wprowadzenie
Hairy cell leukemia (HCL) jest nowotworem limfoidalnym z komórek B. HCL odróżnia się od innych nowotworów z komórek B ze względu na jego cechy morfologiczne, immunofenotypowe i molekularne. Jego główną cechą jest nagromadzenie monoklonalnych komórek B, z owłosionymi projekcjami na swojej powierzchni, znajdującymi się głównie we krwi obwodowej, szpiku kostnym i śledzionie. Został opisany w 1958 roku przez Bournoncle et al. Jednak nazwali to białaczkową reticuloendotheliosis.,1 termin „włochate komórki” został ukuty w 1996 roku przez Schrek et al.2 Dziś jest klasyfikowany przez Światową Organizację Zdrowia jako chłoniak nieziarniczy z komórek B.3
definicja
HCL jest rzadkim, przewlekłym zaburzeniem limfoproliferacyjnym komórek B. Jego głównymi cechami są wydłużenia cytoplazmatyczne, które nadają komórkom owłosienie.
etiologia
chociaż istnieją różne badania wykazujące związek między narażeniem na niektóre czynniki i HCL, jego etiologia nie została jednoznacznie ustalona, co można wyjaśnić ze względu na małą częstość występowania., Wśród czynników, które dowiodły pozytywnego związku są: ekspozycja na pestycydy, 4 herbicydy, oleje mineralne, praca jako stolarz lub rolnik.4-7 ostatnio opisano pozytywny związek z wielkością, 5 podczas gdy palenie ma odwrotne skojarzenie, zwłaszcza u mężczyzn.Specyficzny mechanizm zapewniający ochronę nie jest znany; niemniej jednak sugerowano, że palenie tytoniu zmniejsza nasilenie mechanizmów zapalnych9 i że nikotyna wywołuje apoptozę w limfocytach.10
Epidemiologia
HCL stanowi 2-3% wszystkich białaczek. W Stanach Zjednoczonych odnotowuje się 600 nowych przypadków rocznie (3.,2 Przypadki na milion mieszkańców). Mediana wieku w momencie rozpoznania wynosi 52 lata i częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet, w stosunku 4:1; z większą częstością w populacji białej, zwłaszcza wśród Żydów aszkenazyjskich.3 w Meksyku HCL stanowi 1,12% wszystkich białaczek. Jednak na północy kraju stanowi do 1,83%, podobnie jak informacje z U. S. 11,12
Fizjopatologia
HCL jest przewlekłym, limfoproliferacyjnym zaburzeniem limfocytów B. Jednak jego komórki nie mają wyglądu żadnej subpopulacji komórek B, a jego pochodzenie jest kwestią dyskusyjną., Analiza genów zmiennych regionów immunoglobulin (Ig) jest narzędziem wykorzystywanym do odkrycia pochodzenia klonalnego komórek limfoidalnych.13 w ponad 85% przypadków jesteśmy w stanie znaleźć mutacje somatyczne w genach zmiennych regionów IG komórek HCL, 14,15,co wskazuje, że zaangażowane komórki przeszły przez Centrum germinalne lub limfoidalne narządy obwodowe.Około 40% komórek HCL współwystępuje z wieloma pokrewnymi klonalnie izotypami Ig.17
dowody sugerują pochodzenie centrum zarodkowego w komórkach B pamięci, ze względu na ich profil ekspresji genomowej.,18,19 pochodzenie komórek B pamięci jest zgodne z brakiem translokacji chromosomowej HCL.20 Brak CD27 jest typowy w HCL. Stanowi to punkt przeciw hipotezie jego pochodzenia w pamięciowych komórkach B.Jednakże obserwowano ujemne limfocyty B pamięci CD27.Ponieważ uczucie węzłów chłonnych jest rzadkie, sugerowano, że komórka pochodzenia HCL znajduje się prawdopodobnie w szpiku kostnym lub śledzionie, ponieważ są to zwykle miejsca bardziej dotknięte chorobą. Komórki HCL wykazują profil ekspresji podobny do strefy marginalnej śledziony.,23
charakterystyczny wygląd HCL wynika z ekspresji beta-aktyny, która jest polimeryzowana do F-aktyny, znajdującej się w cytoszkielecie korowym.Fosfoproteina 24 PP52, która jest specyficzna dla leukocytów, jest związana z F-aktyną i odpowiada za wspieranie rzutów przypominających włosy.Z drugiej strony, sekwencjonowanie genu HCL wykazało obecność mutacji BRAF V600E u prawie każdego pacjenta z chorobą, nieobecnego w innych nowotworach limfatycznych z komórek B.26,27 mutacje BRAF aktywują szlak MAPK, promując wzrost, przeżywalność i różnicowanie komórek HCL.,28
prezentacja kliniczna i wyniki badań laboratoryjnych
przebieg kliniczny choroby jest wolny. Większość pacjentów zwykle występują osłabienie i zmęczenie jako główne objawy w czasie wystąpienia choroby.Czasami dochodzi do powtarzających się zakażeń. Wyniki badań fisical to: powiększenie śledziony u 96%, powiększenie wątroby u 58% i powiększenie węzłów chłonnych u tylko 35%. Te obrzęk węzłów chłonnych są rzadko obserwowane na obrzeżach; niemniej jednak, są one zazwyczaj obecne w jamie brzusznej i wykryte w badaniach obrazowych.,30
w zaawansowanym stadium choroby możemy znaleźć ból w górnym lewym kwadrancie, infekcje, gorączkę i krwotoki i/lub utratę wagi. Jest to jednak rzadkie ze względu na dostępność i skuteczność leczenia.30,31 objawy kliniczne są produktem gromadzenia się włochatych komórek w śledzionie, wątrobie i szpiku kostnym(Tabela 1).32
objawy kliniczne.,
| śledziona | wątroba | szpik kostny | węzły chłonne |
|---|---|---|---|
| komórki gromadzą się w czerwonej miąższu i zanik białej miąższu. Później tworzą tak zwane „pseudo-sinusoidy” poprzez zastąpienie komórek śródbłonka czerwonej miazgi wzmocnionymi kanałami naczyniowymi, przyczyniając się do niedokrwistości. | gromadzą się tutaj w zatokach wątrobowych, a także w przewodzie wrotnym., W tym ostatnim występuje zwłóknienie z powodu obfitego kwasu hialuronowego, który stymuluje komórki włochate do produkcji fibronektyny, z odpowiadającym jej zwłóknieniem. | w tym obszarze występuje rozległa produkcja zwłóknienia i tłumienia hematopoezy. Kluczowym czynnikiem jest interakcja komórek włochatych z kwasem hialuronowym macierzy pozakomórkowej, generowanie fibroblastycznych czynników wzrostu (FGF) i stymulowanie komórek złośliwych do produkcji i wydzielania fibronektyny. | Ogólnie rzecz biorąc, brak choroby. Brak receptorów do wprowadzania komórek włochatych., |
Respect to lab studies, it is frequent to observe anemia in 85%, thrombocytopenia in 60.80% and leukopenia in 60% due to hypersplenism and bone marrow infiltration.30
Differential diagnosis
HCL must be differentiated from other indolent lymphoid malignancies such as prolymphocytic leukemia, splenic marginal zone lymphoma, mantle cell lymphoma and HCL variant (HCL-v)., Ten ostatni występuje w 10% przypadków z medianą wieku 70 lat i pomimo podobieństw z klasyczną białaczką włochatokomórkową, różnią się one pod nieobecność markerów immunofenotypowych CD25 i CD123. Innym sposobem postawienia diagnozy różnicowej jest Brak odpowiedzi na standardowe leczenie HCL oraz brak mutacji genu BRAF V600F.30
metody diagnostyczne
diagnostyka HCL jest zwykle dokonywana za pomocą biopsji i aspiracji szpiku kostnego w połączeniu z immunofenotypową charakteryzacją za pomocą cytometrii przepływowej.,33 należy podkreślić, że patologia ta jest zwykle subdiagnozowana i wymaga podejrzenia klinicznego oraz zastosowania odpowiedniej technologii w celu rozwiązania tego problemu. Jak wcześniej wspomniano, u większości pacjentów (70-90%) występuje pancytopenia z leukopenią (
×109 / L), niedokrwistością (g/dL), neutropenią (×109/l), monocytopenią (×109/L) i trombocytopenią (×109/L). Umiarkowana leukocytoza występuje tylko pomiędzy 10% a 20% (>10×109 / L). U pacjentów z HCL występuje podwyższone stężenie IL-2R (CD25) w surowicy, co koreluje ze stopniem aktywności choroby.,Inne badania, które należy wziąć pod uwagę przy stawianiu diagnozy to poziom immunoglobulin w surowicy, a także Gen IgVH i mutacje somatyczne BRAF V600E.Niektóre cechy histopatologiczne i immunofenotypowe HCL są następujące:
- •
cytometria przepływu limfocytów we krwi obwodowej lub szpiku kostnym z ekspresją CD19, CD20, FMC7, CD11c, CD103, CD25, HC2, CD22, sIg, CD79a i CD123, z których cztery są głównymi i specyficznymi markerami: CD11c, CD103, CD25 i CD123.cd23, CD10, cd79b i cd27.,32
- •
silna ekspresja CD200 jest charakterystyczna dla HCL i może być przydatna w diagnostyce trudnych przypadków.
- •
aspiracja szpiku kostnego za pomocą igły może być trudna do uzyskania i często jest bezproduktywna lub „sucha”. W biopsji szpiku kostnego możemy zaobserwować zwłóknienie, o komórkowym wyglądzie „smażonego jaja” spowodowanym szerokimi przestrzeniami między jądrami i obfitą cytoplazmą. Przeprowadza się analizy immunohistochemiczne dla CD20 i TRAP (fosfatazy kwasowej odpornej na winian), DBA-4 i aneksiny A1, które są charakterystycznie dodatnie.,32
Andrulis i in. kierował badaniem, w którym odnotowano skuteczność przeciwciał VE1 do wykrywania BRAF V600E, wraz z identyfikacją HCL w innych jednostkach. Ponadto, badanie przeprowadzone przez Uppal et al. stwierdzono czułość 88% i swoistość 97% do wykrycia tej mutacji z wymienionym przeciwciałem.
obecne leczenie
HCL regularnie wykazuje powolną ewolucję. Oczekiwanie i obserwacja jest dobrym rozwiązaniem dla bezobjawowych pacjentów, ponieważ wczesne leczenie nie oferuje żadnego rodzaju korzyści w przeżywalności tych przypadków., W każdym razie postęp choroby u większości pacjentów doprowadzi do powikłań w wyniku cytopenii i powiększenia śledziony; tj. niedokrwistość, krwotoki, nawracające infekcje itp. W ogólnej praktyce leczenie należy rozpocząć, jeśli wystąpi którekolwiek z kryteriów wymienionych w tabeli 2.Po podjęciu decyzji o niepodejmowaniu leczenia należy monitorować stan kliniczny i laboratoryjny co trzy miesiące w ciągu pierwszego roku, a następnie co sześć miesięcy.,Leczenie HCL nie jest uważane za leczenie; ale obecne strategie leczenia są w stanie osiągnąć długotrwałe remisje, zwiększając tym samym globalny wskaźnik przeżycia(algorytm 1).36-39
kryteria rozpoczęcia leczenia.
1. Objawowe powiększenie śledziony
2. Cytopenia z udziałem co najmniej jednego z następujących objawów:
-hemoglobina g/dL
-płytki krwi ×109/L
-neutrofile ×109/l
3., Ciężkie zakażenia
Wykres postępowania pacjenta z białaczką włochatokomórkową .
analogi purynowe
w 1960 r.stwierdzono, że u 30% dzieci z ciężkim zespołem złożonego niedoboru odporności brakowało enzymu deaminazy adenozyny (ADA).,Ponadto odkryli, że akumulacja postaci deoksyadenozynotrójfosforanu odpowiada za zmniejszenie liczby limfocytów.41 mając na uwadze te obserwacje, opracowano leki zdolne do nieodwracalnego wiązania się z Adą lub antagonizowania jej działania. Po leczeniu analogami puryn, kumulacja trójfosforanu deoksyadenozyny powoduje pęknięcie i zahamowanie naprawy DNA, co przekłada się na apoptozę komórkową.,Pentostatyna
znana również jako 2′ – deoksykoformycyna( dcF), produkt inhibitorów Streptomyces antibioticus i Ada, po raz pierwszy wprowadzona w 1980 roku jako pierwszy analogi puryn do leczenia HCL. W tabeli 3,37,39,43,44 specyficzne badania wykazały odsetek odpowiedzi na pentostatynę. Pentostatyna jest Bezpieczna u pacjentów z rozjaśnieniem kreatyniny > 60mL / min. Jednak konieczne jest zmniejszenie dawki, jeśli to oczyszczanie wynosi od 40 do 60 ml / min.,Zaleca się nawodnienie pacjenta 1,5 L roztworu dożylnego w każdym cyklu pentostatyny.30
globalna odpowiedź waha się między 88% A 96%, podczas gdy całkowita odpowiedź waha się między 44% A 81%. Flinn i in. szacuje się, że współczynnik przeżycia wynoszący 5 i 10 lat wynosił odpowiednio 90% I 81%, a średni czas obserwacji wynosił 9, 3 roku.Pentostatyna jest na ogół dobrze tolerowana, a najczęstszymi działaniami niepożądanymi są niedokrwistość, trombocytopenia i neutropenia.,Mimo to donoszono, że pentostatyna znacząco zmniejsza liczbę limfocytów CD4+ i CD8+, co może zwiększyć częstość występowania wtórnych nowotworów złośliwych i zakażeń.47,48
Kladrybina
jest znana jako 2-chlorodeoksyadenozyna (CdA). W tabeli 4,49–52 badania wskazują na jego skuteczność. Najczęściej stosowany schemat polega na podawaniu 0,1 mg/kg mc./dobę we wlewie ciągłym przez 7 dni. W badaniu niezwiązanym z randomizacją stwierdzono brak statystycznie istotnej różnicy w zakresie odpowiedzi i toksyczności pomiędzy wlewami (24h i 2h).,W innym randomizowanym badaniu porównywano podawanie kladrybiny codziennie z cotygodniowym; nie stwierdzono istotnych wyników w zakresie odpowiedzi na leczenie, przeżywalności, wskaźnika ogólnego i toksyczności.W innym badaniu wykazano, że tygodniowy program zmniejszał ryzyko zakażeń.Jedną z zalet podawania podskórnego jest fakt, że w większości przypadków nie wymaga hospitalizacji. 0, 14 mg/dobę przez 5 dni daje 95% odsetek odpowiedzi, 56 podobnie jak po podaniu dożylnym. Tygodniowe programy podskórne mają podobną odpowiedź i wskaźniki toksyczności jak dzienne.,57 przy zaledwie jednym cyklu kladrybiny można uzyskać globalną odpowiedź do 100%, a całkowite wskaźniki odpowiedzi różnią się od 77% do 95%.49-52 zanotowano globalne przeżycie na poziomie 12 lat 79%.Ogólnie kladrybina jest dobrze tolerowana, a cytopenia i gorączka są najczęstszymi działaniami niepożądanymi.
badania skuteczności kladrybiny w przypadkach HCL.,
| Study | Patients | Follow-up | Plan | % CR | % PR | % GR | Outcome |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Robak (1999) | 97 | 36 months | 2h infusion IV 0.12mg/kg/d 5 days |
77.3 | 18.,6 | 95.9 | Progression-free survival: 37.4 months |
| Rosenberg (2014) | 83 | NA | Continuous infusion IV 0.1mg/kg/d 7 days |
88 | 12 | 100 | Average global survival: 231 months |
| Goodman (2003) | 207 | 7 years | Continuous infusion IV 0.1mg/kg/d 7 days |
95 | 5 | 100 | Global survival at 108 months: 97% |
| Chadha (2005) | 86 | 9.7 years | Continuous infusion IV 0.,1mg/kg/d 7 days |
79 | 21 | 100 | Global survival at 12 years: 87% |
RC: complete response, RP: partial response, RG: global response.
Until now, there are no randomized prospective studies comparing pentostatin versus cladribine, in part because of the great efficiency of both drugs and due to low HCL incidence., Mimo to istnieją retrospektywne badania dowodzące, że oba leki mają podobną skuteczność pod względem całkowitej odpowiedzi i przeżycia wolnego od choroby.
Inne metody leczenia
analogi purynowe pozostają pierwszą linią leczenia, ale nowe odkrycia dotyczące patofizjologii HCL doprowadziły do powstania leków o różnych celach terapeutycznych. Leki te są badane, a niektóre wykazały obiecujące wyniki.
rytuksymab
ponieważ HCL jest nowotworem z komórek B, logiczne jest stosowanie przeciwciała monoklonalnego przeciwko CD20, takiego jak rytuksymab., Stosowany jako samodzielny lek, rytuksymab może osiągnąć całkowity odsetek odpowiedzi 10-54% u pacjentów z nawrotem HCL, w dawce 375 mg/m2 pc. raz w tygodniu przez 4-8 tygodni.58,599 retrospektywnie oceniono 18 pacjentów, którzy byli leczeni analogami puryn w skojarzeniu z rytuksymabem w drugiej linii leczenia, po leczeniu analogami puryn w monoterapii. Wszyscy pacjenci odpowiedzieli na leczenie, a całkowity odsetek odpowiedzi wynosił 89%.60
rytuksymab w dawce 375 mg / m2 pc.tygodniowo przez 8 tygodni jako Leczenie początkowe Po podaniu 5.,6 mg/m2 kladrybiny w 2-godzinnym wlewie dożylnym przez 5 dni generuje całkowitą odpowiedź 100%.61 w szczególnych lub niekorzystnych sytuacjach 100 mg rytuksymabu tygodniowo może być wykorzystywane przez 4-6 tygodni. Jest to tańsze i zwykle skuteczne, zwłaszcza w połączeniu z interferonem.
chociaż analogi puryn mogą nie być w stanie wyeliminować HCL, ponieważ minimalna choroba resztkowa (MRD) wykryta po podaniu kladrybiny jest zawsze silnie CD20+, eradykację MRD można uzyskać za pomocą rytuksymabu. Rivandi et al., we wstępnym badaniu udowodniono, że rytuksymab w konwencjonalnych dawkach przez okres 8 tygodni działa z dużą aktywnością, eliminując MRD u 13 pacjentów, gdy jest stosowany 4 tygodnie po podaniu kladrybiny.62
Wemurafenib
jak opisano wcześniej, mutacja BRAF V600E jest kluczem genetycznym HCL. Dlatego jest to cel terapeutyczny, który badano w ostatnich latach. Wemurafenib jest doustnym inhibitorem BRAF V600E. Tiacci et al., przeprowadzono badanie w celu pomiaru aktywności i bezpieczeństwa wemurafenibu u pacjentów z HLC, którzy nawrócili po leczeniu analogami puryn lub którzy byli oporni na podawanie analogów puryn. Ogólny odsetek odpowiedzi wynosił 96%, a całkowity odsetek odpowiedzi wynosił 35%, a średnia przeżywalność bez nawrotu wynosiła 19 miesięcy. Działania niepożądane obejmowały wysypkę, bóle stawów i zapalenie stawów.
ze względu na pozytywny związek pomiędzy stosowaniem wemurafenibu a wystąpieniem nowotworów dermatologicznych zaleca się częste badania skóry.,
Ibrutynib
selektywny i nieodwracalny inhibitor kinazy tyrozynowej Burtona interweniuje w szlak sygnałowy limfocytów B.Niedawno rozpoczęto test kliniczny ibrutynibu u pacjentów z nawrotem HCL. Wstępne dane dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa wykazują działania niepożądane, takie jak wykwity, biegunka i bóle stawów. Ten test kliniczny odbywa się obecnie w kilku ośrodkach w Stanach Zjednoczonych (NCT01841723).
Immunotoksyny
w celu zwiększenia cytotoksyczności przeciwciał monoklonalnych, stworzono techniki ułatwiające wytwarzanie koniugatów przeciwciało–toksyna lub przeciwciało–lek., Immunotoksyna jest połączeniem toksyny bakteryjnej (tj. egzotoksyny Pseudomonas lub błonicy) ze zmienną frakcją przeciwciała monoklonalnego, którego swoisty cel znajduje się na powierzchni komórek nowotworowych, takich jak CD25 lub CD22. Toksyna ta jest uwalniana we wnętrzu komórki nowotworowej i zakłóca syntezę białek.65
BL22 jest immunotoksyną przeciwko CD22 połączoną ze ściętym kształtem egzotoksyny P. PE38. W teście klinicznym II Fazy BL22 badano w 36 przypadkach nawrotu HCL lub choroby opornej na leczenie., Po cyklu (40 mg/kg mc. co dwa dni, trzy dawki) całkowity odsetek odpowiedzi wynosił 25%, a ogólny odsetek odpowiedzi wynosił 50%. Odpowiedzi te poprawiły się do całkowitego odsetka odpowiedzi wynoszącego 47% i globalnego odsetka odpowiedzi wynoszącego 72% po ponownym leczeniu (tylko u pacjentów z cytopeniami). U dwóch pacjentów rozwinął się uremiczny zespół hemolityczny bez konieczności nawracania do plazmaferezy.Następnie moxetumomab pasudotox został opracowany jako zmodyfikowana wersja BL22 o wyższym powinowactwie i cytotoksyczności., W teście fazy i, obejmującym 28 pacjentów z nawrotem HCL i opornością, uzyskano ogólny odsetek odpowiedzi na leczenie wynoszący 86%, w tym długotrwałą całkowitą odpowiedź na leczenie u 46% pacjentów.67
opcje terapeutyczne w niekorzystnych okolicznościach
mimo, że HCL jest traktowany w większości krajów rozwiniętych z kladrybiny i pentostatyny, faktem jest, że leki te są nie tylko drogie, nie są one dostępne w Meksyku iw wielu krajach z ograniczonymi zasobami., Tak więc, w tego typu okolicznościach, istnieją inne niedrogie opcje terapeutyczne z korzystnymi wynikami
Interferon alfa w leczeniu pacjentów HCL został po raz pierwszy wprowadzony w 1984 roku. Obecnie jego stosowanie jest ograniczone, głównie ze względu na dużą skuteczność analogów purynowych. Z drugiej strony, w krajach o niskich zasobach gospodarczych, jest to opcja niedroga i taka, która wykazała podobne wyniki do wyników kladrybiny pod względem przetrwania na świecie. Ruiz-Delgado et al., przeprowadzono badanie porównawcze pomiędzy interferonem alfa (n=18) i kladrybiną (N=11), w którym różnica w całkowitym przeżycie między obiema grupami nie była statystycznie istotna; 94% po 217 miesiącach w grupie leczonej interferonem i 91% po 133 miesiącach w grupie leczonej kladrybiną.W badaniu przeprowadzonym w naszym centrum, dziewięciu pacjentów z HCL otrzymywało trzy mega jednostki IFN trzy razy w tygodniu przez 12 tygodni, następnie otrzymywali leczenie ponownie przez 8 tygodni, gdy nastąpiła reaktywacja białaczki lub po 10 miesiącach obserwacji każdego roku., U wszystkich pacjentów wystąpiła remisja hematologiczna przed 12 tygodniem leczenia. Ta opcja terapeutyczna jest tańsze, skuteczne i porównywalne do innych form terapii z IFN w leczeniu i utrzymaniu pacjentów z tego typu białaczki.Możliwe jest łączenie interferonu z rytuksymabem bez nasilania działań toksycznych i poprawy skuteczności.
splenektomia była pierwszą interwencją, która znacząco zmieniła przeżycie u pacjentów. Obecnie jest rzadko używany., Może być zalecany u pacjentów z bolesnym masywnym powiększeniem śledziony (>10 cm pod krawędzią odbytu) i z minimalnym naciekiem szpiku kostnego lub u pacjentów opornych na leczenie analogami interferonu i puryn.Retrospektywne badania wykazują całkowity wskaźnik odpowiedzi na leczenie wynoszący 40-62%, a średni wskaźnik przeżycia po 5 latach do 68%.70,71 zł opublikowano badanie retrospektywne, w którym uczestniczyło 24 pacjentów z rozpoznaniem HCL, podzielono ich na dwie grupy: 17 pacjentów otrzymywało kladrybinę, a 7 było splenektomizowanych., U 75% pacjentów w grupie splenektomii stwierdzono całkowitą remisję, u 94% w grupie kladrybiny. Interesującym odkryciem podczas porównywania obu grup było to, że nie zaobserwowano statystycznie istotnych różnic w przeżycie wolne od białaczki i przeżycie globalne.Rokowanie
czas przeżycia u pacjentów po rozpoznaniu wynosił 4 lata przed rozpoczęciem leczenia, z powodu powikłań wynikających z cytopenii, w tym krwotoków i infekcji. Następnie, w przypadku splenektomii jako leczenia pierwszego rzutu, całkowita odpowiedź wynosiła 40-62%, a wskaźnik przeżycia 5 lat wynosił 61-68%., Następnie interferon alfa został wykorzystany jako pierwszy lek z korzyściami w leczeniu HCL. Nadal jego wskaźnik pełnej odpowiedzi był niski, na 10%.
dzisiaj, w przypadku analogów puryn (pentostatyny i kladrybiny), pełna odpowiedź indukowana jest do 80% pacjentów z medianą przeżycia wynoszącą 10 lat. Globalny wskaźnik odpowiedzi wynosi 96-100%, przy całkowitym wskaźniku odpowiedzi 80% i przeżywalności 10 lat w zakresie od 85% do 100%.Mimo to znaczna część pacjentów z HCL nie odpowiada na leczenie lub staje się oporna., Do 48% pacjentów nawrotu w ciągu kolejnych 15 lat.Przyszłość pacjentów z HCL jest bardzo korzystna. Wyzwaniem jest jak najszybsza identyfikacja tego nowotworu i jego właściwe leczenie przy użyciu dostępnych zasobów.
konflikt interesów
autorzy nie mają żadnych konfliktów interesów do zadeklarowania.