najczęściej odwiedzaną atrakcją turystyczną stanu Hawaje jest Pomnik II Wojny Światowej w Pacific National Monument (znany również jako miejsce bombardowania Pearl Harbor). Drugą najczęściej odwiedzaną atrakcją jest około 20 mil na północ: plantacja ananasów Dole. W szczycie sezonu od marca do lipca, ten tropikalny owoc przywołuje 50. stan w Unii dla wielu., To dziwne, biorąc pod uwagę, że z 300 miliardów ananasów uprawianych na całym świecie, tylko 400 milionów pochodzi z Hawajów. Tylko tyle .13 procent. I chociaż prawdą jest, że Hawaje były kiedyś wielkim kahuna w światowej produkcji ananasów, to amerykański przemysł miał ogromny wzrost i upadek w ciągu 20 wieku.
choć dokładne pochodzenie ananasa nie zostało jeszcze ustalone, botanicy zgadzają się, że ananas pochodzi z obu Ameryk, najprawdopodobniej w regionie, w którym spotykają się Argentyna, Paragwaj I Brazylia ., Co do tego, jak roślina przybyła i została udomowiona, na Hawajach jest apokryf. Niektóre źródła wskazują na hiszpańskiego żeglarza Don Francisco De Paula Marin, który przybył na wyspy na początku 1790 roku. oprócz służenia jako tłumacz dla króla Kamehameha I, Marin miał reputację as ogrodnika przypisuje się wprowadzenie cytrusów i mango do narodu wyspiarskiego. On jednak dostarcza nam pierwszego pisemnego zapisu tego owocu w Nowym Świecie, prostego wpisu ze stycznia 1813 roku: „tego dnia posadziłem ananasy i drzewo pomarańczowe.,”
ale aby cieszyć się ananasem, trzeba było kupić lokalne. W wieku przed transportem chłodniczym dojrzewające owoce łatwo psują się podczas transportu na ląd, co powoduje wysokie straty produktu. Nawet jeśli ananasy były wysyłane na Zielono, przedwczesne zbiory poważnie wpłynęły na smak. XIX-wieczny rozwój technologii konserw dostarczył bardzo potrzebnego, niezawodnego mechanizmu dostarczania owoców; jednak wysokie cła na towary eksportowane na kontynent z Hawajów spowodowały, że pierwsze firmy konserwowe składały się., Hawajski przemysł ananasowy nie zmieniłby się na lepsze aż do aneksji Hawajów przez Stany Zjednoczone w 1898 roku po wojnie hiszpańsko-amerykańskiej i przybyciu 22-letniego mieszkańca Massachusetts Jamesa Dole ' a w następnym roku.
pomimo, że nie wiedział nic o canning, Dole otworzył Hawaiian Pineapple Company w 1901 roku, o czym lokalna prasa błagała jako „ryzykowne przedsięwzięcie.”I w początkowych latach, rzeczywiście działał ze stratą., Jednak Dole zainwestował w rozwój nowych technologii—w szczególności zatrudniając lokalnego rysownika do opracowania maszyn, które mogłyby obrać i przetwarzać 100 ananasów na minutę. Był również zaznajomiony z siłą reklamy. Banding wraz z innymi lokalnymi hodowcami, Dole zorganizował agresywną ogólnopolską kampanię reklamową, aby uświadomić konsumentom swój produkt.
Dole z pewnością nie był pierwszym, który wprowadził ananasa na rynek kontynentalny. Raczej jego znajomość biznesu i warunki ekonomiczne tamtych czasów pozwoliły mu walczyć o owoce., Ananas był uprawiany na Florydzie, ale powtarzające się przymrozki zniszczyły uprawy, a to, co przetrwało, było niższej jakości. Baltimore miało Przemysł konserwowy, ale jego świeże owoce były importowane z Bahamów, co zwiększyło koszty produkcji ze względu na podatki importowe. Dzięki połączeniu idealnych warunków uprawy, konsolidacji uprawy i produkcji oraz reklamy, które zapewniły wyższość ananasa hawajskiego nad wszystkimi konkurentami, Hawaje były gotowe zdominować handel ananasem w puszkach. I tak się stało., W latach dwudziestych XX wieku rozwinęła się w kulinarną modę, głównie w postaci ciasta do góry nogami. (Autorka Sylvia Lovegreen w swojej książce modne Jedzenie zbiera szereg przepisów z tej epoki, od klasycznych po wątpliwe.)
do 1923 roku Dole był największym pakowaczem ananasów na świecie. Na innych wyspach rozwinął się przemysł rolny, a na innych rozwinął się przemysł ananasowy. W latach 1930-1940 Hawaje zdominowały przemysł ananasowy w puszkach, a w szczytowym okresie swojego istnienia działało osiem firm zatrudniających około 3000 osób., Po II wojnie światowej przemysł ananasów w puszkach rozprzestrzenił się na inne części świata, a mianowicie Tajlandię i Filipiny. Nie tylko kraje te zapewniły idealne środowisko do uprawy, ale koszty pracy były znacznie niższe. (Gdzie praca w USA stanowiła około połowę kosztów produkcji, wahając się od 2,64 do 3,69 USD za godzinę, w porównaniu do 8 do 24 centów za godzinę płaconych Filipińczykom.)
hawajski przemysł zaczął podupadać w latach 60., W odpowiedzi przemysł starał się skupić na uprawie i wysyłce świeżych owoców za pomocą szybszych, chłodniczych środków transportu, które są teraz łatwo dostępne. Ponadto rozwój pestycydów DBCP w latach 50. był nieoceniony dla przemysłu jako środek ochrony systemów korzeniowych drzewa ananasowego przed atakami robaków naziemnych(EPA zakazałaby stosowania chemikaliów pod koniec lat 70.).Ale te innowacje nie wystarczyły. W 1991 roku zamknięto zakład produkcyjny „Honolulu Cannery”, a w 2008 roku firma Del Monte przeniosła produkcję z wysp.,
Stanowy przemysł ananasowy istnieje obecnie przede wszystkim po to, aby zaspokoić lokalne potrzeby, podobnie jak przed przybyciem Jamesa Dole ' a. Warto jednak zwrócić uwagę na jeden element, który tracimy z ananasem produkowanym na światową skalę przemysłową: smak, a raczej jego odmiany. Jest szansa, że świeży ananas, który znajdziesz w supermarkecie, to kultywar MD-2, hybryda opracowana, ponieważ jest słodka, ma niską zawartość kwasu i nie jest podatna na brązowienie w lodówce—częsty problem w gładkiej Cayenne, która była standardową odmianą Hawajów uprawianą od 1880 roku., Ale istnieje wiele innych odmian, które mają różne kształty, rozmiary, kolory i profile smakowe.
niezadowoleni ze smaku świeżego, produkowanego Przemysłowo ananasa, zespół mąż i żona Craiga i lisy Bowden opracowali własną odmianę, która nawiązywała do smaków owoców, którymi cieszyli się w młodości. Wspólnie założyli Hawaiian Crown, niezależną firmę w Honolulu. Chociaż tylko 20-osobowa operacja, Hawaiian Crown nie tylko wyrzeźbiła sobie niszę na lokalnych rynkach rolnych, ale znajduje dystrybucję w sklepach spożywczych., Chociaż owoce pracy Hawaiian Crown są obecnie dostępne tylko na wyspach, mamy nadzieję, że nowa fala innowacji ananasowych może ponownie zainaugurować amerykański przemysł.
dodatkowe źródło
Taylor, Ronald. „Hawaii Study Links DBCP to Reproductive Problems.”LA Times”, 28 listopada 1980 r., str. 1. B31.