Pierwszy raz „Blackbird” został nagrany na taśmie 29 maja 1968 roku, jest to jedno z wielu nagrań demo wykonanych w domu George 'a Harrisona” Kinfauns ” w Esher, Surrey na czteroprzewodowej maszynie Ampex. To nagranie składa się z Paula na gitarze akustycznej i wokalu, oba dwutorowe, z lekkim odrobiną ptasich efektów dźwiękowych dzięki uprzejmości Johna w tle., Struktura utworu nie została jeszcze ustalona, a zakończenie było inne niż znamy to teraz, ale tekst był na miejscu w tym momencie.
Paul był na tyle dumny z „Blackbird”, że był to pierwszy skład McCartneya, który wniósł do wytwórni EMI na ich nowy album. Była to czwarta piosenka „White Album”, która została rozpoczęta, ale pierwsza, która została ukończona, ponieważ została całkowicie nagrana w jeden dzień, tym razem 11 czerwca 1968 roku. W dokumentach pokazano sesję rozpoczynającą się w Emi Studio Two o godzinie 18:30.,
inżynier Geoff Emerick w swojej książce „Here, There and Everywhere” opisuje wydarzenia tego dnia, a także atmosferę panującą podczas sesji nagraniowych „White Album”: „Beatlesi – którzy najwyraźniej nie lubili już być w swoim towarzystwie – byli w stanie podzielić się na małe grupy, pracując jednocześnie w dwóch lub nawet wszystkich trzech studiach w kompleksie Abbey Road. Wkrótce stało się to standardową procedurą operacyjną dla większości pozostałych części ” białego albumu.,”To było tak, jakby czterech członków zespołu było tak dużo w osobnych przestrzeniach, że chcieli nagrywać swoje płyty w osobnych przestrzeniach fizycznie. W te wieczory normalnie pracowałam z Paulem, ponieważ miałam z nim najlepszy kontakt. Inny inżynier towarzyszył Johnowi lub George ' owi Harrisonowi, a milczący (i rzadko konsultowany) Ringo przemieszczał się między studiami, gdy był potrzebny. Taka była sytuacja w nocy, kiedy pracowaliśmy nad pierwszym wkładem Paula do albumu, przejmującą balladą „Blackbird”.,””
obecność Johna podczas prób Paula „Blackbird” była nagrywana na taśmę przez około pół godziny, od 18:30 do 19: 00, dopóki nie zdecydowano, że jego usługi nie są potrzebne. Emerick wyjaśnia: „ani Ringo, ani George nie byli obecni tego wieczoru, a John chciał rozpocząć kompilację efektów dźwiękowych do tego, co ostatecznie stanie się 'Revolution 9′, więc gdy tylko dowiedział się, że inne studio jest dostępne (o 19: 00), postanowił udać się z (producentem) Chrisem Thomasem i Philem (McDonald) – w towarzystwie, jak zwykle, Yoko., To zostawiło George ' a Martina i Mnie Samego z Paulem, co było dla mnie błogosławioną ulgą po całym stresie poprzednich sesji; zawsze było o wiele łatwiej poradzić sobie z jednym Beatlesem.”George i Ringo byli tego dnia w San Francisco w Kalifornii, George został sfilmowany grając Sitara z Ravi Shankarem do filmu dokumentalnego” Raga.”
zanim John odszedł, zaproponowano jednak wiele pomysłów aranżacyjnych., Taśma z prób ujawnia Paul wyjaśniając: „widzisz, jedyną rzeczą jest to, że natychmiast zaczynam ją aranżować, wyobrażam sobie kwartet smyczkowy po drugiej zwrotce. George Martin miał bardzo konkretny pomysł. „Zatrzymaj się całkowicie; rytm, jak również, a następnie zacząć od nowa.”A potem, po „stopie, powinien być ułożony dźwięk dochodzący z daleka – dość skomplikowany, jak odrobina dekoracji, którą masz na plecach painting…it nagle pojawia się i gdy zbliża się, zaczynasz od nowa.,”Była więc sugestią George' a Martina, aby zatrzymać utwór i zacząć od nowa, chociaż ostatecznie zrezygnowano z” zaaranżowanego dźwięku ” innych instrumentów. John próbował akompaniować Paulowi na gitarze akustycznej, a następnie na fortepianie, w końcu sugerując później z control room: „a little bit of brass band, you know. Bardzo miła orkiestra dęta.”Paul odpowiedział:” tak, byłoby cudownie”, co skłoniło Johna do odpowiedzi: „trochę orkiestry dętej Nilssona”, nawiązanie do aranżacji Harry ' ego Nilssona na jego albumie „Pandimonium Shadow Show”, płycie, którą zarówno on, jak i Paul kochali., Jednak McCartney uważał, że lepiej sprawdzi się w jego drugiej akustycznej piosence „Mother Nature ' s Son”, którą szybko zademonstrował. Przypomniał sobie sugestię Johna, kiedy ta piosenka została ostatecznie nagrana. 
Perfekcjonista, który był, wykonywał to w kółko, próbując uzyskać skomplikowaną partię gitary przez całą drogę., W pewnym momencie pojawił się kamerzysta, który robił małe zdjęcia do promocji Apple, i to trochę przerwało przepływ, ale Paul po prostu kontynuował, z jego nową przyjaciółką, siedzącą ze skrzyżowanymi nogami u jego stóp. Paul niedawno zerwał z Jane Asher i to mógł być kolejny powód, dla którego był tak stonowany podczas sesji „White Album”…Możliwe, że Paul zaprosił dziewczynę jako odpowiedź na to, że John przyprowadzi Yoko. Ale w przeciwieństwie do Yoko, nie została długo, a George Martin musiał wyjść wcześniej.,”
film promocyjny Apple ' a, który został nakręcony, aby pokazać kierownikom EMI i Capitol Records, którzy wkrótce będą dystrybuować wydawnictwa na Apple Records, wyraźnie pokazuje Paula próbującego wielokrotnie „Blackbird”. Popełniał błędy po drodze, ale wyraźnie doprowadził ją do perfekcji w miarę postępu. Na początku tego kręconego odcinka, na podłodze po prawej stronie Paula znajduje się wspomniana powyżej kobieta. Była to Francie Schwartz, obecna dziewczyna Paula, wkrótce została zastąpiona przez Lindę Eastman, która została jego żoną w następnym roku., W filmie George Martin podchodzi do niego, aby porozmawiać z Paulem podczas tych prób, co wydaje się być irytujące dla Paula, który kontynuuje próby piosenki pomimo przerwy George ' a.
Emerick następnie mówi: „po ich odejściu, Paul zauważył do mnie, że chce, aby utwór brzmiał tak, jakby śpiewał go na świeżym powietrzu. – Dobra-powiedziałam – więc zróbmy to na zewnątrz.- Wyglądał na zaskoczonego, ale poza komorą ECHA było małe miejsce, w którym mógł usiąść na stołku., Poprowadziłem tam długi mikrofon i tam nagraliśmy ” Blackbird.”Większość odgłosów ptaków została zdubbingowana później, z nagrania efektów dźwiękowych, ale kilka z nich było na żywo, sparrows i finches śpiewali przed studiem Abbey Road w delikatną letnią Wigilię wraz z Paulem McCartneyem.”
po rozpoczęciu oficjalnego nagrywania w tym wyjątkowym miejscu, Paul nagrał 32 ujęcia piosenki z samym sobą na gitarze akustycznej i wokalu wraz ze swoimi stopami tappingowymi, które zostały specjalnie miksowane przez Geoffa Emericka na prośbę Paula., Emerick w książce „Recording The Beatles” wyjaśnia, w jaki sposób stukanie w ukończonym nagraniu „zostało błędnie zidentyfikowane jako metronom w przeszłości”, dowód na to, że Paul stukał stopą podczas odtwarzania piosenki, łatwo można zobaczyć w filmie promocyjnym Apple nakręconym tego dnia.
w tym dniu do nagrania utworu wykorzystano dwie pełne, czteropłytowe taśmy, z czego znaczna część pierwszej taśmy wypełniona była próbami. Przyczyniło się to do nieporozumień co do tego, które „ujęcie” jest Które, a także do fałszywego zakończenia w każdym pełnym przedstawieniu., Na przykład, z 11 kompletnych „takes” nagranych tego dnia, ” take 23 „znalazł się na kompilacyjnym albumie” Anthology 3″, chociaż kaseta rozpoznała go jako ” take four.”Po zbadaniu tego ujęcia widzimy, że Paweł wciąż eksperymentował ze strukturą utworu, a także z niuansami samego wykonania. Podczas gdy ten występ był bardzo dobry, niechciane dźwięki tła uznały go za nieodpowiedni., Kolejne pełne ujęcie z tego dnia, które pojawiło się na nagraniach bootlegowych, pokazuje Paula kończącego utwór tuż po rozpoczęciu zwrotki liryką „Blackbird singing in the dead of night…..”a potem zapytał Geoff Emerick” co myślisz, co myślisz?”
pomimo dłuższego czasu, jaki poświęcał, aby uzyskać doskonałe wykonanie, starał się, aby jego głos brzmiał tak niewymuszony i swobodny, jak to tylko możliwe. „Od godziny próbuję to wyrzucić” – stwierdził po ” ujęciu 16.,”Take 28′, który został błędnie oznaczony 'take 9′ na drugim pudełku kasety, znalazł się na Super Deluxe box set „White Album” 50th Anniversary edition. Aranżacja była jednak inna w tym ujęciu, kończyła się na tym, że Paul zataczał się nad swoim ostatnim tekstem ” dark black, dark black, dark black night.”Po przejęciu Paul poucza zespół inżynierów,” czy chcesz zatrzymać kilka, które Twoim zdaniem są tego warte, wiesz? Jeśli kiedykolwiek do niego dotrzemy, powiem ci, kiedy to zrobię. Nie wiem, wiesz?,- Potem rozmawia ze swoją dziewczyną Francie-chyba tak, trzeba o tym zapomnieć-odpowiada Francie-tak.”Paweł kontynuuje:” to decyzja, jakiego głosu użyć, wiesz. Myślę, że będzie ciszej.”Francie potwierdza,” ja też.”
„Take 32” był opiekunem, jednak Paul następnie dwukrotnie śledził swój wokal podczas refrenów i dodawał kolejną gitarę akustyczną podczas środkowej sekcji instrumentalnej., EMI tape box zastrzega, że oryginalny wokal Paula z ścieżki rytmicznej był na ścieżce pierwszej z czterech ścieżek, jego stukanie stopą było na ścieżce drugiej, jego początkowa gitara akustyczna była na ścieżce trzeciej, a jego podwójny wokal i gitara były na ścieżce czwartej. Zanim ta sesja się skończyła, sześć prób monofonicznego miksu zostało wykonanych w pokoju kontrolnym EMI Studio Two przez Geoffa Emericka, chociaż żadna z nich nie została wykorzystana na wydanej płycie. O 12: 15 sesja była zakończona.,
prosta kaseta 'remix mono 6′ utworu „Blackbird” została wykonana w pokoju kontrolnym EMI Studio Two 27 sierpnia 1968 roku. Ta kopia taśmy, wraz z trzema innymi kopiami taśmy wykonanymi tego dnia, została zabrana przez roadie ' ego Mala Evansa, bez wątpienia do recenzji Beatlesów.
zarówno miksy stereo, jak i mono, które zostały wydane publicznie, zostały wykonane 13 października 1968 roku przez George ' a Martina oraz inżynierów Kena Scotta i Johna Smitha w pokoju kontrolnym EMI Studio Two., Miks stereo został wykonany jako pierwszy, tylko jedna próba była potrzebna zarówno dla miksów stereo, jak i mono. Mono mix, z jakiegoś powodu, został nazwany „remix 10”, mimo że do tej pory próbowano tylko sześciu miksów mono. Jedyną zauważalną różnicą między miksami stereo i mono jest umieszczenie efektów dźwiękowych ptaków, które zostały dodane do utworu na tym etapie miksowania., Miks mono pozostawia otwartą przestrzeń w utworze całkowicie cichy – wystarczająco cichy, aby odebrać dźwięk rzeczywistych ptaków śpiewających podczas występu Paula na świeżym powietrzu – podczas gdy miks stereo zawiera blackbirds z taśmy efektów dźwiękowych ćwierkając ładnie w otwartej przestrzeni utworu.
Mark Lewisohn, w swojej książce „The Beatles Recording Sessions”, wyjaśnia, że te efekty dźwiękowe ptaków były „dzięki uprzejmości” Volume Seven: Birds of Feather ” z Abbey Road taped sound-effects collection.,”Stuart Eltham wspomina:” nagrałem to na jednym z pierwszych przenośnych magnetofonów EMI, w moim ogrodzie w Ickenham, około 1965 roku. Są dwa nagrania, jedno ze śpiewu ptaka, drugie wydające dźwięk alarmu, gdy go przestraszyłem.'”
Paul wyjaśnia pragnienie, aby mieć ten efekt dźwiękowy na piosence: „jedynym punktem, w którym myśleliśmy o umieszczeniu czegokolwiek na nim było to, gdzie wraca na końcu-zatrzymuje się, a następnie wraca. Więc, zamiast podkładać na nim jakieś podkłady, umieściliśmy na nim czarnego ptaka, więc na samym końcu jest czarny ptak śpiewający., Ktoś powiedział, że to drozd, ale ja myślę, że to czarny ptak…Bardzo dobrze się spisał. Bardzo dobrze na tym śpiewa.”Stuart Eltham, który dokonał rzeczywistego nagrania ptaka w swoim ogródku, potwierdza, że był to rzeczywiście czarny ptak.
ale dlaczego nie zrobić większej produkcji piosenki? Paul wyjaśnia: „jest to proste w koncepcji, ponieważ nie mogliśmy nawet wymyślić nic innego, aby umieścić na nim. Może w „Pepper” pracowalibyśmy nad nim, dopóki nie znajdziemy sposobu, aby umieścić na nim skrzypce lub trąbki. Ale nie sądzę, żeby tego potrzebował. Nie ma nic do piosenki., To tylko jedna z tych piosenek pick-it-and-sing-it. Nie potrzebuje niczego innego w podkładie, ponieważ jako piosenka nie ma w tym nic.”Wydaje się, że po tym, jak George Martin wyjechał na wieczór, jego sugestie dotyczące aranżacji orkiestrowej odeszły z nim.