Cumberland Gap, naturalna Przełęcz (wysokość 1640 stóp), która została przecięta przez płaskowyż Cumberland we wschodnich Stanach Zjednoczonych przez dawną aktywność strumienia. Znajduje się w pobliżu miejsca, gdzie Kentucky, Wirginia i Tennessee spotykają się między Middlesboro w stanie Kentucky, a miastem Cumberland Gap w stanie Tennessee. Przełęcz została odkryta w 1750 roku przez Thomasa Walkera i przebiega przez nią droga Pustynna, którą wytyczył Daniel Boone., Nazwany na cześć księcia Cumberland, syna Jerzego II, stał się główną arterią migracji trans-Allegheny, która otworzyła Północno-Zachodnie terytorium dla osadnictwa i pozwoliła na przedłużenie zachodniej granicy 13 kolonii do rzeki Missisipi. Podczas amerykańskiej wojny secesyjnej Luka strategiczna była utrzymywana na przemian przez wojska Konfederacji i Unii.
D. Muench / H., Armstrong Roberts
w 1940 roku, 32 mil kwadratowych (83 km kwadratowych) płaskowyżu, z gap jako centralnym elementem, zostały dopuszczone do odłogowania jako Cumberland Gap National Historical Park.