Mitologia starożytnego Egiptu

mitologia Egipska była strukturą wierzeń i podstawową formą kultury starożytnego Egiptu od co najmniej ok. 4000 pne (o czym świadczą praktyki pochówku i malowidła grobowe) do 30 pne ze śmiercią Kleopatry VII, ostatniego władcy ptolemejskiej dynastii Egiptu. Każdy aspekt życia w starożytnym Egipcie został poinformowany przez historie, które dotyczyły stworzenia świata i podtrzymywania tego świata przez bogów.,

religia Egipska wpłynęła na inne kultury poprzez transmisję za pośrednictwem handlu i stała się szczególnie rozpowszechniona po otwarciu jedwabnego szlaku w 130 r. p. n. e., ponieważ egipskie miasto portowe Aleksandria było ważnym ośrodkiem handlowym. Znaczenie mitologii egipskiej dla innych kultur było w jej rozwoju koncepcji wiecznego życia po śmierci, życzliwych bóstw i reinkarnacji., Zarówno Pitagoras, jak i Platon w Grecji były uważane za pod wpływem egipskich wierzeń w reinkarnacji i rzymskiej kultury religijnej zapożyczonej tak szeroko z Egiptu, jak i z innych cywilizacji.

ludzka egzystencja była rozumiana przez Egipcjan jako niewielki fragment wiecznej podróży, której przewodziły i zaaranżowały siły nadprzyrodzone w postaci wielu bóstw, które składały się na egipski Panteon., Według historyka Bunsona,

heh, zwany w niektórych epokach Huh, był jednym z pierwotnych bogów Ogdoad w Hermopolis i reprezentował wieczność – cel i przeznaczenie całego ludzkiego życia w egipskich wierzeniach religijnych, etap istnienia, w którym śmiertelnicy mogli osiągnąć wieczną błogość. (86)

ziemskie życie nie było jednak tylko prologiem do czegoś większego, ale było częścią całej podróży., Egipska koncepcja życia po śmierci była zwierciadlanym światem życia na ziemi (w szczególności życia w Egipcie) i trzeba było dobrze żyć, jeśli ktoś miał nadzieję cieszyć się resztą swojej wiecznej podróży.

stworzenie świata

dla Egipcjan podróż rozpoczęła się od stworzenia świata i wszechświata z ciemności i wirującego chaosu. Kiedyś nie było nic innego jak niekończąca się ciemna woda bez formy i celu. W tej pustce istniał Heka (Bóg magii), który oczekiwał chwili stworzenia. Z tej wodnistej ciszy (Nu) wyrosło pierwotne wzgórze, znane jako ben-ben, na którym stał wielki Bóg Atum (lub, w niektórych wersjach mitu, Ptah)., Atum spojrzał na nicość i rozpoznał swoją samotność, więc dzięki magii połączył się ze swoim własnym cieniem, aby urodzić dwójkę dzieci, Shu (Boga powietrza, którego Atum wypluł) i Tefnut (bogini wilgoci, którą Atum wypluł). Shu dał wczesnemu światu zasady życia, podczas gdy Tefnut przyczynił się do zasad porządku.

zostawiając ojca na ben-ben, wyruszyli, aby ustanowić świat. Z czasem Atum zaczął się martwić, ponieważ jego dzieci tak długo nie było, więc zdjął mu oko i wysłał je w ich poszukiwaniu., Gdy jego oko zniknęło, Atum siedział samotnie na wzgórzu pośród chaosu i kontemplował wieczność. Shu i Tefnut powrócili z okiem Atuma (później kojarzonym z okiem Udjat, okiem Ra lub Wszechwidzącym okiem), a ich ojciec, wdzięczny za bezpieczny powrót, ronił łzy radości. Te łzy, opadające na ciemną, płodną ziemię ben-Bena, zrodziły mężczyzn i kobiety.

iv id=”Shu i Tefnut połączyli się i urodzili geb (ziemia) i nut (niebo). Geb i Nut, choć brat i siostra, zakochali się głęboko i byli nierozłączni. Atum uznał ich zachowanie za niedopuszczalne i odepchnął nuta z dala od Geb, wysoko w niebo., Oboje kochankowie na zawsze mogli się widzieć, ale nie byli już w stanie dotknąć. Nut była jednak już w ciąży z Geb i ostatecznie urodziła Ozyrysa, Izydę, Set, Nephthys i Horusa – pięciu egipskich bogów najczęściej uznawanych za najwcześniejsze lub przynajmniej najbardziej znane przedstawienia starszych postaci Boga. Ozyrys okazał się rozważnym i rozsądnym Bogiem i otrzymał władzę nad światem od Atuma, który następnie udał się, aby zająć się własnymi sprawami.,

Ozyrys& Set

Ozyrys zarządzał światem sprawnie, wspólnie ze swoją siostrą-żoną Isis, i zdecydował, gdzie najlepiej rosną drzewa, a woda płynie słodko. Stworzył ziemię Egipską w doskonałości wraz z rzeką Nil, która zaspokajała potrzeby ludu.

we wszystkim działał zgodnie z zasadą ma ' at (harmonia) i szanował ojca i rodzeństwo, utrzymując wszystkie rzeczy w harmonijnej równowadze., Jego brat Set stał się jednak zazdrosny o stworzenie, a także o moc i chwałę Ozyrysa. W tajemnicy zlecił bratu dokładne pomiary, a następnie zamówił misterną skrzynię stworzoną dokładnie zgodnie z tymi specyfikacjami. Kiedy skrzynia została ukończona, Set wydał wielką ucztę, na którą zaprosił Ozyrysa i siedemdziesięciu dwóch innych. Pod koniec imprezy ofiarował wielką skrzynię jako prezent dla tego, kto najlepiej zmieści się w niej. Ozyrys, oczywiście, pasował idealnie i, gdy był w trumnie, Set zatrzasnął mocno pokrywę i wrzucił ją do rzeki Nilu., Następnie powiedział wszystkim, że Ozyrys nie żyje i przejął władzę nad światem.

ISIS nie wierzyła, że jej mąż nie żyje i poszła szukać go, w końcu znalazła trumnę wewnątrz drzewa w Byblos., Mieszkańcy Ziemi chętnie pomogli jej odzyskać trumnę z drzewa i za to Izyda pobłogosławiła ich (ponieważ później stali się głównymi eksporterami papirusu w Egipcie, uważa się, że ten szczegół został dodany przez skrybę, aby uhonorować miasto, które było tak ważne dla handlu pisarza). Przywiozła ciało do Egiptu i zaczęła zbierać zioła i robić mikstury, które miały przywrócić Ozyrysa do życia; zostawiając swoją siostrę Nephthys, aby strzegła miejsca, w którym ukryła ciało.,

w tym czasie Set zaczęła się martwić, że Isis może zlokalizować ciało Ozyrysa i znaleźć sposób, aby przywrócić go do życia, ponieważ była bardzo potężna i kompetentna w tych sprawach. Po znalezieniu jej odszedł, zapytał Nephthys gdzie ona jest, a gdy bogini odpowiedziała, wiedział, że ona kłamie., Udało mu się dostać od niej, gdzie ukryto ciało Ozyrysa i tam udał się, rozszarpując trumnę i rozcinając ciało na czterdzieści dwa kawałki (choć niektóre źródła twierdzą, że tylko czternaście). Następnie rozrzucił fragmenty Ozyrysa po całym Egipcie, aby Isis nigdy nie było w stanie ich znaleźć i, co się udało, wrócił do swojego pałacu, aby rządzić.

Kiedy Isis wróciła i znalazła zniszczoną trumnę, a ciało zniknęło, upadła na kolana w rozpaczy i płakała. Nephthys, czując się winny, że zdradził jej sekret, powiedział Isis, co się stało i zaoferował jej pomoc w odnalezieniu części Ozyrysa. Następnie siostry zaczęły przeszukiwać ziemię w poszukiwaniu części Ozyrysa. Gdziekolwiek znaleźli część ciała, zakopywali ją na miejscu i budowali kapliczkę, aby chronić ją przed setem. W ten sposób, czterdzieści dwie prowincje Egiptu zostały ustanowione przez dwie boginie.,

w końcu zebrali całe ciało z wyjątkiem penisa, który został zjedzony przez rybę. Isis stworzyła zastępczą część fallusa i związała się z mężem, zaszła w ciążę z jej synem Horusem. Ozyrys został przywrócony do życia z powodzeniem przez Isis, ale ponieważ był niekompletny, nie mógł rządzić światem, jak wcześniej. Zamiast tego zstąpił do zaświatów, aby stać się sprawiedliwym sędzią i władcą krainy umarłych.,

Horus (czasami znany jako Horus młodszy, aby odróżnić go od Horusa, brata Ozyrysa) został wychowany w tajemnicy, aby chronić go przed setem i, dorosłszy do męskości, wyzwał swojego wuja do panowania nad dawnym królestwem ojca., Bitwa trwała osiemdziesiąt lat, dopóki Horus nie pokonał Seta i wygnał go z Egiptu, aby zamieszkał na suchych pustyniach (choć istnieje wiele wariantów tej historii i w niektórych Horus I Set zgadzają się podzielić królestwo, a w innych Set zostaje zniszczony). Horus następnie rządził wraz ze swoją matką Isis i ciotką Nephthys, a jego doradcy i harmonia zostali ponownie przywróceni do kraju.

znaczenie Ma ' at

Chociaż istnieje wiele różnych wersji tego mitu, jedynym elementem, który pozostaje standardem we wszystkich z nich, jest koncepcja harmonii, która zostaje zakłócona i musi zostać przywrócona., Zasada ma ' at była sercem całej egipskiej mitologii i każdy mit, w jakiejś czy innej formie, opiera się na tej wartości, aby ją poinformować. Historyk Jill Kamil pisze: „opowiadanie historii odegrało ważną rolę w życiu starożytnych Egipcjan. Uczynki bogów i królów nie były pisane we wczesnych czasach, a jedynie znalazły drogę przez tradycję ustną do literatury późniejszej ” (Nardo, 52). Warto zauważyć, że bez względu na to, w jakiej epoce powstały opowieści, zasada harmonijnej równowagi ma ' AT jest sercem wszystkich.,

odpychanie Apepa , złowrogiego Smoka, które czaiło się na horyzoncie, było popularną opowieścią. Każdego wieczoru, o zachodzie słońca, próbował zatrzymać Przejście zachodzącego słońca przez zaświaty. Jeśli niebo było czyste, wskazywało na łatwe przejście; krwistoczerwony Zachód słońca pokazał rozpaczliwą walkę między siłami dobra i zła; ale słońce było zwycięzcą i zawsze był nowy świt., opowiedział o tym, jak roślinność, która umarła wraz ze żniwami, odrodziła się, gdy ziarno kiełkowało, tak jak bóg słońca „umarł” każdego wieczoru i odrodził się następnego ranka (Nardo, 53-54).

wszystko we wszechświecie uważano za utrzymywane w stałej równowadze bez końca, a ponieważ istoty ludzkie były częścią tego wszechświata, również uczestniczyły w tej wiecznej równowadze. Ma ' at stał się możliwy dzięki podstawowej sile, która istniała przed stworzeniem i umożliwiła wszystkie aspekty życia: heka., Heka była magiczną mocą, która umożliwiła bogom wykonywanie ich obowiązków i podtrzymywała całe życie i została uosobiona w Bogu Heka, który również pozwolił duszy przejść z ziemskiej egzystencji do życia pozagrobowego.

Kiedy dusza opuściła ciało w chwili śmierci, uważano, że w sali prawdy stanie przed Ozyrysem na sąd., Serce zmarłego ważone było złotą skalą na tle białego pióra Ma ' at. Jeśli serce okazało się lżejsze niż pióro, dusza mogła przenieść się na pole trzciny, miejsce oczyszczenia i wiecznej błogości. Jeśli serce było cięższe niż pióro, zostało upuszczone na podłogę, gdzie zostało zjedzone przez potwora Ammuta (gobblera), a dusza przestałaby istnieć.

chociaż istniała koncepcja podziemia, nie było „piekła” rozumianego przez współczesne religie monoteistyczne., Jak pisze Bunson, „Egipcjanie bali się wiecznej ciemności i nieświadomości w życiu pozagrobowym, ponieważ oba warunki przeczyły uporządkowanemu przekazowi światła i ruchu widocznemu we wszechświecie” [86]. Istnienie, będące częścią uniwersalnej podróży, która rozpoczęła się wraz z Atumem i Ben-Benem, było naturalnym stanem duszy i myśl o wiecznym oddzieleniu się od tej podróży, o nieistnieniu, była bardziej przerażająca dla starożytnego Egiptu niż jakikolwiek podziemny świat udręki; nawet w krainie wiecznego bólu, jeden nadal istniał.,

koncepcja podziemia podobnego do chrześcijańskiego piekła rozwinęła się w Egipcie, ale nie była bynajmniej powszechnie akceptowana. Bunson pisze: „wieczność była wspólnym celem każdego mężczyzny, kobiety i dziecka w Egipcie. Taka wiara napełniała wizję ludzi…i dawała im pewien entuzjazm dla życia, którego nie ma nigdzie w świecie starożytnym ” (87). Mitologia starożytnych Egipcjan odzwierciedlała tę radość w życiu i inspirowała wielkie świątynie i zabytki, które są dziś częścią dziedzictwa Egiptu., Trwały podziw dla egipskiej mitologii i kultury, o której mówi, jest świadectwem potęgi życiodajnego przesłania tkwiącego w tych starożytnych opowieściach.