o godzinie 4 rano 28 marca 1979 roku, najgorszy wypadek w historii amerykańskiej energetyki jądrowej zaczyna się, gdy zawór ciśnienia w reaktorze Unit-2 Na Three Mile Island nie zamknie się. Woda chłodząca, skażona promieniowaniem, odprowadzana z otwartego zaworu do sąsiednich budynków, a rdzeń zaczął niebezpiecznie się przegrzewać.,
elektrownia atomowa Three Mile Island została zbudowana w 1974 roku na piasku na rzece Susquehanna w Pensylwanii, zaledwie 10 mil w dół od stolicy stanu w Harrisburgu. W 1978 roku na Three Mile Island uruchomiono drugi najnowocześniejszy reaktor, który był chwalony za wytwarzanie niedrogiej i niezawodnej energii w czasach kryzysów energetycznych.
Po tym, jak rano 28 marca 1979 r.woda chłodząca zaczęła spływać z zepsutego zaworu ciśnieniowego, awaryjne pompy chłodzące automatycznie uruchomiły się., Pozostawione same sobie, te urządzenia zabezpieczające zapobiegłyby rozwojowi większego kryzysu. Jednak ludzie w pomieszczeniu kontrolnym błędnie odczytali mylące i sprzeczne odczyty i wyłączyli awaryjny system wodny. Reaktor został również wyłączony, ale ciepło resztkowe z procesu rozszczepienia nadal było uwalniane. Wczesnym rankiem jądro rozgrzało się do ponad 4000 stopni, zaledwie 1000 stopni przed stopieniem. W scenariuszu topnienia rdzeń topi się, a śmiercionośne promieniowanie dryfuje po wsi, śmiertelnie chorując potencjalnie dużą liczbę ludzi.,
Czytaj więcej: jak wypadek na Three Mile Island został jeszcze gorzej spowodowany chaotyczną reakcją
gdy operatorzy elektrowni starali się zrozumieć, co się stało, zanieczyszczona woda uwalniała radioaktywne gazy w całym zakładzie. Poziom promieniowania, choć nie natychmiast zagrażający życiu, był niebezpieczny, a rdzeń gotował się dalej, gdy zanieczyszczona woda była zabezpieczona i podjęto środki ostrożności w celu ochrony operatorów. Krótko po 8 rano, wiadomość o wypadku wyciekła do świata zewnętrznego., Firma macierzysta zakładu, Metropolitan Edison, bagatelizowała kryzys i twierdziła, że nie wykryto promieniowania poza terenem zakładu, ale tego samego dnia inspektorzy wykryli nieznacznie zwiększony poziom promieniowania w pobliżu w wyniku wycieku zanieczyszczonej wody. Gubernator Pensylwanii Dick Thornburgh rozważał zwołanie ewakuacji.
wreszcie, około godziny 20, operatorzy instalacji zdali sobie sprawę, że muszą ponownie przepłynąć wodę przez rdzeń i ponownie uruchomili pompy. Temperatura zaczęła spadać, a ciśnienie w reaktorze zostało zmniejszone., Reaktor wszedł w mniej niż godzinę od całkowitego stopienia. Ponad połowa rdzenia została zniszczona lub stopiona, ale nie złamała powłoki ochronnej i żadne promieniowanie nie uciekało. Kryzys najwyraźniej się skończył.
dwa dni później, 30 marca, w budynku reaktora odkryto bańkę wysoce łatwopalnego wodoru. Bańka gazu powstała dwa dni wcześniej, gdy odsłonięte materiały rdzenia reagowały z super podgrzaną parą. 28 marca część tego gazu eksplodowała, uwalniając niewielką ilość promieniowania do atmosfery., W tym czasie operatorzy instalacji nie zarejestrowali eksplozji, która brzmiała jak zamykające się drzwi wentylacyjne. Po wykryciu wycieku promieniowania 30 marca mieszkańcy zostali poinformowani o pozostawaniu w pomieszczeniach. Eksperci nie byli pewni, czy bańka wodorowa spowoduje dalsze topnienie lub prawdopodobnie gigantyczną eksplozję, i jako środek ostrożności Gubernator Thornburgh poradził ” kobietom w ciąży i dzieciom w wieku przedszkolnym opuścić obszar w promieniu pięciu mil od obiektu Three Mile Island do odwołania.,”Doprowadziło to do paniki, której gubernator miał nadzieję uniknąć; w ciągu kilku dni ponad 100 000 ludzi uciekło z okolicznych miast.
1 kwietnia prezydent Jimmy Carter przybył na Three Mile Island, aby skontrolować fabrykę. Carter, wyszkolony inżynier jądrowy, pomagał w demontażu uszkodzonego kanadyjskiego reaktora jądrowego podczas służby w US Navy. Jego wizyta miała na celu uspokojenie mieszkańców i narodu. Tego popołudnia eksperci zgodzili się, że bańka wodorowa nie grozi wybuchem. Powoli, Wodór był usuwany z systemu, gdy reaktor schładzał się.,
w szczytowym okresie kryzysu pracownicy zakładów byli narażeni na niezdrowe promieniowanie, ale nikt poza Three Mile Island nie miał negatywnego wpływu na zdrowie. Mimo to, incydent znacznie osłabił wiarę społeczeństwa w energię jądrową. Nieuszkodzony reaktor Unit-1 Na Three Mile Island, który został zamknięty w czasie kryzysu, nie wznowił pracy aż do 1985 roku. Do 1990 roku jednostka była zbyt uszkodzona, aby mogła być ponownie użyta., W ciągu czterech dekad od wypadku na Three Mile Island Nie zamówiono ani jednej nowej elektrowni jądrowej w Stanach Zjednoczonych.
Czytaj więcej: najgorsze katastrofy nuklearne w historii