wiele naszych najbardziej destrukcyjnych nawyków można zmienić poprzez coaching, szkolenia lub inne działania rozwojowe. Jednak nie wszystkie niepokojące zachowania przywódcze są tak łatwe do zmiany. Nawet gdy wykazują wczesne oznaki przesunięcia, niektóre pojawiają się ponownie w czasie. Pomimo dobrze zaplanowanych wysiłków, wielu z nas stara się utrzymać nową i ulepszoną wersję siebie. Presja i wyzwalacze mogą spowodować, że zsuniemy się z powrotem do znanego, choć niechcianego zachowania.,
nauka mówi nam, że zmiana jest tak niesamowitym wyczynem, ponieważ wymaga zaangażowania dwóch części naszego mózgu. Przednia część naszego mózgu, kora przedczołowa, jest miejscem, w którym dzieje się poznanie. To racjonalna część naszego mózgu zdobywa nową wiedzę i umiejętności. Używamy tego, gdy uczymy się, jak dokonać zmiany behawioralnej. Oddzielna część mózgu-często określana jako „system nagradzania” – zapewnia nam motywację lub” wolę ” zmiany poprzez uwalnianie dopaminy, gdy robimy coś, co jest dobre. Można myśleć o tej kombinacji jako „wola” i ” sposób.,”Gdy rutynowe wysiłki w celu nauczenia się nowych umiejętności lub ukształtowania nowych nawyków zawodzą, zwykle dzieje się tak dlatego, że angażują tylko jeden z tych dwóch obszarów.
ale najbardziej odporne na zmiany zachowania dodają kolejną warstwę złożoności problemowi, ponieważ są one często zakorzenione w formacyjnych traumatycznych doświadczeniach, które są przechowywane jako wspomnienia w naszym ciele migdałowatym. To część naszego mózgu, która wyczuwa i wyzwala emocjonalne reakcje na zagrożenia., Podczas gdy wspomnienia żyją w przeszłości, kiedy nasze ciało migdałowate wykrywa niebezpieczeństwo w znanych sytuacjach, odtwarzamy te doświadczenia tak, jakby były w teraźniejszości i reagujemy na zachowania samoobrony, które mogą mieć szkodliwe skutki uboczne. Kiedy tak się dzieje, ani” Wola „(motywacja), ani” droga ” (uczenie się poznawcze) nie są wystarczające do napędzania zmian.
więc co można zrobić? Kiedy konfrontuję się z opornymi zachowaniami u moich klientów-pomimo ich autentycznych wysiłków na rzecz zmiany – stosuję podejście bardziej niestandardowe., Jako pierwszy krok staram się pomóc im uzyskać dostęp do głębszych narracji kształtujących ich niechciane zachowania. To podejście nazywam ” origin stories.”W żadnym wypadku metoda ta nie zastępuje długotrwałej pracy terapeutycznej (czasem ujawnia jej potrzebę). Ale to zapewnia bezpieczną przestrzeń dla liderów, aby zbadać pochodzenie uporczywych, szkodliwych zachowań i budować świadomość, która jest potrzebna, aby przynajmniej wprowadzić trwałą zmianę w ruch.,
Jeśli ty lub ktoś, kogo trenujesz, starałeś się zmienić chroniczne destrukcyjne zachowanie — wszystko, od wybuchów gniewu, przez zamrożenie w momentach wysokiego ryzyka, po zachowanie nadmiernej kontroli pod wpływem stresu-odkrywanie historii ich pochodzenia może pomóc Ci przebić się i zrobić miejsce tam, gdzie inne podejścia zawiodły.
proces składa się z czterech kroków.
1) Zapisz historie pochodzenia.
zwracam się do moich klientów z prośbą o przypomnienie sobie scen z ich okresu formowania się, zwykle w wieku od pięciu do 20 lat, w których zaczęło się pojawiać znaczenie danego zachowania.,
klienci często wybierają sceny formacyjne z bólem i konfliktem, które zwykle pojawiają się na początku ich niechcianych zachowań. Nigdy nie miałem problemu z przypomnieniem sobie sceny do napisania, ale często walczą, aby wybrać, który z nich napisać pierwszy. W zależności od dostępnego czasu, zapisywanie wielu historii czasami ujawnia wzory, które pokazują mi, w jaki sposób destrukcyjne zachowanie zostało wzmocnione przez całe ich życie.
Weźmy przypadek mojego niedawnego klienta, Andy ' ego, Prezesa Oddziału globalnej firmy księgowej., Był uprzejmy, elokwentny, z zakaźną energią, która przyniosła mu wysoki szacunek. Ale te pozytywne cechy były przeciwdziałane przez niepokorną potrzebę posiadania racji, pragnienia reflektorów i nieustannej rozmowy. Jeden z rozmówców powiedział mi: „Andy to świetny facet, ale nigdy się nie zmieni. Nie może słuchać, a jeśli sugerujesz, że się myli, będzie mówił non-stop, albo cię umniejszał, dopóki się nie poddasz.,”
podczas czterodniowego intensywnego, poprosiłem Andy ' ego, aby spisał historie z jego formatywnych lat skupionych wokół czasów, gdy dowiedział się, że jest zarówno prawo, jak i centralne, tak wiele problemów stało się dla niego krytycznie ważne. Chciałem, żeby odkrył, dlaczego bycie w błędzie lub na peryferiach groziło mu. Moim przeczuciem bylo to, ze Andy tylko czul sie bezpieczny, gdy mowil, i ze jego poglady kwestionowane wyzwolily poczucie nieadekwatnosci i wstydu. Pytanie, na które kazałem mu odpowiedzieć, brzmiało tak: Kiedy i w jaki sposób uczono się tego zachowania?
2) Określenie wewnętrznej narracji.,
początki destrukcyjnych zachowań są prawie zawsze związane z dobrze uformowanymi narracjami. Narracje te służą jako wzorce lub uprzedzenia, dzięki którym nadajemy sens światu i często przejawiają się w reakcji na doświadczenia, z którymi mieliśmy do czynienia wcześniej w życiu — lub historie naszego pochodzenia. Jeśli ich nie przerobimy, spędzimy życie na odtwarzaniu warunków, które je wzmacniają. Ale nie możemy przepisać historii, których nawet nie możemy nazwać. O to chodzi w tym kroku.
jedna z historii, którą Andy napisał, dotyczyła społecznych zmagań ze zmianą szkoły, kiedy miał dziesięć lat., Andy był zarówno ciężki jąkanie i cierpiał z ADHD. Jego nowa szkoła wymagała od niego uczęszczania na zajęcia „Edukacji Specjalnej”w środku dnia, kiedy wszyscy inni byli na przerwie. Przez dwa lata codzienny spacer wstydu Andy 'ego obok wyśmiewających rówieśników do tego, co nazywali „głupią klasą”, ustawił scenę na defiance i wstyd, który manifestowałby się jako zachowania, których teraz nie mógł zmienić.
chociaż IQ Andy ' ego było wysokie, jego niepełnosprawność uniemożliwiła wykazanie jego inteligencji na standardowych testach., Andy dowiedział się, że aby nie być postrzeganym jako „głupi”, musiał być bardzo lubiany, wyrażać się bez jąkania i konsekwentnie demonstrować, jak mądry był dla innych. Dla niego bycie mądrym oznacza rację.
poprosiłem Andy ' ego, aby w jednym zdaniu zidentyfikował, czego nauczył go ten bezbronny sezon. Narracja, którą napisał Andy, brzmiała: „jeśli nie udowodnisz, że jest inaczej, wszyscy zobaczą, jaki jesteś głupi.”
jego interpretacja jest niezwykle odkrywcza. Andy nie wierzył, że musi udowodnić, że nie jest głupi. Wierzył, że musi ukryć fakt, że jest., Te lata rytualnego publicznego wstydu sprawiły, że doszedł do wniosku, że jest nieadekwatny, nieinteligentny i dlatego musiał przyjąć wyrafinowane zachowania, aby ukryć tę „prawdę” przed innymi.
ale jego szorstkie zachowania kończyły się na odwrocie — odpychaniu ludzi i powielaniu jego dziecięcych doświadczeń odrzucenia. W konsekwencji musiał zdobyć akceptację i podziw innych, wykorzystując optymistyczną energię i błyskotliwie wyrażane pomysły. Andy zdał sobie sprawę, że spędził całe życie doskonaląc cykl, który, choć sprawił, że czuł się chwilowo Bezpieczny, dał bardzo odrzucenie starał się uciec.,
3) Wymień potrzebę, której służy zachowanie.
kotwica, która utrzymuje niepokojące zachowanie w miejscu, jest potrzebą, której służy. Ten krok polega na ustaleniu, jaka jest ta potrzeba. Chroniczne, destrukcyjne zachowanie jest zwykle próbą rozwiązania bolesnego doświadczenia, które je zainicjowało.
kiedy poprosiłem Andy ' ego, aby powiedział mi, czego ostatecznie chce, powiedział: „chcę czuć się, jakbym należał tylko przez bycie mną.”Problem polegał na tym, że wcześnie nauczył się, że nie może zarówno „należeć”, jak i ” po prostu być mną.”W rezultacie postanowił wymyślić nową wersję siebie.,
Andy i ja omówiliśmy dokładnie, co to znaczy: aby przeciwdziałać jego uczuciom pogardy i wstydu oraz kupić akceptację innych, upewnił się, że inni wierzą, że jest sympatycznym, elokwentnym facetem, szczególnie w miejscu pracy. Jego nieświadoma potrzeba umocnienia własnego przekonania, że był głupi i niesympatyczny, czyni go odpornym na zmiany, pomimo poznawczego zrozumienia, że w rzeczywistości powinien się zmienić.,
podczas gdy swobodnie uznawał negatywne konsekwencje swojego zachowania dla innych (poznawcze) i pragnął faktycznie przestać (motywacja), nieuwzględniony ból tych formacyjnych lat (trauma) był po prostu zbyt groźny, aby bardziej niż chwilowo przeciwdziałać jego woli lub jego uznaniu. Cykl ten zapoczątkował destrukcyjny wzorzec.
4) Wybierz nową narrację i alternatywne zachowania.
gdy ktoś zidentyfikuje głębsze potrzeby, którym służy jego niepokojące zachowanie, bez względu na to, jak irracjonalne wydają się, może rozpocząć proces zmiany., Ale to zajmie trochę czasu.
czasami najlepiej do tej fazy wykorzystać pracę wyszkolonego terapeuty (stare narracje nie umrą łatwo). Ale, aby zacząć od moich klientów, zawsze proszę ich, aby spróbowali napisać nową narrację. Dla Andy ' ego pytanie brzmiało: Co by się stało, gdybyś naprawdę był mądry i nie musiał kupować aprobaty innych z entuzjastyczną energią lub za pomocą werbalnego Mistrzostwa, aby wyglądać inteligentnie? Myślisz, że inni nadal by cię podziwiali, gdybyś była cicho?
dla swojej nowej narracji Andy napisał: „Jestem lubiany, mądry i bezpieczny nawet w ciszy.,”Praca polegająca na uczeniu się ucieleśniania tej narracji z pewnością zajmie mu czas, ale kierunek, w którym musi iść, jest teraz jasny i jest w drodze.
powszechne jest odrzucanie formatywnych opowieści jako tylko części naszej przeszłości. Rozwód, śmiertelna choroba bliskiej osoby, zastraszanie, przeżycie klęski żywiołowej i wiele innych doświadczeń mogą pozostawić trwałe ślady, które kształtują to, kim się stajemy. I chociaż szkody wynikające z niepokojących zachowań nie są usprawiedliwione, ponieważ mają głębsze korzenie, nie możemy również odrzucić każdego obiecującego lidera, którego wysiłki na rzecz zmiany zawiodły., Gdyby tak było, stopnie kierownicze byłyby niebezpiecznie wolne. Czasami musimy po prostu kopać głębiej, aby pomóc tym, którzy zmagają się, jeśli chcemy zobaczyć, jak kwitną.
Maya Angelou powiedziała: „nie ma większej agonii niż noszenie w sobie niewyobrażalnej historii.”Jeśli zmagasz się z uporczywymi destrukcyjnymi zachowaniami, być może nadszedł czas, aby odkryć, jaka historia może ją napędzać. Będziesz wieść znacznie bardziej satysfakcjonujące życie, a ci, których prowadzisz, będą szczególnie wdzięczni.