Economics – schools of thought
Szkoła Klasyczna
Szkoła klasyczna, która jest uważana za pierwszą szkołę myśli ekonomicznej, związana jest z XVIII-wiecznym szkockim ekonomistą Adamem Smithem i brytyjskimi ekonomistami, takimi jak Robert Malthus i David Ricardo.
główną ideą szkoły klasycznej było to, że rynki działają najlepiej, gdy są pozostawione same sobie, i że nie ma nic, ale najmniejsza rola dla rządu., Podejście to jest zdecydowanie jednym z laissez-faire i silną wiarą w skuteczność wolnych rynków do generowania rozwoju gospodarczego. Należy pozostawić rynki do działania, ponieważ mechanizm cenowy działa jak potężna „niewidzialna ręka”, aby przydzielić zasoby tam, gdzie są najlepiej wykorzystywane.
jeśli chodzi o wartość objaśniającą, głównym celem myślenia klasycznego było to, że determinowało go głównie niedostatek i koszty produkcji.,
w odniesieniu do makroekonomii, klasyczni ekonomiści zakładali, że gospodarka zawsze powróci do poziomu pełnego zatrudnienia realnej produkcji poprzez automatyczny mechanizm samoregulacji.
powszechnie uznaje się, że okres klasyczny trwał do 1870 roku.
neoklasyczna
neoklasyczna szkoła myśli ekonomicznej jest szeroko pojętą szkołą idei, z której wyewoluowała współczesna teoria ekonomiczna., Metoda ma charakter czysto naukowy, z założeniami i hipotezami oraz próbuje wyprowadzić ogólne zasady lub zasady dotyczące zachowania firm i konsumentów.
na przykład Ekonomia neoklasyczna zakłada, że czynniki gospodarcze są racjonalne w swoim zachowaniu, a konsumenci dążą do maksymalizacji użyteczności, a firmy do maksymalizacji zysków. Przeciwstawne cele maksymalizacji użyteczności i zysków stanowią podstawę teorii popytu i podaży. Innym ważnym wkładem ekonomii neoklasycznej było skupienie się na wartościach krańcowych, takich jak koszt krańcowy i użyteczność krańcowa.,
neoklasyczna Ekonomia związana jest z twórczością Williama Jevonsa, Carla Mengera i Leona Walrasa.