Narodziny i dzieciństwo
Herakles dusi węże (detal ze strychu red-figured stamnos, ok. 480-470 p. n. e.)
głównym czynnikiem w znanych tragediach otaczających Heraklesa jest nienawiść, którą żywiła do niego bogini Hera, żona Zeusa. Pełna relacja Heraklesa musi wyjaśnić, dlaczego Herakles był tak dręczony przez Herę, kiedy było wiele nieślubnych Potomków spłodzonych przez Zeusa. Herakles był synem romansu Zeusa ze śmiertelną kobietą Alkmeną., Zeus kochał się z nią po przebraniu się za jej męża, Amfitryona, który wrócił do domu wcześnie po wojnie (Amfitryon wrócił później tej samej nocy ,a Alkmena zaszła w ciążę z jego synem, przypadek heteropaternal superfecundation, gdzie kobieta nosi bliźniaki spłodzone przez różnych ojców). Tak więc samo istnienie Heraklesa udowodniło przynajmniej jedną z wielu nielegalnych spraw Zeusa, a Hera często spiskowała przeciwko śmiertelnemu potomstwu Zeusa jako zemsta za niewierność męża. Jego bratem bliźniakiem, synem Amfitryona, był Ifikles, ojciec woźnicy Heraklesa Iolaosa.,
w nocy bliźniaki Herakles i Ifikles mieli się urodzić, Hera, wiedząc o cudzołóstwie męża Zeusa, przekonała Zeusa do złożenia przysięgi, że dziecko urodzone tej nocy członkowi rodu Perseusza stanie się wysoki królu. Hera zrobiła to wiedząc, że podczas gdy Herakles miał urodzić się potomkiem Perseusza,tak samo jak Eurysteusz., Po złożeniu przysięgi, Hera pośpieszyła do mieszkania Alkmeny i spowolniła narodziny bliźniaków Heraklesa i Ifiklesa, zmuszając ilithię, boginię porodu, do siedzenia ze skrzyżowanymi nogami z ubraniem zawiązanym w węzły, powodując, że bliźniaki zostały uwięzione w łonie matki. Tymczasem Hera spowodowała przedwczesne narodziny Eurysteusza, czyniąc go Królem w miejsce Heraklesa. Mogła na stałe opóźnić narodziny Heraklesa, gdyby nie została oszukana przez galanthisa, sługę Alkmeny, który okłamał Ilithię, mówiąc, że Alkmena już urodziła dziecko., Słysząc to, skoczyła z zaskoczenia, tracąc węzły i nieumyślnie pozwalając Alkmenie urodzić Heraklesa i Ifiklesa.
Herakles jako chłopiec dusiący węża (marmur, rzymska grafika, II wiek n. e.). Muzea Kapitolińskie w Rzymie, Włochy
strach przed zemstą Hery skłonił Alkmenę do ujawnienia niemowlęcia Heraklesa, ale został porwany i przywieziony do Hery przez jego przyrodnią siostrę Atenę, która odegrała ważną rolę jako opiekunka bohaterów. Hera nie rozpoznała Heraklesa i opiekowała się nim z litości., Herakles ssał tak mocno, że spowodował ból Hery, a ona go odepchnęła. Jej mleko rozpylało się po niebie i tam utworzyła Drogę Mleczną. Ale dzięki boskiemu mleku Herakles nabył nadprzyrodzone moce. Atena sprowadziła niemowlę z powrotem do matki, a następnie został wychowany przez rodziców.
dziecko pierwotnie otrzymało imię Alcides od rodziców; dopiero później stało się znane jako Herakles. Został przemianowany na Heraklesa w nieudanej próbie ułaskawienia Hery. On i jego bliźniak mieli zaledwie osiem miesięcy, kiedy Hera wysłała dwa gigantyczne węże do komory dziecięcej., Ifikles płakał ze strachu, ale jego brat chwycił węża w każdej ręce i udusił je. Został znaleziony przez pielęgniarkę bawiącą się nimi na łóżeczku, jakby były zabawkami. Zdumiony Amfitryon posłał po jasnowidza Tiresiasza, który przepowiedział niezwykłą przyszłość chłopca, mówiąc, że unicestwi liczne potwory.
młodość
Po zabiciu lirą swojego nauczyciela muzyki Linusa, został wysłany do zajmowania się bydłem na górze przez swojego przybranego ojca Amfitryona., Tutaj, zgodnie z alegoryczną przypowieścią „wybór Heraklesa”, wymyśloną przez Sofistę Prodikusa (ok.400 p. n. e.) i opisaną w pamiątkach Ksenofona 2.1.21–34, odwiedziły go dwie alegoryczne postacie—występek i Cnota—które zaoferowały mu wybór między przyjemnym i łatwym życiem lub surowym, ale chwalebnym życiem: wybrał to drugie. Było to częścią schematu „etyzacji” Heraklesa w V wieku p. n. e.
później w Tebach Herakles poślubił córkę króla Kreona, Megarę. W przypływie szaleństwa, wywołanego przez Herę, Herakles zabił jego dzieci i Megarę., Po tym, jak jego szaleństwo zostało wyleczone z hellebore przez Antikyreusa, założyciela Antikyry, zdał sobie sprawę z tego, co zrobił i uciekł do wyroczni delfickiej. Nie wiedząc o tym, Wyrocznia była kierowana przez Herę. Miał służyć królowi Eurysteuszowi przez dziesięć lat i wykonywać wszelkie wymagane od niego zadania. Eurysteusz postanowił dać Heraklesowi dziesięć prac, ale po ich ukończeniu Herakles został oszukany przez Eurysteusza, gdy dodał jeszcze dwa, co zaowocowało dwunastoma pracami Heraklesa.,
praca Heraklesa
walka Heraklesa i Lwa Nemejskiego jest jednym z jego najsłynniejszych wyczynów. (Strona B z czarnej figury Attyckiej amfory, ok. 540 pne)
doprowadzony do szaleństwa przez Herę, Herakles zabił własne dzieci., Herakles musiał wykonać dziesięć prac zleconych przez swojego wroga, Eurysteusza, który został królem w miejsce Heraklesa. Jeśli mu się to uda, zostanie oczyszczony z grzechu i, jak mówi mit, stanie się Bogiem i otrzyma nieśmiertelność.
inne tradycje umiejscawiają szaleństwo Heraklesa w późniejszym czasie i inaczej odnoszą się do okoliczności., W niektórych tradycjach istniał tylko boski powód dla Heraklesa dwanaście prac: Zeus, pragnąc nie pozostawić Heraklesa ofiarą zazdrości Hery, złożył jej obietnicę, że jeśli Herakles wykona dwanaście wielkich dzieł w służbie Eurysteusza, stanie się nieśmiertelny. W sztuce Herakles Eurypidesa Herakles zostaje doprowadzony do szaleństwa przez Herę i zabija swoje dzieci po dwunastu pracach.,
pomimo trudności Herakles wykonał te zadania, ale Eurysteusz ostatecznie nie zaakceptował sukcesu, jaki miał bohater z dwoma pracami: oczyszczenie stajni Augejskich, ponieważ Herakles miał przyjąć zapłatę za pracę; i zabicie Hydry Lernejskiej, ponieważ bratanek Heraklesa, Jolaos, pomógł mu spalić pnie pomnożonych głów.
Eurysteusz postawił jeszcze dwa zadania: zdobycie złotych jabłek Hesperydesa i schwytanie Cerbera., W końcu, z łatwością, Bohater pomyślnie wykonał Każde dodane zadanie, doprowadzając całkowitą liczbę prac do magicznej liczby dwunastu.
nie wszystkie wersje i autorzy podają prace w tej samej kolejności. Biblioteka (2.5.1-2.5.12) podaje następującą kolejność:
1. Zabił lwa Nemejskiego Herakles pokonał lwa, który atakował miasto Nemea gołymi rękami. Po sukcesie nosił skórę jako płaszcz, aby zademonstrować swoją władzę nad przeciwnikiem, którego pokonał. 2., Zabij dziewięciogłową Hydrę Lernajską, ziejącego ogniem potwora z wieloma wężowymi głowami, które gdy jedna głowa zostanie odcięta, dwie wyrosną na jej miejsce. Żył na bagnach w pobliżu Lerny. Hera wysłała go w nadziei, że zniszczy rodzinne miasto Heraklesa, ponieważ myślała, że jest niezwyciężone. Z pomocą swego bratanka Jolaosa pokonał potwora i zanurzył jego strzały w jego zatrutej krwi, tym samym envenomizując je. 3. Złap Złotą łanię Artemidy nie po to, by zabić, ale po to, by złapać tego potwora. Inne, ale wciąż trudne zadanie dla bohatera., Kosztowało to czas, ale ścigając go przez rok, Herakles wyczerpał łanię i przedstawił ją żywcem Eurysteuszowi. 4. Schwytaj Erymanthiańskiego Dzika, przerażającego dzika na wolności. Eurysteusz zlecił Heraklesowi zadanie złapania go i sprowadzenia do Myken. Znowu czasochłonne zadanie, ale niestrudzony bohater znalazł bestię, schwytał ją i doprowadził do ostatecznego miejsca. Cierpliwość jest heroiczną cechą w trzecim i czwartym porodzie. 5., Oczyść stajnie Augeasza w jeden dzień stajnie Augeasza były domem dla 3000 bydła z zatrutymi odchodami, które Augeasz otrzymał od swojego ojca Heliosa. Herakles otrzymał prawie niemożliwe zadanie oczyszczenia stajni z chorych odchodów. Udało mu się to poprzez kopanie rowów po obu stronach stajni, przenoszenie ich do rowów, a następnie odwrócenie rzek Alpheios i Peneios, aby oczyścić Rowy. 6. Zabij Ptaki Stymfalijskie te agresywne ptaki ludożercze terroryzowały las w pobliżu jeziora Stymfalia w Północnej Arkadii., Herakles przestraszył ich grzechotką podarowaną mu przez Atenę, aby przestraszyć ich do ucieczki z lasu, pozwalając mu zastrzelić wielu z nich swoim łukiem i strzałą i przynieść ten dowód swojego sukcesu Eurysteuszowi. 7. Schwytanie Kreteńskiego byka szkodliwy byk, ojciec Minotaura, niszczył ziemie wokół Knossos na Krecie. Uosabiał on wściekłość Posejdona na to, że jego dar (byk) dla Minosa został odwrócony od zamiaru złożenia go w ofierze samemu sobie. Herakles uchwycił go i zaniósł na ramionach do Eurysteusza w Tirynsie., Eurysteusz uwolnił go, gdy zawędrował do maratonu, który następnie terroryzował, aż został zabity przez Tezeusza. 8. Kradzież klaczy Diomedesa kradzież koni ze stajni Diomedesa, które były szkolone przez ich właściciela do pożywiania się ludzkim mięsem, była jego kolejnym wyzwaniem. Zadaniem Heraklesa było schwytanie ich i przekazanie ich Eurysteuszowi. Wykonał to zadanie, karmiąc króla Diomedesa zwierzętami przed związaniem ich ust na kłódkę. 9. Królowa Amazonek Hippolyta była królową Amazonek i miała pas podarowany jej przez ojca., Herakles musiał odzyskać pas i zwrócić go Eurysteuszowi. Wraz z grupą towarzyszy spotkał się z surowym przyjęciem, ponieważ Amazonki miały ich zaatakować na rozkaz Hery, jednak wbrew wszelkim przeciwnościom Herakles wykonał zadanie i zabezpieczył pas dla Eurysteusza. 10. Zdobycie bydła potwora Geryona kolejnym wyzwaniem było schwytanie stada strzeżonego przez dwugłowego psa zwanego Orthrus, pasterza Erytion i właściciela Geryona; olbrzyma o trzech głowach i sześciu ramionach. Dwóch pierwszych zabił kijem, a trzeciego zatrutą strzałą., Herakles wypasał bydło i z trudem zabrał je do Euryteusza. 11. Kradnij złote jabłka Hesperydów te święte owoce były chronione przez Herę, która postawiła Ladona, przerażającego, stuletniego smoka jako strażnika. Herakles musiał najpierw znaleźć, gdzie znajduje się ogród; poprosił Nereusa o pomoc. W swojej podróży natknął się na Prometeusza. Herakles zastrzelił orła zjadającego wątrobę, a w zamian pomógł Heraklesowi, wiedząc, że jego brat będzie wiedział, gdzie jest ogród. Jego brat Atlas zaoferował mu pomoc z jabłkami, jeśli utrzyma niebo, gdy go nie będzie., Atlas oszukał go i nie wrócił. Herakles zwrócił podstęp i udało mu się zmusić Atlasa do wzięcia ciężaru niebios po raz kolejny i zwrócił jabłka Mykenom. 12. Schwytać i sprowadzić Cerbera, jego ostatnią pracę i niewątpliwie najbardziej ryzykowną. Eurysteusz był tak sfrustrowany, że Herakles wypełniał wszystkie zadania, które mu dał, że narzucił jedno, które uważał za niemożliwe: Herakles musiał zejść do podziemi Hadesu i schwytać okrutnego trzygłowego psa Cerberusa, który strzegł bram. Użył dusz, by przekonać Hadesa, by oddał psa., Zgodził się dać mu psa, jeśli nie użyje broni, aby go zdobyć. Heraklesowi udało się i zabrał stworzenie z powrotem do Myken, powodując, że Eurysteusz bał się mocy i siły tego bohatera.
dalsze przygody
Po wykonaniu tych zadań Herakles zakochał się w księżniczce Iole z Oechalii. Król Eurytus z Oechalii obiecał swojej córce, Iole, każdemu, kto może pokonać jego synów w zawodach łuczniczych. Herakles wygrał, ale Eurytus porzucił obietnicę. Król i jego synowie, z wyjątkiem jednego: brata Iole' a, Ifitusa, odrzucili posługi Heraklesa., Herakles zabił króla i jego synów-z wyjątkiem Ifitusa—i porwał Iole. Iphitus został najlepszym przyjacielem Heraklesa. Jednak po raz kolejny Hera doprowadzała Heraklesa do szaleństwa i rzucił Ifitusa przez mury miasta na śmierć. Po raz kolejny Herakles oczyścił się przez trzy lata niewoli—tym razem Królowej Omfale z Lidii.,
Omphale
omphale była królową lub księżniczką Lidii. Jako karę za morderstwo, nałożoną przez Xenocleę, wyrocznię Delficką, Herakles miał służyć jako jej niewolnik przez rok. Był zmuszony do pracy dla kobiet i noszenia damskich ubrań, podczas gdy ona nosiła skórę Lwa Nemejskiego i nosiła jego kij z drewna oliwnego. Po pewnym czasie Omphale uwolnił Heraklesa i ożenił się z nim., Niektóre źródła wspominają o urodzonym im synu, który jest różnie nazywany. W tym czasie cercopes, złośliwe duchy drewna, ukradli Broń Heraklesa. Ukarał ich przywiązując ich do patyka z ich twarzami skierowanymi w dół.
Hylas
podczas spaceru po pustyni Herakles został zaatakowany przez Dryopów. W Argonautica Apolloniusza z Rodos przypomina się, że Herakles bezlitośnie zabił ich króla, Theiodamasa, nad jednym z byków tego ostatniego, i podjął wojnę z Dryopami „ponieważ nie zważali na sprawiedliwość w swoim życiu”., Po śmierci króla Dryopes poddali się i ofiarowali mu księcia Hylasa. Wziął młodość za swego nosiciela broni i ukochanego. Lata później Herakles i Hylas dołączyli do załogi Argo. Jako Argonauci brali udział tylko w części podróży. W Mysiej Hylas został porwany przez nimfy lokalnego źródła. Herakles, załamany, długo szukał, ale Hylas zakochał się w nimfach i nigdy więcej się nie pojawił. W innych wersjach po prostu utonął. Tak czy inaczej, Argo wypłynął bez nich.,
ratowanie Prometeusza
Teogonia Hezjoda i Prometeusz Ajschylosa mówią, że Herakles zastrzelił i zabił orła, który torturował Prometeusza (co było jego karą przez Zeusa za kradzież ognia od bogów i oddanie go śmiertelnikom). Herakles uwolnił Tytana ze swoich łańcuchów i męki. Prometeusz poczynił wówczas przepowiednie dotyczące dalszych czynów Heraklesa.,
konstelacja Heraklesa
w drodze powrotnej do Mykeny z Iberii, po zdobyciu bydła Geryona jako dziesiątego porodu, Herakles przybył do Ligurii w północno-zachodniej Italii, gdzie walczył z dwoma gigantami, albionem i Bergionem lub Dercynusem, synami Posejdona. Przeciwnicy byli silni; Herkules był w trudnej sytuacji, więc modlił się do ojca Zeusa o pomoc. Pod egidą Zeusa Herakles wygrał bitwę., To właśnie ta klęcząca pozycja Heraklesa, kiedy modlił się do swego ojca Zeusa, dała imię Engonasin („Εγγόνασιν”, pochodzące od „εν γόνασιν”), co oznacza „na kolanach” lub „klęczący”, konstelacji znanej jako gwiazdozbiór Heraklesa. Historię tę opisał m.in. Dionizjusz z Halikarnasu.,
worek Troi Heraklesa
przed wojną trojańską Homera Herakles wyruszył na wyprawę do Troi i ją zrzucił. Wcześniej Posejdon wysłał potwora morskiego (gr. kētŏs, łac. cetus), aby zaatakował Troję. Historia jest związana w kilku dygresjach w Iliadzie (7.451–53; 20.145–48; 21.442–57) i znajduje się w pseudo-Apollodorus ' Bibliotheke (2.5.9)., Wyprawa ta stała się tematem Wschodniego frontonu świątyni Aphaea. Laomedon planował poświęcić swoją córkę Hesione Posejdonowi w nadziei, że go uspokoi. Herakles przybył (wraz z Telamonem i Oiklesem) i zgodził się zabić potwora, jeśli Laomedon da mu konie otrzymane od Zeusa jako rekompensatę za porwanie Zeusa Ganimedesa. Laomedon zgodził się. Herakles zabił potwora, ale Laomedon nie dotrzymał słowa. W związku z tym w późniejszej wyprawie Herakles i jego zwolennicy zaatakowali Troję i złupili ją., Następnie zabili wszystkich obecnych tam synów Laomedona, z wyjątkiem Podarcesa, który został przemianowany na Priama, który uratował własne życie, dając Heraklesowi złoty welon, który hezjone uczynił. Telamon wziął Hesione jako nagrodę wojenną i mieli syna, Teucera.
Kolonia na Sardynii
Po tym, jak Herakles wykonał swoją pracę, bogowie powiedzieli mu, że zanim przejdzie do grona bogów, powinien stworzyć kolonię na Sardynii i uczynić swoich synów, których miał z córkami Tespiusza, przywódcami osady. Kiedy jego synowie stali się dorośli, wysłał ich razem z Jolaosem na wyspę.,
inne przygody
- kiedy Hippocoon obalił swego brata Tyndareusa, jako króla Sparty, Herakles przywrócił prawowitego władcę i zabił Hippocoona i jego synów.
- Herakles zabił Cycnusa, syna Aresa., Wyprawa przeciwko Cygnusowi, w której Jolaos towarzyszył Heraklesowi, jest pozornym tematem krótkiej epiki przypisywanej Hezjodowi, tarczy Heraklesa.
- Herakles zabił gigantów Alcyoneusa i Porfiriona.
- Herakles zabił Anteusza, olbrzyma, który był nieśmiertelny, dotykając ziemi, podnosząc go i trzymając w powietrzu podczas duszenia.
- Pigmeje próbowali zabić Heraklesa, ponieważ byli braćmi Anteusza i chcieli pomścić śmierć Anteusza.
- Herakles udał się na wojnę z Augeiasem po tym, jak odmówił mu obiecanej nagrody za oczyszczenie stajni., Augeias pozostał niepokonany z powodu umiejętności swoich dwóch generałów, Molionides, a po tym, jak Herakles zachorował, jego armia została ciężko pobita. Później jednak był w stanie zaskoczyć i zabić Molionidesa, a tym samym pomaszerować do Elis, spalić go i zabić Augeiasa i jego synów.
- Herakles odwiedził dom Admetusa w dniu, w którym żona Admetusa, Alcestis, zgodziła się umrzeć w jego miejsce. Admetus, nie chcąc odeprzeć Heraklesa, ani nie chcąc obciążać go jego smutkiem, przyjmuje go i instruuje sług, aby nie informowali Heraklesa o tym, co się stało., Herakles, nieświadomy losu Alcestisa, cieszy się gościnnością domu Admetusa, pijąc i rozkoszując się, co rozgniewało sług, którzy chcą opłakiwać, jak mają prawo. Jeden skarci gościa, a Herakles wstydzi się jego czynów. Ukrywając się przy grobie Alcestisa, Herakles był w stanie zaskoczyć śmierć, gdy przyszedł ją odebrać, a ściskając go mocno, aż ustąpił, był w stanie przekonać śmierć, aby zwróciła Alcestis jej mężowi.
- Herakles wyzwał boga wina Dionizosa na konkurs picia i przegrał, w wyniku czego przyłączył się do Tiasusa na pewien czas.,
- Herakles pojawia się również w „Żabach” Arystofanesa, w którym Dionizos szuka bohatera, aby znaleźć drogę do zaświatów. Herakles jest bardzo rozbawiony wyglądem Dionizosa i żartobliwie oferuje kilka sposobów popełnienia samobójstwa, zanim w końcu zaoferuje swoją wiedzę o tym, jak się tam dostać.
- Herakles pojawia się w tekście Herodota jako protoplasta Scytii. Kiedy Herakles śpi na pustyni, pół-kobieta, pół-wąż kradnie jego konie. Herakles w końcu znajduje stworzenie, ale ona odmawia zwrotu koni, dopóki nie uprawia z nią seksu., Po tym, zabiera konie, ale przed wyjazdem, oddaje pas i Łuk, i daje instrukcje, które z ich dzieci powinny znaleźć nowy naród w Scytii.
- w piątej Księdze nowej historii, przypisanej Ptolemeuszowi Hefajstosowi, wspomina, że Herakles nie nosił skóry Lwa Nemejskiego, ale skóry pewnego Lwa olbrzyma zabitego przez Heraklesa, którego wyzwał do pojedynczej walki.
- Herakles walczył i zabił Kakusa.
- Herakles walczył z ludem Sicani, zabijając wielu, w tym słynnego Leucaspisa.,
śmierć
jest to opisane w Trachiniae Sofoklesa i w Metamorfozach Owidiusza Księga IX. Achelous, Bóg rzeki Acheloos, Herakles bierze dejanirę za żonę. Podróżując do Tiryns, centaur, Nessus, oferuje pomoc Dejanirze przez szybko płynącą rzekę, podczas gdy Herakles ją pływa., Jednak Nessus jest wierny archetypowi złośliwego centaura i próbuje ukraść Dejanirę, gdy Herakles jest jeszcze w wodzie. Rozgniewany Herakles strzela do niego strzałami zanurzonymi w trującej krwi Lernejskiej Hydry. Myśląc o zemście, Nessus daje Dejanirze swoją przesiąkniętą krwią tunikę przed śmiercią, mówiąc jej, że „podnieci miłość jej męża”.
kilka lat później plotka mówi Dejanirze, że ma rywala z miłości do Heraklesa. Dejanira, pamiętając słowa Nessusa, daje Heraklesowi zakrwawioną koszulę. Lichas, herald, dostarcza koszulę Heraklesowi., Jednak wciąż jest pokryty krwią Hydry ze strzał Heraklesa, co zatruwa go, rozrywając skórę i odsłaniając kości. Przed śmiercią Herakles wrzuca Lichasa do morza, sądząc, że to on go otruł (według kilku wersji Lichas zamienia się w kamień, stając się kamieniem stojącym w morzu, nazwanym jego imieniem). Herakles następnie wykorzenia kilka drzew i buduje stos pogrzebowy na górze Oeta, którą zapala Poeas, ojciec Filoktetesa. Gdy jego ciało płonie, zostaje tylko jego nieśmiertelna strona. Dzięki apoteozie Zeusa Herakles przybywa na Olimp, gdy umiera.,
nikt oprócz przyjaciela Heraklesa, Filoctetesa (w niektórych wersjach Poeas), nie zapalał stosu pogrzebowego (w alternatywnej wersji to Jolaos zapala stosy). Za tę akcję Filoctetes lub Poeas otrzymał Łuk i strzały Heraklesa, które później były potrzebne Grekom do pokonania Troi w wojnie trojańskiej.
Philoctetes skonfrontował się z Paryżem i strzelił w niego zatrutą strzałą. Trucizna Hydry doprowadziła następnie do śmierci Paryża. Wojna trojańska trwała jednak do czasu, gdy koń trojański został użyty do pokonania Troi.,
według Herodota Herakles żył 900 lat przed epoką Herodota (ok. 1300 p. n. e.).