Jeremy Bentham był angielskim filozofem i radykałem politycznym. Znany jest dziś przede wszystkim ze swojej filozofii moralnej, zwłaszcza zasady utylitaryzmu, która ocenia działania na podstawie ich konsekwencji. Istotnymi konsekwencjami są w szczególności ogólne szczęście stworzone dla wszystkich dotkniętych działaniem., Pod wpływem wielu myślicieli oświeceniowych, zwłaszcza empiryków, takich jak John Locke i David Hume, Bentham rozwinął teorię etyczną opartą na empirycznym rachunku natury ludzkiej. Znany był z hedonistycznego opisu zarówno motywacji, jak i wartości, zgodnie z którym to, co jest fundamentalnie wartościowe, a co ostatecznie motywuje, to przyjemność i ból. Szczęście, według Benthama, jest więc kwestią odczuwania przyjemności i braku bólu.,
chociaż nigdy nie praktykował prawa, Bentham napisał wiele filozofii prawa, spędzając większość swojego życia krytykując istniejące prawo i zdecydowanie opowiadając się za reformą prawa. W swojej pracy krytykował różne naturalne zapisy prawa, które twierdzą, na przykład, że wolność, prawa itd. istnieją niezależnie od rządu. W ten sposób Bentham prawdopodobnie rozwinął wczesną formę tego, co obecnie często nazywa się „pozytywizmem prawniczym.,”Poza takimi krytykami, ostatecznie utrzymywał, że wprowadzenie swojej teorii moralnej do spójnej praktyki przyniesie wyniki w teorii prawa, dostarczając uzasadnienia dla instytucji społecznych, politycznych i prawnych.
wpływ Benthama był niewielki za jego życia. Ale jego wpływ był większy w późniejszych latach, ponieważ jego pomysły były prowadzone przez zwolenników, takich jak John Stuart Mill, John Austin i innych konsekwencjalistów.,
spis treści
- życie
- metoda
- natura ludzka
- filozofia moralna
- filozofia polityczna
- prawo, wolność i rząd
- prawa
- odniesienia i dalsze czytanie
- prace Benthama
- źródła wtórne
1. Życie
czołowy teoretyk Anglo-amerykańskiej Filozofii Prawa i jeden z założycieli utylitaryzmu, Jeremy Bentham urodził się 15 lutego 1748 roku w Houndsditch w Londynie., Był synem i wnukiem adwokatów, a jego wczesne życie rodzinne było zabarwione mieszanką pobożnych przesądów (od strony matki) i Oświeceniowego racjonalizmu (od ojca). Bentham żył w okresie wielkich przemian społecznych, politycznych i gospodarczych. Rewolucja Przemysłowa (z masowymi zmianami ekonomicznymi i społecznymi, które przyniosła), wzrost Klasy średniej i rewolucje we Francji i Ameryce znalazły odzwierciedlenie w refleksjach Benthama na temat istniejących instytucji., W 1760 roku Bentham wstąpił do Queen 's College w Oksfordzie, a po ukończeniu studiów w 1764 roku studiował prawo w Lincoln' s Inn. Mimo kwalifikacji do praktyki prawniczej, nigdy tego nie zrobił. Zamiast tego, poświęcił większość swojego życia pisaniu na temat reform prawnych—choć, co ciekawe, nie starał się opublikować wiele z tego, co napisał.
Bentham spędzał czas na intensywnej nauce, często pisząc po 8-12 godzin dziennie., Podczas gdy większość jego najbardziej znanych prac zajmuje się teoretycznymi kwestiami prawa, Bentham był aktywnym polemikiem i był zaangażowany przez pewien czas w opracowywanie projektów, które proponowały różne praktyczne pomysły na reformę instytucji społecznych. Mimo że jego twórczość wywarła istotny wpływ na filozofię polityczną, Bentham nie napisał żadnego tekstu przedstawiającego podstawowe zasady jego poglądów na ten temat., Jego najważniejszą pracą teoretyczną jest wprowadzenie do zasad moralności i prawodawstwa (1789), w którym wiele z jego teorii moralnej—która według niego odzwierciedlała „największą zasadę szczęścia”—jest opisana i rozwinięta.
w 1781 roku Bentham związał się z hrabią Shelburne i za jego pośrednictwem nawiązał kontakt z wieloma czołowymi politykami i prawnikami Wigów. Chociaż jego twórczość była podziwiana przez niektórych w tym czasie, pomysły Benthama były nadal w dużej mierze niedoceniane., W 1785 roku na krótko dołączył do swego brata Samuela w Rosji, gdzie kontynuował pisanie z jeszcze większą intensywnością niż zwykle, i opracował plan słynnego już ” Panopticon— – modelowego więzienia, w którym wszyscy więźniowie będą obserwowani przez (niewidzialnych) strażników przez cały czas—projekt, który miał nadzieję zainteresować Katarzynę wielką. Po powrocie do Anglii w 1788 roku, a następnie przez około 20 lat, Bentham realizował-bezowocnie i kosztem-ideę panopticonu. Na szczęście otrzymany w 1796 r. spadek zapewnił mu stabilność finansową., Pod koniec lat 90. prace teoretyczne Benthama zyskały na znaczeniu w reformach politycznych. Mimo to, jego wpływ był, prawdopodobnie, jeszcze większy na kontynencie. (Bentham został honorowym obywatelem raczkującej Republiki Francuskiej w 1792 roku, a jego teoria ustawodawstwa została opublikowana po raz pierwszy, w języku francuskim, przez jego szwajcarskiego ucznia, Etienne Dumont, w 1802 roku.)
dokładny zakres wpływów Benthama w brytyjskiej polityce był przedmiotem pewnej debaty., Podczas gdy atakował zarówno Politykę torysów, jak i Wigów, zarówno ustawa Reformacyjna z 1832 roku (promowana przez ucznia Benthama, Lorda Henry 'ego Broughama), jak i późniejsze reformy w wieku (takie jak tajne głosowanie, popierane przez przyjaciela Benthama, George 'a Grote' a, który został wybrany do parlamentu w 1832 roku) odzwierciedlały obawy Benthama. Wpływ idei Benthama sięga jeszcze dalej., Współczesne słownictwo filozoficzne i ekonomiczne (na przykład „Międzynarodowe”, „maksymalizować”, „minimalizować” i „kodyfikacja”) zawdzięcza skłonności Benthama do wymyślania terminów, a wśród jego innych uczniów byli James Mill i jego syn John (który był odpowiedzialny za wczesne wydanie niektórych rękopisów Benthama), a także teoretyk prawa, John Austin.
Po swojej śmierci w Londynie, 6 czerwca 1832 roku, Bentham pozostawił dosłownie dziesiątki tysięcy stron rękopisu—część z nich była tylko szkicowana, ale wszystkie z nich miał nadzieję być przygotowane do publikacji., Pozostawił również dużą posiadłość, która została wykorzystana na finansowanie nowo powstałego University College w Londynie (dla osób wykluczonych z edukacji uniwersyteckiej—czyli nonkonformistów, katolików i Żydów), a jego zwłoki, zgodnie z jego instrukcjami, zostały wycięte, zabalsamowane, ubrane i umieszczone na krześle, i do dziś znajduje się w gabinecie w korytarzu głównego budynku University College. Projekt Benthama, założony na początku lat 60. W University College, ma na celu publikację ostatecznej, naukowej edycji prac i korespondencji Benthama.
2., Metoda
pod wpływem filozofów Oświecenia (takich jak Beccaria, Helvétius, Diderot, D 'Alembert i Voltaire), a także Locke' a i Hume ' a, praca Benthama łączyła podejście empiryczne z racjonalizmem, który podkreślał jasność pojęciową i argumentację dedukcyjną. Wpływ Locke ' a był przede wszystkim autorem Rozprawy o ludzkim zrozumieniu, a Bentham widział w nim model tego, który podkreślał znaczenie rozumu nad zwyczajem i tradycją i który nalegał na precyzję w używaniu terminów., Wpływ Hume ' a nie był tak duży na metodę Benthama, jak na jego rachunek podstawowych zasad asocjacjonizmu psychologicznego i na jego artykulację Zasady użyteczności, która była wówczas często łączona z poglądami teologicznymi.
metoda analityczna i empiryczna Benthama jest szczególnie oczywista, gdy spojrzy się na niektóre z jego głównych krytyki prawa oraz dyskursu moralnego i politycznego w ogóle. Jego głównym celem była obecność „fikcji” —w szczególności fikcji prawnych., Jego zdaniem, rozważanie jakiejkolwiek części lub aspektu rzeczy w oderwaniu od tej rzeczy jest narażeniem się na zamieszanie lub spowodowanie pozytywnego oszustwa. Podczas gdy w niektórych przypadkach takie „fikcyjne” terminy jak „relacja”, „prawo”, „władza” i „posiadanie” były w pewnym sensie użyteczne, w wielu przypadkach ich pierwotny nakaz został zapomniany, tak że przetrwały jako produkt uprzedzeń lub nieuwagi. W przypadkach, w których terminy te mogłyby zostać „wypłacone” w odniesieniu do właściwości rzeczy rzeczywistych, mogły być nadal używane, ale w przeciwnym razie miały zostać porzucone., Mimo to Bentham miał nadzieję wyeliminować fikcje prawne w miarę możliwości z prawa, w tym fikcję prawną, że istnieje jakaś pierwotna umowa, która wyjaśniała, dlaczego w ogóle istnieje prawo. Uważał, że można przynajmniej podać wyjaśnienia i uzasadnienia, które pozwolą uniknąć użycia takich terminów.
3. Natura ludzka
Dla Benthama moralność i prawodawstwo można opisać naukowo, ale taki opis wymaga opisu natury ludzkiej., Tak jak natura jest wyjaśniona przez odniesienie do praw fizyki, tak ludzkie zachowanie może być wyjaśnione przez odniesienie do dwóch głównych motywów przyjemności i bólu; jest to teoria psychologicznego hedonizmu.
nie ma, jak przyznaje Bentham, bezpośredniego dowodu na taką analizę ludzkiej motywacji—choć utrzymuje, że jest jasne, że w działaniu wszyscy ludzie odnoszą się do niej pośrednio., Na początku wprowadzenia do zasad moralności i prawodawstwa, Bentham pisze:
natura umieściła ludzkość pod rządami dwóch suwerennych panów, bólu i przyjemności. Tylko do nich należy wskazanie, co powinniśmy zrobić, a także określenie, co powinniśmy zrobić. Z jednej strony standard dobra i zła, z drugiej łańcuch przyczyn i skutków, są przymocowane do ich tronu., Rządzą nami we wszystkim, co robimy, we wszystkim, co mówimy, we wszystkim, co myślimy: każdy wysiłek, jaki możemy podjąć, aby zrzucić nasze poddanie, będzie służył, ale aby to wykazać i potwierdzić. (Ch. 1)
z tego wynika, że dla Benthama przyjemność i ból służą nie tylko jako wyjaśnienia działania, ale także definiują dobro. Krótko mówiąc, na podstawie przyjemności i bólów, które mogą istnieć tylko u osób, Bentham myślał, że można skonstruować rachunek wartości.,
związane z tym fundamentalnym hedonizmem jest postrzeganie jednostki jako przejawiającej naturalny, racjonalny interes własny-formę psychologicznego egoizmu. W swoim” Remarks on Bentham 's Philosophy” (1833), Mill cytuje Benthama The Book of Fallacies (London: Hunt, 1824, S. 392-3), że „n every human breast … self-regarding interest is overhead over social interest; each person' s own individual interest over the interests of all other persons taken together.,”Fundamentalne dla Natury i aktywności jednostek jest zatem ich własne dobro, a rozum—jako naturalna zdolność osoby-jest uważany za podporządkowany temu celowi.
Bentham uważał, że naturę osoby ludzkiej można odpowiednio opisać bez wspominania o relacjach społecznych. Po pierwsze, idea ” relacji „jest jedynie” fikcyjnym bytem”, choć koniecznym dla ” wygody dyskursu.”, A dokładniej, zauważa, że „Wspólnota jest fikcyjnym ciałem”, i jest tylko ” sumą interesów kilku członków, którzy ją tworzą.,”Tak więc rozszerzenie terminu „jednostka” jest w głównej mierze nie większe i nie mniejsze niż jednostka biologiczna. Bentham uważa zatem, że jednostka-podstawowa jednostka sfery społecznej-jest ” atomem „i nie ma” jaźni „ani” jednostki ” większej od jednostki ludzkiej. Relacje danej osoby z innymi-nawet jeśli są ważne—nie są niezbędne i nie opisują niczego, co jest ściśle mówiąc niezbędne do jej bycia tym, czym jest.,
wreszcie, obraz osoby ludzkiej przedstawiony przez Benthama opiera się na psychologicznym asocjacjonizmie należnym Davidowi Hartleyowi i Hume ' owi; Analiza „nawyku” Benthama (co jest niezbędne dla jego zrozumienia społeczeństwa, a zwłaszcza społeczeństwa politycznego) szczególnie odzwierciedla założenia asocjacyjne. Z tego punktu widzenia przyjemność i ból są stanami obiektywnymi i mogą być mierzone pod względem ich intensywności, czasu trwania, pewności, bliskości, płodności i czystości. Pozwala to zarówno na obiektywne określenie działalności lub stanu, jak i na porównanie z innymi.,
rozumienie natury ludzkiej przez Benthama ujawnia, krótko mówiąc, psychologiczny, ontologiczny, a także moralny indywidualizm, w którym, rozszerzając krytykę utylitaryzmu dokonaną przez Graeme ' a Duncana i Johna Graya (1979), „jednostka ludzka jest pojmowana jako źródło wartości, a jako on sam jest wartością najwyższą.”
4., Filozofia moralna
jak zauważa Elie Halévy (1904), istnieją trzy główne cechy, które stanowią podstawę moralnej i politycznej filozofii Benthama: (i) zasada największego szczęścia, (ii) uniwersalny egoizm i (iii) sztuczne utożsamianie interesów człowieka z interesami innych., Chociaż te cechy są obecne w całej jego pracy, są one szczególnie widoczne we wstępie do zasad moralności i prawodawstwa, gdzie Bentham zajmuje się wyrażaniem racjonalnych zasad, które byłyby podstawą i przewodnikiem dla reform prawnych, społecznych i moralnych.
Po pierwsze, filozofia moralna Benthama odzwierciedla to, co nazywa w różnych czasach „największą zasadą Szczęścia” lub „zasadą użyteczności” —termin, który zapożycza z Hume ' a., Propagując tę zasadę, nie odnosił się jednak tylko do użyteczności rzeczy lub działań, ale do stopnia, w jakim te rzeczy lub działania promują ogólne szczęście. Konkretnie, to, co jest moralnie obowiązkowe, to to, co daje największą ilość szczęścia dla jak największej liczby ludzi, szczęście jest określane przez odniesienie do obecności przyjemności i braku bólu., Tak więc, Bentham pisze: „przez zasadę użyteczności rozumie się tę zasadę, która aprobuje lub nie aprobuje każdego działania w ogóle, zgodnie z tendencją, która wydaje się, że ma zwiększyć lub zmniejszyć szczęście strony, której interes jest przedmiotem sporu: lub, co to jest to samo, innymi słowy, promowanie lub przeciwstawianie się temu szczęściu.”A Bentham podkreśla, że odnosi się to do „każdego działania” (Ch. 1). To, co nie maksymalizuje największego szczęścia (takiego jak akt czystej ascetycznej ofiary), jest zatem moralnie złe., (W przeciwieństwie do wcześniejszych prób wyartykułowania uniwersalnego hedonizmu, podejście Benthama jest całkowicie naturalistyczne.)
filozofia moralna Benthama wyraźnie odzwierciedla jego psychologiczny pogląd, że głównymi motywatorami u ludzi są przyjemność i ból. Bentham przyznaje, że jego wersja Zasady użyteczności jest czymś, co nie przyznaje się do bezpośredniego dowodu, ale zauważa, że nie jest to problem, ponieważ niektóre zasady wyjaśniające nie przyznają się do takiego dowodu i wszystkie wyjaśnienia muszą się gdzieś zacząć., Ale to samo w sobie nie wyjaśnia, dlaczego czyjeś szczęście—lub ogólne szczęście-powinno się liczyć. W rzeczywistości dostarcza on wielu sugestii, które mogłyby posłużyć jako odpowiedź na pytanie, Dlaczego powinniśmy troszczyć się o szczęście innych.
Po pierwsze, mówi Bentham, zasada użyteczności jest czymś, do czego jednostki, działając, odnoszą się wprost lub pośrednio, i jest to coś, co może być stwierdzone i potwierdzone przez prostą obserwację., W rzeczywistości Bentham uważał, że wszystkie istniejące systemy moralności mogą być „zredukowane do zasad sympatii i antypatii”, co jest właśnie tym, co określa użyteczność. Drugim argumentem znalezionym w Bentham jest to, że jeśli przyjemność jest dobrem, to jest dobra niezależnie od tego, czyja to przyjemność. Stąd moralne nakazy dążenia lub maksymalizacji przyjemności mają siłę niezależnie od konkretnych interesów osoby działającej., Bentham sugeruje również, że jednostki rozsądnie szukałyby ogólnego szczęścia po prostu dlatego, że interesy innych są nierozerwalnie związane z ich własnymi, chociaż uznał, że jest to coś, co łatwo jest zignorować. Niemniej jednak Bentham przewiduje również rozwiązanie tego problemu. Proponuje on w szczególności, aby ta identyfikacja interesów była oczywista, a w razie potrzeby łączenie różnych interesów leżałoby w gestii prawodawcy.
ostatecznie Bentham uznał, że filozofia moralna oparta na zasadzie użyteczności ma zalety., Po pierwsze, zasada użyteczności jest jasna (w porównaniu z innymi zasadami moralnymi), pozwala na obiektywną i bezinteresowną dyskusję publiczną i umożliwia podejmowanie decyzji tam, gdzie wydaje się, że istnieją konflikty (prima facie) uzasadnionych interesów. Ponadto, przy obliczaniu przyjemności i bólów związanych z prowadzeniem działania („rachunek hedoniczny”), istnieje fundamentalne zobowiązanie do równości ludzkiej., Zasada użyteczności zakłada, że „jeden człowiek jest wart tyle samo, co drugi człowiek” i dlatego istnieje gwarancja, że przy obliczaniu największego szczęścia ” każdy człowiek ma liczyć za jednego, a nikt nie za więcej niż jednego.”
Dla Benthama nie ma więc sprzeczności między zasadą największego szczęścia a jego psychologicznym hedonizmem i egoizmem. Tak więc pisze, że filozofię moralną czy etykę można po prostu określić jako ” sztukę kierowania Ludzkiego działania do produkcji jak największej ilości szczęścia ze strony tych, których interes jest w zasięgu wzroku.”
5., Filozofia polityczna
Bentham był uważany za centralną postać grupy intelektualistów zwanych przez Elie Halévy ' ego (1904) „filozoficznymi radykałami”, z których zarówno Mill, jak i Herbert Spencer można zaliczyć do „duchowych Potomków.,”Chociaż byłoby zbyt mocne twierdzenie, że idee filozoficznych radykałów odzwierciedlały wspólną teorię polityczną, to jednak słuszne jest twierdzenie, że zgodzili się, że wiele problemów społecznych z końca XVIII i początku XIX wieku Anglii było spowodowane przestarzałym systemem prawnym i kontrolą gospodarki przez dziedziczną szlachtę, sprzeciwiającą się nowoczesnym instytucjom kapitalistycznym. Jak wspomniano w poprzedniej części, dla Benthama zasady rządzące moralnością regulują również politykę i prawo, a reforma polityczna wymaga jasnego zrozumienia ludzkiej natury., Podczas gdy rozwija szereg zasad obecnych już w anglosaskiej filozofii politycznej, w znaczący sposób zrywa z tą tradycją.
w swoim najwcześniejszym dziele, a Fragment on Government (1776), będącym fragmentem dłuższej pracy opublikowanej dopiero w 1928 roku jako Comment on Blackstone 's Commentaries, Bentham zaatakował teorię prawa Sir Williama Blackstone' a. Celem Benthama była przede wszystkim obrona Blackstone ' a przed tradycją w prawie., Bentham opowiadał się za racjonalną rewizją systemu prawnego, restrukturyzacją procesu ustalania odpowiedzialności i kar oraz szerszą swobodą zawierania umów. Uważał, że sprzyjałoby to nie tylko rozwojowi społeczności, ale także osobistemu rozwojowi jednostki.
atak Benthama na Blackstone był jednak bardziej ukierunkowany niż użycie tradycji., W przeciwieństwie do Blackstone 'a i wielu wcześniejszych myślicieli (w tym Locke' a), Bentham odrzucał wiele pojęć leżących u podstaw ich filozofii politycznych, takich jak prawo naturalne, stan natury i umowa społeczna. Bentham próbował wówczas nakreślić pozytywne alternatywy dla wcześniejszych ” tradycjonalizmów.”Nie tylko pracował nad reformą i restrukturyzacją istniejących instytucji, ale promował szersze wybory i własny (to znaczy przedstawicielski) rząd.
a., Prawo, wolność i rząd
pojęcie wolności obecne w opisie Benthama jest obecnie powszechnie określane jako wolność „negatywna” —wolność od zewnętrznej powściągliwości lub przymusu. Bentham mówi, że „iberty jest brakiem powściągliwości”, a więc w takim stopniu, w jakim nie jest utrudniany przez innych, ma się wolność i jest się ” wolnym.”Bentham zaprzecza, że wolność jest” naturalna „(w sensie istnienia” przed ” życiem społecznym i tym samym nakładania ograniczeń na Państwo) lub że istnieje a priori sfera wolności, w której jednostka jest suwerenna., W rzeczywistości Bentham utrzymuje, że ludzie zawsze żyli w społeczeństwie, a więc nie może istnieć stan natury (choć rozróżnia on społeczeństwo polityczne i „społeczeństwo naturalne”) i nie „umowa społeczna” (pojęcie, które uważał za nie tylko niehistoryczne, ale szkodliwe). Niemniej jednak zauważa, że istnieje ważne rozróżnienie między życiem publicznym a prywatnym, które ma moralnie istotne konsekwencje, i uważa, że wolność jest dobrem—że chociaż nie jest czymś, co jest wartością podstawową, odzwierciedla największą zasadę szczęścia.,
Bentham (jak przed nim Thomas Hobbes) uważał prawo za „negatywne.”Biorąc pod uwagę, że przyjemność i ból są fundamentalne, aby—w istocie, zapewnić—standard wartości dla Benthama, wolność jest dobrem (ponieważ jest „przyjemna”), a ograniczenie wolności jest złem (ponieważ jest „bolesna”). Prawo, które ze swej natury jest ograniczeniem wolności i bolesne dla tych, których wolność jest ograniczona, jest złem prima facie. Tylko o ile kontrola państwa jest ograniczona, jednostka jest wolna., Prawo jest, Bentham uznane, niezbędne do porządku społecznego i dobre prawa są wyraźnie niezbędne do dobrego rządu. Rzeczywiście, być może bardziej niż Locke, Bentham widział pozytywną rolę do odegrania przez prawo i rząd, szczególnie w osiągnięciu dobrobytu społeczności. W zakresie, w jakim prawo postępuje i chroni dobra gospodarcze i osobiste, a tym, co istnieje, jest samorząd, prawo odzwierciedla interesy jednostki.
W przeciwieństwie do wielu wcześniejszych myślicieli, Bentham uważał, że prawo nie jest zakorzenione w „prawie naturalnym”, ale jest po prostu nakazem wyrażającym wolę władcy., (Ten opis prawa, opracowany później przez Austina, jest charakterystyczny dla pozytywizmu prawnego.) Tak więc prawo, które nakazuje moralnie wątpliwe lub moralnie złe działania, lub które nie jest oparte na zgodzie, nadal jest prawem.
b. Rights
poglądy Benthama na temat praw są być może najbardziej znane dzięki atakom na pojęcie „praw naturalnych”, które pojawiają się w całej jego twórczości., Krytyka ta jest szczególnie rozwinięta w jego anarchistycznych błędach (polemiczny atak na deklaracje praw wydane we Francji w czasie Rewolucji Francuskiej), napisanych w latach 1791-1795, ale opublikowanych dopiero w 1816 roku, w języku francuskim. Krytyka Benthama jest tutaj zakorzeniona w jego zrozumieniu natury prawa. Prawa są tworzone przez prawo, a prawo jest po prostu nakazem suwerena. Istnienie prawa i praw wymaga zatem rządu., Prawa są również zwykle (choć niekoniecznie) skorelowane z obowiązkami określonymi przez prawo i, jak w Hobbesie, są to albo te, które prawo nam wyraźnie daje, albo te w systemie prawnym, w którym prawo milczy. Odrzucany jest pogląd, że mogą istnieć prawa nie oparte na suwerennym władaniu, a istniejące przed ustanowieniem rządu.
według Benthama termin „prawo naturalne” jest więc „wypaczeniem języka.”Jest ” niejednoznaczna”, „sentymentalna” i „figuratywna” i ma anarchistyczne konsekwencje., W najlepszym razie takie „prawo” może nam mówić, co powinniśmy zrobić; nie może służyć jako prawne ograniczenie tego, co możemy, a czego nie możemy zrobić. Termin” prawo naturalne ” jest niejednoznaczny, mówi Bentham, ponieważ sugeruje, że istnieją prawa ogólne—to znaczy prawa nad żadnym konkretnym przedmiotem—tak, że można mieć roszczenie na cokolwiek się wybiera. Skutkiem korzystania z tego powszechnego, naturalnego ” prawa „byłoby całkowite wygaszenie tego prawa, ponieważ” to, co jest prawem każdego człowieka, nie jest prawem człowieka.- Żaden system prawny nie mógłby funkcjonować z tak szeroką koncepcją praw., Nie mogą zatem istnieć żadne ogólne prawa w sensie sugerowanym przez deklaracje Francuskie.
ponadto pojęcie praw naturalnych ma charakter symboliczny. Właściwie mówiąc, nie ma żadnych praw przed rządem. Założenie istnienia takich praw, mówi Bentham, wydaje się wywodzić z teorii umowy społecznej. Tutaj jednostki tworzą społeczeństwo i wybierają rząd poprzez alienację pewnych swoich praw., Ale taka doktryna jest nie tylko niehistoryczna, według Benthama nie służy nawet jako użyteczna fikcja wyjaśniająca pochodzenie władzy politycznej. Rządy powstają z przyzwyczajenia lub siłą, a aby Umowy (a konkretnie niektóre pierwotne umowy) były wiążące, musi już istnieć rząd, który je egzekwuje.
wreszcie idea prawa naturalnego jest „Anarchistyczna.- Takie prawo, jak twierdzi Bentham, pociąga za sobą wolność od wszelkiej powściągliwości, a w szczególności od wszelkiej powściągliwości prawnej., Ponieważ naturalne prawo byłoby przed prawem, nie mogłoby być ograniczone przez prawo i (ponieważ istoty ludzkie są motywowane własnym interesem) gdyby każdy miał taką wolność, rezultatem byłaby czysta anarchia. Posiadanie prawa w jakimkolwiek znaczeniu oznacza, że inni nie mogą w sposób uzasadniony ingerować w swoje prawa, a to oznacza, że prawa muszą być zdolne do egzekwowania. Takie ograniczenie, jak wspomniano wcześniej, jest prowincją prawa.,
Bentham stwierdza zatem, że termin „prawa naturalne” to „prosty nonsens: prawa naturalne i impresjonistyczne, nonsens retoryczny, nonsens na szczudłach.”Prawa—to, co Bentham nazywa „prawdziwymi” prawami – są zasadniczo prawami prawnymi. Wszystkie prawa muszą być zgodne z prawem i specyficzne (to znaczy mieć zarówno określony przedmiot, jak i przedmiot). Powinny one być wykonane ze względu na ich przewodnictwo do „ogólnej masy felicity”, i korelacyjnie, gdy ich zniesienie byłoby na korzyść społeczeństwa, prawa powinny być zniesione., O ile prawa istnieją w prawie, są one chronione; poza prawem, są one w najlepszym razie ” powody, aby chcieć, aby istniały takie rzeczy, jak prawa.”Podczas gdy eseje Benthama przeciwko prawom natury są w dużej mierze polemiczne, wiele z jego sprzeciwów nadal ma wpływ na współczesną filozofię polityczną.
niemniej jednak Bentham nie odrzucał całkowicie mowy o prawach. Istnieją pewne usługi, które są niezbędne dla szczęścia istot ludzkich i które nie mogą być pozostawione innym, aby spełniali je według ich uznania, a zatem osoby te muszą być zmuszone, pod groźbą kary, do ich spełnienia., Innymi słowy, muszą szanować prawa innych. Tak więc, chociaż Bentham był ogólnie podejrzliwy co do pojęcia praw, dopuszcza, że termin ten jest użyteczny i w takich pracach, jako ogólny pogląd na kompletny kodeks praw, wymienia dużą liczbę praw. Podczas gdy znaczenie, jakie przypisuje tym prawom, jest w dużej mierze charakter przewidujący, a nie opisowy, wyraźnie odzwierciedlają one Zasady bronione w całej jego pracy.,
toczyła się dyskusja na temat stopnia, w jakim prawa, których broni Bentham, opierają się na obowiązkach lub zobowiązaniach, czy może on konsekwentnie utrzymywać, że takie obowiązki lub zobowiązania opierają się na zasadzie użyteczności, oraz czy istnienie tego, co Bentham nazywa „prawami permisywnymi”—praw, które ma się tam, gdzie prawo milczy—jest zgodne z jego ogólnym utylitarnym poglądem. Ten ostatni punkt został szczegółowo omówiony przez H. L. A. Harta (1973) i Davida Lyonsa (1969).
6. Referencje i dalsze informacje
a., Prace Benthama
standardowym wydaniem pism Benthama są dzieła Jeremy ' ego Benthama, (wyd. John Bowring), Londyn, 1838-1843; Reprinted New York, 1962.,
nowa edycja prac Benthama jest przygotowywana przez Bentham Project Na University College, University of London., Wydanie zawiera: