dryf kontynentalny był teorią wyjaśniającą, w jaki sposób kontynenty zmieniają pozycję na powierzchni Ziemi. Sformułowany w 1912 roku przez Alfreda Wegenera, Geofizyka i meteorologa, dryf kontynentalny wyjaśnił również, dlaczego podobne skamieniałości zwierząt i roślin oraz podobne formacje skalne znajdują się na różnych kontynentach.
teoria dryfu kontynentalnego
Wegener uważał, że wszystkie kontynenty zostały kiedyś połączone w „Urkontynent”, zanim zerwały się i dryfowały do swoich obecnych pozycji., Ale geolodzy stanowczo zaprzeczyli teorii Wegenera dryfu kontynentalnego po tym, jak opublikował szczegóły w książce z 1915 roku zatytułowanej ” The Origin of Continents and Oceans.”Część opozycji była dlatego, że Wegener nie miał dobrego modelu, aby wyjaśnić, w jaki sposób kontynenty się rozeszły.
chociaż większość obserwacji Wegenera na temat skamieniałości i skał była poprawna, był on Dziwacznie w błędzie w kilku kluczowych punktach. Na przykład Wegener uważał, że kontynenty mogły zaorać skorupę oceaniczną jak lodołamacze rozbijające się przez lód.,
„istnieje ironia, że głównym zarzutem dryfu kontynentalnego było to, że nie ma mechanizmu, a tektonika płyt została zaakceptowana bez mechanizmu”, aby poruszać kontynenty, powiedział Henry Frankel, Emerytowany profesor na Uniwersytecie Missouri-Kansas City i autor czterech tomów „The Continental Drift Controversy” (Cambridge University Press, 2012).
chociaż teoria „dryfu kontynentalnego” Wegenera została odrzucona, wprowadziła ona ideę przenoszenia kontynentów do nauki geologicznej., A dziesiątki lat później naukowcy potwierdzili niektóre z pomysłów Wegenera, takie jak istnienie w przeszłości superkontynentu łączącego wszystkie lądowe obszary świata jako jeden. Pangaea był superkontynentem, który uformował się około 200 do 250 milionów lat temu, zgodnie z U. S. Geological Survey (USGS) i był odpowiedzialny za skamieniałości i wskazówki skalne, które doprowadziły Wegenera do jego teorii.
ewoluujące teorie
Kiedy Wegener zaproponował dryf kontynentalny, wielu geologów było skracaczami., Myśleli, że niesamowite góry Ziemi zostały stworzone, ponieważ nasza planeta ochładzała się i kurczyła od momentu powstania, powiedział Frankel. Aby uwzględnić identyczne skamieniałości odkryte na takich kontynentach jak Ameryka Południowa i Afryka, naukowcy powołali się na starożytne mosty lądowe, które teraz zniknęły pod morzem.
naukowcy dyskutowali nad mostami lądowymi aż do czasu opracowania teorii tektoniki płyt., Na przykład, gdy geofizycy zaczęli zdawać sobie sprawę, że skały kontynentalne są zbyt lekkie, aby opadać na dno oceanu, prominentni paleontolodzy zamiast tego zasugerowali, że podobieństwa między skamieniałościami zostały przecenione, powiedział Frankel.
Teoria ta nazywana jest katastrofizmem, według USGS.
tektonika płyt jest obecnie powszechnie akceptowaną teorią, że skorupa ziemska jest pęknięta na sztywne, ruchome płyty., W 1960 roku naukowcy odkryli krawędzie płyt poprzez badania magnetyczne dna oceanu i poprzez sejsmiczne sieci nasłuchowe zbudowane w celu monitorowania testów jądrowych, zgodnie z Encyclopedia Britannica. Zmienne wzory anomalii magnetycznych na dnie oceanu wskazywały na rozprzestrzenianie się dna morskiego, gdzie rodzi się nowy materiał płytkowy. Minerały magnetyczne wyrównane w starożytnych skałach na kontynentach wykazały również, że kontynenty przesunęły się względem siebie.,
dowody na dryf kontynentalny
Mapa kontynentów zainspirowała Wegenera do wyjaśnienia historii geologicznej Ziemi. Z wykształcenia meteorolog, zaintrygował go Pasowanie brzegów Afryki i Ameryki Południowej., Wegener następnie zebrał imponującą ilość dowodów, aby pokazać, że kontynenty Ziemi były kiedyś połączone w jeden superkontynent.
Wegener wiedział, że skamieniałe Rośliny i zwierzęta, takie jak mezozaury, gad słodkowodny występujący tylko w Ameryce Południowej i Afryce w okresie Permu, można znaleźć na wielu kontynentach. Pasował też do skał po obu stronach Oceanu Atlantyckiego jak puzzle., Na przykład Góry Appalachów (Stany Zjednoczone) i Góry Kaledońskie (Szkocja) pasują do siebie, podobnie jak warstwy Karroo w RPA i skały Santa Catarina w Brazylii.
w rzeczywistości płyty poruszające się razem stworzyły najwyższe góry świata, Himalaje, a góry wciąż rosną ze względu na płyty pchające się razem, nawet teraz, według National Geographic.
pomimo niesamowitych dowodów na dryf kontynentalny, Wegener nigdy nie doczekał się szerszej akceptacji swojej teorii., Zmarł w 1930 roku w wieku 50 lat, zaledwie dwa dni po swoich urodzinach, podczas ekspedycji naukowej na Grenlandię, jak podaje University of Berkley.