Wyspa Bois Blanc, dawna siedziba Parku Rozrywki Bob-Lo Island, znajduje się na południowym krańcu rzeki Detroit przed wejściem do jeziora Erie i ma około pół mili szerokości i trzy mile długości. Rodzimy Wyandot nazwał wyspę ” Etiowiteendannenti.”Zarówno Wyandot, jak i francuskie nazwy odnoszą się do wyglądu „białego drewna”, jaki nadają brzozom i topolom, które ustawiają brzegi.
Najwcześniejsza wzmianka historyczna, Z 1718 roku, opisuje 70 rdzennych rodzin amerykańskich pokojowo uprawiających urodzajne ziemie., W 1742 roku powstała Francuska misja „wśród Huronów”. Bois Blanc jest częścią Kanady od 1787 roku. Po 1796 roku Brytyjskie interesy kontrolowały wyspę i była ona punktem wyjściowym dla pierwszej lokalnej akcji w wojnie 1812 roku. Połączone siły brytyjskich i indiańskich żołnierzy w kajakach zaskoczyły i obezwładniły amerykański statek w drodze do Detroit. Wkrótce potem Brytyjczycy uzyskali kapitulację amerykańskiego Fortu w Detroit bez oddania strzału.,
Po wojnie siły brytyjskie stacjonowały w Forcie Malden w Amherstburgu, po drugiej stronie rzeki od Bois Blanc i wzmocniły swoją pozycję, budując na wyspie trzy blokowiska. Jeden z nich przetrwał, aby stać się stoiskiem z pamiątkami dla parku rozrywki. Brytyjczycy zbudowali również w 1836 roku latarnię morską, która działała do 1959 roku. Część wieży nadal stoi. W 1958 roku wyspa była miejscem wspólnych kanadyjsko-amerykańskich gier wojennych, mających na celu „wrogą obecność sił” z jednostkami amfibijnymi z okolic Wielkich Jezior.,
w połowie XIX wieku wyspa została sprzedana w działkach kilku prywatnym właścicielom, którzy wybudowali domki, stajnie i szlaki. Środkowa część wyspy została zagospodarowana jako park. Na północnym i południowym krańcu wyspy pozostały prywatne domki i własność rządowa.
Bob-Lo Park (czasami postrzegany jako „Boblo”) został założony jako miejsce rozrywki w 1898 roku przez Detroit, Belle Isle and Windsor Ferry Company. Na początku było to miejsce piknikowe z plażami, boiskami sportowymi, ścieżkami rowerowymi i oszałamiającą karuzelą Mangels-Illions., Z biegiem lat przekształcił się w unikalny park rozrywki na wyspie, z midway i dziesiątki przejażdżek. Pawilon tańca zbudowany w 1913 roku był największym w Ameryce Północnej do 1925 roku. W latach 20. i 30. XX wieku odbyły się zawody pływackie z Belle Isle Do Bob-Lo, obejmujące 24 mile. Najlepszy czas to 8 godzin i 42 minuty, w których znalazły się 17-letnia Dorothy de Caussin i 15-letnia Ida Mutnick, obie z Detroit. Park został zamknięty w latach 1933-1934 z powodu Wielkiego Kryzysu. Kilka organizacji Detroit organizowało coroczne pikniki na wyspie., Każdego roku największe spotkanie było sponsorowane przez St. Andrew ' s Society of Detroit, które często przyciągało ponad 10 000 gości na swoje szkockie Mecze.
miliony Amerykanów i Kanadyjczyków dzielą wspomnienia z jazdy łodziami Łabędzimi lub pociągiem, który okrążył park. Dla większej ekscytacji był Whip, Dzika Mysz, Tilt-a-Whirl i Dodge ' em Samochody. Dla wielu osób najlepszą przejażdżką dnia była „łódź Bob-Lo”, która zabrała odwiedzających na wyspę. Odchodząc od stóp Woodward Avenue, gdzie obecnie znajduje się Hart Plaza, Columbia I Ste., Claire zaoferowała swoją własną formę rozrywki.
Po wejściu na pokład zwiedzający mogli spojrzeć w dół z głównego pokładu do maszynowni, gdzie potężne wały i Kamery powoli się rozgrzewały. Po wybuchu wielkiego gwizdka parowego linie zostały zrzucone i rozpoczął się 20-milowy rejs, trwający około 80 minut.
w latach poprzedzających jego zamknięcie, wiele z przejazdów zostało sprzedanych w celu zaspokojenia długów. W 1878 roku Karuzela Mangels-Illions sprzedała 44 konie, dwie kozy i dwa jelenie za ponad milion dolarów., Wiele innych przejażdżek nadal bawi gości w parkach w Teksasie, Maryland, Kolumbii Brytyjskiej i Meksyku. Klasyczne łodzie przestały działać w 1991 roku, a Park rozrywki został zamknięty po sezonie 1993. Obecnie Wyspa stanowi wspólnotę mieszkaniową.