AlAT wzrosła poza wartości graniczne (55 J.M./l). U sześciu pacjentów (3%) stwierdzono wystarczająco poważne zwiększenie aktywności AlAT (>165 J.M./l), aby uzasadnić zmniejszenie stosowanej dawki (czterech) lub przerwanie leczenia (dwóch). Aktywność GGT była znacząco zwiększona po podaniu największej dawki symwastatyny i dwóch największych dawek atorwastatyny., Żaden z przypadków ciężkiego zwiększenia aktywności AlAT podczas leczenia nie był związany z nadmiernym spożyciem alkoholu (>30 jednostek/tydzień). U jednego pacjenta wystąpiło poważne zwiększenie częstości występowania CK podczas stosowania atorwastatyny (vide infra).

profil działań niepożądanych

częstość występowania i główne działania niepożądane przedstawiono w tabeli 5. Obserwowano proporcjonalną do dawki częstość występowania działań niepożądanych i 36% pacjentów z podanymi działaniami niepożądanymi poprosiło o przerwanie leczenia atorwastatyną. Wystąpił nadmiar działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego., U 14 pacjentów stwierdzono biegunkę, podczas gdy u 10 pacjentów wystąpiła wysypka rumieniowa, u pięciu pacjentów szybko przybrało na wadze (>3 kg) w okresie badania, pomimo zaleceń dietetycznych, a u ośmiu pacjentów wystąpiły wysięki stawowe i ostre bóle stawów. U czterech pacjentów stwierdzono zmniejszenie bólu mięśni, a u dwóch mniej bólów głowy po odstawieniu symwastatyny.,

ciężkie działania niepożądane

u jednego pacjenta po podaniu atorwastatyny w dawce 10 mg wystąpiło ciężkie zapalenie mięśni lub rabdomioliza, z ciężkim bólem mięśniowym i znacznym zwiększeniem aktywności kinazy kreatynowej (×50) bez oznak mioglobinurii lub pogorszenia stężenia kreatyniny. Zdarzenie to ustąpiło po 4 tygodniach od stosowania leku.

dyskusja

pacjenci z ciężką hiperlipidemią, z których wielu ma hipercholesterolemię rodzinną lub hiperlipidemię rodzinną w połączeniu, mają złe rokowanie, ponieważ trudno jest osiągnąć docelowe poziomy LDL< 3.,5 mmol/l w profilaktyce pierwotnej lub <2, 5 mmol / l po zdarzeniach lub zabiegach chirurgicznych z aktualnie stosowaną terapią. W niewielu badaniach oceniano przydatność atorwastatyny w leczeniu tej grupy pacjentów. Jedyne dane pochodzą z randomizowanych badań kontrolnych (RCT) w innych populacjach, w których porównywano podobne dawki innych leków.2-4 projekt badania w tym obszarze jest trudny, ponieważ długoterminowe RCT placebo są nieetyczne w tej populacji., Konieczna skala randomizowanego badania porównawczego wykluczała stosowanie tego wzoru w jednoośrodkowym badaniu umiarkowanie rzadkiej choroby. Projekt wieloośrodkowy wprowadzałby dodatkowe zmienne do każdej analizy, a zatem wymagałby jeszcze większych liczb. Projekty badań Crossover są lepsze od otwartych projektów próbnych, ale powodują trudności w rekrutacji, a tym samym stronniczy wybór pacjenta. Wymagają one również długich faz wielokrotnego wymywania, co stwarzałoby problemy etyczne., Randomizowane badania dają dokładne szacunki fizjologicznych skutków ubocznych, ale nie doceniają psychologicznych kwestii zgodności leku / tabletki. Zgodność jest istotnym czynnikiem w praktyce klinicznej, zwłaszcza w Stanach bezobjawowych, takich jak hiperlipidemia, i najlepiej ocenia się ją w jednorodnych populacjach badanych, w których Rekrutacja może być zmaksymalizowana. Rekrutacja do randomizowanych badań kontrolowanych (RCT) od kwalifikujących się pacjentów wynosi około 30% w naszym centrum, a mniej, jeśli terapia jest postrzegana przez tę dobrze poinformowaną grupę pacjentów jako mniej skuteczna., W związku z tym przyjęto projekt perspektywicznej otwartej próby z jednym centrum w celu zmniejszenia uprzedzeń dotyczących lokalizacji lub selekcji, zmaksymalizowania rekrutacji i uniknięcia konieczności analizowania wyników przez intencję leczenia. Randomizowane badania porównawcze na dużą skalę są jednak niezbędne do monitorowania początkowych ustaleń tego typu badań.

w tym badaniu atorwastatyna podawana w dawkach 10-20 mg była lepsza od symwastatyny podawanej w dawce 20-40 mg, ponieważ zmniejszała stężenie cholesterolu LDL ponad dwukrotnie w porównaniu z dawką symwastatyny podawanej z cholestyraminą lub bez niej., Podobnie, w porównaniu z poprzednim leczeniem zmniejszał on stężenie trójglicerydów i zwiększał stężenie HDL o 2-5% w dwóch mniejszych dawkach więcej niż w poprzednim leczeniu. Wyniki te są lepsze w przypadku mniejszych, ale nie większych dawek niż te obserwowane w badaniu krzywych porównawczych statyn w populacji ogólnej, w którym wykazano równoważność 10 mg atorwastatyny i 20 mg symwastatyny.4

w tym badaniu skuteczność atorwastatyny w dawce 80 mg nie różniła się znacząco od leczenia skojarzonego, zmniejszając stężenie cholesterolu LDL o 45%±18% 5,6 w porównaniu do 60% obserwowanych we wczesnych badaniach.,Podczas stosowania atorwastatyny w dawce 80 mg obserwowano zmniejszenie HDL o 11% w porównaniu z wartościami początkowymi, z dużymi indywidualnymi różnicami. Podobny wpływ na HDL zaobserwowano w badaniu krzywych.Grupa ta opublikowała wcześniej dane dotyczące działania atorwastatyny w dawce 80 mg przez 3 miesiące u 63 pacjentów w porównaniu z leczeniem skojarzonym fenofibratem i symwastatyną.,W szczególności, parametry lipidowe uległy nieznacznej poprawie w przypadku terapii potrójnej w porównaniu z terapią skojarzoną statyn-fibrat, co wskazuje, że leczenie cholestyraminą zakłócało wchłanianie innych leków lub że zgodność pacjenta z cholestyraminą była gorsza niż się do tego dopuszczano.

wpływ atorwastatyny na trójglicerydy obserwowany w badaniu z udziałem 56 pacjentów z hipertrójglicerydemią został odtworzony w tym badaniu. Atorwastatyna zmniejszała stężenie trójglicerydów znacznie bardziej niż w przypadku poprzednich terapii we wszystkich dawkach.,Zmniejszenie stężenia trójglicerydów jest właściwością wszystkich statyn i zależy od zarówno podstawowych trójglicerydów, jak i siły działania w zmniejszaniu stężenia LDL9 poprzez działanie na metabolizm apolipoprotein B,10 więc działanie to można częściowo wytłumaczyć większą skutecznością zmniejszającą stężenie LDL atorwastatyny.

istnieje niewiele danych dotyczących wpływu atorwastatyny na nieklasyczne czynniki ryzyka miażdżycy tętnic.Chociaż lipoproteiny (a) i fibrynogen od dawna są czynnikami ryzyka sercowo–naczyniowego, ze względnym zwiększonym ryzykiem 1,3-2.,2 dla stężeń >30 mg/dl i >3, 5 g/l, odpowiednio, żadne badania nie wykazały, że samo zmniejszenie tych czynników ryzyka może prowadzić do korzyści.Wcześniej w podgrupie 89 pacjentów z tego badania wykazano, że atorwastatyna zwiększa medianę fibrynogenu w osoczu po 12 tygodniach o 22,2%.Niektóre niepotwierdzone doniesienia z badań u pacjentów z hipercholesterolemią rodzinną sugerują, że atorwastatyna może zwiększać stężenie fibrynogenu o 28% Po podaniu dawki 80 mg raz na dobę i o 63% po podaniu dawki 40 mg dwa razy na dobę po 4-6 tygodniach.,Jednakże, różni się to od danych uzyskanych w randomizowanych kontrolowanych badaniach klinicznych z zastosowaniem atorwastatyny w różnych skalach czasowych i w różnych populacjach pacjentów, które wykazują 5% wzrost po 52 tygodniach i niewielki efekt po 16 tygodniach.3,8,14 istnieją niepotwierdzone dowody na podobne, choć mniejsze, ostre działanie symwastatyny, 15, ale to ponownie nie zostało powtórzone w większych badaniach. Pełne wyniki tego badania potwierdzają nasze wcześniejsze Dane i potwierdzają różnicę między atorwastatyną a symwastatyną w wpływie na fibrynogen., Obszar działania hematoreologicznego leków obniżających stężenie lipidów jest zdezorientowany i wymaga dalszych badań. Efekt obserwowany w tym badaniu może być przemijający, ograniczony do pacjentów z genetyczną grupą hiperlipidemią, markerem mniejszego spożycia fibrynogenu po stabilizacji blaszek miażdżycowych lub markerem łagodnej dysfunkcji wątroby. Jego długoterminowe znaczenie jest również niejasne i oczekuje się danych dotyczących wpływu atorwastatyny na postęp choroby wieńcowej i zdarzenia.

dane dotyczące wpływu atorwastatyny na lipoproteinę (Lp) (a) są ograniczone., Niższe wartości zostały wyłączone z analizy w tym badaniu ze względu na problemy z odtwarzalnością wyników testów Lp(a). W badaniu tym atorwastatyna zmniejszała Lp(a) mniej niż symwastatyna, gdy rozważano stężenie Lp(a) >15 mg/dl. Wcześniej wykazano, że atorwastatyna w dawce 10 mg może zwiększać stężenie Lp(a) w osoczu u pacjentów powyżej klinicznie istotnego stężenia progowego w osoczu wynoszącego 30 mg/dl (0,3 g/l), ale w całym badaniu atorwastatyna zmniejszała stężenie Lp(a) mniej niż symwastatyna (27% vs 30%), chociaż indywidualne odpowiedzi były bardzo zmienne.,Atorwastatyna miała podobny wpływ na Lp (a) do symwastatyny, chociaż wariancja testu w małych stężeniach osłabiłaby wszelkie różnice.

profil działań niepożądanych atorwastatyny był podobny do profilu działań niepożądanych innych statyn w randomizowanych kontrolowanych badaniach klinicznych w populacji ogólnej.Jednak nasze wyniki są z tym sprzeczne, wykazując 10-36% częstość występowania działań niepożądanych związanych z atorwastatyną zależną od dawki u pacjentów z ciężką hiperlipidemią., Jedna z pacjentek cierpiała na ciężkie zapalenie mięśni zbliżone do rabdomiolizy po podaniu 10 mg atorwastatyny, ale całkowicie wyzdrowiała. U wszystkich pacjentów nie występowały wcześniej problemy z leczeniem symwastatyną, chociaż u czterech stwierdzono zmniejszenie objawów bólów mięśniowych, a u dwóch zmniejszone bóle głowy po odstawieniu symwastatyny., Jest to bardzo zgodna i długotrwała populacja pacjentów bardziej podatna na skutki uboczne, biorąc pod uwagę przebytą chorobę wieńcową w rodzinie, a więc można oczekiwać, że zaniży częstość występowania działań niepożądanych i będzie bardziej niechętnie przerywać leczenie środkiem obniżającym stężenie lipidów. W przypadku większych dawek leków potrzebnych do odpowiedniego leczenia wielu pacjentów z hipercholesterolemią rodzinną można spodziewać się gwałtownego zwiększenia klinicznych działań niepożądanych, co obserwowano w przypadku obu schematów leczenia., Jednak profil działań niepożądanych atorwastatyny był gorszy niż schematy leczenia symwastatyną we wszystkich dawkach w tym badaniu i, jak można przewidzieć, większość działań niepożądanych po podaniu dawki 80 mg. Istnieje niewiele danych porównawczych dotyczących stosowania większych dawek symwastatyny u pięciu pacjentów (80 mg) w tym badaniu, ale jedno niewielkie badanie z zastosowaniem symwastatyny w dawce 80 mg i 160 mg wykazało podobny wzrost działań niepożądanych po podaniu dawki 160 mg na dobę.Częstość występowania działań niepożądanych po podaniu symwastatyny w dawce 80 mg była porównywalna do częstości po podaniu dawki 40 mg.,Profil działań niepożądanych atorwastatyny różnił się od oczekiwań, ponieważ 5% pacjentów zgłaszało wysypkę, w tym jeden przypadek rumienia guzowatego, bóle stawów lub obrzęk stawów o 4% oraz zwiększenie masy ciała o 3% (>3 kg w ciągu 3 miesięcy), jak również inne rozpoznane działania niepożądane związane z leczeniem statyną. Rola w praktyce biochemicznie zdefiniowanych działań niepożądanych jest trudna do ustalenia, ponieważ duże zwiększenie CK występuje rzadko przy braku rabdomiolizy, a zwiększenie CK ma niewielką korelację z częstością występowania bólów mięśniowych., Duże zwiększenie aktywności AlAT (>165 J.M./l; 3×górna granica odniesienia) jest stosowane jako możliwe wskaźniki zapalenia wątroby wywołanego przez leki i jest wskazaniem do przerwania leczenia farmakologicznego. Stwierdzono je u sześciu (3%) pacjentów leczonych atorwastatyną, co sugeruje, że ten lek może wymagać częstszego wstępnego monitorowania niż leczenie oparte na symwastatynie.,

podsumowując, atorwastatyna jest skuteczniejsza, w mniejszych dawkach niż symwastatyna w leczeniu przypadków ciężkiej hiperlipidemii, ale wiąże się to z możliwym zwiększeniem działań niepożądanych i fibrynogenu, zmniejszeniem HDL w dawce 80 mg i mniejszym zmniejszeniem Lp(a).