najpopularniejsze podręczniki wspominają o „gigantycznych ważkach”, które żyły w czasach przed dinozaurami. Jest to tylko częściowo prawdą, ponieważ prawdziwe ważki jeszcze nie ewoluowały wtedy. Zamiast być prawdziwymi ważkami, były bardziej prymitywnymi „griffinflies” lub Meganisopterans. Ich zapis kopalny jest dość krótki. Przetrwały od późnego karbonu do późnego Permu, około 317 do 247 milionów lat temu.,
Meganisoptera to wymarła rodzina owadów, wszystkie duże i drapieżne i powierzchownie jak dzisiejsze odonatany, ważki i babki. Największym z nich był Meganeuropsis. Znany jest z dwóch gatunków, a gatunkiem typowym jest „M. permiana”. Meganeuropsispermiana, jak sama nazwa wskazuje, pochodzi z wczesnego Permu. Skamieniałości tego ogromnego owada opisał Frank Carpenter w 1939 roku. Rodzaj został opisany naukowo na podstawie pojedynczej niekompletnej skamieniałości skrzydła z Elmo w stanie Kansas., Carpenter opisał drugi gatunek z Oklahomy, nazwany M. americana, kilka lat później. Skamieniałość skrzydła była i nadal jest eksponowana w Museum of Comparative Zoology na Uniwersytecie Harvarda w ramach wystawy stałej.
na podstawie tych dwóch znalezisk i obliczeń innych griffinflies oszacowano, że Meganeuropsis miał ciało o długości około 47 centymetrów, a rozpiętość skrzydeł 75 centymetrów. Jest to znacznie szersze niż południowoamerykańska babka Megaloprepus, największy żyjący dziś odonatan., Meganeuropsis był w stanie uzyskać tak duży prawdopodobnie ze względu na znacznie większą zawartość tlenu w atmosferze. W karbonie nastąpił ogromny napływ tlenu na świecie, co pozwoliło wielu żyjącym na lądzie bezkręgowcom osiągnąć ogromne rozmiary.