Ten artykuł pochodzi ze starego wcielenia WordPressa nie do końca.
od dziesięcioleci antropolodzy debatują nad tym, dlaczego Pigmeje ewoluowały, aby być krótkimi. Wśród teorii na temat ich domów w dżungli i braku żywności, nowe badania sugerują, że patrzyliśmy na problem z niewłaściwym kątem. Drobna postura Pigmejów nie jest bezpośrednią adaptacją do środowiska, ale efektem ubocznym ewolucyjnego dążenia do wcześniejszego rozpoczęcia posiadania dzieci.,
Andrea Migliano z Uniwersytetu w Cambridge sugeruje, że Pigmeje zdecydowali się na strategię „żyj szybko, umieraj krótko”. Ich krótkie życie daje im bardzo ograniczony czas jako potencjalnym rodzicom, a oni przystosowali się, stając się dojrzałymi seksualnie w młodym wieku. To hamuje ich dojrzewający wzrost, pozostawiając im krótszy dorosły wzrost.
Pigmeje są technicznie definiowane jako grupy ludzi, których mężczyźni są średnio krótsi niż 155 cm (lub 5 stóp i Cal Dla imperialnych umysłów)., Ściśle mówiąc, słowo to jest ograniczone do kilku grup etnicznych afrykańskich myśliwych-zbieraczy, takich jak Aka, Efe i Mbuti. Ale świat jest zaskakująco pełen krótszych niż przeciętne grupy, które również noszą potoczne określenie Pigmejów, w tym niektóre z Brazylii, Boliwii, Azji Południowo-Wschodniej i Papui-Nowej Gwinei.
wcześniejsze wyjaśnienia dotyczące niskiego wzrostu działały dla niektórych z tych grup, ale nigdy nie mogły wyjaśnić ich wszystkich. Niektórzy naukowcy sugerowali, że mniejsi ludzie łatwiej przemieszczają się przez gęste dżungle, ale niektórzy Pigmeje żyją poza lasami., Inni twierdzili, że mogą łatwiej utrzymać temperaturę ciała, ale wielu żyje w chłodnym i suchym klimacie.
jedna z bardziej popularnych teorii wysunięta przez Jareda Diamonda sugerowała, że mali ludzie są bardziej odporni na głód i niedożywienie, gdy żywność staje się rzadka. Ale to nie może być cała historia dla grup afrykańskich, takich jak Turkana i Massai udaje się być jednymi z najwyższych ludzi na Ziemi, pomimo podobnie niestabilnych dostaw żywności!,
Migliano znalazł więcej dowodów przeciwko tej teorii, porównując wzorce wzrostu trzech grup prawdziwych Pigmejów – filipińskiej Aeta i Agta oraz Środkowoafrykańskiej Biaka – z najkrótszymi Amerykanami, których niedożywione dzieciństwo wylądowało na dnie 0,01% populacji pod względem wzrostu dorosłych.
wraz z Lucio Viniciusem i Martą Lahr odkryła, że prawdziwe Pigmeje rosły nieco wolniej niż niedożywieni Amerykanie, ich impulsy wzrostu zakończyły się znacznie wcześniej, w wieku 12 lat, a nie 15 lat., Zazwyczaj grupy, którym brakuje kalorii, rosną powoli przez długi czas – Wzór Pigmejów pasował do pierwszej części, ale nie do drugiej. Krzywe wzrostu Pigmejów obaliły ideę niedożywienia, ale ich długość życia wskazywała Migliano na lepsze wyjaśnienie.
Pigmeje na całym świecie są krótkie pod względem długości życia, a także wzrostu, przy czym przeciętny dorosły człowiek umiera w wieku 16-24 lat. Tylko 30-50% dzieci przeżywa do 15 roku życia, a mniej niż jedna trzecia kobiet przeżywa menopauzę w wieku 37 lat., Wyższe grupy afrykańskie, takie jak Ache czy Turkana, mają niższą śmiertelność dorosłych i dwukrotnie większą długość życia, a w porównaniu z nimi, wzór Pigmejów jest bliższy wzorcowi szympansów.
Migliano twierdzi, że ich wczesne zgony są siłą napędową zarówno ich małych rozmiarów, jak i krótszego wzrostu. Opłaca się pigmejom odciągać środki od wzrostu i jak najwcześniej mieć dzieci, aby zrekompensować im ograniczone lata. W rzeczywistości Migliano odkrył, że osiągają szczyt płodności wcześniej niż wyższe grupy.,
ogólnie rzecz biorąc, ludzie, którzy rosną wyższe i większe wydają się być bardziej płodne i mają większe i bardziej zdolne potomstwo. To oczywiście korzystne, ale nie, jeśli śmiertelność dorosłych jest tak niska, że może nie dostać szansę na posiadanie dzieci w ogóle. W tej niebezpiecznej sytuacji dobór naturalny sprzyja tym, którzy dojrzewają i rozmnażają się wcześnie, kosztem ich wzrostu.
teoria Migliano ma jeden ważny brakujący fragment, który należy wypełnić – dlaczego wielu Pigmejów umiera wcześnie?, To tutaj mogą pojawić się inne wcześniejsze wyjaśnienia ich niewielkich rozmiarów, w tym choroby tropikalne, gęste środowiska dżungli, gorący klimat i złe odżywianie. Sam żaden z tych czynników nie może wyjaśnić ewolucji Pigmejów na całym świecie, ale Migliano spekuluje, że jeden lub więcej z nich może obniżyć oczekiwaną długość życia różnych populacji.,
jeśli ma rację, oznacza to, że małe rozmiary ciała mogą być przykładem ewolucji zbieżnej, gdzie różne grupy ludzi w różnych częściach globu niezależnie wyewoluowały podobne rozwiązania wspólnego problemu krótkiego i niebezpiecznego życia.