bezgraniczna Historia Świata

powstanie Imperium Gupty

w latach 320-550 n. e.Imperium Gupty asymilowało sąsiednie królestwa poprzez podboje lub sojusze polityczne.

Imperium Guptów, założone przez Maharaję Sri Guptę, było starożytnym królestwem indyjskim, które obejmowało znaczną część subkontynentu indyjskiego w latach około 320-550 n. e. Rządy Gupty, choć umocnione ekspansją terytorialną poprzez wojnę, rozpoczęły okres pokoju i dobrobytu, naznaczony postępem w nauce, technologii, inżynierii, sztuce, dialektyce, literaturze, logice, matematyce, astronomii, religii i filozofii.,

początki Imperium Gupta

Imperium Gupta było uważane za dynastię kasty Vaishya, trzeciej z czterech Kast hinduistycznych reprezentujących kupców i rolników. Założona przez Sri Guptę około 240-280 n. e., istnieją sprzeczne teorie dotyczące pierwotnej ojczyzny Guptów. Historycy uważają, że Sri Gupta i jego syn mogli być wasalami Kushan lub władcami, którzy przysięgali wierność Imperium Kushan. Syn i następca Śri Gupty, Ghatotkacha, panował w latach 280-319 n. e., podczas gdy jego syn, Chandragupta, wstąpił na tron około 319 R. i rządził do 335 r. n. e.,

Chandragupta poślubił księżniczkę Kumaradevi z Królestwa Magadhy, które było jednym z Mahajanapad (lub wielkich krajów) starożytnych Indii w IV wieku n. e. Z posagiem i politycznym sojuszem z małżeństwa, Chandragupta podbił lub zasymilował królestwa Magadhy, Prayagi i Sakety. W 321 roku p. n. e.założył Królestwo rozciągające się wzdłuż rzeki Ganges do Prayag, dzisiejszego miasta Allahabad, w indyjskim stanie Uttar Pradesh. Hindusi wierzą, że bóg Brahma złożył swoją pierwszą ofiarę po stworzeniu świata w Prayag.,

ekspansja Imperium Gupta

Samudragupta zastąpił swojego ojca, Chandragupta I, w 335 roku n. e.i rządził przez około 45 lat. Podbił królestwa Ahichchatry i Padmavati na początku swojego panowania, a następnie zaatakował sąsiednie plemiona, w tym Malwas, Yaudheyas, Arjunayanas, Maduras i Abhiras., Po jego śmierci w 380 roku, Samudragupta włączył do swojego królestwa ponad 20 królestw i rozszerzył Imperium Guptów od Himalajów do rzeki Narmada w środkowych Indiach i od rzeki Brahmaputra, która przecina cztery współczesne narody azjatyckie, do Jamuny-najdłuższego dopływu rzeki Ganges w północnych Indiach.

aby uczcić swój podbój, Samudragupta wykonał Królewski wedyjski rytuał Ashwamedha, czyli ofiarę z konia., Specjalne monety zostały wybite dla upamiętnienia Aszwamedhy, a król przyjął tytuł Maharadżadhiraja (lub” Król Królów”) nawet wyższy niż tradycyjny tytuł władcy Maharaja.

według zapisków Gupty, Samudragupta mianował na swojego następcę swojego syna, księcia Chandraguptę II, urodzonego z królowej Dattadevi. Jednak jego najstarszy syn, Ramagupta, mógł być jego bezpośrednim następcą, dopóki nie został zdetronizowany przez Chandraguptę II w 380 roku n. e.,

Imperium Gupty Czandragupta II

Po uzyskaniu władzy, Czandragupta II rozszerzył Imperium Gupty poprzez podboje i małżeństwa polityczne do końca swojego panowania w 413 roku n. e. W 395 r. p. n. e. jego kontrola nad Indiami rozciągnęła się od wybrzeża do wybrzeża., W szczytowym momencie swoich rządów Chandragupta II założył drugą stolicę w Ujjain, największym mieście współczesnego stanu Madhya Pradesh w środkowych Indiach. Ujjain, na wschodnim brzegu rzeki Kshipra, pozostał ważnym ośrodkiem politycznym, handlowym i kulturalnym do początku XIX wieku.

Vikramaditya to imię cesarza starożytnej legendy indyjskiej, charakteryzowanego jako idealny król znany z hojności, odwagi i jako patron uczonych., Wielu historyków uważa, że niektóre z tych legend są oparte na Chandragupta II, który uważa się, że przyjął tytuł Vikramaditya.

w legendach mówi się, że Vikramaditya udaremnił inwazję Saka, grupy koczowniczych plemion wschodniego Iranu, znanych również jako Scytowie, i zyskał tytuł Sakari, czyli wroga Saka. Czandragupta II podbił Zachodnioindyjski Region Malwa po pokonaniu zachodniego Kshatrapas, gałęzi Sakas, a także wygnaniu Imperium Kushana z północnego indyjskiego stanu Mathura., Te zwycięstwa zostały prawdopodobnie przeniesione na legendarną postać Vikramadityi.

Chandragupta II emitował złote monety wprowadzone przez jego ojca, Samudraguptę, ale wprowadził także kilka nowych rodzajów monet, różniących się wzorami na rewersie każdej linii monet, takich jak łucznik czy Pogromca Tygrysów. Był również pierwszym królem Gupty, który emitował srebrne monety.,

jedna z najciekawszych budowli w Delhi w Indiach (żelazny filar z IV wieku n. e.) nosi napis, że został wzniesiony jako flagstaff na cześć hinduskiego boga Wisznu i ku pamięci Chandragupty II.filar, wykonany w 98% z kutego żelaza, jest uważany za atrakcję starożytnych indyjskich osiągnięć w metalurgii; stoi ponad 1600 lat bez rdzewienia lub rozkładu.

żelazny filar w Delhi-żelazny filar w Delhi w Indiach, wzniesiony przez Chandraguptę II na cześć hinduskiego boga Wisznu, w IV wieku n. e.,

pomimo ekspansji imperium Gupta poprzez wojnę, było wiele przykładów wyrafinowania kulturowego w erze Gupta, z architekturą, rzeźbami i obrazami przetrwały jako przypomnienia o kreatywności tamtych czasów., Pod rządami Gupty rozwijało się wielu wybitnych uczonych, w tym Kalidasa, uważany za największego poetę i dramaturga sanskrytu; Aryabhata, pierwszy z indyjskich matematyków-astronomów, który pracował nad przybliżeniem dla Pi; Vishnu Sharma, uważany za autora bajek Panchatantry, jednej z najczęściej tłumaczonych, niereligijnych książek w historii; oraz Hinduski filozof Vatsyayana, autor Kamasutry.

okres panowania Gupty, a zwłaszcza panowania Czandragupty II, jest do dziś pamiętany jako Złoty Wiek Indii.,

Złoty Wiek Indii

dobrobyt Imperium Gupty zaowocował złotym wiekiem rozwoju kulturalnego i naukowego.

dobrobyt stworzony pod przywództwem Imperium Gupta, które obejmowało znaczną część subkontynentu indyjskiego w latach około 320-550 n. e., umożliwił szerokie dążenie do przedsięwzięć naukowych i artystycznych. Okres ten stał się znany jako Złoty Wiek Indii, ponieważ był naznaczony rozległymi wynalazkami i odkryciami w nauce, technologii, inżynierii, sztuce, dialektyce, literaturze, logice, matematyce, astronomii, religii i filozofii. Odkrycia te skrystalizowały elementy powszechnie uznawanej kultury hinduskiej.,

Nauka, Literatura i Sztuka

chociaż Chandragupta I i jego syn, Samudragupta, byli wybitnymi władcami, panowanie Chandragupty II obejmowało największą promocję nauki, sztuki, filozofii i religii przez rząd. Dwór czandragupty był nawet bardziej wpływowy niż ten, który pojawił się przed lub po, ponieważ zawierał Navaratnas, czyli dziewięć klejnotów, grupę dziewięciu uczonych, którzy osiągnęli postępy w wielu dziedzinach akademickich.,

wśród tych uczonych znalazł się Aryabhata, który, jak się uważa, przewidział pojęcie zera, a także pracował nad przybliżeniem liczby długiej Pi. Aryabhata jest również uważany za pierwszego z indyjskich matematyków-astronomów, którzy postulowali teorię, że Ziemia porusza się wokół Słońca i nie jest płaska, ale zamiast tego jest okrągła i obraca się na własnej osi. Odkrył również, że Księżyc i planety świecą z powodu odbitego światła słonecznego.

Varahamihira był astronomem, astrologiem i matematykiem, którego głównym dziełem jest traktat o astronomii matematycznej., Sushruta, znany indyjski lekarz z okresu Gupta, napisał Samhita, sanskrycki tekst na temat wszystkich głównych pojęć medycyny ajurwedyjskiej, z innowacyjnymi rozdziałami na temat chirurgii. Inni uczeni Złotego Wieku pomogli stworzyć pierwsze indyjskie systemy liczbowe o podstawie dziesięciu. Gra w szachy również prawdopodobnie powstała w tym okresie, gdzie jego wczesna forma, Chaturanga, zawierała figury dla piechoty, kawalerii, słoni i rydwanów, z których każdy ewoluował odpowiednio w nowoczesnego pionka, rycerza, wieżę i biskupa.,podczas panowania Czandragupty II Kryszna i Radha grali w Chaturangę: uczeni przyczynili się do wielu osiągnięć naukowych w dziedzinie astronomii, matematyki i medycyny.

Kalidasa, uważany za największego poetę i dramaturga języka sanskryckiego, należał również przede wszystkim do tego okresu. Pisał sztuki, takie jak Shakuntala, która, jak się mówi, zainspirowała słynnego niemieckiego pisarza i męża stanu, Johanna von Goethe, wieki później., Kalidasa stał się również znany ze swoich badań nad shringarą, czyli romantycznym elementem literatury. Indyjski uczony i filozof hinduistyczny Vatsyayana, autor Kamasutry, która stała się standardową pracą na temat ludzkich zachowań seksualnych, podczas gdy Vishnu Sharma był uważany za autora baśni Panchatantry, jednej z najczęściej tłumaczonych, niereligijnych książek w historii.

kreatywność kulturowa Złotego Wieku Indii stworzyła wspaniałą architekturę, w tym pałace i świątynie, a także rzeźby i obrazy
najwyższej jakości., Ściany buddyjskich sanktuariów i klasztorów ozdobiono kolorowymi freskami, rodzajem malowideł ściennych. Ukazywały one sceny z życia Buddy, ascety i filozofa, który żył we wschodniej części subkontynentu indyjskiego pomiędzy VI A IV wiekiem, na których naukach opiera się religia Buddyjska. Niektóre kapliczki zostały wycięte z klifów i choć ciemne, były również ozdobione rzeźbami i malowidłami.,

wpływ na Wschodnią i Południowo-Wschodnią Azję

Dynastia Gupta propagowała Hinduizm, ale wspierała również Kultury buddyjskie i Dżińskie. Sztuka Buddyjska Gupta wpłynęła na wschód i Południowo-Wschodnią Azję wraz ze wzrostem handlu między regionami., Imperium Gupta stało się ważnym ośrodkiem kulturalnym i wpłynęło na pobliskie królestwa i regiony Birmy, Sri Lanki i Azji Południowo-Wschodniej. Klasyczne formy indyjskiej muzyki i Tańca, stworzone pod rządami Guptów, są do dziś praktykowane w całej Azji.

FA Xian był jednym z pierwszych chińskich podróżników, którzy odwiedzili Indie za panowania cesarza Gupty Chandragupty II. podróż z Chin rozpoczął w 399 r.n. e., a dotarł do Indii w 405 r. n. e. Wszystkie swoje obserwacje zapisał w czasopiśmie, które ostatecznie zostało opublikowane.

podczas pobytu w Indiach, do ok., 411 n. e., Fa Xian udał się na pielgrzymkę do Mathura, Kanauj, Kapilavastu, Kushinagar, Vaishali, Pataliputra, Kashi i
Rajgriha. Jego pisma wyrażają zadowolenie z łagodności administracji w tych miejscach.

Upadek imperium Gupta

Po wielu latach dominacji Imperium Gupta upadło w 550 roku n. e.z powodu najazdów i słabego przywództwa kolejnych władców.,

Imperium Gupta rozkwitło w podbojach wojskowych i terytorialnych, a także rozwoju kulturalnym i scholastycznym, podczas panowania cesarza Chandragupta II. jednak następni władcy, począwszy od Kumaragupta I, a następnie Skandagupta, nadzorowali ostateczny koniec Imperium Gupta poprzez militarne porażki, dewaluacji pieniędzy i usychanie przywództwa.

Kumaragupta

w 415 roku n. e., Chandragupta II został zastąpiony przez swojego drugiego syna, Kumaragupta i, który rządził z powodzeniem do 455 roku n. e. Późne lata jego panowania napotykały jednak trudności., Pushyamitras, plemię środkowych Indii, powstał w buncie przeciwko Kumaragupta, podczas gdy Terytoria Gupta zostały najechane przez zachodnich Huna ludzi, znanych również jako białych Hunów.

Kumaragupta pokonał obie grupy i świętował swoje zwycięstwo, wykonując Królewski wedyjski rytuał Ashwamedha, czyli ofiarę z konia, którą wcześniej wykonywał jego dziadek, cesarz Samudragupta, aby uczcić swoje wielkie zwycięstwa Wojskowe.

tak jak jego dziadek i ojciec uczynili to przed nim, Kumaragupta emitował również monety informacyjne na znak jego panowania. Zostały one opatrzone wizerunkami jego imiennika Boga, Pana Kumary, uważanego przez hinduistów za Regenta Ziemi.

Skandagupta

Po śmierci Kumaragupty w 455 r. n. e., jego syn, Skandagupta, objął tron i rządził do ok. 467 r. n. e. Uważany jest za ostatniego z wielkich władców Gupty przed upadkiem Imperium.,

Skandagupta, który był sławny jako wielki wojownik za zwycięskie starcia z Hunami za panowania swojego ojca, pokonał kilka buntów i zewnętrznych zagrożeń ze strony ludu Huna, w szczególności inwazję w 455 r.n. e. Mimo zwycięstwa, koszty wojen z Hunami wyczerpały zasoby Imperium. Wartość monet emitowanych w ramach Skandagupta zostaje znacznie zmniejszona.