Drogi Doktorze Dombeck, mam dość dziwny problem. Dużo czytałam o tym, że dzieci i nastolatki są bardzo emocjonalne i rzucają napadami złości, ale mam 21 lat i też to robię. Czasami odlatuję z rączki lub płaczę bez powodu. Bardzo starałem się kontrolować ten gniew na wiele różnych sposobów i odniosłem dość duży sukces, a w rezultacie moje osobiste relacje rozkwitły., Nowym problemem, który wynikł z tego, co jest dość dziwne, było to, że jestem taka szczęśliwa. Dużo płaczę ze szczęścia i ciągle boję się, że stracę ludzi w moim życiu, których w końcu kocham i z którymi się dogaduję! Na przykład, mój chłopak i ja dogadujemy się tak dobrze, że wprowadził się i rozmawiamy o ślubie. Rzeczy są tak wspaniałe, jestem tak szczęśliwy, że to sprawia, że płaczę, kiedy myślę o tym. dlaczego? jak mam sobie z tym poradzić? to takie głupie być smutnym, kiedy jestem taka szczęśliwa!, Dzięki
- Dr Dombeck odpowiada na pytania dotyczące psychoterapii i problemów zdrowia psychicznego, z perspektywy swojego szkolenia w psychologii klinicznej.
- Dr Dombeck zamierza, aby jego odpowiedzi dostarczały czytelnikom ogólnych informacji edukacyjnych; odpowiedzi nie powinny być rozumiane jako konkretne porady przeznaczone dla konkretnej osoby(osób).
- pytania przesłane do tej kolumny nie gwarantują otrzymania odpowiedzi.,
- nie prowadzi się korespondencji.
- żaden stały związek jakiegokolwiek rodzaju (w tym, ale nie ograniczając się do jakiejkolwiek formy relacji zawodowej) nie jest sugerowany lub oferowany przez dr Dombeck osobom zgłaszającym pytania.
- Dr. Dombeck, Mental Help Net and CenterSite, LLC nie udziela żadnych gwarancji, wyraźnych ani dorozumianych, co do informacji przedstawionych w tej kolumnie. Dr. Dombeck i Mental Help Net zrzekają się wszelkiej wartości handlowej lub gwarancji przydatności do określonego celu lub odpowiedzialności w związku z korzystaniem lub niewłaściwym wykorzystaniem tej usługi.,
- zawsze skonsultuj się z psychoterapeutą, lekarzem lub psychiatrą przed zmianą jakiegokolwiek aspektu schematu leczenia. Nie przerywaj leczenia ani nie zmieniaj dawki leku bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.
chociaż wszyscy ludzie mają emocje, istnieje bardzo szeroki zakres tego, jak ludzie doświadczają i wyrażają te emocje. Na przykład ludzie różnią się znacznie pod względem tego, jak emocjonalnie są, a także pod względem tego, jak emocjonalnie ekspresyjni są. Te dwie rzeczy nie są takie same., Bardzo możliwe jest bycie osobą wysoce emocjonalną, ale bardzo ostrożne dzielenie się tą emocjonalnością z innymi. Możliwe jest również bycie pozytywnie dramatyczną osobą pod względem tego, jak chętni są do publicznego pokazywania emocji, ale tak naprawdę nie odczuwają uczuć na wyświetlaczu bardzo głęboko. Ludzie różnią się również pod względem tego, jak szybko stają się źli, niektórzy ludzie mają szybki temperament, który rozbłyska nagle i równie szybko umiera, a inni są wolniejsi od gniewu, ale raz wzbudzeni, nie są łatwo w stanie się uspokoić., Istnieje wiele innych wymiarów emocjonalności, jak również. Wspominam o tym, aby zacząć, ponieważ wydaje się, że postrzegasz siebie jako problem, gdy jest w pełni możliwe, że twój osobisty emocjonalny styl jest tylko kolejną odmianą normalności. Są problemy kliniczne, które na pewno odwracają nadmierną emocjonalność ludzi, ale nie sądzę, aby to koniecznie miało miejsce, w oparciu o to, co podzieliłeś, że masz jedną z nich.
To, czy Twoje problemy są częścią zaburzenia, musi zrobić w dużym stopniu, jak wyłączające, alienujące lub niewygodne są., Jeśli znajdziesz się niepełnosprawny (niezdolny do utrzymania przyjaźni, niezdolny do utrzymania pracy, itp.) przez Twoją emocjonalność, to może być problem kliniczny. Jeśli jesteś w stanie głównie utrzymać emocjonalność z coraz lepiej z Ciebie, jest mniej prawdopodobne, że masz problem kliniczny. Ponieważ jesteś w stanie mniej więcej utrzymać swój temperament i emocjonalność w ryzach, wydaje mi się mniej prawdopodobne, że masz problem kliniczny.,
nie można dokładnie powiedzieć, jaką różnorodność klinicznego problemu emocjonalnego możesz mieć, gdybyś go miał, ale możemy wziąć akapit, aby zarysować, jakie są niektóre z różnych kandydatów. Głównymi kandydatami do nadmiernej emocjonalności są zaburzenia nastroju( depresja i choroba afektywna dwubiegunowa), zaburzenia lękowe i niektóre zaburzenia osobowości (takie jak histrioniczne lub graniczne zaburzenia osobowości). Istnieje również kilka innych drobnych graczy do rozważenia, w tym coś, co nazywa się przerywanym zaburzeniem wybuchowym, które przedstawia jako poważny problem gniewu., Zawsze istnieje możliwość, że zażywanie narkotyków może być zbyt emocjonalne, jak również.
gdybym miał wybrać dla ciebie jedno z tych zaburzeń, byłoby to pograniczne zaburzenie osobowości i z tego powodu: opisałeś wzorzec, w którym złościsz się na ludzi i uśpiszasz ich, ale także bardzo boisz się możliwości, że ci ludzie cię opuszczą. Lęki porzucenia są jedną z głównych cech borderline zaburzenia osobowości., Inną powszechną prezentacją związaną z pogranicznym zaburzeniem osobowości jest coś, co nazywa się „labilnością afektu”, co jest fantazyjnym zwrotem, który oznacza, że nastroje ludzi zmieniają się szybko ze stanu na stan. Uważa się, że dzieje się tak, ponieważ ludzie, którzy mają osobowość graniczną, mają trudności z pogodzeniem dobrych i złych części różnych ludzi, z którymi wchodzą w interakcję, aby móc czuć się komfortowo, mając zarówno dobre, jak i złe cechy naraz., Ponieważ nie byli w stanie połączyć swoich emocjonalnych myśli w zintegrowany sposób, ich nastrój może przełączyć się z pozytywnego na negatywny, ponieważ przypominają sobie tylko jedną negatywną pamięć o osobie, z którą są zaangażowani. Twoje użycie zwrotów takich jak” odlecieć z rączki ” sugeruje, że możesz być labilny pod względem emocjonalnej ekspresji. Jest jasne, że odczuwasz swoje emocje głęboko, gdy je czujesz i wyrażasz te emocje.
cofnijmy się od rozważań nad problemami klinicznymi i porozmawiajmy o tym, dlaczego jedna osoba może być bardziej emocjonalna niż druga., Po pierwsze, ludzie rodzą się wyrażając różnice w ich zdolności do stabilności emocjonalnej. Cecha temperamentu znana jako neurotyzm jest dobrze zbadana i przebiega w rodzinach w sposób genetyczny. Ludzie, którzy go mają, są bardziej emocjonalni i bardziej skłonni do niepokoju lub depresji niż ludzie, którzy go nie mają. Neurotyzm jest terminem naukowym, ale nie takim, którego używają zwykli ludzie. Zwykli ludzie mówią zamiast tego o różnicach w zakresie wrażliwości ludzi, która jest podobna, ale nie do końca ta sama koncepcja.,
na emocjonalność ludzi mają również wpływ doświadczenia, które znoszą. Ludzie, którzy byli wykorzystywani lub skrzywdzeni w znaczący sposób, mają doświadczenie z bólem i są bardziej narażeni na emocje, gdy reagują na sytuacje, które przypominają im ból z przeszłości, niż ludzie, którzy nigdy nie byli wykorzystywani.
po pokryciu tego tła mogę powiedzieć, że moje pierwsze wrażenie jest takie, że jesteś wrażliwą (neurotyczną) młodą kobietą, która prawdopodobnie musiała znosić bolesne doświadczenia życiowe, które uwrażliwiły Cię na możliwości emocjonalnego bólu i straty., Wszystko to pozostawia cię z rodzajem cienkiej skóry, i tendencją do czuć się łatwo zraniony i mieć jedno oko na negatywne możliwości nieodłączne w sytuacjach, nawet gdy walczysz o uznanie pozytywów. To nie czyni cię dziwnym w najmniejszym stopniu; po prostu czyni cię człowiekiem. Relacje są kruche; bardziej niż ludzie doceniają często razy. Mogą się rozpadać, a to jest bardzo bolesna perspektywa do wyobrażenia. Większość ludzi nie pozwala sobie na rozwodzenie się nad tą” chorobliwą ” możliwością, ale to nie znaczy, że nie jest prawdziwa. To, że płaczesz, oznacza, że się martwisz, to wszystko., Nie obwiniaj się za taki płacz, ponieważ to uczucie jest całkowicie naturalne. Zamiast tego po prostu pracuj nad Nie ocenianiem siebie; nad akceptowaniem swojej emocjonalności jako części tego, kim jesteś jako osoba.
Jeśli chcesz zrobić jakąś terapię na ten „problem”, który nie zaszkodzi. Myślę, że warto rozważyć dwie rzeczy. Pierwszym z nich jest po prostu możliwość mówienia o swoich obawach., Prawdopodobnie nie masz dobrej zdolności do poznania, co jest normalną emocjonalnością, a co nie, a najlepszym sposobem, aby dowiedzieć się, na czym stoisz, jest rozmowa o tym, przez co przechodzisz z innymi, którzy mogą dać ci informacje zwrotne. Oczywiście chcesz wybrać powierników z pewną ostrożnością, aby byli godnymi zaufania i szczerymi ludźmi, którzy nie nadużywają twojego zaufania.
drugą rzeczą jest coś, co nazywa się samo-kojące., Ludzie tacy jak ty mają tendencję do „bicia się” i nazywania siebie takimi jak „głupi”, kiedy naprawdę nie ma nic głupiego w twoich uczuciach (możesz czuć się wrażliwy i to może być niewygodne, ale to nie jest głupie). Terapeuta może pomóc ci w pracy nad nauką, jak się uspokoić, gdy czujesz się zdenerwowany i oceniać siebie mniej negatywnie i z bardziej akceptującą siebie postawą. Umiejętności samo-kojące są bardzo podobne do umiejętności redukcji stresu i zarządzania, które są opisane w tym centrum tematycznym, które zachęcam do przeczytania.
Mam nadzieję, że to ci pomoże.,
Więcej”zapytaj Dr Dombecka” Zobacz felietony