normalny wzór pnia celiakii (CT) zakłada jego rozwidlenie do trzech gałęzi: wspólnej wątroby, śledziony i lewej tętnicy żołądkowej. Zgodnie z dostępną literaturą CT prezentuje kilka odmian anatomicznych., Celem naszych badań jest zbadanie różnych rodzajów tych zmian, odpowiadających im przypadków i prawdopodobnego wpływu czynników genetycznych, tak jak są one przedstawione w istniejącej literaturze. Do stycznia 2013 r. przeszukano cztery bazy danych kwalifikujących się artykułów i zebrano łącznie 36 badań. W 89,42% (10 906/12 196) przypadków CT podzielono na trzy podstawowe gałęzie. Bifurkacja CT wystąpiła w 7,40% zbiorczych próbek (903/12, 196). Brak TK był najrzadszą zmiennością z procentem 0.,38% (46/12,196), w 49 Z 12 196 przypadków (0,40%) stwierdzono pień wątrobowo-płodowy, a częstość występowania pień celiakomesenteryczny wynosiła 0,76% (93/12,196). Inne zmiany w tomografii komputerowej wykryto w 1,64% zbiorczych przypadków (199/12,196). W 14,9% przypadków w serii zwłok (489/3278 okazów), 10,5% W serii obrazowej (675/6501 okazów) i 4,6% (104/2261) w serii przeszczepów wątroby występowały różnice. Różnice te są istotne statystycznie (p < 0, 001)., Populacje japońskie i koreańskie wykazywały więcej różnic w tomografii komputerowej niż rasy kaukaskiej (p < 0, 05 i p < 0, 001). Populacje Murzyńskie, kolorowe i czarne przedstawiały więcej odmian CT niż indyjskie (p > 0.05).
na podstawie tych danych proponuje się nową klasyfikację zmian CT.