Koewolucja

Koewolucja, proces wzajemnej zmiany ewolucyjnej, która zachodzi między parami gatunków lub wśród grup gatunków, gdy wchodzą ze sobą w interakcję. Aktywność każdego gatunku, który uczestniczy w interakcji, wywiera presję selekcyjną na inne. W interakcji drapieżnik-ofiara, na przykład pojawienie się szybszej ofiary może wybrać przeciwko osobnikom drapieżnych gatunków, które nie są w stanie nadążyć za tempem., Tak więc tylko szybkie osobniki lub te z adaptacjami pozwalającymi im chwytać zdobycz za pomocą innych środków przekażą swoje geny do następnego pokolenia. Koewolucja jest jedną z podstawowych metod, za pomocą których organizowane są Społeczności biologiczne. Może prowadzić do bardzo wyspecjalizowanych relacji między gatunkami, takich jak te między zapylaczem a rośliną, między drapieżnikiem a ofiarą oraz między pasożytem a żywicielem. Może również sprzyjać ewolucji nowych gatunków w przypadkach, gdy poszczególne populacje gatunków wchodzących w interakcję oddzielają się od swoich większych metapopulacji przez długi czas.,

yucca moth (Tegeticula yuccasella)

samica yucca moth (Tegeticula yuccasella) pchająca pyłek do rurki stygmatycznej yucca kwiat podczas wizyty kwiat złożyć swoje jaja.,

fotografie, © Robert i Linda Mitchell

mutualizm: yucca moth

w mutualizm między ćmą Yucca (tegeticula yuccasella) i rośliną yucca (yucca), larwy ćmy żywią się niektórymi—ale nie wszystkimi—nasionami rośliny i wykorzystują nasiona rośliny jako schronienie. W zamian dorosłe ćmy służą jako zapylacz rośliny.,

fotografie, © Robert i Linda Mitchell
Czytaj więcej na ten temat
Ekologia społeczności: proces koewolucji
gdy pary lub grupy gatunków wchodzą w interakcje, ewoluują w odpowiedzi na siebie. Te wzajemne ewolucyjne zmiany w oddziaływaniu gatunków…,

sposób współwystępowania interakcji między gatunkami zależy nie tylko od aktualnej struktury genetycznej danego gatunku, ale także od pojawiających się nowych mutacji, cech populacji każdego gatunku oraz kontekstu społeczności, w którym zachodzi interakcja. W pewnych warunkach ekologicznych (np. w niektórych interakcjach drapieżnik-ofiara lub między konkurentami o zasoby), antagonistyczne interakcje między dwoma gatunkami mogą koewoluować w celu wzmocnienia antagonizmu; gatunek „buduje” metody obrony i ataku, podobnie jak ewolucyjny wyścig zbrojeń., W innych warunkach ekologicznych (np. w niektórych interakcjach pasożyt-gospodarz) antagonizm może być jednak osłabiony.

Koewolucja niekoniecznie wymaga obecności antagonizmu. Interakcje lub cechy w obrębie grup niespokrewnionych gatunków mogą być zbieżne, aby umożliwić poszczególnym gatunkom eksploatację cennych zasobów lub korzystanie ze zwiększonej ochrony. Gdy interakcja ewoluuje między dwoma gatunkami, inne gatunki w obrębie Wspólnoty mogą rozwinąć cechy podobne do tych integralnych dla interakcji, dzięki czemu nowe gatunki wchodzą w interakcję., Ten rodzaj konwergencji gatunków występuje powszechnie w ewolucji interakcji mutualistycznych, w tym między zapylaczami (takimi jak pszczoły) i roślinami oraz między kręgowcami (takimi jak ptaki i nietoperze) i owocami.

niektóre gatunki wciągnięte w interakcje mutualistyczne stają się współ mutualistami, przyczyniając się i czerpiąc korzyści z Związku, podczas gdy inne stają się oszustami, którzy tylko wykorzystują związek., W wielu interakcjach między pszczołami zapylającymi a roślinami pszczoły zbierają nektar z części rozrodczych Rośliny i często są w tym procesie pyłkowe. Kiedy pszczoły lecą do innej rośliny tego samego gatunku, mogą nawozić roślinę poprzez osadzanie pyłku na piętnie rośliny. Z kolei niektóre trzmiele, takie jak Bombus terrestris, pozyskują nektar z rośliny, nie zbierając ani nie upuszczając pyłku. Oszukują, przecinając Inne części rośliny, zamiast wchodzić w kwiat.,

Pobierz abonament Britannica Premium i uzyskaj dostęp do ekskluzywnych treści.

w innych przypadkach zachowanie lub wygląd kilku gatunków może się zbiegać w celu wzmocnienia ich wzajemnej ochrony (zob. mimika Müllera). Na przykład kilka gatunków motyli helikonidów, które są niesmaczne dla drapieżników, ewoluowało, aby przypominać siebie nawzajem. Ponadto jeden gatunek może ewoluować w celu naśladowania zachowania lub wyglądu innego, aby uzyskać niektóre z tych samych zabezpieczeń, z których korzystają gatunki modelowe (patrz mimika Batezyjska)., Ta ewolucyjna strategia odnosiła sukcesy w przypadku węży nienowotworowych, takich jak szkarłatny wąż Królewski (Lampropeltis triangulum elapsoides), którego ubarwienie bardzo przypomina ubarwienie węży koralowych, które mogą powodować trujące ukąszenia.

Koewolucja jest złożonym procesem, który występuje na wielu poziomach., Może pojawić się w sytuacjach, w których jeden gatunek ściśle współdziała z kilkoma innymi, jak na przykład interakcja między kukułką Europejską (Cuculus canorus) i innymi gatunkami, których gniazda pasożytują; może obejmować wiele gatunków, jak w relacjach między roślinami owocowymi i ptakami; lub może mieć miejsce w niektórych podgrupach gatunków, ale nie innych (zob. mozaikowa teoria koewolucji geograficznej). Należy zauważyć, że działania człowieka często zakłócają proces koewolucji, zmieniając naturę i zakres interakcji między koewoluującymi gatunkami., Niektóre przykłady szkodliwej działalności człowieka obejmują fragmentację siedlisk, zwiększoną presję łowiecką, faworyzowanie jednego gatunku nad drugim oraz wprowadzanie gatunków egzotycznych do ekosystemów, które nie są przystosowane do radzenia sobie z nimi (zob. także ekologia wspólnotowa).

Share

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *