postać Ahaba jest kształtowana przez mityczne i literackie wzorce, które nakładają się i wzmacniają w taki sposób, że „pozorna ironia jednej aluzji jest często prawdą drugiej.”Na przykład aluzje do Edypa, które ukazują ignorancję Achaba i brak samowiedzy, są uzupełnione odniesieniami do Narcyzu, które przywołują psychologiczne przyczyny jego ignorancji. W rozdziale 70 „Sfinks” Achab użył łopaty jako kuli, przypominając czytelnikowi, że jest kulawy, jak Edyp, a także zraniony, jak Prometeusz., Ahab należy jednak rozpatrywać zarówno w odniesieniu do aluzji, jak i w przeciwieństwie do innych znaków.
Król Ahab (Stary Testament)Edit
Nazwa Ahab pochodzi od biblijnej historii Ahaba w księgach królów 16:28-22:40, zły władca czczący bożki. To skojarzenie skłania Ismaela do pytania, po pierwszym usłyszeniu imienia Achaba: „czy psy nie polizały jego krwi, gdy ten niegodziwy król został zabity?”Zostaje upomniany przez jednego z kolegów Achaba, który zaznacza, że” nie wymienił samego siebie.,”
dla alegorii Melville ' a najważniejszą rzeczą było to, że Achab „czynił zło w oczach Pana ponad wszystko, co było przed nim” w 16:30-31. Biblijny Ahab zapowiada tragiczny koniec kapitana Ahaba i zasadniczą dwoistość jego charakteru. Obaj Ahabowie są sprytni w swoich świeckich związkach. Kapitan odnosi sukcesy w wielorybnictwie, z rekordem czterdziestu lat., „Sam dowód tego sukcesu,” zauważa Nathalia Wright, „jest fantastycznie podobny do tego w historii króla Ahab: Kapitan Ahab również mieszka w domu z Kości Słoniowej, „ivory Pequod”, jak to się często nazywa, oszukany w Trofea kości i zębów wieloryba z dochodowych podróży.”Ostatni rejs statku nie jest jednak do końca komercyjny: od momentu, gdy Achab przywiązuje złoty dublon na maszcie, staje się on pościgiem za postrzeganym wrogiem, pod dowództwem kapitana niezdolnego do kompromisu. Król Achab, zdolny polityk, ale patron obcych bogów, obraził Jehowę, przedstawiając Baala jako Boga., Jahwe nie tolerował innych bogów i wymyślał z fałszywymi prorokami, aby zniszczyć króla Achaba.
podobnie jak jego eponim, Kapitan Ahab czci pogańskich bogów, szczególnie ducha ognia. Fedallah Parsee, jego harpooner, jest Czczącym ognia Zoroastrianem., Fedallah przyczynia się do śmierci Achaba, przewidując, że:
- zanim Achab umrze, musi zobaczyć dwa karawany: jeden nie zrobiony ludzkimi rękami i jeden zrobiony z amerykańskiego drewna (sam wieloryb jest ostatecznie jednym karawanem, ponieważ niesie martwe ciało, a Pequod drugim, gdy tonie);
- obiecuje wyprzedzić swojego kapitana jako pilota;
- zapewnia Achaba, że tylko konopie mogą go zabić.
te proroctwa, jakkolwiek dokładne, zwodzą Achaba, który postrzega je jako zapewnienie zwycięstwa.,
Król Lear (Szekspir)Edit
Charles Olson wspomina trzy tryby szaleństwa w Król Lear, Króla, głupca i Edgara, alegoryzowane w książce, z Ahab w roli Leara i PIP role zarówno głupca i Edgara. Melville stawia swoje punkty na drodze kontrastów do Szekspira. Olson identyfikuje tajfun w rozdziale 119, „świece”, z burzą w Lear. – Achab, w przeciwieństwie do Leara-zauważa Olson-w tę noc burzy nie odkrywa swojej miłości do swoich Nędzników. Wręcz przeciwnie, tej nocy Achab odkrywa całą swoją nienawiść.,”Później, w rozdziale 125,” Kłoda i linia, „Achab mówi do Pipa, słowami Leara do swojego głupca,” dotykasz mojego środka, chłopcze; jesteś przywiązany do mnie przez akordy utkane ze strun mojego serca.”Podczas gdy Sweeney popiera identyfikację Olsona, uważa za przesadne twierdzenie, że Ahab uczy się od swojego chatkowego chłopca, tak jak Lear uczy się od głupca. Ahab uczy się „niewiele albo nic” w całej książce.
Szatan (Milton)Edit
Szatan Miltona jest „nie najmniejszym elementem, z którego składa się kapitan Ahab”, mówi Nathalia Wright., Słowa, którymi przedstawia go Ismael i Starbuck-niewierny, bezbożny, diaboliczny, bluźnierczy-opisują go jako potężnego buntownika.
w „the Candles” (Ch 119) harpun Ahaba nazywany jest „ognistą strzałką.”Wyrażenie to pochodzi z XII księgi Johna Miltona „Raj utracony”, jak uznał Henry F. Pommer, gdzie Michał obiecał Adamowi ” duchową zbroję, zdolną oprzeć się atakom Szatana i ugasić jego ogniste strzały „(XII, 491-2)., Pommer twierdzi, że praca Miltona była bardziej bezpośrednia niż Szekspira, ponieważ podczas gdy niektóre z monologów Melville ' a wydają się znajdować swoje prototypy w Szekspirze, „jest mały krok od dramatycznego monologu do fikcyjnej myśli”, a Milton „już zrobił ten krok, używając w swojej własnej rozbudowanej narracji, soliloquies dokładnie takich jak Melville' a.,”
aluzje identyfikujące Achaba z szatanem obejmują scenę w piekle Miltona, w której pojawia się następujący obraz:” ich apetyt z podmuchem, zamiast owoców/żuć gorzkie popioły, które obrażony smak / z rozpryskującym hałasem odrzucił ” (X, 565-567). W rozdziale 132, „Symfonia”, „Achab”, jak pokruszone drzewo owocowe potrząsnął, i rzucił swoje ostatnie, ścinane jabłko na ziemię.”W ostatnim dniu pościgu, Ahab rozmyśla o stworzeniu: „” Cóż za piękny dzień!, gdyby świat był nowym stworzeniem i stał się domkiem letniskowym dla aniołów, a dziś rano otworzył się przed nimi pierwszy z nich, nie mógłby świtać na tym świecie piękniejszy dzień.”Tego dnia Moby Dick,” zdawał się być opętany przez wszystkie anioły, które spadły z nieba, ” zatopił statek., Tasztego uderza podniebnego Jastrzębia do masztu: „i tak ptak z nieba, z archangielskim wrzaskiem i jego cesarskim dziobem w górę, a cała jego postać uwięziona złożona we fladze Achaba, zeszła na dół ze swoim statkiem, który, jak szatan, nie utonąłby w piekle, dopóki nie pociągnęła ze sobą żywej części nieba i nie stanęła na hełmie.”Jednak Pommer znajduje” najbardziej imponujący ze wszystkich” dowód Łaciński w rozdziale 113, „Kuźnia”, w którym Achab chrzci swoją załogę w imię diabła: „Ego non baptizo te in nomine patris, sed in nomine diaboli.,”
blizna Ahaba mogła być wzorowana na opisie twarzy Szatana w I, 600-601, który”głębokie blizny grzmotu miały intrench' d. ”
wielkość i biada zarówno Szatana, jak i Achaba leży w pysze. „Dumny człowiek, „wyjaśnia Pommer,” wierząc, że zasługuje na traktowanie adekwatne do jego własnej nadmuchanej godności, szybko wpada w gniew, gdy otrzymuje mniej pożądane traktowanie. Podczas wywyższenia Mesjasza Szatan „nie mógł znieść/przez pychę tego widoku i uważał się za upośledzonego”. „szatańskie” poczucie zasług zranienia ” jest opisane w jego pierwszej przemowie w piekle., Historia Ahaba, spowodowana przez Moby Dicka odgryzającego mu nogę, podąża za tym samym psychologicznym wzorcem bycia duchowo i fizycznie upośledzonym.
Prometeusz (Aeschylus)Edit
Prometeusz dokonał kradzieży, ukrywając boską iskrę w łodydze kopru włoskiego. W przeciwieństwie do tego, „kradzież Ahaba jest czynem odważnie wyzywającym, osadzonym pośród żywiołowej natury w wściekłej erupcji.,”Cała sprawa wielorybnictwa jest kradzieżą ognia, ponieważ olej kaszalota jest używany jako paliwo dla płomieni. Polowanie na białego wieloryba, opisane przez Ismaela jako „ogniste polowanie”, reprezentuje więc konflikt z bóstwem—stąd odniesienia do Moby Dicka jako Boga. Ahab machając ognistym harpunem jest ” zmodyfikowanym odpowiednikiem przemytu Prometeusza z nieba ognistej łodygi kopru. Prometeusz i Achab próbują zmienić lub odwrócić Nadprzyrodzony projekt, a w tym tkwi punkt kulminacyjny ich tragicznej pychy.,”Prometeusz, omyłkowo przekonany, że Zeus zaplanował zniszczenie człowieka, ukradł ogień, aby zaprzeczyć woli Boga; Achab, myśląc, że jego umysł może przeniknąć tajemnicę zła, jest przekonany ,że zabicie Moby Dicka wyrzuci zło z kosmosu.”
w tragedii bohater ma szalonego odpowiednika: Prometeusz ma Io, Moby-Dick ma Pipa. Szaleństwo Io i Pip jest spowodowane ich niezamierzonym kontaktem z pierwotnymi żywiołami lub z bóstwem., – Pip, który tańczy i potrząsa tamburynem przed trumną Queequega-porównuje Sweeney-jest wyraźnie maniakiem, całkowicie oderwanym od swojej dawnej osobowości.”Podobnie, Io, torturowana przez gadfly, wybucha na scenie w dzikim tańcu…Podczas gdy na scenie Io przemawia z chaotycznym szałem podobnym do Pipa. „
Edyp (Sofokles)Edit
w” świecach ” Ahab jest chwilowo dotknięty ślepotą, aluzją do mitu Edypa. W rozdziale „Sfinks” Ahab stoi przed głową kaszalota zwisającą z boku jego statku: „wydawało się, że Sfinks jest na pustyni.,”Achab rozkazuje główce powiedzieć nam tajemną rzecz, która jest w tobie.”Tutaj Achab przypomina Edypa i potwora z Teb, tym bardziej, że używa łopaty alternatywnie jako kuli i jako narzędzia do sekcji wieloryba. Personel Edypa, jak zauważa Sweeney, jest zarówno ” chodzącym narzędziem, jak i narzędziem zbrodni, za pomocą którego zabił swojego ojca.”Prometejskie i Edypskie strony Achaba łączą się w tym rozdziale za pomocą kuli. Oprócz tego nawiązuje się do ślepoty., Edyp i Achab są jednocześnie inteligentni i nieświadomi, nadmiernie dumni, a obaj stają przed zagadką (tajemnicą zła).
Narcyz (Owidiusz)Edit
otwierający rozdział zawiera rozszerzoną aluzję do „tej historii Narcyza, który, ponieważ nie mógł pojąć dręczącego, łagodnego obrazu, który widział w fontannie, zanurzył się w niej i utonął” (Ch. 1, „Loomings”). Achab nie zdaje sobie sprawy z tego, że złośliwość, którą widzi w Białym wielorybie, jest jego własna”.,”Jego narcystyczne samo-złudzenie (nie jest świadomy, że widzi siebie w wielorybie) uzupełnia” jego Edypską samo-ignorancję ” (nie wie, kim naprawdę jest). Mit Narcyza wyjaśnia również, dlaczego Achab, w przeciwieństwie do Edypa, pozostaje nieświadomy siebie. Podczas gdy dwaj posłańcy oświecają Edypa i oddzielają go od jego obsesji, Narcyz i Achab nigdy nie przerywają ich. Kontrast między narcyzem a Achabem polega na tym, że pierwszy kontempluje piękny obraz, który kocha, podczas gdy Ahab projektuje zły obraz, którego nienawidzi, co Sweeney nazywa „ironicznym odwróceniem ze strony Melville' a.,”Na kilka sposobów Ahab i Moby Dick są do siebie podobni:
- oba są opisane obrazami królewskości, Boskości i archeologii.
- obie mają cechy fizyczne, są bliznami lub ranami, a każda z nich ma wydatne czoło lub czoło.
- obie mają te same cechy wewnętrzne: odizolowane, uparte, mściwe, szybko rozwścieczone.
- w końcu oba są ” ostatecznie niepoznawalne.”Według Ismaela z „orzecha”, wszystkie rzeczy, które są potężne, noszą fałszywe czoło do wspólnego świata.”Ahab nienawidzi maski tak samo jak robi to samo.,
Fedallah jako EchoEdit
subtelne połączenie Achaba, Moby Dicka i Fedallaha tworzy obraz czoła i czoła. Według Sweeneya Fedallah jest „wyraźnie zewnętrzną projekcją własnej deprawacji Achaba” i jednocześnie podwójną tego, co Achab znajduje najbardziej złe w wielorybie. Fedallah jest kilkakrotnie opisywany za pomocą obrazów ” phantom „w rozdziale” Ahab ' s Boat and Crew. Fedallah.”W micie Owidiusza Narcyz ma przewiewny odpowiednik w pozbawionej mowy nimfie Echo, która może powtarzać tylko dźwięki, które słyszy., Echo jest słuchowym uzupełnieniem wizualnej refleksji i zapowiedzią śmierci Narcyza. W ten sam sposób Fedallah, który mówi tylko to, co Achab chce usłyszeć, jest słuchowym odbiciem zła Achaba, którego Moby Dick jest wizualnym odbiciem. Fedallah zapowiada śmierć Achaba.