definicja legendy
pochodzi od łacińskiego legendus, legenda oznacza „coś, co powinno być przeczytane. Według J. A. Cuddona legenda to ” opowieść lub narracja, która leży gdzieś pomiędzy mitem a faktem historycznym i która z reguły dotyczy konkretnej postaci lub osoby.”Tradycyjnie legenda to narracja, która skupia się na konkretnej historycznie lub geograficznie postaci i opisuje jego wyczyny. Podobnie jak w przypadku mitu, legenda może stanowić etymologiczną narrację, często wypełniając luki historyczne.,
różnica między legendą a mitem
zaznaczone są różnice między legendą a mitem. Podczas gdy legendy są wymyślonymi historiami, mity są opowieściami, które odpowiadają na pytania o działanie zjawisk naturalnych. Mity są osadzone w dawnych czasach, nawet w czasach przedhistorycznych. Jednak legendy są opowieściami o ludziach i ich działaniach lub czynach, które wykonują, aby uratować swoich ludzi lub narody.
osoby wymienione w legendach mogły żyć w ostatnich czasach, lub kiedyś w znanej historii., Legendy mają służyć konkretnemu celowi i mogą być oparte na faktach – ale nie są do końca prawdziwe. Ludzie wspomniani w legendzie mogli nie robić tego, o czym opowiada historia legendy. W niektórych przypadkach legendy zmieniają wydarzenia historyczne.
Król Artur, Beowulf i Królowa Boadicea to niektóre popularne legendy angielskie. Jednak ważne jest również, aby zrozumieć, że niektóre z opowieści o rycerzach okrągłego stołu i maga Merlina mogą nie być prawdziwe., Wspólnym punktem między mitem a legendą jest to, że obie były przekazywane z pokolenia na pokolenie w formie ustnej.
przykłady legendy z literatury
przykład #1: Faust
Faust jest główną postacią w klasycznej Niemieckiej legendzie. Według legendy Faust był niezadowolonym uczonym. Z powodu swojego niezadowolenia zawarł układ z diabłem w zamian za jego duszę. Umowa obiecuje mu wiele wiedzy i nieograniczonych przyjemności świata. Spotyka jednak swój tragiczny koniec, gdy diabeł zabiera mu duszę po jego śmierci.,
w rzeczywistości legenda o Fauście przedstawia człowieka zbyt ambitnego, który rezygnuje ze swojej moralnej integralności dla osiągnięcia światowych potęg i sukcesu na ograniczony okres czasu. Ten rodzaj charakteru uczy nas lekcji moralnej uczciwości i wartości etycznej uczciwości.