’dyskursy nie są raz na zawsze podporządkowane władzy lub podniesione przeciwko niej… musimy uwzględnić złożony i niestabilny proces, w którym dyskurs może być zarówno narzędziem i efektem władzy, ale także przeszkodą, punktem oporu i punktem wyjścia dla przeciwnej strategii., Dyskurs przekazuje i wytwarza siłę, wzmacnia ją, ale także podważa i eksponuje, czyni ją kruchą i umożliwia udaremnienie ” (Foucault 1998: 100-1).
powercube nie jest łatwo kompatybilny z Foucauldowskim rozumieniem władzy, ale jest miejsce do krytycznej analizy i strategicznego działania na poziomie kwestionowania lub kształtowania dyskursu – na przykład biorąc psychologiczne / kulturowe znaczenie „niewidzialnej mocy” i „hegemonii” jako soczewkę, z którą można spojrzeć na całość., Podejście Foucaulta było szeroko stosowane do krytyki myślenia i paradygmatów rozwojowych oraz sposobów, w jakie dyskursy rozwojowe są nasycone mocą (Gaventa 2003, powołując się na prace Escobara, Castellsa i innych „postrozwojowych” krytyków).
na poziomie praktyki aktywiści i praktycy używają metod analizy dyskursu, aby zidentyfikować język pomocy normatywnej, który wymaga bardziej starannej kontroli, i kształtować alternatywne ujęcia., Przykład bardzo praktycznego narzędzia do tego celu znajduje się w kolekcji elektronarzędzi IIED, zwanej „narzędziem pisarskim”, a w warsztatach NGO wykorzystaliśmy prostą metodę analizy dyskursu do zbadania deklaracji misji i celów programu.
podziękowania dla Jonathana Gaventa (2003) za wkład w tę sekcję.
referencje do dalszej lektury
Foucault, M. (1991). Dyscyplina i kara: narodziny więzienia. Londyn, Pingwin.
Foucault, Michel (1998) . the History of Sexuality: The Will To Knowledge, London, Penguin.,
Gaventa, John (2003) Power after Lukes: a review of the literature, Brighton: Institute of Development Studies.
Hayward, Clarissa Rile (1998) „De-Facing Power”, Polityka 31(1).
Rabinow, Paul (editor) (1991). The Foulcault Reader: an introduction to Foulcault ' s thought, London, Penguin.
Wstecz