Obserwatorium Palomar pozostaje aktywną placówką badawczą, obsługującą wiele teleskopów w każdą pogodną noc i wspierającą dużą międzynarodową społeczność astronomów, którzy badają szeroki zakres tematów badawczych.
Teleskop Hale ' a pozostaje w aktywnym użyciu badawczym i współpracuje z różnorodnym zestawem spektrometrów optycznych i bliskiej podczerwieni oraz kamer obrazujących w wielu ogniskach., Hale współpracuje również z wielostopniowym systemem optyki adaptacyjnej wysokiego rzędu, aby zapewnić obrazowanie ograniczone dyfrakcją w bliskiej podczerwieni. Najważniejsze wyniki badań historycznych z Hale obejmują kosmologiczny pomiar przepływu Hubble ' a, odkrycie kwazarów jako prekursora aktywnych jąder galaktyk oraz badania populacji gwiazd i nukleosyntezy gwiazd. Spuścizna naukowa teleskopu Hale ' a jest recenzowana na stronie internetowej Obserwatorium Palomar.,
teleskopy Oschina i 60-calowe działają robotycznie i razem wspierają główny program astronomii przejściowej, Zwicky Transient Facility.
Oschin został stworzony w celu ułatwienia rozpoznania Astronomicznego i był używany w wielu znaczących badaniach astronomicznych-wśród nich są:
POSS-IEdit
początkowy przegląd nieba Palomar Observatory (POSS lub POSS-I), sponsorowany przez National Geographic Institute, został ukończony w 1958 roku. Pierwsze płyty nakręcono w listopadzie 1948, a ostatnie w kwietniu 1958., Badanie wykonano przy użyciu 14-calowych (6 stopniowych) płyt fotograficznych o czułości niebieskiej (Kodak 103A-O) i czerwonej (Kodak 103A-E) na 48-calowym teleskopie refleksyjnym Samuela Oschina Schmidta. Badanie objęło niebo od deklinacji + 90 stopni (Niebieski Biegun Północny) do -27 stopni i wszystkich prawych wzniesień i miało czułość do + 22 magnitudo (około 1 milion razy słabsze niż granica ludzkiego wzroku). W latach 1957-1958 nakręcono Południowe rozszerzenie, rozszerzające zasięg nieba POS do -33 stopni deklinacji. Ostatecznie POSS i składał się z 937 par płyt.,
Fritz Zwicky był pierwszym astronomem, który obserwował górę Palomar i był ojcem techniki sky survey.
Digitized Sky Survey (DSS) wyprodukował obrazy, które zostały oparte na danych fotograficznych opracowanych w trakcie POSS-I.
J. B. Whiteoak, Australijski astronom radiowy, użył tego samego instrumentu do rozszerzenia tych danych POSS-I dalej. Obserwacje whiteoaka rozciągały się na południe do około -45 stopni deklinacji, używając tych samych ośrodków pola, co odpowiadające im Północne strefy deklinacji., W przeciwieństwie do POSS-I, rozszerzenie Whiteoak składało się tylko z czułych na Czerwono (Kodak 103A-E) płyt fotograficznych.
POSS-IIEdit
drugi Palomar Observatory Sky Survey (POSS II, czasem Second Palomar Sky Survey) został przeprowadzony w latach 80.i 90. XX wieku i wykorzystywał lepsze, szybsze filmy oraz zmodernizowany teleskop. Oschin Schmidt otrzymał korektor achromatyczny i przepisy do autoguidingu., Obrazy zostały zarejestrowane w trzech długościach fal: niebieskiej (IIIaJ), czerwonej (iiiaf) i bliskiej podczerwieni (IVN) płytki, odpowiednio. Obserwatorami POSS II byli C. Brewer, D. Griffiths, W. McKinley, J. Dave Mendenhall, K. Rykoski, Jeffrey L. Phinney i Jean Mueller (który odkrył ponad 100 supernowych porównując płyty POSS i I POSS II). Mueller odkrył również kilka komet i mniejszych planet podczas POSS II, a jasna Kometa Wilson 1986 została odkryta przez ówczesnego studenta C. Wilsona na początku badania.,
do czasu ukończenia dwóch mikronów All Sky Survey (2MASS), POSS II był najbardziej rozległym wide-field sky survey. Po zakończeniu Sloan Digital Sky Survey przekroczy głębokość POSS i I POSS II, chociaż POSS obejmuje prawie 2,5 razy więcej powierzchni na niebie.
POSS II istnieje również w formie zdigitalizowanej (tzn. płyty fotograficzne zostały zeskanowane) w ramach Digitized Sky Survey (DSS).
QUESTEdit
po wieloletnich projektach POSS przeprowadzono badanie zmienności Palomar Quasar Equatorial Survey Team (QUEST)., Badania te przyniosły wyniki, które zostały wykorzystane przez kilka projektów, w tym Near-Earth Asteroid Tracking project. Inny program wykorzystujący wyniki misji odkrył 14 listopada 2003 roku 90377 Sedna oraz około 40 obiektów pasa Kuipera. Inne programy współdzielące aparat to poszukiwanie rozbłysków gamma przez Shri Kulkarniego (wykorzystuje to zdolność automatycznego teleskopu do reagowania, gdy tylko zostanie zauważony rozbłysk i zrobi serię migawek zanikającego rozbłysku), poszukiwanie supernowych przez Richarda Ellisa, aby sprawdzić, czy ekspansja wszechświata przyspiesza, czy nie, oraz S., Poszukiwania kwazara George ' a Djorgovskiego.
aparat do badania Palomar QUEST był mozaiką 112 urządzeń sprzężonych z ładunkiem (CCD), pokrywającą całe (4 stopnie na 4 stopnie) pole widzenia teleskopu Schmidta. W momencie jego budowy była to największa mozaika CCD stosowana w aparacie astronomicznym. Ten instrument został użyty do stworzenia Big Picture, największej fotografii Astronomicznej, jaką kiedykolwiek wyprodukowano. Duży obraz jest na wystawie w Obserwatorium Griffith.,
bieżące badaniaedit
aktualne programy badawcze na 200-calowym teleskopie Hale ' a obejmują zakres obserwowalnego wszechświata, w tym badania nad asteroidami bliskiej Ziemi, planetami układu słonecznego, obiektami Pasa Kuipera, formowaniem się gwiazd, egzoplanetami, czarnymi dziurami i binarami rentgenowskimi, supernowymi i innymi przejściowymi źródłami oraz kwazarami / aktywnymi jądrami galaktyk.
48-calowy Teleskop Samuela Oschina Schmidta działa robotycznie i obsługuje nowy transient astronomy sky survey, Zwicky Transient Facility (ZTF).,
60-calowy teleskop działa robotycznie i obsługuje ZTF, zapewniając szybkie widmo optyczne o niskiej dyspersji do wstępnej klasyfikacji detekcji przejściowej za pomocą spektralnej Maszyny dystrybucji energii (SEDM).