dye pack jest urządzeniem sterowanym radiowo używanym przez banki do udaremniania napadu na bank, powodując trwałe oznaczenie skradzionej gotówki barwnikiem krótko po napadzie. Wynaleziono je w Georgii w Stanach Zjednoczonych w 1965 roku. W większości przypadków opakowanie z barwnikiem umieszcza się w wydrążonej przestrzeni w stos banknotów, zwykle 10 lub 20 banknotów. Ten stos rachunków wygląda i wydaje się identyczny z prawdziwym, ale zwykle subtelnie oznaczony w sposób, który jest dostępny tylko dla wybranych pracowników banku., Rozwój elastycznych opakowań barwników sprawia, że jest to praktycznie niemożliwe do wykrycia przez osoby obsługujące stos.
gdy zaznaczony stos banknotów nie jest używany, jest przechowywany obok tablicy magnetycznej w pobliżu kasjera bankowego, w trybie czuwania lub bezpiecznym, gotowy do przekazania bankowi przez pracownika banku. Po wyjęciu z płyty magnetycznej opakowanie jest uzbrojone., Po opuszczeniu budynku i przejściu przez ościeżnicę, nadajnik radiowy znajdujący się przy drzwiach uruchamia timer (zwykle co najmniej 10 sekund), po czym opakowanie barwnika wybuchowo uwalnia aerozol (Zwykle rozproszony Czerwony 9), a czasami gaz łzawiący, mający zniszczyć skradzione pieniądze i oznaczyć ciało złodzieja jasną plamą. Reakcja chemiczna powodująca wybuch opakowania i uwalnianie barwnika tworzy wysokie temperatury około 200 °C (392 °F), które dodatkowo zniechęcają przestępcę do dotknięcia opakowania lub wyjęcia go z torby lub pojazdu ucieczki.,Opakowania barwnikowe są używane do foliowania napadów w ponad 75% banków w USA
w Anglii, złodziej, który uciekł z banku na Regent Street śmiejąc się „Haha, mam wszystkie pieniądze”, został otoczony „czerwoną chmurą” barwnika, gdy uciekł Shaftesbury Avenue. Został później złapany i uwięziony.