the Open Door Policy to termin w sprawach zagranicznych początkowo używany w odniesieniu do polityki Stanów Zjednoczonych na przełomie XIX i XX wieku opisany w notatce sekretarza stanu Johna Hay ' a do otwartych drzwi, wysłanej w 1899 roku do jego europejskich odpowiedników. Polityka ta zakładała, że Chiny pozostaną otwarte na handel ze wszystkimi krajami na równych zasadach; w związku z tym żadna siła międzynarodowa nie będzie miała całkowitej kontroli nad krajem., Polityka ta wezwała obce mocarstwa, w ramach swoich wpływów, do powstrzymania się od ingerowania w jakikolwiek port traktatowy lub jakikolwiek prywatny interes, do zezwolenia władzom Chińskim na pobieranie ceł na równych zasadach i do nie okazywania łask własnym obywatelom w kwestii opłat portowych lub opłat kolejowych.
polityka otwartych drzwi była zakorzeniona w chęci amerykańskich przedsiębiorstw do handlu z chińskimi rynkami, choć wykorzystywała również głęboko zakorzenione sympatie tych, którzy sprzeciwiali się imperializmowi, zwłaszcza że polityka zobowiązała się chronić integralność terytorialną Chin., Podczas gdy polityka miała na celu ochronę chińskiej suwerenności i integralności terytorialnej przed rozbiorami, była używana głównie do mediacji konkurencyjnych interesów mocarstw kolonialnych bez znaczącego wkładu ze strony Chińczyków. W ten sposób polityka otwartych drzwi miała niewielką pozycję prawną i wywołała utrzymującą się niechęć; od tego czasu była postrzegana jako symbol Narodowego upokorzenia przez wielu chińskich historyków.
W ostatnich czasach polityka otwartych drzwi opisuje politykę gospodarczą zapoczątkowaną przez Deng Xiaopinga w 1978 roku w celu otwarcia Chin na zagraniczne przedsiębiorstwa, które chciały inwestować w tym kraju., Polityka ta zapoczątkowała transformację gospodarczą współczesnych Chin.
cały artykuł…