George Washington and the Proclamation of Neutrality

w kwietniu 1793 roku francuski ambasador Edmond Charles Genêt (rysunek 4.35) przybył do Charleston, Karolina Południowa, na powitanie bohatera z miasta Jeffersonian-republikańskich mieszkańców, którzy wspierali Francję nad Wielką Brytanią w sprawach zagranicznych., Genêt miał czelność zbierać fundusze i wykorzystywać je do zlecania francuskim korsarzom przejęcia brytyjskich statków na wodach amerykańskich i sprowadzenia ich do portu, co było obrazą amerykańskiej suwerenności narodowej. Entuzjastyczne przyjęcie, które trwało, gdy szedł na północ do Filadelfii, przekonało „obywatela” Genêta (jak był znany w rewolucyjnej Francji), że wszyscy Amerykanie bezwarunkowo popierają rewolucję francuską i będą wspierać Francuski wysiłek wojenny przeciwko Wielkiej Brytanii i jej sojusznikom.,

rys. 4.35 na podstawie powitania w Karolinie Południowej „Citizen Genêt” wierzył, że ma pełne poparcie Ameryki.

Genêt spodziewał się poparcia ze strony Amerykanów, ponieważ Francja pomogła Stanom Zjednoczonym w uzyskaniu niepodległości, a traktat sojuszniczy między Francją a Stanami Zjednoczonymi z 1778 roku nadal obowiązywał., Fakt ten, wraz z zapewnieniami Sekretarza Stanu Thomasa Jeffersona, zachęcił Genêta do przyjęcia za pewnik, że Stany Zjednoczone są zjednoczone w swoim poparciu dla wojny Francji z Wielką Brytanią. 19 kwietnia gabinet spotkał się w celu omówienia kwestii i sformułowania amerykańskiej polityki zagranicznej.

prezydent Waszyngton miał ważną decyzję do podjęcia w oparciu o wiele ważnych zmiennych krytycznych. Po pierwsze, Europa była podpalona, a prezydent wiedział, że Stany Zjednoczone są zbyt słabe, aby iść na wojnę z którymkolwiek z głównych mocarstw europejskich., Po drugie, nie było jasne, czy Sojusz Francuski nadal obowiązuje, ponieważ Francja rozpoczęła ofensywną wojnę w Europie, a traktat miał charakter obronny. Po trzecie, gabinet Washingtona i naród amerykański były podzielone według linii partyjnych między wspieranie Francji i Wielkiej Brytanii w amerykańskiej polityce zagranicznej. Ostatecznie władczy Genêt z powodu swojej arogancji praktycznie uniemożliwiał rozsądne rozmowy dyplomatyczne. Po wysłuchaniu rad swojego gabinetu i odpowiedzi na ostatnie oburzenia Genêta, prezydent stanął przed wyborem, który może wpłynąć na przetrwanie Nowej Republiki amerykańskiej.,

w 1789 roku Amerykanie zareagowali sympatycznie na rewolucję francuską. Ale w ostatnich miesiącach, francuski rząd rewolucyjny zabił ponad czterysta duchowieństwa i szlachty w więzieniu, a następnie stracony Ludwik XVI. następnie próbował szerzyć swoją ideologię, wypowiadając wojnę europejskich monarchie, w tym Wielkiej Brytanii. Waszyngton musiał zdecydować, czy Stany Zjednoczone powinny dorzucić swój los z takim rządem, czy wytyczyć neutralny kurs.

na początku 1793 r. Rewolucja Francuska wywołała ostrą partyjną debatę między Federalistami a Republikanami., Federaliści stawali się wobec niego coraz bardziej wrogo nastawieni i sympatyzowali z Wielką Brytanią. Alexander Hamilton miał nadzieję, że Francuzi pokażą ” to samo człowieczeństwo, tę samą godność, tę samą powagę, która wyróżniała bieg Rewolucji Amerykańskiej.”On i inni federaliści byli zaniepokojeni, że rewolucja francuska charakteryzuje się rządami mafii i morderczymi szaleństwami. Jeffersonian-Republikanie, w przeciwieństwie do tego, pozostali zwolennikami siostrzanej Republiki Ameryki, którą postrzegali jako kontynuującą walkę z monarchią., Thomas Jefferson nadal chwalić rewolucji francuskiej, a nawet stwierdził, ” wolność całej ziemi była zależna od kwestii … zamiast to nie powinno się nie udać, chciałbym zobaczyć połowę ziemi spustoszonej. Gdyby tylko Adam i Ewa zostali w każdym kraju i zostali wolni, byłoby lepiej niż teraz.”

te różnice kierowały kontrowersyjnymi dyskusjami gabinetu, które utrudniały decyzję Waszyngtonu. Hamilton argumentował, że Stany Zjednoczone powinny jednostronnie wycofać się z traktatu z Francją, ponieważ został on zawarty z poprzednim monarchicznym reżimem., Chciał deklaracji neutralności, ponieważ nowy naród nie był przygotowany na wojnę. Jefferson, z drugiej strony, twierdził, że traktaty zostały zawarte z Narodami, a nie z rządami i że Stany Zjednoczone muszą zatem przestrzegać sojuszu 1778. Uważał, że Kongres ma główną władzę decydującą o sprawach wojny i pokoju.

Waszyngton postanowił podzielić różnicę między podzielonymi członkami swojego gabinetu. 22 kwietnia 1793 roku wydał proklamację neutralności, ale zgodził się zachować traktat francuski i przyjąć jego aroganckiego ministra., Uważał, że jest to najbardziej Rozważna i konstytucyjna droga. Co ciekawe, dokument wydany przez Washingtona był po prostu zatytułowany „Proklamacja” i nie używał słowa neutralność, ale jego intencja była jasna.

zaufanie Washingtona do jego decyzji zostało podważone przez dalsze podziały w jego gabinecie i w całym kraju. Obie partie polityczne próbowały przekonać opinię publiczną, pisząc pamflety faworyzujące ich poglądy na politykę zagraniczną., Hamilton opublikował serię esejów prasowych pod pseudonimem Pacificus, argumentując, że władza prezydenta do wprowadzenia polityki zagranicznej upoważniła go do ustanowienia polityki neutralności dla narodu, której Stany Zjednoczone mogą oczekiwać od wszystkich innych narodów, ponieważ handlowały z różnymi wojownikami.

Jefferson był przerażony argumentem Hamiltona, który uważał, że konsoliduje coraz większą władzę w oddziale wykonawczym i stworzy monarchię., „Na miłość boską, mój drogi Panie,” błagał Jamesa Madisona, ” weź swoje pióro, wybierz najbardziej uderzające herezje i potnij go na kawałki w obliczu opinii publicznej.- Madison wahał się jednak, aby spierać się z Hamiltonem, ponieważ nie był wtajemniczony w dyskusje gabinetu na temat neutralności i nie był pewien, Z kim prezydent Waszyngton się zgodził.

niechętnie, Madison w końcu zrobił licytację Jeffersona, pisząc pod pseudonimem Helvidius newspaper essays, które zakwestionowały interpretację Hamiltona proklamacji., Eseje Helvidiusa podążały za argumentem Jeffersona, że ponieważ tylko Kongres miał konstytucyjną moc wypowiedzenia wojny, tylko ten organ mógł wydać proklamację neutralności. Po zakończeniu wymiany Pacificus-Helvidius, Madison przyznał nawet, że Hamilton wygrał konkurs opinii publicznej na znaczenie proklamacji prezydenta. Debata była jednak ważnym punktem obrad nad zasadami, które miały kierować narodem w jego stosunkach z innymi krajami., Stany Zjednoczone byłyby neutralne w wojnie między Francją a Wielką Brytanią i domagałyby się praw handlowych neutralnego mocarstwa, przyczyniając się do ustanowienia tej zasady amerykańskiej polityki zagranicznej w nowym państwie.

po przybyciu do Filadelfii w połowie maja po tryumfalnej podróży na północ od Charleston, Genêt cieszył się serdecznym przyjęciem ze strony sekretarza stanu Jeffersona i otrzymał dodatkowe wyróżnienia od Jeffersonian-Republikanów., Ku szoku i przerażeniu Genêta, prezydent Waszyngton wydał proklamację, w której ogłosił Stany Zjednoczone bezwzględnie neutralne w konflikcie między Wielką Brytanią a Francją.

tego lata, wciąż przekonany, że Amerykanie stoją za nim i Francją, Genêt podjął kroki, które naruszyły neutralność USA, zwłaszcza przez uruchomienie dwunastu statków wycieczkowych w amerykańskich portach i rekrutację amerykańskich marynarzy do służby na nich. Te agresywne działania stopniowo spowodowały, że Genêt wypadł z łask publicznych i stał się ciężarem dla jego zwolenników., Nawet Jefferson zdawał sobie sprawę, że Republikanie muszą zdystansować się od Genêta, albo będzie ciągnąć partię w dół z nim. Republikanie starali się porzucić Genêt, choć nadal popierali rewolucyjną Francję.

upadek Genêta przyszedł w końcu, gdy wystosował ultimatum do George ' a Washingtona: zwołał Kongres na specjalną sesję, aby wprowadzić środki korzystne dla Francji, lub przekroczył głowę prezydenta i zaapelował bezpośrednio do narodu amerykańskiego o wsparcie., Nie chcąc się wycofać, Waszyngton zażądał od Francji zastąpienia Genêta nowym ambasadorem w Stanach Zjednoczonych. Wymanewrowany przez Waszyngton Genêt stracił poparcie zarówno we Francji, jak i w Kongresie. Przeceniwszy swoją rękę, stracił pracę i prawie życie. Nowy reżim w rewolucyjnej Francji uznał go za zbrodniarza za swoje przewinienia i próbował go odwołać. Gdyby Waszyngton nie pozwolił genêtowi na azyl w Stanach Zjednoczonych, prawie na pewno zmierzyłby się z gilotyną w Paryżu.,

wraz z proklamacją neutralności, prezydent Waszyngton ustanowił amerykańską politykę zagraniczną neutralności. W swoim słynnym przemówieniu pożegnalnym z 1796 roku (rysunek 4.36), sporządzonym we współpracy z Hamiltonem, potwierdził swoją proklamację i upomniał swoich współobywateli, aby zachować neutralność kamieniem węgielnym amerykańskiej dyplomacji. „Naszą prawdziwą Polityką,” pożegnał się Waszyngton, jest ” trzymać się z dala od stałych sojuszy z jakąkolwiek częścią obcego świata.”Stany Zjednoczone kontynuowały to do połowy XX wieku.,

rysunek 4.36washington nie pojawił się publicznie na swoim pożegnalnym przemówieniu, ale raczej wydrukował go w gazetach., Waszyngton wydał proklamację neutralności, ponieważ, według Jeffersona

1. Proklamacja ustanowiła precedens, który przyznał zbyt dużą władzę prezydentowi
2. Kongres nie był konsultowany o proklamacji
3. Francuzi złamaliby Sojusz 1778 ze Stanami Zjednoczonymi
4. Brytyjczycy zakończyliby swoje stosunki handlowe ze Stanami Zjednoczonymi