trzy największe fragmenty mechanizmów Antikythera znajdują się na wystawie w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Atenach
„pierwszy komputer” – starożytny cud techniki
Wiosna 1900 na Morzu Egejskim: u wybrzeży małej greckiej wyspy Antikythera men nurkuj w poszukiwaniu gąbek. Sięgają do głębokości 50 metrów i więcej. Jeden z nich, Ilias Stadiatis, wraca z nurkowania z brązowym ramieniem starożytnego posągu. Znalazł starożytny wrak na dnie morza.,
przez rok płetwonurkowie, wkrótce wspierani przez grecką Marynarkę Wojenną, przywieźli na powierzchnię liczne znaleziska z zatopionego Rzymskiego statku. Akcja ratunkowa to początek podwodnej archeologii. Wrak z okresu hellenistycznego jest jednym z największych zabytkowych statków, jakie kiedykolwiek znaleziono: miał ponad 50 metrów długości! Jego zatonięcie można datować na lata 70-60 p. n. e.wraz z odkryciem we wraku monet z Pergamonu.,
„Titanic of Antiquity”
tylna strona fragmentu a
dziś mówi się czasami o „Titanicu starożytności”, ponieważ statek z tak cennym ładunkiem z tego czasu nie został do tej pory odnaleziony. Nurkowie wznoszą z głębin wspaniałe posągi (często niestety w złym stanie). Wśród nich najcenniejsze rzeźby z brązu (np. tzw. „Antikythera Ephebe”), z których zachowało się tylko niewiele ze starożytności.,
wśród skarbów z wraku Antikythery, które są przywożone do Narodowego Muzeum Archeologicznego w Atenach, znajduje się również niewielka bryła skorodowanego metalu z resztkami drewnianej skrzyni, która początkowo nikogo nie interesuje. 20 maja 1902 roku Spyridon Stais, polityk kulturalny i kuzyn dyrektora, odwiedza magazyn Muzeum. Jako pierwszy zwrócił uwagę na rozpadający się obecnie kawałek brązu o numerze inwentarzowym X 15087. Odkrywa, że musiały to być pozostałości złożonej, precyzyjnej aparatury mechanicznej., Lokalne gazety informują o tym ( 
więcej na ten temat (1,8 MB)).
The secret of the bronze lumps
Pomnik zapaśnika z wraku Antikythery. Dobrze zachowana jest TYLKO strona figury, która została ukryta w morskim błocie.
początkowo przyjmuje się, że jest Astrolabium. W 1905 roku monachijski filolog Albert Rehm był jednym z pierwszych naukowców, którzy systematycznie badali fragmenty brązu (największy z nich mierzy 18 na 15 centymetrów)., Zakłada, że jest to rodzaj maszyny obliczeniowej.
więcej nie można odczytać z brył metalowych ze względu na stan zachowania w tym czasie. Przez dziesięciolecia nic się nie dzieje. Dopiero w latach pięćdziesiątych brytyjski historyk nauki Derek de Solla Price powrócił do intensywnych badań 82 fragmentów. Zlecił im prześwietlenie rentgenowskie i gamma oraz zdobył przełomowe spostrzeżenia: Ukryte koła zębate, napisy i pozostałości kół zębatych stają się widoczne.,
„Jak otworzyć piramidę i znaleźć bombę atomową”
zrekonstruowany schemat przekładni w mechanizmie
w cenie fragment jest „starożytnym komputerem.”Sprawia, że mechanizm ten jest znany na całym świecie i dokonuje spektakularnych porównań: odkrycie takiego mechanizmu w rzymskim wraku jest” jak otwarcie piramidy i znalezienie bomby atomowej ” lub „jak znalezienie samolotu odrzutowego w grobowcu Króla Tut”.,
mechanizm Antyk pochodzi z końca II wieku p. n. e.i jest zdecydowanie najbardziej wyrafinowanym urządzeniem znanym ze starożytności. Bryła z brązu była kiedyś urządzeniem na poziomie technicznym, do którego Rzymianie i Grecy nie byli dotąd uważani za zdolnych. W rzeczywistości ludzkość potrzebowała ponad półtora tysiąclecia, aby niemal ponownie osiągnąć ten stan techniki.
Aparat z wraku był kiedyś złożonym mechanicznym „komputerem”, który określał cykle układu słonecznego i zjawiska astronomiczne., Dzięki niemu można było przedstawić ruchy ciał niebieskich widocznych z ziemi. Na przykład, miał kalendarz zaćmienia, aby wyświetlić przeszłe i przyszłe zaćmienia Słońca i Księżyca. Mechanizm ten łączył całą wiedzę astronomiczną starożytnych Greków i Babilończyków; jest to praktycznie encyklopedia astronomii tamtych czasów. Jest to również bezprecedensowe arcydzieło matematyczno-inżynierskie.,
odkrywanie starożytnego cudu za pomocą najnowocześniejszych technologii
model reprodukcyjny mechanizmu autorstwa Mogi Vicentini, 2007
w ostatnich dziesięcioleciach nauka intensywnie badała mechanizm. Po cenie, naukowcy tacy jak Michael Wright i Tony Freeth, każdy z nich używał najnowocześniejszego sprzętu, takiego jak tomografy komputerowe, aby wydobyć dalsze tajemnice z brył brązu.,
w nowych zgłoszeniach patentowych w tej dziedzinie, istnieje wyraźne odniesienie do ich możliwego zastosowania w fluoroskopii obiektów, takich jak mechanizm Antikythera, patrz „źródło promieniowania rentgenowskiego, generator wysokiego napięcia, Pistolet elektronowy, układ celów obrotowych” ( EP 2 973 640 B1 (1,09 MB)).
dzięki nowym metodom można było uwidocznić kolejne przekładnie (zachowało się 30) i elementy wewnątrz fragmentów oraz uzyskać nowe informacje o ich ułożeniu., Dzięki specjalnym kamerom i oprogramowaniu do gier komputerowych do modelowania powierzchni mnożyła się czytelna ilość wygrawerowanego tekstu greckiego.
co maszyna była w stanie wyświetlić
interakcja kół zębatych w mechanizmie Antikythera zgodnie z DE102010015501B4
mechanizm pierwotnie miał rozmiar grubej książki, z napisami i korbą z boku. Posiadał trzy tarcze główne, jedną z przodu i dwie z tyłu., Tarcza przednia była kalendarzem słonecznym z dzienną i miesięczną skalą (Egipskie nazwy miesięcy) i Babilońskimi nazwami gwiazdozbiorów. Wewnątrz znajdowała się druga tarcza z greckimi znakami zodiaku, która była ruchoma, aby zrekompensować lata przestępne. Tarcza miała prawdopodobnie trzy wskazówki zegarowe, jedną Dla daty i dwie kolejne dla pozycji słońca i Księżyca. Zawierał również drugi mechanizm z sferycznym modelem Księżyca ukazującym jego fazę, kalendarzem księżycowym.
napisy na przedniej części urządzenia odnoszą się do planet Mars i Wenus., Uważa się, że mechanizm może wskazywać pozycje wszystkich pięciu planet znanych Grekom. Prawdopodobnie było to także przenośne planetarium. Ponadto przednia tarcza oferowała parapegmę wskazującą wzrost i upadek niektórych gwiazd.
komputer analogowy
opatentowana rekonstrukcja mechanizmu Antikythera DE102010015501B4
górna z dwóch spiralnych Tarczek z tyłu wskazywała 235 miesięcy 19-letniego cyklu Metona. 76 – letni okres Kallippos był oznaczany mniejszą pomocniczą tarczą., Dolna tylna tarcza przedstawiała cykl Saros Eclipse z 223 działami. Posiadał również mniejszą tarczę drugorzędną przedstawiającą 54-letni cykl Exeligmos.
i wreszcie pojawił się kalendarz Olimpijski na czteroletni okres pomiędzy Igrzyskami Olimpijskimi, w którym regularnie odbywały się inne konkurencje, Igrzyska Panhelleńskie, których miejsca również były wyświetlane.
podjęto kilka prób odbudowy mechanizmu. Większość modeli jest obecnie przestarzała ze względu na nowe wyniki badań., Kilka lat temu inżynier Theodor Sartoros opatentował swój model przez dpma: „mechanizm Antikythera z planetarium, kalendarzem i zegarem (elektrycznym lub hydraulicznym)” ( DE 10 2010 015 501 B4 (1,64 MB)).
dzieło Archimedesa?
Przednia strona fragmentu A
ale jak nazywał się geniusz, który stworzył ten techniczny cud jakieś 2200 lat temu? Długo uważano, że mechanizm powstał na Rodos, gdzie żył Hipparchos (około 190-120 p. n. e.)., Geograf i matematyk uważany jest za jednego z największych astronomów starożytności; między innymi opracował ilościowy model geometryczny anomalii ruchu Księżyca. Mechanizm zawierał mechaniczną implementację tego modelu.
z drugiej strony, nazwy miesięcy kalendarza księżycowego na mechanizmie są w Koryncie, co wskazuje, że aparat mógł pochodzić z Koryntu lub jednej z jego byłych kolonii, takich jak Syrakuzy. Żył Wielki Archimedes (około 287 do 212 p. n. e.), który podobno skonstruował model sfer.,
do dnia dzisiejszego mechanizm ten wciąż inspiruje wynalazców, takich jak wnioskodawca DE102008034718A1 (1,06 MB), który nazywa swoje „gnomoniczne urządzenie pomiarowe” (analogowy miernik położenia) „Apolytarios”, po południowym krańcu Antikythery, gdzie znaleziono urządzenie.,
wiele pytań wciąż otwartych
projekt”powrót do Antikythery”: nurek znajduje ramię z brązu posągu w 2017 roku we wraku
Po ponad stuletnich badaniach wciąż nie wiadomo, do czego dokładnie został stworzony ten skomplikowany i drogi aparat. Przewidywanie zjawiska nieba może być przydatne ówczesnym władcom dla duchowego wsparcia ich roszczeń do władzy. Marynarze z pewnością byliby wdzięczni za taki instrument w żegludze., Zawodowi astronomowie uznaliby ten mechanizm za cenną pomoc, ale tym bardziej zainteresowani i zamożni laicy. W międzyczasie okazało się, że napisy na froncie praktycznie przypominają instrukcje użytkowania. Jest całkiem możliwe, że mechanizm należał do bardzo zamożnego obywatela. Zaawansowany technologicznie gadżet dla antycznych milionerów zainteresowanych gwiazdami?
wrak Antikythery jest nadal badany nawet ponad sto lat po jego odkryciu. Słynny Jaques Cousteau odbył ekspedycje na statek w latach 50. i 70., W 2012 roku Greckie Ministerstwo Kultury uruchomiło nową kampanię, która jest nadal w toku i wyprodukowało inne ekscytujące znaleziska: naczynia ceramiczne, lampy naftowe, złota biżuteria, srebrne i brązowe monety, statuetki z brązu, drobne szklane przedmioty, elementy marmurowych rzeźb, a nawet ludzkie szczątki szkieletowe, z których oczekuje się ważnych znalezisk. Można nawet liczyć na dalsze części mechanizmu. Badania wraku i mechanizmu Antikythery są w każdym razie dalekie od końca.
- projekt badawczy mechanizmu Antikythera
