niemiecki wynalazca i drukarz Johann Gutenberg (ok. 1398-1468) był wynalazcą ruchomego druku mechanicznego w Europie.
Johann Gutenberg urodził się Johann Gensfleisch zur Laden w Moguncji. Był trzecim dzieckiem Freile zum Gensfleisch i jego drugiej żony Else Wirick zum Gutenberg, której imię Johann przyjął. Nic nie wiadomo na temat studiów i praktyki Gutenberga, poza tym, że uczył się zawodu złotnika mieszkając w Moguncji., Około 1428 jego rodzina została wygnana w wyniku buntu rzemieślników przeciwko szlachcie rządzącej miastem, a w 1430 Gutenberg osiedlił się w Strassburgu, gdzie pozostał do 1444.
eksperymenty Gutenberga w druku rozpoczęły się w jego latach w Strassburgu. Był już zaznajomiony z technikami ksylografii, procesem używanym do wytwarzania książek i innych materiałów drukowanych w Europie od XIV wieku, a na Dalekim Wschodzie znacznie wcześniej., Następnie nastąpiło przejście od ksylografii do typografii, o wiele bardziej praktyczne w druku tekstu, ponieważ zamiast reprodukcji za pomocą rzeźby w drewnie, dla każdego znaku lub znaku stosowano mały oddzielny blok (Typ). Idea typu ruchomego mogła pojawić się wielu osobom niezależnie; Gutenberg mógł działać w tej dziedzinie około 1436 roku.
Działalność drukarska
nie ma wzmianki o miejscu pobytu Gutenberga po 1444 roku, ale pojawia się on ponownie w Moguncji według dokumentu z października 1448 roku., Do 1450 roku miał drukarnię, na którą pożyczył 800 guldenów od bogatego finansisty Johanna Fusta, aby umożliwić mu produkcję niektórych narzędzi i sprzętu. W grudniu 1452 Gutenberg musiał spłacić swój dług. Nie mogąc tego zrobić, On i Fust zawarli nową umowę, na mocy której Gutenberg otrzymał kolejną podobną pożyczkę, a finansista został partnerem w przedsiębiorstwie. W tym czasie Gutenberg drukował już z ruchomym typem, dzięki czemu idea poczęta w Strassburgu stała się rzeczywistością w Moguncji., Bardzo cennym asystentem Gutenberga był jego młody pracownik i uczeń Peter Schoeffer, który dołączył do firmy w 1452 roku. Pomimo ich sukcesów, stosunki między Gutenbergiem a Fusttem miały zły obrót, Fust pozwał Gutenberga za 2 000 guldenów, a w 1455 roku partnerstwo zostało rozwiązane. Fust wygrał proces sądowy, a tym samym nabył materiały i narzędzia Gutenberga i nawiązał współpracę z Schoefferem.
pochodzenie dzieł drukowanych z tego okresu jest więc trudne, tym bardziej, że nie zachowały się żadne druki z nazwiskiem Gutenberga., Z tego okresu pochodzi monumentalna i niezwykle piękna 42-liniowa Biblia, zwana także Biblią Gutenberga i Biblią Mazarina, dzieło w wielkim folio, będące ukoronowaniem wieloletniej współpracy zespołu Gutenberg-Fust-Schoeffer. Jednak gdy na początku 1456 r.pojawiły się pierwsze gotowe egzemplarze, Gutenberg, niewątpliwie główny twórca dzieła, nie należał już do spółki. Fust kontynuował drukowanie z powodzeniem na sprzęcie Gutenberga, a także na maszynach ulepszonych przez Schoeffera., W międzyczasie Gutenberg, wcale nie faworyzowany przez fortunę w swoich różnych przedsięwzięciach, musiał zaczynać wszystko od nowa. Uważa się, że owocem jego pracy w tych latach jest 36-liniowa Biblia i słynny Catholicon, rodzaj encyklopedii. Ponieważ Gutenberg nigdy nie umieścił swojego nazwiska na żadnym ze swoich dzieł, wszystkie inskrypcje są hipotetyczne.
w latach późniejszych
w 1462 Moguncja została złupiona przez wojska Adolfa II. drukarnia Fusta została podpalona, a Gutenberg poniósł straty, podobnie jak inni rzemieślnicy., W konsekwencji tego kataklizmu wielu typografów opuściło Moguncję, a poprzez swoje rozproszenie rozrzucali oni także swoje dotychczas zazdrośnie chronione know-how. Gutenberg pozostał w Moguncji, ale ponownie został sprowadzony do biedy i zwrócił się do sądu arcyksięcia o syndykat, który uzyskał w dniu Jana. 17, 1465, w tym uposażenie i przywileje ” za świadczone usługi … i być świadczone w przyszłości.”Stanowisko Gutenberga na dworze pozwoliło mu na pewną ulgę ekonomiczną, ale mimo to kontynuował swoją działalność drukarską., Utwory z tego ostatniego okresu w jego życiu są nieznane z powodu braku identyfikacji.
podobno Gutenberg oślepł w ostatnich miesiącach życia, mieszkając częściowo w Moguncji, a częściowo w sąsiedniej wiosce Eltville. Zmarł w parafii św. Wiktora w Moguncji w dniu 2 lutego. 3 grudnia 1468 i został pochowany w kościele klasztoru Franciszkanów w tym mieście. Jego wygląd fizyczny jest nieznany, choć istnieje wiele wyobrażeń jego twarzy i postaci, w tym posągi wzniesione w Moguncji i Strassburgu., W 1900 roku powstało w Moguncji Muzeum Gutenberga z dołączoną do niego biblioteką, do której powierzone zostały wszystkie przedmioty i dokumenty związane z wynalezieniem typografii.
Czytaj dalej
oryginalne dokumenty Gutenberga znajdują się w Karl Schorbach, wyd., The Gutenberg Documents, translated by Douglas C. McMurtrie (1941). Istnieje wiele biografii Gutenberga, ale większość z nich zawiera nieścisłości. Ci, którzy są wiarygodni, to m.in. Laurence E., Tomlinson, Gutenberg and the Invention of Printing (1938); Pierce Butler, The Origin of Printing in Europe (1940), który jest być może nadmiernie krytyczny; i Victor Scholderer, Johann Gutenberg:the Inventor of Printing (1963), prawdopodobnie najdokładniejszy. Douglas C. McMurtrie, the Invention of Printing:a Bibliography (1942), is a guide to the literature on Gutenberg and on printing. □