większość współczesnych uczonych uważa, że nawet jeśli jedna osoba napisała epikę, jego dzieło miało ogromny dług wobec długiej tradycji niepisanej, ustnej poezji. Opowieści o wspaniałej wyprawie na wschód i pamiętnych podróżach jej przywódców do domu krążyły w Grecji przez setki lat, zanim skomponowano Iliadę i odyseję. Zwykli gawędziarze i półprofesjonalni minstrelowie przekazywali te historie z pokolenia na pokolenie, a każdy artysta rozwijał i dopracowywał historię tak, jak ją opowiadał., Zgodnie z tą teorią, jeden poeta, wielu poetów pracujących we współpracy, a może nawet seria poetów przekazujących swoje dzieła w końcu przekształciła te historie w dzieła pisane, z każdym z nich dodając swój własny akcent i rozszerzając lub kurcząc pewne epizody w ogólnej narracji, aby pasowały do jego gustu.
chociaż dowody historyczne, archeologiczne i językowe sugerują, że epiki zostały skomponowane między 750 A 650 rokiem p. n. e., są one osadzone w Grecji mykeńskiej około XII wieku p. n. e., w epoce brązu., Ten wcześniejszy okres, jak wierzyli Grecy, był bardziej chwalebnym i wzniosłym wiekiem, kiedy bogowie wciąż odwiedzali ziemię, a heroiczni, podobni do Boga śmiertelnicy o nadludzkich atrybutach zaludnili Grecję. Ponieważ dwie epiki starają się przywołać ten nieskazitelny wiek, są napisane w wysokim stylu i ogólnie przedstawiają życie, jak uważano, że było prowadzone w wielkich królestwach epoki brązu. Grecy są często określani jako „Achajowie”, nazwa dużego plemienia zajmującego Grecję w epoce brązu.
ale rekonstrukcja Homera często ustępuje realiom VIII I VII wieku p. n. e., Grecja. Feudalna struktura społeczna widoczna w tle Odysei wydaje się bardziej podobna do Grecji Homera niż do Odyseusza, a Homer zastępuje panteon bóstw swoich czasów dla powiązanych, ale różnych bogów, których mykeńscy Grecy czcili. Wiele innych drobnych, ale oczywistych anachronizmów—takich jak odniesienia do żelaznych narzędzi i plemion, które jeszcze nie wyemigrowały do Grecji w epoce brązu-zdradza późniejsze, żelazne pochodzenie poematu.,
zarówno Iliada, jak i Odyseja zostały skomponowane głównie w dialekcie Jońskim starożytnej greki, który był używany na wyspach Morza Egejskiego i w przybrzeżnych osadach Azji Mniejszej, obecnie współczesnej Turcji. Niektórzy uczeni dochodzą więc do wniosku, że poeta wywodził się skądś ze wschodniego świata greckiego. Bardziej prawdopodobne jest jednak, że poeta wybrał dialekt Joński, ponieważ uważał, że jest on bardziej odpowiedni dla wysokiego stylu i Wielkiego zakresu jego twórczości., Nieco późniejsza literatura grecka sugeruje, że poeci zróżnicowali dialekty swoich wierszy w zależności od tematów, które traktowali i mogli pisać w dialektach, których w rzeczywistości nie mówili. Ponadto epiki Homera są panhelleńskie (obejmujące całą Grecję) w duchu i w rzeczywistości używają form z kilku innych dialektów, co sugeruje, że Homer nie po prostu spadł z powrotem na swój język ojczysty, ale raczej dopasował swoje wiersze do dialektu, który najlepiej uzupełniałby jego idee.