Pablo Picasso: Lives and Loves (Polski)

mogą się zdarzyć pewne rzeczy, których nie powiesz, nie zrobisz, a nawet nie kontemplujesz przed szlachetnymi nieznajomymi, ale osobliwe rzeczy mogą się wydarzyć w Galerii Sztuki. Możesz znaleźć się w tego rodzaju Grzecznej naradzie, gdy jesteś przed erotyczną sceną Picassa (1902-3).,

obraz zawiera autoportret, artysta miał 21 lat, kiedy go malował, ale wydaje się wyobrażać siebie jako młodszego chłopca, leżącego na łóżku z ramionami swobodnie za głową, podczas gdy naga kobieta pochyla się bardziej niż nieco sugestywnie nad jego dolnymi rejonami.

temat sceny erotycznej był na tyle ryzykowny, że Picasso przez wiele lat zaprzeczał, że ją namalował, ale uczeni utrzymują, że tak, i nie jest to zaskakujący obraz od kogoś, kto w młodym wieku był tak doświadczony seksualnie, a którego życie miało tak wiele miłości., Bez względu na to, który okres twórczości Picassa się studiuje, od Błękitnego okresu, który ukształtował scenę erotyczną, przez Kubistyczne lata, aż po neoklasycyzm lat 20. , można być tak samo kuszonym opowieściami o życiu miłosnym wielkiego mistrza, jak dziełami, które stworzył. Oglądanie jego obrazów przez życie osobiste nadal oferowałoby nam bogaty obraz jego pracy, ponieważ często zauważano, jak nowa kobieta w życiu Picassa sygnalizowała zauważalne odejście w jego twórczości.,

rozważmy objazd życia miłosnego Picassa poprzez sekwencję jego wspaniałych portretów – kilku uznanych za takie, najbardziej ukrytych – które ujawniają jego zmieniające się nastroje i amory. W 1918 roku ożenił się z Olgą Khokhlovą, a jego związek z nią zbiegł się w czasie z przejściem do neoklasycyzmu w jego twórczości i wyobrażeniami o utraconym Złotym Wieku na Morzu Śródziemnym. Razem mieli syna, Paulo, a radość z ojcostwa Picassa przejawiała się w kompozycjach celebrujących kobiety i macierzyństwo, takich jak kobieta w Bieli (1924)., Ale artysta wkrótce zmęczył się ojcostwem i żoną, a gdy jego uczucia pogorszyły jego kontakt z surrealistami, doprowadził go do wyprodukowania głowy kobiety (1927), gryzącej satyry Olgi. W tym samym roku, w wieku 45 lat, uwagę Picassa przyciągnęła 17-letnia dziewczyna, którą poznał na paryskiej ulicy, Marie-Thérèse Walter. Jego wcześniej zimny i beznamiętny surrealistyczny styl rozgrzał się, aby stworzyć słoneczne, radośnie erotyczne obrazy swojej nowej miłości, takie jak marzyciel (1932). Ale znowu, gdy jego żar słabł, jego paleta ostygła, jak w późniejszych portretach jak kobieta Śpiąca przy stole (1936)., I wreszcie, podobnie jak jego wzór, Marie-Thérèse została zastąpiona, tym razem przez ognistą i mózgową surrealistyczną fotografkę Dorę Maar.

nawet gdy Picasso nie malował swoich kobiet, jego myśli o nich kształtowały jego pracę: jedna z apokryficznych opowieści mówi, że w Wielkim Poście 1930 roku młoda i pobożna Marie-Thérèse przysięgła Seks, a Picasso stał się tak wściekły, że namalował Ukrzyżowanie. Podczas gdy ta opowieść podlega kontroli, nie ma żadnej tajemnicy za człowiekiem z lizakiem (1938), komiksową postacią, która pojawia się z jego wieloma przedstawieniami kobiet z lat 20. i 30., Kompozycja kpi z tych, którzy późno w życiu wracają do dzieciństwa, aby znaleźć zamienniki utraconej miłości erotycznej: tutaj jest tak, jakby Picasso twierdził, że taki los nie będzie jego.

ale który łącznik przyniósł najwięcej do jego sztuki? Popularność jego portretów Marie-Thérèse sugerowałaby, że to właśnie ta nieprawdopodobna para wydobywała w nim to, co najlepsze – zwłaszcza o czym świadczy ostatnia cena aukcyjna zapłacona za jej obraz., A może to właśnie różnorodność tych różnych doświadczeń wyostrzyła jego sztukę: w jego pracach rozsypane są różne obrazy erotyczne: przedstawienia Wenus, akty, a nawet serie odcisków Wyobrażających Rafaela w objęciach z młodą kobietą, która pojawia się w jego słynnej La Fornarina (1518-20). Ale żałosna opowieść o dynastii Picassa-opowieści o samobójstwach, niestabilności i nieszczęściu-sugeruje, że krótkie spotkania z mistrzem nie były tak zdrowe dla jego kobiet, ani nie były tak korzystne dla dzieci, aby mieć takie legendy jak ich ojciec., Sztuka Picassa mogła rozkwitnąć, ale inne życia nie miały tyle szczęścia.

The Loves:

Fernande Olivier (1904-1912)

artystka i modelka, która pozowała do ponad sześćdziesięciu portretów Picassa w 1904 roku Olivier i Picasso spotkali się w Bateau-Lavoir, a rok później zamieszkali razem., Olivier był wzorem dla niektórych z najbardziej znanych wypraw Picassa do kubizmu, w tym jako jeden z demoiselles w Les Demoiselles d ' Avignon. Kiedy Picasso stał się odnoszącym sukcesy artystą, opuścił Oliviera, ponieważ przypominała mu o trudniejszych czasach.

Eva Gouel (1912-1915)

związek Gouela i Picassa miał skandaliczny początek, poznali się w 1911 roku, gdy obaj związali się z innymi ludźmi i zaczęli romans, zanim opuścili swoich partnerów., W tym czasie Picasso pozostawił w swoich obrazach tajne notatki miłosne dla Gouela, który był wzorem dla wielu jego prac, zwłaszcza kubistycznego dzieła Ma Jolie (Ma Jolie była przezwiskiem Picassa dla Gouela). Niestety ich romans był krótkotrwały. Gouel zmarł na gruźlicę lub raka w 1915 roku. Picasso opisał jej ostatnie tygodnie w szpitalu jako” piekło ” w listach do swojej dobrej przyjaciółki, Gertrude Stein.,

Olga Khokhlova (1917 – 1927)
tancerka ze słynnej firmy Baletowej Russes, Khokhlova i Picasso spotkali się, gdy projektował kostiumy i scenografię do produkcji parady Baletowej Russes (1917). Miała 26 lat, a on 36. Picasso ożenił się z Olgą w 1918 roku, ale związek rozpadł się pod koniec lat 20. mieli syna, Paulo w 1921 roku, ale formalnie W separacji w 1935 roku. Tutaj, w „kobiecie w Bieli”, przedstawia ją na jednym z szczytów swojej miłości do niej., Przez miłosne Oczy ukazuje się delikatnie w blasku kobiecości i macierzyństwa.

Marie-Thérèse Walter (1927-1936)
romans Picassa z Marie-Thérèse rozpoczął się w 1927 roku i trwał prawie dekadę, co czyni go jednym z jego najdłuższych związków. Jednak jego żona Olga odkryła romans dopiero znacznie później, gdy przyjaciel powiedział jej, że Picasso spodziewa się dziecka ze swoim wieloletnim kochankiem. Córka Waltera i Picassa, Maïa, urodziła się w 1935 roku., W Dreamer Picasso jest wplątany w rzuty swojej pasji do Waltera, używając ciepłych kolorów, aby przedstawić swoje zmysłowe ciało w spoczynku.

Dora Maar (1936-1944)
Picasso spotkał surrealistycznego fotografa w 1936 roku, w słynnej paryskiej kawiarni Les Deux Magots, a ich związek trwał do pewnego czasu, gdy poznał młodą malarkę Françoise Gilot, w 1943., Choć pamiętana przede wszystkim ze związku z Picassem, Maar była utalentowaną artystką, znaną z surrealistycznej fotografii i malarstwa abstrakcyjnego. Na tym obrazie maar Picasso przedstawia ją na tronie, królową równą królowi artysty.

Sylvette David (1954)

mając zaledwie dziewiętnaście lat, gdy poznała starszego o dekady Picassa na Lazurowym Wybrzeżu, Picasso natychmiast przyciągnął Davida., Idąc śladami poprzednich towarzyszy Picassa, David służył artyście zarówno jako muza, jak i model. Zainspirowała to, co jest znane jako „seria Sylvette” ponad sześćdziesięciu obrazów i portretów. Co ciekawe, związek Davida z Picassem nigdy nie został skonsumowany, ponieważ była zbyt nieśmiała, aby nawet pozować dla niego nago. Ten brak cielesnej namiętności oznaczał koniec ich wspólnego czasu, szczególnie po tym, jak Picasso poznał Jacqueline Roque.,

Jacqueline Roque (1953-1973)
Picasso poznał Jacqueline na Riwierze Francuskiej w 1952 roku, gdzie pracowała w pracowni ceramicznej. Roque miał 28 lat do 72. Po śmierci pierwszej żony Picassa, Olgi Khokhlova w 1961 roku, ożenił się z Roque, pozostając razem aż do jego śmierci. Stworzył ponad 400 portretów jej ukochanych. Roque nazywany jest „muzą” starości Picassa.