teraz uwielbiany, ta oryginalna woskowa wersja Edgara Degas' Little Dancer Aged Fourteen został znieważony przez większość krytyków, kiedy został pokazany na wystawie impresjonistów w Paryżu w 1881 roku. Krytyk sztuki Elie de Mont był oszołomiony: „nie proszę, aby sztuka zawsze była elegancka, ale nie wierzę, że jej rolą jest obrona sprawy brzydoty.,”Zdrobniała postać, jedyna rzeźba Degasa wystawiona publicznie, była różnie opisywana jako „odrażająca”, „złośliwa” i ” zagrożenie dla społeczeństwa.”Modelowany w kolorowym wosku i ozdobiony prawdziwymi włosami i kostiumem z tkaniny, Little Dancer zdecydowanie zerwał z XIX-wieczną praktyką akademicką, wprowadzając niezwykłe mieszane materiały i szczerze reprezentując prowokacyjny współczesny temat; Degas dodał do kontrowersji, eksponując go jak antropologiczny okaz w szklanej witrynie.,
niesłychanie realistyczne przedstawienie przez Degasa „szczura operowego”, jakim byli znani młodzi tancerze z baletu Opery Paryskiej, było głęboko niepokojącym wyzwaniem zarówno dla tradycji akademickiej, jak i dla francuskiego społeczeństwa burżuazyjnego. To zmusiło widzów do konfrontacji z seamy side Baletu, instytucji kultury w centrum życia metropolii. Szczury, w tym model dla tej postaci, w większości pochodziły z rodzin klasy robotniczej i były powszechnie rozumiane jako podatne na korupcję moralną z rąk zamożnych zalotników., Degas wizualizował to potencjalne powiązanie z imadłem, spłaszczając rysy twarzy modelki, wyolbrzymiając niskie czoło i sprawiając, że szczęka wystaje, korekty zgodne z popularnymi pojęciami naukowymi, które łączyły fizjonomię i degenerację. Jego nowatorskie użycie niekonwencjonalnych materiałów-włosów, jedwabnej wstążki do włosów, lnianego gorsetu, muślinowego tutu i satynowych pantofli-podkreślało jego determinację, aby naturalizm zamiast idealizacji stał się standardem współczesnej praktyki rzeźbiarskiej.
Little Dancer jest niezachwianym spojrzeniem na niepokojący temat klasy robotniczej, ale jest również obdarzony człowieczeństwem., Koścista postać modelki Marie van Goethem, ukształtowana przez niekończącą się praktykę, jest jednocześnie bezbronna i dumna. Jej postawa na drewnianej podstawie przypominającej podłogę prób jest jak na baletowe standardy swobodna, ale daleka od odprężenia. Prawa stopa jest umieszczona daleko do przodu i obrócona o 90 stopni. Jej ramiona są niewygodnie rozciągnięte za plecami, palce obu rąk przeplatają się., Z ramionami do tyłu i głową uniesioną wysoko i lekko odwróconą, jej postawa jest wyprostowana i dostojna, nawet wyniosła, łożysko podkreślone w treningu baletowym, ale tutaj szczególnie przejmujące.
Degas nigdy więcej nie wystawił rzeźby, a Little Dancer został w dużej mierze zapomniany, dopóki nie został odkryty, wraz z dziesiątkami innych rzeźb woskowych, w pracowni artysty po jego śmierci w 1917 roku. Większość tych oryginalnych rzeźb znajduje się obecnie w kolekcji National Gallery of Art, podczas gdy Odlewy z brązu wykonane z tych woskowych oryginałów po śmierci Degasa można znaleźć na całym świecie.