po kilku miesiącach „fałszywej wojny” armia niemiecka ostatecznie zaatakowała Francję i kraje nizinne 10 maja 1940 roku. W niecałe dwa tygodnie Wehrmacht przetoczył się przez kraj od północy.
armia francuska była jedną z najpotężniejszych na świecie, ale wydaje się, że nie była w stanie utrzymać się – prowadząc do wielkiej klęski Francji XX wieku, kiedy 22 czerwca 1940 roku rząd marszałka Philippe ' a Pétaina podpisał zawieszenie broni z nazistowskimi Niemcami i rozpoczął haniebną historię francuskiej kolaboracji.,
Jak to się stało? I dlaczego tak szybko? FRANCE 24 rozmawiał z Michaëlem Bourletem, byłym profesorem historii w Akademii Wojskowej Saint-Cyr Coëtquidan, który obalił niektóre z mitów na temat skandalicznej porażki bitwy o Francję.
panuje powszechne przekonanie, że armia francuska była źle przygotowana do ataku niemieckiego – czy odzwierciedla rzeczywistość?
armia francuska 1939-40 jest silnie związana z niechlubną „wojną fałszywą”, a następnie porażką wojskową w maju-czerwcu 1940 roku, a następnie upadkiem jej polityki w kierunku kolaboracji w czerwcu 1940 roku., Jest to do dziś pamiętane jako ogromna klęska we francuskiej pamięci zbiorowej.
pomysł, że armia była źle przygotowana, słabo zmotywowana i źle wyposażona przeciwko niezwyciężonemu Wehrmachtowi, jest mitem skonstruowanym przez reżim Vichy Pétaina. Niestety, jest on nadal używany do dziś, ponieważ stanowi dobrą wymówkę: o wiele łatwiej jest przyznać się do porażki, jeśli mówisz, że masz słabą armię, która stawia czoła znacznie silniejszej.,
>> Exodus: uchodźcy pamiętają ucieczkę przed niemiecką inwazją z 1940 roku
francuska armia miała sprzęt i personel – pięć milionów ludzi, więcej niż w 1914 roku – aby naprawdę wziąć Niemców na. Wydatki na obronę rosły od połowy lat 30., co umożliwiło wzmocnienie sił powietrznych, zbudowanie potężnej floty morskiej, zapewnienie dobrze wyposażonej armii i budowę Linii Maginota, ufortyfikowanej granicy na wschodnich granicach Francji.
tak więc przed wojną naczelne dowództwo było dalekie od nieaktywności., Mieli te zasoby i stworzyli strategię ich wykorzystania-małe ofensywy o określonych celach, ciągłe fronty i wykorzystanie siły ognia do odcięcia ruchów wroga.
zarówno we Francji, jak i na arenie międzynarodowej, francuska armia 1940 roku jest postrzegana jako pozbawiona odwagi. Myślisz, że ten obraz jest dokładny?
To prawda, że niektórzy dowódcy nie wiedzieli, jak zareagować w obliczu niemieckiego natarcia, a niektóre jednostki – po bezczynności „fałszywej wojny” – spanikowały lub rozwiązały. Ale w przeważającej części francuscy żołnierze walczyli z odwagą i wytrwałością.,
statystyki pokazują, jak brutalne były walki. W okresie od maja do czerwca zginęło około 60 000 żołnierzy francuskich. Wojska niemieckie straciły 30 procent swoich czołgów i samolotów podczas bitwy o Francję. Liczbę ofiar szacuje się na 27 000 zabitych i zaginionych w czerwcu i 21 000 w maju.
czy armia francuska nadal odniosła jakieś sukcesy?
Cóż, jak zawsze, była to wieloaspektowa kampania wojskowa, a ich stopień sukcesu zależał od terenu, jakości przywództwa, jakości posiadanego uzbrojenia itp., Doszło do kilku udanych epizodów, takich jak klęska armii włoskiej na froncie alpejskim w czerwcu 1940 roku. I choć nie da się opisać ich jako udanych, w niektórych bitwach Francuzi sprawiali Niemcom trudności.
’Blood, truil, tears, and sweat': przemówienie Churchilla 'electric', 80 years on
na przykład w Stonne w Ardenach, od 15 do 27 maja, próbowali wywierać nacisk na flankę niemieckiej ofensywy po słynnym przełomie Wehrmachtu pod Sedan. Wieś została zdobyta i odbita co najmniej 17 razy, ale Francuzom nie udało się przebić., Mimo to zadali Niemcom znaczne straty.
myślę też o walkach w bitwie pod Skaldą w Belgii. Francuzi uniemożliwili Niemcom przekroczenie kanału Skaldy między 21 A 26 maja, opóźniając tym samym natarcie Wehrmachtu na północ. Kolejnym dobrym przykładem jest sześć Dywizji Piechoty Francuskiej 1 Armii. Zostali otoczeni przez Niemców w rejonie Lille, ale kontynuowali walkę do 1 czerwca, ułatwiając w ten sposób słynną ewakuację Brytyjskich Sił Ekspedycyjnych z Dunkierki.
to dlaczego Francuzi tak szybko przegrali?,
Niemcy podjęli ryzyko podczas bitwy o Francję. Skoncentrowali swoje czołgi w Ardenach, na trudnym terenie, pomiędzy linią Maginota a głównym korpusem armii francuskiej na północy. Następnie przebiły się przez Ardenne, podczas gdy armia francuska ruszyła na północ, by walczyć z Oddziałami Wehrmachtu, które przeszły przez Belgię. Otoczyli więc siły alianckie i skierowali je w kierunku kanału La Manche, a następnie skierowali się na południe w kierunku Paryża. Wtedy upadła armia francuska.,
od 1945 roku przedstawiono milion wyjaśnień wyjaśniających klęskę Francji, od Natury mostów nad Moz±, przez instytucje polityczne III Republiki, aż po linię Maginota – która ostatnio została wykorzystana jako analogia, która rzekomo wyjaśnia trudności Francji w obliczu koronawirusa.
jak widzieliśmy, armia francuska miała mnóstwo ludzi i mnóstwo dobrej jakości sprzętu i broni. Jego morale było dobre-mimo że został nieco spuszczony przez „fałszywą wojnę”.
przyczyny jego porażki były intelektualne i doktrynalne., To stary banał walki z poprzedniej wojny. Dowódcy byli zbyt skupieni na lekcjach z pierwszej wojny światowej; nie mogli myśleć o rzeczywistej wojnie, którą muszą prowadzić w chwili obecnej. Nie byli w stanie się przystosować. Niemcy – dla kontrastu-podjęli ryzyko.
artykuł został przetłumaczony z oryginału na język francuski.