zaktualizowane wytyczne dotyczące diagnostyki i leczenia Clostridium difficile (C. diff.) przez IDSA i Society for Healthcare Epidemiology of America (SHEA) opublikowały w Clinical Infectious Diseases. Diagnostyka i leczenie C. diff. od czasu opublikowania ostatnich wytycznych w 2010 r.znacznie się rozwinęła.
C. diff. jest diagnozowana na podstawie historii choroby pacjenta, objawów przedmiotowych i podmiotowych, w połączeniu z wynikami badań., Optymalna metoda diagnostyki laboratoryjnej C. diff. jest przedmiotem debaty i zależy od tego, jak starannie dobrani są pacjenci do badań. Zaktualizowane wytyczne zalecają jedynie badanie pacjentów z nowym początkiem i niewyjaśnioną biegunką (trzy lub więcej nieformowanych stolców w ciągu 24 godzin).
podczas gdy testy immunologiczne były najczęstszą diagnostyką stosowaną wcześniej, badania molekularne-które mają swoje plusy i minusy-są obecnie wykorzystywane przez ponad 70 procent laboratoriów szpitalnych. Testy molekularne mogą pomóc wykluczyć C. diff. infekcji, a także zmniejszyć transmisję poprzez wykrywanie C. diff., kolonizacja u pacjentów z biegunką z innych przyczyn. Ale ponieważ są one bardzo wrażliwe i mogą prowadzić do nadmiernej diagnozy, gdy nie ma wcześniej uzgodnionych kryteriów instytucjonalnych, które ograniczają badania do pacjentów ze znaczną niewyjaśnioną biegunką trzech lub więcej nieformowanych stolców w ciągu 24 godzin, wytyczne zalecają C. diff. wspólny test antygenowy i test toksyny kału (taki jak test immunologiczny) są stosowane jako część dwu – lub trzyetapowego procesu testowego.
nie u wszystkich zdiagnozowano C. diff. wymaga leczenia., Wytyczne zawierają nowe zalecenia dotyczące leczenia, gdy jest to uzasadnione, w tym:
- Wankomycyna lub fidaksomycyna – antybiotyki wankomycyna lub fidaksomycyna powinny być stosowane do początkowego leczenia nawet łagodnego C. diff., zamiast metronidazolu, który poprzednie wytyczne zalecały jako terapię pierwszego rzutu. Badania pokazują, że szybkość wyleczenia jest wyższa dla wankomycyny i fidaksomycyny niż dla metronidazolu.
- Fecal microbiota transplantation (FMT) – wytyczne zalecają FMT w leczeniu osób z co najmniej dwoma nawrotami C. diff., i dla których tradycyjne leczenie antybiotykami nie zadziałało. FMT jest nowym leczeniem, ponieważ ostatnie wytyczne zostały opublikowane, ale nie jest zatwierdzony przez Food and Drug Administration (FDA). Jednak FDA wydała wytyczne dla przemysłu dotyczące stosowania FMT w leczeniu C. diff. infekcja nie reaguje na standardowe terapie. FMT polega na przenoszeniu bakterii kału z kału zdrowej osoby do jelit osoby z nawracającym C. diff., aby uzupełnić dobre bakterie i kontrolować bakterie chorobotwórcze.,
wytyczne zawierają te same sugestie dotyczące zapobiegania rozprzestrzenianiu się C. diff. zgodnie z wytycznymi z 2010 r. – w tym izolowanie zakażonych pacjentów i zapewnienie pracownikom służby zdrowia i odwiedzającym używania rękawiczek i fartuchów – ale także wezwanie do zwiększenia uwagi na zarządzanie antybiotykami w celu ograniczenia nieuzasadnionego stosowania leków. Podczas gdy prawie wszystkie antybiotyki predysponują ludzi do C. diff., niektóre są szczególnie niepokojące, w tym fluorochinolony, cefalosporyny i klindamycyna.,
nowe wytyczne zawierają również zalecenia dotyczące nadzoru epidemiologicznego, diagnostyki i leczenia C. diff. u dzieci, co nie zostało uwzględnione w wytycznych z 2010 r.