Diego Velázquez, w całości Diego Rodríguez de Silva y Velázquez, (ochrzczony 6 czerwca 1599, Sewilla, Hiszpania—zm. 6 sierpnia 1660, Madryt) – najważniejszy hiszpański malarz XVII wieku, Gigant Sztuki Zachodniej.,
Classic Vision/age fotostock
dlaczego Diego Velázquez jest ważny?
Diego Velázquez był jednym z najważniejszych hiszpańskich malarzy XVII wieku, gigantem Sztuki Zachodniej. Miał bystre oko i cudowne zdolności z pędzlem. Jego prace często wykazują silne modelowanie i ostre kontrasty światła, przypominające dramatyczną technikę oświetlenia zwaną tenebryzmem.
z czego słynie Diego Velázquez?,
jako nadworny malarz Filipa IV, Diego Velázquez namalował wiele portretów królewskich, zwłaszcza Las meninas (1656). Jednak znany był również z popularyzacji bodegón, czyli sceny kuchennej, w tak wczesnych dziełach jak Stara kobieta gotująca jajka (1618). Inne znane dzieła to Jego portrety papieża Innocentego X (ok. 1650) i Juana de Pareja (1650).
jaka była rodzina Diego Velázqueza?
Diego Velázquez był najstarszym dzieckiem João Rodriguesa da Silvy, prawnika, i Jerónimy Velázquez., Pod koniec nauki u Francisco Pacheco Velázquez poślubił córkę swojego mistrza, Juanę. Mieli dwie córki.
Jak wykształcił się Diego Velázquez?
Diego Velázquez początkowo uczył się u Francisco Herrery starszego, a następnie przez około sześć lat uczył się u Francisco Pacheco. Kiedy Filip IV wstąpił na tron w 1621 roku, Velázquez starał się uzyskać Królewski Patronat. Ostatecznie wygrał ją w 1623 roku, stając się jedynym malarzem, któremu pozwolono malować króla.
Jak umarł Diego Velázquez?,
ostatnim zajęciem Velázqueza było towarzyszenie królowi i dworowi do granicy francuskiej, wiosną 1660 roku, w celu zorganizowania dekoracji hiszpańskiego pawilonu na ślub infantki Marii Teresy i Ludwika XIV. wkrótce po powrocie do Madrytu zachorował i zmarł 6 sierpnia.
Velázquez jest powszechnie uznawany za jednego z największych artystów świata. Naturalistyczny styl, w którym był szkolony, dostarczył języka do wyrażenia jego niezwykłej mocy obserwacji w portretowaniu zarówno żywego modelu, jak i martwej natury., Zainspirowany studiami XVI-wiecznego malarstwa weneckiego, rozwinął się z mistrza wiernego podobieństwa i charakteryzacji w twórcę arcydzieł wrażeń wizualnych unikalnych w swoich czasach. Dzięki błyskotliwej różnorodności pociągnięć pędzla i subtelnym harmoniom kolorów osiągnął efekty formy i faktury, przestrzeni, światła i atmosfery, które czynią go głównym prekursorem XIX-wiecznego francuskiego impresjonizmu.,
głównym źródłem informacji o wczesnej karierze Velázqueza jest traktat Arte de la pintura (Sztuka Malarstwa), opublikowany w 1649 roku przez jego mistrza i teścia Francisco Pacheco, który jest ważniejszy jako biograf i teoretyk niż jako malarz. Pierwsza kompletna biografia Velázqueza ukazała się w trzecim tomie El Parnaso español (hiszp. Parnassus) El museo pictórico y escala óptica, wydanym w 1724 roku przez nadwornego malarza i badacza Sztuki Antonio Palomino., Był on oparty na notach biograficznych ucznia Velázqueza, Juana de Alfaro, który był patronem Palomino. Liczba dokumentów osobistych jest bardzo mała, a oficjalna dokumentacja dotycząca jego obrazów jest stosunkowo rzadka. Ponieważ rzadko podpisywał lub datował swoje dzieła, ich identyfikacja i chronologia często musi opierać się wyłącznie na dowodach stylistycznych. Mimo że wiele kopii jego portretów zostało najwyraźniej wykonanych w jego pracowni przez asystentów, jego własna produkcja nie była duża, a jego zachowane autografy liczą mniej niż 150., W późniejszych latach pracował jako urzędnik sądowy w Madrycie.