Giotto (Polski)

problem z Asyżu

główny problem w studiach Giotta, przypisywanie fresków z Asyżu, można podsumować jako pytanie, czy Giotto kiedykolwiek malował w Asyżu, a jeśli tak, to co? Nie ma żadnych wątpliwości, że pracował w Asyżu, ponieważ długa tradycja literacka sięga do Compilatio chronologica Riccobaldo Ferrarese, który napisał w lub przed 1319, kiedy Giotto żył i był sławny., Późniejsi pisarze aż do Vasari rozszerzyli to i dali jasno do zrozumienia, że dzieła Giotta znajdują się w wielkim podwójnym kościele San Francesco (św. Franciszka). Za czasów Vasariego kilka fresków w kościele górnym i dolnym przypisywano Giottowi, z których najważniejsze to cykl 28 scen z życia św. Franciszka z Asyżu w nawie kościoła górnego i cnót franciszkańskich oraz kilka innych fresków w kościele dolnym. (Niektóre freski z cyklu św. Franciszka zostały uszkodzone przez trzęsienia ziemi, które nawiedziły Asyż 26 września 1997 roku i zostały stopniowo odrestaurowane.,)

większość tych scen, głównie narracyjnych, jest rewolucyjna w wyrażaniu rzeczywistości i człowieczeństwa., W freskach tych nacisk kładzie się na dramatyczny moment każdej sytuacji, a przy minimalnych szczegółach stroju i tła wewnętrzna rzeczywistość ludzkich emocji jest intensyfikowana poprzez kluczowe gesty i spojrzenia. W XIX wieku zauważono jednak, że wszystkie te freski, choć w podobnym stylu, nie mogą być wykonane przez tę samą rękę, a nowy trend sceptycyzmu wypowiedzi Vasariego doprowadził do stanowiska, które odrzuciło wszystkie freski z Asyżu i datowało cykl św. Franciszka na okres po śmierci Giotta., Ten skrajny pogląd został na ogół porzucony i rzeczywiście datowany obraz z 1307 roku może pochodzić z cyklu św. Franciszka. Mimo to, wielu uczonych woli zaakceptować ideę zupełnie nieznanego mistrza legendy św. Franciszka, ponieważ styl cyklu jest nie do pogodzenia z późniejszymi freskami kaplicy Areny w Padwie, które są powszechnie akceptowane jako freski Giotta., Wiąże się to z myślą, że dzieła, do których odwołał się (za życia Giotta) Riccobaldo, nie mogą być utożsamiane z niczym istniejącym i musiały zginąć wieki temu, tak że początkowy XV-wieczny rzeźbiarz Lorenzo Ghiberti, Vasari i inni błędnie przenieśli istniejący cykl św. Franciszka do Giotta. W ten sposób spisane zostało pięćset lat tradycji.

jeszcze trudniejsze, jeśli Giotto nie namalował St., Freski Francisa, główne dzieła sztuki, to muszą być przypisane do malarza, który nie może być wykazane, że stworzył coś innego, którego nazwa zniknęła bez śladu, chociaż był pierwszej rangi, i, odder jeszcze, został utworzony przez połączone wpływy Cimabue, florenckiego rzeźbiarza Arnolfo di Cambio i rzymskiego malarza Pietro Cavallini-wpływy, które łączą się w Asyżu i mogą być traktowane jako wpływy, które tworzyły Giotto sam.,

powstały w wyniku połączenia wpływów rzymskich i florenckich we freskach w Asyżu, później pojawiła się tendencja do ujrzenia ręki Giotta, jako bardzo młodego człowieka, w dziełach mistrza Izaaka, malarza dwóch scen Izaaka i Ezawa oraz Jakuba i Izaaka w nawie nad cyklem św. Franciszka. Jeśli ta teoria zostanie zaakceptowana, łatwo zrozumieć, że Giotto, jako młody człowiek, odniósł taki sukces, że powierzono mu najważniejszą, oficjalną malowaną biografię św. Franciszka, opartą na nowej oficjalnej biografii napisanej około 1266 roku przez św. Bonawenturę., W rzeczywistości cały dzisiejszy obraz św. Franciszka wywodzi się w dużej mierze z tych fresków. Wyraźnie, człowiek urodzony w 1276 r. był mniej prawdopodobny do otrzymania takiej komisji niż 10 lat starszy, jeśli, jak zawsze sądzono, komisja została udzielona w 1296 lub wkrótce potem przez FRA Giovanniego di Muro, generała Franciszkanów. Dzieła znajdujące się w dolnym kościele są powszechnie uważane za dzieła naśladowców Giotta (istnieją w istocie podobieństwa do jego dzieł z Padwy), a prawdziwe nieporozumienie budzi jedynie Legenda o św. Franciszku., Główną siłą szkoły non-Giotta są wyraźne kontrasty stylistyczne pomiędzy cyklem św. Franciszka a freskami w Kaplicy Areny w Padwie, zwłaszcza jeśli freski z Asyżu zostały namalowane w latach 1296-ok. 1300 oraz freski z areny w latach 1303-05. Argument ten staje się mniej przekonujący, gdy bierze się pod uwagę Ważność proponowanych dat i okresu rzymskiego około 1300 roku., Jak już wspomniano, freski z Asyżu mogły być namalowane przed 1296 r. i niekoniecznie później, a freski z Areny są datowane z pewnością tylko przed 1309 r., chociaż prawdopodobnie zostały namalowane około 1305-06; oczywiście większe opóźnienie czasowe między tymi dwoma cyklami może pomóc wyjaśnić różnice stylistyczne, podobnie jak doświadczenia, które Giotto przeszedł w tym, co prawdopodobnie było jego drugim okresem Rzymskim.