Dyskineza szkaplerzna

Anatomia kliniczna

© zdjęcia pierwotne

typowy ruch łopatki występuje w płaszczyźnie strzałkowej, Koronalnej i poprzecznej. Ruchy podstawowe składają się z dwóch przekładów: superior/inferior i protraction/ retraction, a także trzech obrotów: góra/dół, wewnętrzna/zewnętrzna i przednia/tylna., Obrót w górę jest przechyleniem pierwotnym, a przechyleniem tylnym wtórnym podczas normalnego wychylenia nad głową, przy czym obrót wewnętrzny/zewnętrzny jest minimalny do 100°. ,

przegląd normalnego stosunku ruchu glenohumeral (GH) do scapulothoracic (ST) analizowany przez Doody ' ego i wsp.w analizie trójwymiarowej wykazał, że stosunek ruchu GH do St zmienia się od 7,3: 1 w pierwszym 30° uniesienia do 0,78: 1 między 90 a 150°. Bagg i Forrest znaleźli stosunek 4,4:1 we wczesnej fazie i 1,7: 1 w zakresie od 80 do 140° uniesienia ramion.,

Burkhart i wsp.użyli akronimu SICK w odniesieniu do zespołu związanego z dyskinezą szkaplerzną. „Chory” zespół łopatek odnosi się do nieprawidłowego pozycjonowania Szkaplerza, dolnej granicy przyśrodkowej, bólu Korakoidalnego i złego położenia i dyskinezy ruchu szkaplerza. To syndrom nadużywania. Łopatka jest wydłużona i znajduje się w pozycji przednio-pochylonej wtórnie do ciasnej pec minor lub krótkiej główki bicepsa przy wstawieniu do procesu korakoidalnego., Tkliwość korakoidalna jest ważnym objawem dysfunkcji łopatek, która jest wtórna do ciągłej przyczepności od ucisku przy wstawieniu ścięgna. Zaburzenia rytmu określa się jako wczesne lub nadmierne uniesienie łopatki lub wzruszenie ramion i (lub) gwałtowny obrót w dół podczas opuszczania ramion lub nierównomierny lub jąkający się ruch podczas tych czynności.

Prezentacja kliniczna

dyskineza szkaplerzna występuje częściej u sportowców powyżej 61% w porównaniu z sportowcami poniżej 61%.,

objawy odosobnionej chorej łopatki: ból przedniego ramienia (najczęściej), ból tylnego górnego łopatka, ból górnego ramienia, ból bliższego bocznego ramienia lub dowolna kombinacja powyższych. Posterosuperior ból łopatkowy może promieniować do ipsilateral paraspinous okolicy szyjnej lub pacjent może skarżyć się na objawy typu rodnikowego / TOS. Początek jest prawie zawsze podstępny.

Klasyfikacja dysfunkcji szkaplerza.

1. dysfunkcja typu I lub gorszego., Podstawową zewnętrzną cechą wizualną jest wyeksponowanie dolnego kąta w wyniku przedniego przechylenia łopatki w płaszczyźnie strzałkowej. Gorsza prezentacja wzoru jest lepiej wizualizowana w pozycji hands-on-hips lub podczas ekscentrycznego opuszczania z wysokości nad głową. Według Kiblera, typ 1 jest najczęściej spotykany u pacjentów z dysfunkcją mankietu rotatora.
2. dysfunkcja typu 2 lub przyśrodkowa. Podstawową zewnętrzną cechą wizualną jest wyeksponowanie całej przyśrodkowej granicy szkaplerza z powodu wewnętrznego obrotu łopatki w płaszczyźnie poprzecznej., Podobnie jak w przypadku typu 1, Prezentacja typu 2 staje się bardziej widoczna w pozycji hands-on-hips i podczas aktywnego mimośrodowego opuszczania z góry. Dysfunkcja wzoru przyśrodkowego najczęściej występuje u pacjentów z niestabilnością stawu ramiennego.
3. typ 3 lub Superior dysfunkcja. Charakteryzuje się nadmiernym i wczesnym uniesieniem łopatki podczas uniesienia. Wzór ten jest określany jako kompensacyjny bark lub wzruszenie ramion i jest najczęściej spotykany u pacjentów z dysfunkcją mankietu rotatora i nierównowagą pary mięśnia naramienno-rotacyjnego.,

procedury diagnostyczne

obecne testy i środki, choć okazały się wiarygodne, nie wykazały dużej ważności, wykazując korelację z biomechanicznym ruchem, objawami, patologią lub wynikami.

Obserwacja kliniczna dyskinezy Szkaplerznej.

Klasyfikacja kiblera dysfunkcji typu 1, 2 lub 3 (Zobacz wideo powyżej) lub test dyskinezy Szkaplerznej (SDT) zalecany przez McClure et al., Zaleca się, aby zaobserwować kilka powtarzających się napadów uniesienia ramienia w celu oceny wpływu zmęczenia na stabilizację łopatki.

2. Testy na zmianę objawów.

Oceniany jest wyjściowy AROM i ból. Test ten jest pozytywny, jeśli ból jest zmniejszony, ponieważ terapeuta pomaga aktywnemu uniesieniu poprzez zastosowanie tylnego pochylenia i zewnętrznego ruchu obrotowego do łopatki. Ta aplikacja może być używana w połączeniu z innymi testami, takimi jak neer 's, Hawkin' s-Kennedy i Jobe ' s relocation.

Test Pomocy Szkaplerznej”.Oceniany jest wyjściowy AROM i ból., Następnie terapeuta stosuje pomoc w dynamice szkaplerza. Test ten jest pozytywny, jeśli ROM jest zwiększona lub ból jest zmniejszona, ponieważ terapeuta ręcznie pomaga łopatki w górę rotacji podczas aktywnego uniesienia UE.

boczny Test Szkaplerza (lsst) : pomiary są wykonywane od kręgosłupa łopatek do T2/T3, kąt Dolny łopatek do T7 / T9 i kąt górny łopatek do T2. Pomiary wykonywane są w 3 pozycjach, (a) siedząc/stojąc z rękami spoczywającymi na boku, (B) ręce w talii, kciuki w tył (45 uprowadzeń), (C) uprowadzenie o 90 stopni i maksymalna rotacja wewnętrzna., Pomiar nie powinien różnić się więcej niż 1 do 1,5 cm, więcej 1,5 cm różnica znacząca.

izometryczny Test szczypania łopatek: pacjent w pozycji stojącej i jest proszony o aktywne ściskanie lub chowanie łopatek razem tak mocno, jak to możliwe. Normalna reakcja: osoba zdolna do trzymania ściśnięcia lub 15 do 20 sekund bez palącego bólu lub zauważalnego osłabienia. Pozytywny: ból palący obecny. Uwaga: pacjent rozluźnia skurcz.,

Test obciążenia łopatki: jak w pozycji (2) dla LSST, obciążenie ręczne jest przykładane w kierunku przednim, tylnym, dolnym lub Górnym do ramienia, a łopatki nie powinny poruszać się więcej niż 1,5 cm.

Test pompek ściennych: pacjent wykonuje pompki ścienne od 15 do 20 razy. Osłabienie mięśni łopatkowych (głównie serratus anterior) lub winging zwykle pojawia się z 5 do 10 pompek. W przypadku silniejszej lub młodszej populacji należy wykonać badanie na podłodze.

3. Ręczne badanie mięśni.

MMT dla środkowego i dolnego trapezu oraz serratus przedniego.

4. Ucisk mięśni piersiowych mniejszy.,

aktualne miary sprawdzają długość mm w pozycjach spoczynkowych, a nie przy maksymalnej długości. Niestety, nie ma walidowanych środków klinicznych, aby zidentyfikować pacjenta jako mającego napięty mięsień piersiowy mniejszy.

5. Pomiary statyczne

pomiary statyczne składają się z (1) infera: różnica w wysokości pionowej superomedialnego kąta łopatkowego opadającej łopatki w porównaniu do kąta kontralateralnego. (2) przesunięcie boczne: różnica kąta superomedialnego szkaplerza od linii środkowej (3) uprowadzenie: różnica stopni kątowych marginesu przyśrodkowego szkaplerza od linii pionu.,

miary wyników

DASH

Zarządzanie/interwencje

interwencja ma na celu zmniejszenie ograniczenia tylnej torebki i pectoralis minor oraz przywrócenie równowagi peryskapularnej mm poprzez ćwiczenia promujące wczesną i zwiększoną aktywację serratus przedniego, dolnego i środkowego trapezu przy jednoczesnym zminimalizowaniu aktywności górnego trapezu.,

• Manual grade 4 mobilization to reduce posterior capsule tension, cross-body stretch.
• Manual stretching and soft tissue mobilization to decrease pec minor tension (cadaveric studies imply that a position of 150 degrees elevation with 30 degrees scapular retraction is optimal).,
• ćwiczenia z bocznego zgięcia do przodu, rotacji zewnętrznej, wyprostowania skrętu i wyprostowania skrętu poziomego w celu wzmocnienia środkowego i dolnego trapezu nad górnym trapezem.,
• poczwórne i zmienne pozycje push-up do aktywacji serratus anterior.

protokół rehabilitacyjny

Faza I
elastyczność
1. Uwalnianie tkanek miękkich: uwalnianie Pec, uwalnianie tylnego RTC, uwalnianie tylnej kapsułki, uwalnianie górnych pułapek i uwalnianie łopatek dźwigacza (techniki ręcznego/samorozpuszczania)
2. Tspine Mobility (manual Mobs/Manips)
3. Rozszerzenie Tspine Ex
4. Pec Stretch
5., Sleeper ' s stretch
6. Genie Stretch
7. Odcinek pułapek górnych
izometria
1. Szczypce szkaplerzne
2. Szczypce rabunkowe
3. Izometria ścian niskiego rzędu
4. Izometria barkowa
5. Izometria depresyjna

Izotonika
1. Szczypce szkaplerzne w / Theraband
2. Low Row w / Theraband
3. Bark ER / IR w pozycji stojącej
4. Dynamiczny uścisk
5. Szkaplerzny
6. Ćwiczenia Cheerleaderki.

Faza II
1. Wiersze siedzące
2. Wysokie wiersze
3. Rzędy pochyłe
4. Rabunek stojący w / theraband
5. Podatne Y, i, T i W
6. Kosiarka / stojąca D2 Cocking
7. Side lying ER
8., PNF D1 / D2
9. Lats Pull Down
10. Zegary szkaplerzne
11. Myjnie ścienne
12. Miotacza 10
13. Ręczne wzmacnianie szkaplerza
14. Rozciąganie

Faza III
ćwiczenia CKC i ćwiczenia zaawansowane.
1. Super 6: pionowy rząd, dynamiczny uścisk, Cocking/spowalnianie, Cocking/przyspieszanie, B/L D2, B / L Pulowery
2. Słupki słupkowe stojące
3. Bear crawl on Swiss ball
4. Plyoball
5. Sided Pike lift
6. Push Plus / pompki Szkaplerzne
7. Standing Snow Angels
8. Wall ball Scours
9., Rozciąganie

zasoby

przykładowy program ćwiczeń domowych w zarządzaniu dyskinezą szkaplerzną.

prezentacje

Advanced Exercises for the Upper Quarter: A How to Guide for Scapular Motor Control Rehabilitation ta prezentacja, stworzona przez Stephanie Pascoe jako część of the OMPT Fellowship in 2010, opisuje poradnik rehabilitacji Szkaplerznej. Zawiera kilka świetnych animacji!, Zobacz prezentację

1. Ruch kompleksu barkowego podczas wielokrotnego uniesienia kości ramiennej. J Bone Joint Surg.Am.2009;91:378-389.
2. Bezpośredni trójwymiarowy pomiar kinematyki szkaplerza podczas dynamicznych ruchów in vivo.J Bark Elbow Surg. 2001: 10:269-277.
3. Ruchy ramion podczas uprowadzenia w płaszczyźnie szkaplerza.Arch Phys Med Rehab.1970:595-604.
4. Bagg SD, Forrest Wj., Biomechaniczna analiza rotacji szkaplerza podczas uprowadzenia ramienia w płaszczyźnie szkaplerza.Arch Phys Med Rehabil.1988:238-245.
5. niepełnosprawni rzucają barkiem: spektrum patologii Część III: chory szkaplerz, dyskineza szkaplerza, łańcuch kinetyczny i rehabilitacja.fcklrarthroskopia, Volume 19, Issue 6, 641 – 661
6. Matthew B. Burn, Patrick C. McCulloch, David M. Lintner, Shari R. Liberman, and Joshua D., Harris prevention of Scapular Disskinesis in Overhead and Nonverhead Athletes: a Systematic Review Orthopaedic Journal of Sports Medicine February 2016 vol. 4 nr 2
7. Kibler WB et al.Jakościowa ocena kliniczna dysfunkcji szkaplerza: badanie wiarygodności. J Bark Elbow Surg. 2002; 11: 550-556.
8. Obserwacja funkcji stawu barkowego.J Bone Joint Surg. 1944; 26:1-30.
9. Kuhn JE.Badanie fizykalne łopatki-przegląd systematyczny.JOSPT.2009; 39: A11.
10. , Wpływ testu repozycjonowania łopatki na objawy uderzenia barku i siłę podnoszenia u sportowców nad głową.JOSPT.2008;38:4-11.
11. Interpelacja w sprawie rzetelności testu Pomocy Szkaplerznej.JOSPT.2006;36:653-660.
12. Odom CJ, Taylor AB, Hurd CE, Denegar CR. Pomiar asymetrii szkaplerza i ocena dysfunkcji barku za pomocą testu bocznego szkaplerza: badanie wiarygodności i ważności. Fizykoterapia. 2001 Feb 1;81 (2): 799-809.
13. 13.0 13.1,Randomizowane, kontrolowane porównanie procedur rozciągania tylnego ucisku barku.JOSPT.2007;37:108-114.
14. 14.0 14.1Wydłużenie mięśnia piersiowego małego podczas biernych ruchów barkowych i technik rozciągania: badanie biomechaniczne zwłok.Phys Ther.2009;89:333-341.
15. 15.0 15.1 Ludewig Względna równowaga aktywności mięśnia sercowego przedniego i górnego trapezu podczas push-up exercises.Am J Sport Med.2004;32:484-493.
16. Rehabilitacja mięśni łopatkowych: jakie ćwiczenia przepisać? Am J Sports Med.,2007;35:1744-1751.
17. de Mey K et al. Mięsień trapezowy podczas wybranych ćwiczeń rehabilitacyjnych barku.JOSPT.2009;39:743-752.